ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΑΜΑΡΑΣ
Ποτέ μην λες ποτέ: πολλοί πιστεύανε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει χειρότερος Έλληνας πρωθυπουργός από τον αλήστου μνήμης ΓΑΠ. Κι όμως, το βαρέλι του χρεοκοπημένου πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης δεν έχει πάτο. Ο γαλάζιος Αντωνάκης, παλιός συγκάτοικος του πράσινου Γιωργάκη στις φοιτητικές εστίες στα Πανεπιστήμια της ελίτ της Αμερικής, τον συναγωνίζεται επάξια. Το έδειξε χωρίς άλλη καθυστέρηση, με το πρώτο δείγμα γραφής που έδωσε σαν νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός στις πρώτες προσκυνηματικές του επισκέψεις στα Μεγάλα Αφεντικά της ΕΕ, την Μέρκελ, τον Ολάντ και λίγο πριν στον Γιούνκερ. Πήγε όχι σαν φουσκωμένος διάνος όπως κάνει στους Έλληνες ιθαγενείς αλλά σαν μαδημένο κοτόπουλο. Χωρίς να ελπίζει τίποτα, χωρίς να ζητά τίποτα, χωρίς να παίρνει τίποτα, εκλιπαρώντας ένα καλό λόγο για να το εξαργυρώσει στο εσωτερικό και εισπράττοντας περιφρόνηση.
Αρκούν δύο γεγονότα για να δείξουν το αίσχος της πρωθυπουργικής περιοδείας που κατά τα άλλα, όπως ήταν αναμενόμενο, την υμνολογούν εμετικά τα παπαγαλάκια των μνημονιακών ΜΜΕ.
Πρώτον, το αίσχος της υποταγής στην γερμανική Ζήμενς που έφερε σαν δώρο ο Σαμαράς στην Μέρκελ, βάζοντας τον Στουρνάρα να υπογράψει, μια μέρα πριν πάει στο Βερολίνο, εκπρόθεσμα και παράνομα, την «εξωδικαστική συμφωνία» που είχε συντάξει ο Βενιζέλος σαν υπουργός του Παπαδήμου από τον περασμένο Μάρτιο. Με το συχωροχάρτι αυτό συγκαλύπτεται αναίσχυντα το μεγαλύτερο, ίσως, σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης, η δωροδοκία των δύο πρώην κομμάτων εξουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και γλυτώνει η ίδια η Ζήμενς από την αποζημίωση των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, κατά τον υπολογισμό της ίδιας της κοινοβουλευτικής επιτροπής. Την ώρα που ρουφούν από τον εξαντλημένο ελληνικό λαό και την τελευταία σταγόνα αίματος, οι Γερμανοί μεγαλοκεφαλαιοκράτες κερδίζουν πανηγυρικά δύο δισεκατομμύρια, μαζί και το κεφάλαιο που επένδυσαν σαν παράνομο χρέος σε βάρος του λαού μας, όπως φάνηκε και στην συζήτηση πάνω στην σχετική επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή… Το δώρο Σαμαρά στην Μέρκελ όχι μόνο δικαιώνει ξένους και ντόπιους ληστές και τα λαμόγια που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν αλλά μας κάνει και χυδαία πλάκα: σύμφωνα με την «συμφωνία» του «σοφού» Βενιζέλου η Ζήμενς αναλαμβάνει την υποχρέωση να χρηματοδοτήσει υποτροφίες «για την εκπαίδευση στην πάταξη της διαφθοράς»!! Προφανώς καθηγητές στους υπότροφους θα είναι ο Χριστοφοράκος, ο Μαντέλης από το Αζερμπαϊτζάν, ο Τσουκάτος, το Μητσοτακέϊκο, με σπέσιαλ επισκέπτη-καθηγητή σε θέματα ψυχαγωγίας τον Τσοχατζόπουλο από την σουίτα του στον Κορυδαλλό.
Δεύτερο αίσχος της επίσκεψης Σαμαρά στο Βερολίνο: σε σχετική ερώτηση Γερμανού δημοσιογράφου να εξηγήσει γιατί άλλοτε αντιτάσσονταν στο πρώτο μνημόνιο, η απάντηση του «αντιμνημονιακού πατριώτη» της Δεξιάς ήταν : «ουδείς αναμάρτητος»!!!
Η εξευτελιστική αυτή δήλωση μετανοίας αφιερώνεται εξαιρετικά όχι μόνο σε όσους τον πίστεψαν στο παρελθόν αλλά και σε όσους, δυστυχώς, τον πίστεψαν και προεκλογικά ότι «θα διαπραγματευτεί ξανά το Μνημόνιο» – ένα συνειδητό καραμπινάτο ψέμα.
Ο Γιωργάκης υποσχότανε ότι «λεφτά υπάρχουν». Το βουνό θράσους και λίπους που ήταν αντιπρόεδρός του μας είπε «μαζί τα φάγαμε». Τη σκυτάλη του ψεύδους την παρέλαβε ο Σαμαράς με το «θα επαναδιαπραγματευτούμε το Μνημόνιο». Με τα τρία αυτά ψέματα-καρφιά σταυρώσανε έναν λαό.
Στην Μέρκελ, τον Ολάντ και τον Γιούνκερ, ο Σαμαράς μίλησε για «επαναδιαπραγμάτευση» όσο ένα ψάρι. Ακόμα και η περιβόητη «επιμήκυνση», η παράταση χρόνου στην εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων (παλιά πρόταση του ΔΝΤ), έγινε, όπως σωστά παρατηρήθηκε, επιτάχυνσή τους.
Τότε τι γύρευε στο Βερολίνο ο Μεσσήνιος εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα; Τα Μυστικά του Βάλτου; Ήξερε ότι δεν θα διαπραγματευόταν τίποτα, ότι δεν θα ζητούσε τίποτα, μια και για τα πάντα είχε δεσμευτεί γραπτά και τίποτα δεν θα του δινόταν έτσι κι αλλιώς. Το μόνο που γύρευε ήταν κάποια, έστω και ισχνή και λιπόβαρη, καλή κουβέντα πολιτικής υποστήριξης στην ετοιμόρροπη καλύβα του Καραγκιόζη που λέγεται τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά ή, κατ’ άλλους, «τρόικα εσωτερικού». Και δεν πήρε ούτε καν αυτό. Γιατί;
Γίνεται φανερό ότι τα ίδια τα κέντρα του διεθνούς κεφαλαίου που εξαπέλυσαν προεκλογικά εκείνη την πρωτοφανή εκστρατεία εκφοβισμού και χειραγώγησης του ελληνικού λαού να ψηφίσει Σαμαρά «για να μείνει η χώρα στο ευρώ και να μην καταστραφεί (αν και ήδη καταστραμμένη) από τους… «μπολσεβίκους» του (δηλωμένα φιλοΕΕ ρεφορμιστικού) ΣΥΡΙΖΑ, οι ίδιοι αυτοί τρομοκράτες δεν έχουν εμπιστοσύνη στον άνθρωπό τους στην Αθήνα και στις αντοχές της κυβέρνησης της Δεξιάς με το υπόλειμμα του ΠΑΣΟΚ και τον πρόθυμο σε ταξικές συνεργασίες κι επαφές τρίτου τύπου Κουβέλη της (μη) Δημοκρατικής (μη) Αριστεράς.
Αυτό το κραυγαλέο μήνυμα για την αδυναμία της μνημονιακής κυβέρνησης πρέπει να ληφθεί πρώτα-πρώτα από τον πραγματικό της εχθρό, τον εξαθλιωμένο, προδομένο αλλά ακόμα αδούλωτο λαό. Πρέπει ΤΩΡΑ, χωρίς καμιά άλλη καθυστέρηση. Χάσαμε ήδη καιρό, αφήνοντας το καλοκαίρι δραστήριους μόνο τον Δένδια και τους φασίστες χρυσαλήτες προστατευόμενους του κράτους. Ας γίνει ένα πρώτο βήμα με μια μαζική ανεξάρτητη από εργατοπατέρες διαδήλωση στην ΔΕΘ από την οποία το βάζει στα πόδια ο καταγέλαστος Σαμαράς.
Πρέπει ΤΩΡΑ να οργανωθούν οι μάζες των εργατών, των ανέργων, των νεόπτωχων, όλων των απόκληρων, ντόπιων και μεταναστών, με τα δικά τους εργατικά-λαϊκά όργανα κοινωνική πάλης κι αλληλεγγύης, πάνω σε ένα τολμηρό πρόγραμμα σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση, σαν αυτό που προτείνει το ΕΕΚ, για να καταργηθούν μνημόνια και χρέη, για να ανασυγκροτηθεί η ρημαγμένη οικονομία σε νέες σοσιαλιστικές βάσεις με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες κι όχι τις απαιτήσεις της Μέρκελ, της ΕΕ, του ΔΝΤ, του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Για να φύγουν από το σβέρκο μας τα λαμόγια της κάθε Ζήμενς που μας κυβερνούν ατέλειωτες δεκαετίες μέχρι τώρα και να πάρουν επιτέλους οι ίδιοι οι εργάτες στα χέρια τους την εξουσία, τις τύχες τους, την ζωή τους σε Ελλάδα και Ευρώπη, σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Νέα Προοπτική τεύχος #532# Σάββατο 1 Αυγούστου 2012
