ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΕΣΠΡΩΞΕ ΤΟ 18ΧΡΟΝΟ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ

 Το χέρι που έσπρωξε τον 18χρονο, είναι το καπιταλιστικό κέρδος

“Τα χρόνια αυτά είναι η ζωή μας

Καμιά στιγμή δεν διευρύνεται χωρίς τον πόθο

Καμιά φορά γινόμαστε κλεψύδρες

Κ’ οι σπόγγοι σφαδάζουν για την κάθε μας σταγόνα”

Ανδρέας Εμπειρίκος

Το κουμπί του κινδύνου πατημένο απέναντι στους ανθρωποφάγους των 120 σεντς. Των μπατσοελεγκτών που πρέπει να γυρίσουν στα χρεοκοπημένα αφεντικά τους με όσο το δυνατόν περισσότερα κέρματα περασμένα στο κολάρο τους. Ενίοτε και με την ταυτότητα ενός μικρού παιδιού ανάμεσα στα δόντια. Η  κρίση που διαλύει συθέμελα μια παγκόσμια κοινωνία εκμετάλλευσης, δίχως κοινωνούς, απειλεί να φτάσει στα έγκατα της τα τελευταία εναπομείνοντα πιτσιλίσματα ανθρωπιάς και κατανόησης για τους καταπιεσμένους. Ο κανιβαλισμός είναι τώρα περισσότερο από ποτέ ο δρόμος του κέρδους. Κι αυτό που μένει είναι η βουτιά στο κενό του Θανάση και μαζί του ολάκερης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτής που ταπεινώνεται μπροστά στο αυτονόητο πλην όμως απατηλό δικαίωμα γα παιδεία, υγεία, μεταφορές, στέγη. Για τον απαραίτητο σκελετό, τα κόκκαλα απλώς, μιας ύπαρξης.

Ο μόνος δρόμος που μας μένει είναι να ανατρέψουμε το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλευσης που γεννάει κανίβαλισμούς.

Καμιά σιωπή πια απέναντι στο φόνο, καμιά ανείπωτη οργή μπροστά στο σφαγείο, κανένα έλεος στους δολοφόνους του κέρδους και στα κατοικίδια τους. Μόνο οργάνωση, το τιμόνι στα χέρια μας και στο κουμπί του κινδύνου τα δικά τους.

ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ

ΚΑΤΩ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ