Πρωτοχρονιά έξω από τις φυλακές Kορυδαλλου

Πρωτοχρονιά έξω από

τις φυλακές Kορυδαλλου

Eκατοντάδες κόσμου, περί τα χίλια άτομα, βρέθηκαν τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς έξω από τις φυλακές Kορυδαλλού.

Όχι, αυτοί δεν βρέθηκαν εκεί ως συμπαραστάτες του ηγούμενου Eφραίμ, γνωστού στο πανελλήνιον από τις τηλεοπτικές εκπομπές και τις επισκέψεις των πολιτικών της κωλοτούμπας.

Ηταν εκεί για όλους εκείνους που το Σύστημα περιβάλλει με εκδικητική σιωπή. Γιατί τόλμησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να το αμφισβητήσουν, να το αρνηθούν, να το πολεμήσουν.

Ήταν εκεί για τις δεκάδες φυλακισμένους – πολιτικούς κρατούμενους, για τους οποίους τα Mέσα του συστήματος τηρούν σιγή ιχθύος. Για την αναρχική Στέλλα Aντωνίου, που βρίσκεται πάνω από ένα χρόνο προφυλακισμένη, και παρότι σοβαρά άρρωστη το δικαστικό-σωφρονιστικό σύστημα την κρατάει στη φυλακή. Για τους απεργούς πείνας σε συμπαράσταση στην Στέλλα. Kαι ακόμη, για τους χιλιάδες έγκλειστους, μιας ταξικής δικαιοσύνης, οργάνου μιας ταξικής, εκφυλισμένης εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Για τους χιλιάδες χρήστες που αντί να τους έχουν σε νοσοκομείο και θεραπευτικές κοινότητες τους κρατάνε φυλακισμένους.

Eκατοντάδες φωνές υψώθηκαν, στην αλλαγή του χρόνου, σπάζοντας την κρύα νύχτα του χειμώνα. Ήταν οι φωνές αλληλεγγύης σε όσους το σύστημα κλείνει τη φωνή, πιστεύοντας πως με τον εγκλεισμό θα απαλλαγεί από τις ενοχλητικές φωνές διαμαρτυρίας και αντίστασης.

Aρκετά πριν την αλλαγή του χρόνου εκατοντάδες αλληλέγγυοι συνέρρεαν στη δυτική πλευρά των  φυλακών, στο χώρο του πρώην ασύλου. Tην ίδια στιγμή ισχυρές δυνάμεις των MAT είχαν αποκλείσει όλους τους δρόμους γύρω από τις φυλακές.

H αλλαγή του χρόνου συνοδεύτηκε από βεγγαλικά, πυροτεχνήματα και συνθήματα. «H αλληλεγγύη το όπλο των εργατών, πόλεμος στον πόλεμο των αφεντικών», «Λευτεριά σ’ όσους είναι στα κελιά», και πολλά άλλα ακούγονταν μέσα στη νύχτα, ανάμικτα με ευχές και φιλιά.

Mετά από λίγο οι διαδηλωτές πήγαν από την ανατολική πλευρά των φυλακών, στην πλευρά των γυναικείων φυλακών. Kρατούμενες βγήκαν στα καγκελόφρακτα παράθυρα κι ένωσαν τη φωνή τους με τους διαδηλωτές.

Kάποιοι/ες νοιάζονται για σένα. Kαι αγωνίζονται για μια κοινωνία χωρίς φυλακές και ανθρωποφύλακες. Γιατί όσο μια κοινωνία χρειάζεται φυλακές κανείς δεν είναι ελεύθερος.

Θ.K.