Τα όνειρα φλογίζουν τις καρδιές του αγωνιζόμενου λαού και σπέρνουν εφιάλτες στους κυρίαρχους

του Θόδωρου Κουτσουμπού

Σχεδόν μισός αιώνας έχει περάσει από  την Μεγάλη Εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973 και η φλόγα της αντί να σβήνει με το χρόνο, φαίνεται να φουντώνει. Σε κάθε περίπτωση φλογίζει τις ψυχές και τις καρδιές του λαού και της νεολαίας, σπέρνοντας εφιάλτες στην  δράκα των κυρίαρχων, της κυρίαρχης εκφυλισμένης μπουρζουαζίας.

Το Πολυτεχνείο είναι εδώ! Το “Εδώ Πολυτεχνείο” του 1973 βρίσκει απόκριση από δεκάδες χιλιάδες στην Αθήνα και πολλούς και πολλές στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Η ιστορική τομή που χάραξε το Πολυτεχνείο και μετά η προδοσία της Κύπρου από τους χουντικούς που γκρέμισε την 7χρονη δικτατορία όχι μόνο δεν κλείνει αλλά ανοίγει νέους ορίζοντες για την πάλη σήμερα. Έχοντας πάρει τη σκυτάλη από την επανάσταση του 1941-49, με κορυφαία την Μάχη της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944, το Πολυτεχνείο δίνει τη σκυτάλη στους αγώνες της νέας εποχής, της εποχής που άνοιξε με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Τώρα, εδώ, όλα τα ανολοκλήρωτα ιστορικά προτσέσα συντίθενται, συνοψίζονται και απαιτούν λύση – μέσα σε συνθήκες κορύφωσης της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, οικονομικής, υγειονομικής, κλιματικής και πολεμικών γεωστρατηγικών συγκρούσεων. Σε μια Ελλάδα που δεν κατακλύζεται τώρα από την αποφορά των σάπιων κρεάτων του χουντικού συνταγματάρχη Μπαλόπουλου, αλλά από τη σήψη και παρακμή όλης της αστικής κοινοβουλευτικής Μεταπολίτευσης με κορυφαίο στο χορό τον Κούλη Μητσοτάκη.

Παρά την κινητοποίηση 6.000 αστυνομικών, κατά του εχθρού λαού, ο λαός δεν φοβήθηκε. Μαζικά και δυναμικά κατέβηκε στις τριήμερες εκδηλώσεις στο Πολυτεχνείο, με μια μεγαλειώδη παρουσία στη διαδήλωση, το απόγευμα – βράδυ της Πέμπτης 17 Νοέμβρη, στην αμερικανική πρεσβεία. Για μια ακόμη χρονιά, για πολλοστή φορά, δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, εργάτες, νέες γενιές και μεγαλύτεροι, διαδήλωσαν έξω από το άνδρο του αμερικάνικού ιμπεριαλισμού. Όλες οι “νουθεσίες”, εντολές και συμβουλές των διαδοχικών κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της εδώ πρεσβείας τους να σταματήσουν οι πορείες του Πολυτεχνείου να πηγαίνουν στην πρεσβεία έχουν αποτύχει. Οι αστυνομικές απαγορεύσεις, ακόμη και με νεκρούς (δεν ξεχνάμε τον Κουμή και την Κανελλοπούλου και τους δεκάδες και εκατοντάδες με ανοιγμένα κεφάλια), συνάντησαν την ισχυρή αντίσταση του λαού. Δεν πέρασαν, απέτυχαν!

Όπως απέτυχε και η προσπάθεια δυσφήμισης, απαξίωσης της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και του νοήματος των ετήσιων εκδηλώσεων μνήμης και τιμής για τους νεκρούς και τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου και τη αντιδικτατορικής πάλης. Οι οχετοί ψευδολογίας του τηλεπωλητή φασίστα Γεωργιάδη (που τώρα κοσμεί με την παρουσία του την κυβέρνηση Μητσοτάκη) ή του άλλου φασίστα υιού του τεταρτοαυγουστιανού Πλεύρη, έχουν επίσης αποτύχει. Όπως και οι απόπειρες απαξίωσης από τους εξωνυμένους ή υποταγμένους πρώην αριστερούς, αγωνιστές τότε, που εξαργύρωσαν τις όποιες αγωνιστικές τους δάφνες για να κάνουν καριέρα μέσα στο βόρβορο της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης.

Το Πολυτεχνείο είναι εδώ και καλεί σε νέους αγώνες. Ενάντια στην κυβέρνηση και το σύστημα των  τηλεφωνικών υποκλοπών, της ακρίβειας και της ανεργίας. Ενάντια στην κυβέρνηση της ωμής αστυνομικής βίας, τρομοκρατίας και τρομονόμων. Ενάντια σε όλες τις κυβερνήσεις (ενάντια σε όλες τις πτέρυγες της αστικής κυριαρχίας) που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα απέραντο στρατόπεδο και βάση εξόρμησης για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, και μέρος της επιθετικής ιμπεριαλιστικής στρατηγικής στην Ανατολική Μεσόγειο.

Τα συνθήματα “ψωμί – παιδεία – ελευθερία”, τα συνθήματα “Έξω αι ΗΠΑ”, “Έξω το ΝΑΤΟ”, γραμμένα στην πύλη του Πολυτεχνείου, την πύλη που γκρέμισε το τανκ της χούντας, λιώνοντας τους φοιτητές, ενωμένα με τις απαιτήσεις για υγεία, δουλειά ενάντια στην ανεργία, για μια αξιοβίωτη ζωή, είναι εδώ, παρόντα, επίκαιρα και απαιτούν κοινωνική λύση. Το Πολυτεχνείο είναι η φλόγα για την τεράστια πυρκαγιά της κοινωνικής επανάστασης που επωάζεται. Και που αυτή τη φορά πρέπει να νικήσει. Και ο μαχόμενος κόσμος των διαδηλωτών πρέπει να συζητήσει, να προετοιμαστεί και να προετοιμάσει τους όρους της νίκης.

***

Σε δεκάδες χιλιάδες ανέρχονται οι διαδηλωτές την Πέμπτη 17 Νοέμβρη στην Αθήνα, στην καθιερωμένη πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία. Η αστυνομία είπε ότι οι διαδηλωτές ανήλθαν σε 20.000, αριθμός τόσο εξωπραγματικός. Σχεδόν όλα τα ΜΜΕ έγραψαν ότι οι διαδηλωτές ήταν “πάνω από 40.000”. Η γνώμη μας είναι ότι ξεπερνούσαν τις 50 και έφθαναν στις 60 χιλιάδες, πάνω από το μεγάλο πλήθος της πρόσφατης γενικής απεργίας της 9ης Νοέμβρη. Η οδός Σταδίου είχε πλημμυρίσει από κόσμο, το απόγευμα της Πέμπτης με μαζικότατα τα φοιτητικά μπλοκ, που πρωτοπορεύονταν. Πίσω από το πρώτο πανό, των φοιτητών του Πολυτεχνείου, στην πρώτη γραμμή, διαδήλωνε ομάδα στρατευμένων νέων, με τις στολές τους. Αντίστοιχη ομάδα υπήρχε και στο μπλοκ του ΚΚΕ. Υπήρχε μαζική παρουσία εκπαιδευτικών και άλλων σωματείων, των μπλοκ της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, της αναρχίας και του αναρχοκομμουνισμού. Εδώ είχε την παρουσία του το ΕΕΚ με ένα μαζικό μπλοκ αγωνιστών και αγωνιστριών. Υπήρχαν επίσης οι μ-λ οργανώσεις, το ΝΑΡ, ΣΕΚ, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, ΟΚΔΕ, ΚΕΔ, ΔΕΑ, ΞΕΚΙΝΗΜΑ, συλλογικότητες κατά του πολέμου στην Ουκρανία και κατά του ΝΑΤΟ, για την υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη και της πλατείας Εξαρχείων. Εδώ ήταν ο Γιάννης Μάγγος, πατέρας του Βασίλη Μάγγου, θύματος της αστυνομικής βίας στο Βόλο. Και η οικογένεια  του δολοφονημένου από αστυνομικούς με έξι σφαίρες, Νίκου Σαμπάνη. Εδώ ήταν επίσης η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους σε Τουρκία και Κουρδιστάν, 11 μέλη της οποίας είναι φυλακισμένοι και κάνουν απεργία πείνας (όλοι πλην δύο που ασθενούν), όπως Ιρανοί με πανό ενάντια στην καταπίεση του καθεστώτος, υπέρ της εξέγερσης των γυναικών και κατά της πατριαρχίας και Αλβανοί συναγωνιστές.

Μαζικότατο, με δεκάδες χιλιάδες ήταν το μπλοκ του ΚΚΕ που ακολουθούσε. Πίσω το ΜΕΡΑ25 με εκατοντάδες, και τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ με πάνω από 2.000.

Άθλια ήταν η μεθόδευση του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ που πέρασε πίσω από το πανό του ΣΦΕΑ, των φυλακισμένων και εξορισθέντων αγωνιστών, περί τα 250 άτομα. Το μπλοκ των χιλιάδων φοιτητών κράτησε απόσταση από αυτούς. Μια άλλη ομάδα ΠΑΣΟΚΩΝ από τα στενά του Κολωνακίου με την σημαία του Πολυτεχνείου του ΄73, που έχουν υποκλέψει και αρνούνται να παραδώσουν στο Πολυτεχνείο, ή στο ΣΦΕΑ ή στο φοιτητικό κίνημα, έφθασαν στην αμερικάνικη πρεσβεία υπό αστυνομική προστασία.

 Και ενώ στην Αθήνα τα πράγματα κύλισαν ομαλά, στη Θεσσαλονίκη η αστυνομία έπνιξε με χημικά και κρότου λάμψης την Πολυτεχνική, στο τέλος της πορείας στην οποία, κατά την αστυνομία πήραν μέρος πάνω από 13.000 άτομα. Οι κλεισμένοι μέσα διαδηλωτές απάντησαν με ρίψεις μολότοφ. Από την αστυνομία έγινε γνωστό ότι προσήχθησαν περί τα 40 άτομα. Μεγάλα επεισόδια έγιναν επίσης στην Πάτρα με συλλήψεις διαδηλωτών.