Ανακοίνωση για τα αποτελέσματα του Α’ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών
Το αποτέλεσμα του α’ γύρου των Αυτοιδιοικητικών Εκλογών της 7ης Νοέμβρη είναι ξεκάθαρο:
Ένα “τσουνάμι” λαϊκής δυσαρέσκειας για τους υπεύθυνους της δραματικής επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου με το Μνημόνιο και για το όλο αστικό πολιτικό σύστημα εκφράστηκε με την πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα αποχή που φτάνει στο 40% και μαζί με τα άκυρα-λευκά στο 50%. Ειδικά στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, όπου είναι συγκεντρωμένο το πολυπληθέστερο, πιο προλεταριακό και κινητοποιήσιμο τμήμα του εργαζόμενου και άνεργου πληθυσμού της χώρας η αποχή και το άκυρο-λευκό ξεπέρασαν το 60%.
Η απονομιμοποίηση του αστικού πολιτικού κοινοβουλευτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης συναγωνίζεται την απονομιμοποίηση που είχε στα μάτια του λαού η στρατιωτική δικτατορία.
Αποχή δεν σημαίνει και αποπολιτικοποίηση γιατί δεν είναι αποστράτευση ούτε αποδοχή της αθλιότητας, αλλά εκφράζει μια ραγδαία αναπτυσσόμενη λαϊκή δυσφορία και απέχθεια συνολικά προς το αστικό πολιτικό σύστημα εξουσίας όπως αυτό διαμορφώθηκε στη Μεταπολίτευση, επιταχύνοντας την κατάρρευση του. Αυτή η δυσφορία και μαζί της η κρίση του πολιτικού συστήματος θα επιδεινωθεί δραματικά καθώς η καπιταλιστική κρίση έχει ήδη εισέλθει σε νέα μια φάση επιδείνωσης.
Αυτό φαίνεται από τη νέα “ποσοτική χαλάρωση” στις ΗΠΑ, το διεθνή νομισματικό πόλεμο με άξονα τον άλλοτε άξονα σταθεροποίησης ΕΠΑ-Κίνα, την έξαρση της κρίσης στην Ευρωζώνη αλλά και την πασιφανή πλέον αποτυχία του Μνημονίου και της κυβέρνησης της τρόικας να αποτρέψει τη χρεοκοπία της Ελλάδας με συνέπεια ένα νέο, τρισχειρότερο αντιλαϊκό Μνημόνιο και την αναδιάρθρωση του χρέους.
Η εκφρασμένη με ψήφο τάση ενάντια σε όλα τα δεινά που έχει περάσει ειδικά το τελευταίο 6μηνο ο λαός και σε εκείνα που θα έλθουν φάνηκε πάνω απ’ όλα στα εξαιρετικά άσχημα αποτελέσματα που είχαν τα δύο κόμματα αστικής εξουσίας:
Το ΠΑΣΟΚ έχασε πάνω 1 εκατομμύριο ψήφους και 10 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις Εθνικές εκλογές πριν σχεδόν ένα χρόνο, η Νέα Δημοκρατία έχασε 500 χιλιάδες ψήφους και έπεσε κατά 1%, ενώ το ακροδεξιό ΛΑΟΣ είδε τα ποσοστά του να “βαλτώνουν” και σε πολλές περιπτώσεις να μειώνονται.
Οι ψήφοι δυσαρέσκειας στράφηκαν κυρίως προς τα αριστερά με βασικούς κερδισμένους το σταλινικό ΚΚΕ, το οποίο αύξησε τους ψήφους κατά 75 χιλιάδες (κυρίως στην περιφέρεια, ενώ έχασε 2000 ψήφους στο κρίσιμο και προλεταριακό Λεκανοπέδιο) και το πανεθνικό ποσοστό του στο 11% (από 7,5% το 2009), αλλά και την κεντριστική ΑΝΤΑΡΣΥΑ που σχεδόν 4πλασίασε τις ψήφους και το ποσοστό της σε σχέση με το 2009, αγγίζοντας το 2% πανελλαδικά (από 0,3%). Οι περισσότερο μεσοβέζικοι “αριστεροί” ρεφορμιστικοί σχηματισμοί είτε συνετρίβησαν, όπως το Μέτωπο Αλληλεγγύης-Ανατροπής του Αλέκου Αλαβάνου, είτε απλώς συγκράτησαν τις καταρρέουσες δυνάμεις όπως συνέβη με τον εναπομείναντα ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Διαρροές από αυτούς τους χώρους διοχετεύτηκαν κυρίως στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συγκριτικά με όλη την αριστερά, συνολικά η εξωκοινοβουλευτική αριστερά πήγε καλά τόσο σε αριθμούς ψήφων, όσο και ποσοστό και αριθμό συμβούλων.
Από την αντίθετη πλευρά, η άνοδος της φασιστικής-ρατσιστικής Χρυσής Αυγής στην Αθήνα, που ξεπερνά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και αγγίζει την Ελένη Πορτάλιου του ΣΥΡΙΖΑ είναι δυσοίωνο και ζοφερό μήνυμα που δεν επιτρέπει καμιά επανάπαυση στο λαϊκό κίνημα και την αριστερά.
Το ΕΕΚ στήριξε μια σειρά από τοπικά αριστερά αγωνιστικά σχήματα που πέτυχαν αξιόλογα αποτελέσματα και επανεξέλεξε τον δημοτικό σύμβουλο και στέλεχός του Γ. Μητροβγένη στην Δάφνη-Υμηττό. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις δήμων και περιφερειών κάλεσε σε άκυρο και για το ίδιο καλεί παντού και στον β΄ γύρο των Αυτοδιοικητικών εκλογών, χωρίς αυταπάτες για «αντιμνημονιακούς» ψήφους.
Πρωταγωνιστής παραμένει πάντα η καπιταλιστική κρίση μέσα σε ένα αποσταθεροποιημένο πολιτικό τοπίο. Στόχος των επαναστατών παραμένει η ανάδειξη μιας εναλλακτικής επαναστατικής προοπτικής διεξόδου από την κρίση με την μετατροπή του τωρινού πολέμου άτακτων ενάντια σε ένα χρεοκοπημένο κοινωνικό σύστημα σε τακτικό κοινωνικό πόλεμο, με πολιτικό σχέδιο πάλης για της εργατική εξουσία και την επαναστατική σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση. Κρίσιμος όρος για την προώθηση αυτού του σχεδίου είναι η συγκρότηση της επαναστατικής πρωτοπορίας σε ένα κόμμα νέου τύπου, αντιγραφειοκρατικό, διεθνιστικό και ασυμβίβαστο, κόμμα της Διαρκούς Επανάστασης.
Το Π.Γ. Του ΕΕΚ
Αθήνα, 8 Νοεμβρίου 2010