Κρίσιμη εβδομάδα διαπραγματεύσεων ξεκινά την προσεχή Δευτέρα 12 Δεκέμβρη μεταξύ των ελεγκτών της τρόικα και της κυβέρνησης Παπαδήμου. Η διαπραγμάτευση θα διαρκέσει μέχρι την Παρασκευή 16 Δεκέμβρη.
Τα αποτελέσματα της θα αποτυπωθούν στην έκθεση αξιολόγησης της τρόικα που θα έλθει στη δημοσιότητα μέχρι τα τέλη Δεκέμβρη και θα αποτελέσει τη βάση του νέου Μνημονίου που θα πρέπει να συμφωνηθεί και να ψηφιστεί γύρω στο Φλεβάρη του 2012.
Από τη μια μεριά οι σκληρές, για τις δημοσιονομικά “απείθαρχες” χώρες, αποφάσεις της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής της 8ης-9ης Δεκέμβρη και από την άλλη η νέα απόκλιση που αναμένεται να παρουσιασθεί στην εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού διαμορφώνουν τη χειρότερη δυνατή ατζέντα για το λαό.
Νέες περικοπές στις συντάξεις, επέκταση του ενιαίου μισθολογίου και της εφεδρείας στο δημόσιο και περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα και στις δημόσιες επενδύσεις θα αποτελέσουν τα νέα μέτρα για το 2012, τα οποία δεν προβλέπονται με σαφήνεια στον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε την περασμένη Παρασκευή. Παράλληλα θα συνεχίσουν να ισχύουν όλα τα χαράτσια που ψηφίστηκαν εδώ και δύο χρόνια (εισφορά αλληλεγγύης, ειδικό τέλος ακινήτων κ.ά.).
Όλα τα παραπάνω αναμένεται να εντείνουν τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της νέας κυβέρνησης.
Εκτός κάθε έλεγχου ο προϋπολογισμός
Μετά την κατάρρευση των εσόδων τον περασμένο Νοέμβρη, η απόκλιση από το φετινό στόχο μείωσης του ελλείμματος (9%) είναι πολύ πιθανόν πλέον να κυμανθεί στο 1-1,5%. Μ’ άλλα λόγια, δεν αποκλείεται εν τέλει το έλλειμμα να κλείσει στο 10,5-10,75% του ΑΕΠ.
Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε τη μεγαλύτερη ομολογία αποτυχίας του εφαρμοζόμενου προγράμματος, καθώς στο προσχέδιο του φετινού προϋπολογισμού (Οκτώβρης 2010) γραφόταν πως χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου το έλλειμμα θα έκλεινε πάλι στο 10,5%, όσο δηλαδή ήταν και το έλλειμμα πέρσι! Ωστόσο, τα μέτρα που έχουν ψηφισθεί από τότε μέχρι και τον περασμένο Οκτώβρη για το 2011 ξεπερνούν τα 20 δισ. ευρώ. Αντίθετα το 2010, με ψήφιση μέτρων ίδιου ύψους το έλλειμμα μειώθηκε κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες.
Αυτό σημαίνει πως:
-
Ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε την 7η Δεκέμβρη αναμένεται να αναθεωρηθεί το αργότερο ως το Φλεβάρη του 2012 με επιπλέον μέτρα τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ (7 δισ. ευρώ συνολικά). Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να ψηφίσει τον ερχόμενο Ιούνιο και τα μέτρα του 2013-14, τα οποία θα ανέλθουν καλύτερη περίπτωση 7 δισ. ευρώ.
-
Μαζί με το ύψος των δημοσιονομικών μέτρων αναμένεται να αναθεωρηθεί προς τα πάνω (από το 50% στο 75%), και το ύψος του “κουρέματος” της αξίας των ελληνικών ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες. Επ’ αμφιβόλω, επίσης τίθεται και το ύψος του δανείου προς την Ελλάδα.
Στη νέα ευρωζώνη “εξετάζεται” η μη συμμετοχή της Ελλάδας
Το άθλιο δημοσιονομικό και ευρύτερα οικονομικό αποτέλεσμα μετά δύο χρόνων σκληρής λιτότητας θέτει την Ελλάδα έρχεται ακριβώς πάνω στη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίζει, σύμφωνα με τη σύνοδο κορυφής της 8ης-9ης Δεκέμβρη την επιβολή της απόλυτης δημοσιονομικής πειθαρχίας, προκειμένου να σώσει τον ίδιο της τον εαυτό.
Αυτόματη… έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα σήμαινε η άμεση εφαρμογή του “χρυσού κανόνα” της Ε.Ε. Το ενδέχομενο της εξόδου θα “εξετασθεί” σύμφωνα με τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μπαρόζο. Συμφωνα με το νέο καθεστώς της ευρωζώνης:
-
ο προϋπολογισμός κάθε χώρας-μέλους θα εγκρίνεται από τις Βρυξέλλες
-
όταν μια χώρα-μέλος έχει έλλειμμα πάνω από 3% θα υπόκειται σε αυτόματες κυρώσεις (π.χ. πάγωμα της παροχής κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ
-
προβλέπεται δυνατότητα λήψης αποφάσεων στο μελλοντικό Μηχανισμό Στήριξης (μετεξέλιξη του σημερινού Ταμείου Στήριξης) με ειδική πλειοψηφία 85% αντί με ομοφωνία.
Ανοιχτός παρέμενε μέχρι την τελευταία στιγμή, παρέμενε ο τρόπος ενίσχυσης του Ταμείου Στήριξης (EFSF).
Ωστόσο ούτε αυτές οι αποφάσεις αναμένεται να αλλάξουν το κλίμα πλήρους αβεβαιότητας που κυριαρχεί στις διεθνείς αγορές σε βάρος της ευρωζώνης, όπως φάνηκε από την απειλή μαζικής υποβάθμισης των χωρών-μελών της από την Standard & Poor’s.
-
Επαπειλούμενη αύξηση του κόστους δανεισμού από τις αγορές σε συνδυασμό με τα οριζόντια μέτρα λιτότητας που έρχονται σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. φέρνουν όσο ποτέ κοντά την ύφεση στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά και στις ΗΠΑ.
-
Η πραγματοποίηση αυτού του ενδεχομένου θα έσπρωχνε και την βορειαμερικανικό καπιταλισμό σε οξύτατη δημοσιονομική κρίση με συνέπεια την υποτίμηση της αξίας των ομολόγων του που κατά κύριο λόγο βρίσκονται στην κεντρική τράπεζα της Κίνας, δηλαδή στην τράπεζα της επικεφαλής χώρας των BRICS η ανάπτυξη των οποίων “διέσωσε” τον παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης ως τώρα…
Στα πρόθυρα ανοιχτής κρίσης η κυβέρνηση Παπαδήμου
Η ανεπανάληπτη αρνητική συγκυρία μεταξύ ευρωπαϊκών και ελληνικών εξελίξεων υπονομεύει δραματικά την ύπαρξη της νεοσύστατης “μεταβατικής κυβέρνησης συνεργασίας” υπό τον τραπεζίτη Παπαδήμο, παρά τις 259 θετικές ψήφους στο νέο προϋπολογισμό.
Η πρώτη σημαντική της “κατάκτηση”, δηλαδή η ψήφιση του προϋπολογισμού του 2012, στην ουσία ανατρέπεται και μαζί της τελειώνει η σύντομη περίοδος πολιτικής “χάριτος” που ξεκίνησε μετά τη σύσταση της στις 11 Νοέμβρη.
-
Πάνω από τους μισούς βουλευτές της νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας (και από τα δύο μεγάλα κόμματα) δεν πήραν το λόγο κατά τη διαδικασία κύρωσης του νέου προϋπολογισμού.
-
Οι δύο αντιπροέδροι της ΝΔ και ταυτόχρονα υπουργοί της κυβέρνησης (Δήμας-Αβραμόπουλος), αν και “κεντρώοι” δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ σε κυβερνητική επιτροπή.
Υπό την πίεση, όμως, της καπιταλιστικής κρίσης, οι αρχηγοί των δύο βασικών εταίρων της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ενισχύουν τη στήριξη τους σ’ αυτήν.
-
Ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε στη Βουλή ότι δεν θέλει επ’ ουδενί εκλογές στις 19 Φλεβάρη
-
Ο Α. Σαμαράς (παρότι τυπικά εμμένει στις εκλογές) δήλωσε στο συνέδριο των εμπόρων πως για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών -που αποτελεί κεντρικό αίτημα της ΝΔ- πρέπει να συμφωνήσει και η τρόικα…
Αντίθετα, εντείνεται ο πόλεμος στο εσωτερικό των δύο μεγάλων αστικών κομμάτων σε σχέση με τις επιλογές των ηγεσιών τους, αλλά με αντίστροφο τρόπο. Δεδομένου ότι ο Παπανδρέου στηρίζει ανοιχτά Παπαδήμο αφοπλίζεται τόσο η “δεξιά” αντιπολίτευση του η οποία πρωτοστάτησε στην σύσταση της κυβέρνησης “εθνικής ενότητας” (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Χρυσοχοΐδης κλπ.), όσο και η φιλοπαπανδρεϊκή (Καστανίδης, Παπουτσής, Κατσέλη, Σκανδαλίδης κλπ.) και “αριστερή” τάση (Παναγιωτακόπουλος κλ.) που ελπίζει σε μία “άλλη” πολιτική. Αντίθετα, η συνέχιση της στήριξης Σαμαρά προς τον Παπαδήμου οξύνει την αντίθεση της “πούρας” δήθεν αντι-μνημονιακής τάσης της ΝΔ.
