Τρεις αναδρομικές ”βόμβες” έχει στα χέρια του όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα μπαίνοντας στο εκλογικό έτος 2019…
Η πρώτη αφορά το εργασιακό, η δεύτερη το ασφαλιστικό, ενώ η τρίτη το δημόσιο.
Συγκεκριμένα, πρέπει να προχωρήσει στην αύξηση του κατώτατου μισθού, αλλά και να λύσει το ”γόρδιο δεσμό” των αντισυνταγματικών περικοπών στις συντάξεις και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά την περίοδο 2011-2012.
Συγκεκριμένα:
1) Μέχρι τέλος του Ιανουαρίου 2019, αναμένεται η απόφαση της κυβέρνησης για τον μισθό τον οποίο λαμβάνουν περί τους 400.000 ανειδίκευτοι εργαζομένοι (επί συνόλου 2,2 εκατομμυρίων ).
Τα σενάρια προβλέπουν αύξηση από 2,5% έως 8%. Δεν πρόκειται ξεκάθαρα για μία πρωτοβουλία της κυβέρνησης, όπως λίγο -πολύ η ίδια λανσάρει για να πείσει το λαό ότι δεν έχασε την «αριστερή» πολιτική καταγωγή της. Βασικά εφαρμόζει νόμο που πέρασε η Νέα Δημοκρατία το 2013, ο οποίος προέβλεπε ανακαθορισμό του κατώτατου μισθού το 2017, όταν θα είχε ολοκληρωθεί το 2ο Μνημόνιο.
Στο μεταξύ, ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το 3ο Μνημόνιο το 2016 και έτσι ο ανακαθορισμός του κατώτατου μισθού πήγε για το 2019. Με άλλα λόγια, η ”βόμβα” αυτή απλά ”σκάει”, αναδρομικά, στα χέρια της σημερινής κυβέρνησης. Επίσης οι εργοδοτικές οργανώσεις (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, κ.λπ.) δεν είναι κάθετα ενάντια στην αύξηση του κατώτατου μισθού. Και αυτό γιατί αφενός παζαρεύουν παράλληλα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Έτσι, ενώ θα αυξηθεί ο μισθός μόνο για έναν στους πέντε μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, θα μειωθούν οι εισφορές για… όλους τους μισθωτούς. Κερδίζοντας κεφάλαια από τη μείωση των εισφορών για όλους τους μισθωτούς, οι εργοδότες θα μπορούσαν να πληρώσουν την αύξηση μόνο στους ανειδίκευτους. Αφετέρου, η αύξηση του κατώτατου μισθού, ειδικά αν αυτή αποφασισθεί να συντελεστεί σταδιακά σε ορίζοντα 3ετίας, δίδει εμμέσως επιχείρημα στους εργοδότες να μην συζητήσουν για νέες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις που θα προβλέπουν ανώτερους από τον κατώτατο κλαδικούς μισθούς…
Και γιατί, κατά τα άλλα, αυτή η υπόθεση αποτελεί ”βόμβα” για την κυβέρνηση ; Η αύξηση την οποία προωθεί η κυβέρνηση (14 έως 46 ευρώ) δεν έχει σε τίποτα σχέση με την επαναφορά του κατώτατου στα 751 ευρώ (όπως προεκλογικά υποσχέθηκε) από τα 586 ευρώ που έπεσε το 2012. Συνολικά, οι μισθωτοί έχουν χάσει 25% των αμοιβών τους από το 2010 έως το 2018. Επίσης, ακόμα μια μικρή αύξηση θα φέρει αναστάτωση στους εργασιακούς χώρους, καθώς δεν πρέπει να θεωρείται… βέβαιο πως όλοι οι εργοδότες που απασχολούν ανειδίκευτους θα δώσουν ”αδιαμαρτύρητα” την αύξηση την οποία θα αποφασίσει η κυβέρνηση. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση εκκρεμούν γύρω στις 200 κλαδικές διαπραγματεύσεις για τον ανακαθορισμό κλαδικών βασικών μισθών… Επίσης, η αύξηση του κατώτατου μισθού θα έχει και άλλες προεκτάσεις. Πρώτον, δημοσιονομικές : Θα οδηγήσει σε αύξηση των επιδομάτων ανεργίας και των μισθών των επιδοτούμενων ανέργων. Μ’ άλλα λόγια, η κυβέρνηση πρέπει να βρει επιπλέον κονδύλια για να καλύψει τις νέες δαπάνες. Δεύτερον, ασφαλιστικές : Θα οδηγήσει σε αύξηση των κατωτάτων εισφορών για 1,5 εκατομμύριο μη μισθωτών, καθώς αυτές υπολογίζονται ως ποσοστό του κατώτατου μισθού των ανειδίκευτων εργατών…
2) Εντός του τρέχοντος έτους αναμένεται η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη συνταγματικότητα ή μη του ασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου.
Αν κριθεί συνταγματικός, τότε η κυβέρνηση θα πιεσθεί πολιτικά να ικανοποιήσει το αίτημα 2,5 εκατομμυρίων συνταξιούχων για επιστροφή των περικοπών τις οποίες υπέστησαν το 2011 -2012.
Και αυτό γιατί ήταν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αντιπάλεψε (ως αντιπολίτευση τότε) την εφαρμογή του.
Πλέον, ως κυβέρνηση, με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, έχει (αν αποφασίσει να την αξιοποιήσει) την ”ευκαιρία” να τις ακυρώσει. Προεκλογικά, μάλιστα, υποσχέθηκε επαναφορά της 13ης σύνταξης που κόπηκε το 2012-2013… Ωστόσο, αυτό δεν «παίζει», αν κριθεί συνταγματικός ο νόμος Κατρούγκαλου. Και αυτό γιατί αυτός έχει ενσωματώσει τις αποφάσεις του ΣτΕ. Σ΄αυτήν την περίπτωση, δεν θα τεθεί ζήτημα επαναφοράς της 13ης -14ης σύνταξης. ΄Ετσι, η κυβέρνηση θα εκτεθεί έναντι των συνταξιούχων…
Το κόστος των αναδρομικών των συνταξιούχων μόνο για το 11μηνο μεταξύ Ιουνίου 2015 – Μαΐου 2016 υπολογίζεται γύρω στα 2,5 – 4,1 δισ. ευρώ και αντιστοιχεί στο 8% -14% της ετήσιας δαπάνης για συντάξεις.
Από αυτήν την άποψη η ικανοποίηση του αιτήματος των συνταξιούχων αποτελεί δημοσιονομική ”βόμβα” για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Σε περίπτωση που η κυβέρνηση αποφασίσει να επιστρέψει τις περικοπές αυτές (έστω και σταδιακά), θα πρέπει να βρει αντισταθμιστικά μέτρα, όπως ήδη ζητά η Κομισιόν. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να αναδιαμορφώσει τον προϋπολογισμό, καθώς πρέπει να βρει ποιες δαπάνες θα κόψει ή ποια έσοδα θα αυξήσει για να χρηματοδοτήσει την επιστροφή των αναδρομικών. Και αυτό σε συνθήκες που δεν πρέπει επ’ ουδενί να αμφισβητήσει τους στόχους για την εκτέλεση του προϋπολογισμού στα πλαίσια της μεταμνημονιακής εποπτείας
3) Όλα δείχνουν πως η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θα κρίνει ως αντισυνταγματικές τις περικοπές του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων.
Σ’ αυτήν την περίπτωση, πρέπει να επιστρέψει τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ σε κοντά 700.000 εργαζομένους στο δημόσιο. Το κονδύλι αυτό αντιστοιχεί στο 15% της ετήσιας δαπάνης για αμοιβές στο δημόσιο.
Όπως και η ενδεχόμενη επιστροφή των αναδρομικών των συνταξιούχων, έτσι και ενδεχόμενη επιστροφή των αναδρομικών στους δημόσιους υπάλληλους θα φέρει αναστάτωση στον κρατικό προϋπολογισμό. Kι’ αυτό αποτελεί άλλη μία ”βόμβα” για την κυβέρνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά υποχρεωμένος να κάνει αποδεκτό το αίτημα των υπαλλήλων, καθώς ο ίδιος αντιπάλεψε αυτές τις περικοπές ως αντιπολίτευση. Την ίδια ώρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ίσως η σημαντικότερη, για τον ίδιο, κοινωνική ομάδα, που εξακολουθεί να τον στηρίζει. Ο ίδιος ποντάρει πολύ σ’ αυτήν, όπως φαίνεται από το κύμα των μονιμοποιήσεων συμβασιούχων που έχει αποφασίσει. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τον κρατικό προϋπολογισμό, ο οποίος -όπως προαναφέρθηκε- βρίσκεται σε μετα-μνημονιακή εποπτεία….
Δ.Κ.
