Δεκάδες χιλιάδες στο πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου

φωτογραφία: Θόδωρος Κουτσουμπός

Η πανελλαδική πανεκπαιδευτική διαδήλωση της Πέμπτης 8 Φλεβάρη στην Αθήνα αποτελεί ένα ισχυρό ράπισμα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στα σχέδια ίδρυσης ιδιωτικών (“μη κρατικών”, λέει για καλλωπισμό η προπαγάνδα) πανεπιστημίων.

Η Αθήνα “βούλιαξε” από τις δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Πάνω από 40 χιλιάδες φοιτητές από όλη την Ελλάδα, αλλά και εργαζόμενοι, κυρίως εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, καθηγητές Λυκείων και το διδακτικό προσωπικό των Πανεπιστημίων (ΠΟΣΔΕΠ), πήραν μέρος στην κινητοποίηση το μεσημέρι της Πέμπτης 8/2, στα Προπύλαια, στην Αθήνα. Eίναι η μεγαλύτερη φοιτητική διαδήλωσης της τελευταίας δεκαετίας, έγραψαν κάποια μέσα, ενώ άλλα, φιλοκυβερνητικά, φρόντισαν να μη δουν τίποτα από το μέγα πλήθος. Η κινητοποίηση αυτή αποτελεί την κορύφωση των εδώ και πάνω από 4 βδομάδες καταλήψεων όλων των μεγάλων σχολών της Αθήνας, και συνολικά σε πάνω από 150 σχολές σε όλη την Ελλάδα ως τώρα.

Στην πανελλαδική διαδήλωση πλην των σχολών όλων των πανεπιστημίων της Αθήνας και του Πειραιά, είχαν έλθει φοιτητές από Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα, Κρήτη, ακόμη και από την μακρινή Κομοτηνή. Και εκτός των εκπαιδευτικών υπήρχαν πολλά μπλοκ μαθητών από σχολεία της Αθήνας, ενώ υπήρχαν μπλοκ αριστερών οργανώσεων, ανάμεσά τους και της Νεολαίας του ΕΕΚ.

Το συντονιστικό των καταλήψεων ξανά χωρίστηκε, με τις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΑΡΙΣ που είχαν εγγυηθεί τον πλήρη έλεγχο της πορείας και έκαναν τον δικό τους συντονισμό στην Πάντειο. Τα υπόλοιπα σχήματα και παρατάξεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς συντονίστηκαν στη Νομική σχολή, όπου σημειώθηκαν συγκρούσεις με τα ΜΑΤ απ’ έξω και εκκένωση του χώρου κατά το βράδυ όταν πλέον είχε αποχωρήσει ήδη πολύς κόσμος.

Υπήρξε επίσης αναστάτωση μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους όταν διαπιστώθηκε ότι στις περισσότερες σχολές όπου έγινε “κοινό αγωνιστικό πλαίσιο” με τις δυνάμεις του ΚΚΕ, τα πανό είχαν μπλε και κόκκινο χρώμα που παραπέμπει στο ΜΑΣ και στο ΠΑΜΕ. Τέτοια πανό είχαν κυριαρχήσει σημαντικά σημεία της πορείας σε μια προσπάθεια να φανεί ότι το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται υπό τον έλεγχο των δυνάμεων του ΚΚΕ. Εξ ου και η αναμονή των φοιτητικών συλλόγων της ΠΚΣ και της ΑΡΙΣ στο Σύνταγμα όπου έφτασαν πρώτοι αλλά αποχώρησαν τελευταίοι.

Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη το φοιτητικό ξέσπασμα αποτελεί ισχυρό ράπισμα. Παρά τις συκοφαντίες, τις απειλές και την ωμή βία, το κίνημα αντί να συρρικνώνεται φουντώνει. Τα “μη κρατικά”, δηλαδή ιδιωτικά πανεπιστήμια πυροδοτούν μια πραγματική κοινωνική αντιπολίτευση που κάνει την πολυθρόνα του Μητσοτάκη να τρίζει, ακόμη κι αν η πολιτική αντιπολίτευση των κοινοβουλευτικών κομμάτων είναι άσφαιρη, όταν δεν πρόκειται για συμπολίτευση. Στην πραγματικότητα όλη η κοινωνία είναι αγανακτισμένη από τη δεξιά κυβέρνηση νεοφιλελεύθερων και φασιστοειδών. Μετά την καταστροφική διαχείριση της δημόσιας υγείας, θέλει τώρα να ανοίξει το δρόμο στην εκμετάλλευση της τριτοβάθμιας παιδείας από το λιμνάζον κερδοσκοπικό κεφάλαιο, επιβάλλοντας δίδακτρα στα πανεπιστήμια.

Η αγροτιά είναι ο άλλος αντίπαλος, που καταστρέφεται κυριολεκτικά από τις πολιτικές της Ε.Ε., και από τον καλπασμό των τιμών όλων των βασικών προϊόντων και των αναγκαίων για την διατήρηση της αγροτικής παραγωγής. Η εργατική τάξη επίσης, βρίσκεται σε απόγνωση και αγανάκτηση, και μόνο οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, ιδίως η ΓΣΕΕ, μπλοκάρουν την εργατική δράση.

Τώρα, όλη η προσπάθειά της κυβέρνησης είναι να αποκόψει το φοιτητικό κίνημα από τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις και τα μπλόκα. Την προσεχή Τρίτη αναμένεται ο Μητσοτάκης να έχει συνάντηση με αντιπροσωπεία των αγροτών στο Μαξίμου. Σίγουρα θα επιχειρήσει να ξεγελάσει τους αγρότες με ψίχουλα και υποσχέσεις. Όμως, το “εργάτες, αγρότες, φοιτητές” που φωναζόταν στο Πολυτεχνείο πριν από 50 χρόνια, στις νέες -αλλαγμένες- συνθήκες και με διαφορετική ίσως μορφή, αλλά παρόμοιο περιεχόμενο έχει την επικαιρότητά του. Η κυβέρνηση που καταστρέφει τις ζωές και το ανθρωποφάγο καπιταλιστικό σύστημά τους πρέπει να ανατραπούν από το μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα, για να ανοίξει ο δρόμος σε μια συλλογική σοσιαλιστική προοπτική.

Ούτε βήμα πίσω! Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα περάσουν! Κάτω το νομοσχέδιο Πιερρακάκη! –

Κάτω η κυβέρνηση που ιδιωτικοποιεί τις ζωές μας!

Φάνης Π.