του Ερνέστο Αγγελή *
Πολύ πριν η Κεράμεως ανακοινώσει το «σχέδιο επιστροφής στα σχολεία» ο σ. Σάββας Μιχαήλ επισημαίνει στο άρθρο του «Η πανδημία, ο Τραμπ και η Κίνα»: «το ζήτημα δεν είναι μόνο ποια είναι η καταλληλότερη υγειονομική στρατηγική κατά της πανδημίας αλλά το ποιοι και για ποιους την εφαρμόζουν, με ποια κοινωνικά ταξικά κριτήρια» (22/4).
Η αλήθεια της παραπάνω αντίληψης του ηγέτη του ΕΕΚ αποδεικνύεται περίτρανα και με τις ανακοινώσεις για την εκπαίδευση στις 29/4. Στο κέντρο του σχεδίου, είναι η λεγόμενη «εκ περιτροπής εκπαίδευση», η οποία έγκειται στην εναλλάξ μέσα στην εβδομάδα προσέλευση στα σχολεία των μαθητών. Ως όρος, πρόκειται για έναν κυριολεκτικά βαρβαρισμό που η χρήση του, αντανακλά τις κυρίαρχες τάσεις αποσύνθεσης του εγχώριου καπιταλισμού, στην περίοδο της “εκ περιτροπής εργασίας”, δηλαδή της κρατικά επιδοτούμενης αναστολής της εργασίας για το συμφέρον των καπιταλιστών.
Ωστόσο, η εκπαίδευση, σε όλες τις μορφές, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικής και των φροντιστηρίων, δεν είναι απλώς καθρέπτης της καταρρέουσας καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά και ευαίσθητος πομπός και δέκτης της κρίσης του πολιτισμού. Για να λειτουργήσει χρειάζεται ορισμένους όρους ενσωμάτωσης των «από κάτω» και αυτοί δεν πληρούνται, γιατί η ίδια η καπιταλιστική οικονομία των «από πάνω» καταρρέει. Κατά συνέπεια, σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, οποιαδήποτε κίνηση προσαρμογής της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου, οδηγεί στην αποσταθεροποίηση και την εξέγερση της προλεταριακής νεολαίας και των δεκάδων χιλιάδων προλεταριοποιημένων εκπαιδευτικών, σε αλληλοσύνδεση και σε συνδυασμό με την ευρύτερη πολιτική ταξική πάλη της εργατικής τάξης που δεν είναι σε φάση υποχώρησης, αλλά αναζωπύρωσης.
Το σχέδιο Κεράμεως, παρουσιάζει το θέμα της επιστροφής στα σχολεία ως «τεχνικό» και όχι ουσιωδώς πολιτικό, του οποίου όλες οι αλληλοσυμπληρούμενες παράμετροι της σύνθετης πραγματικότητάς του απαιτούν κοινωνική και πολιτισμική ευαισθησία, έννοιες άγνωστες ή/και μισητές για τους ταγούς του παραδοσιακού κόμματος του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Ωστόσο αυτή η «τεχνική» παρουσίαση έχει μια πολιτική στόχευση: την κινητοποίηση της μικροαστικής κοινής γνώμης ενάντια στους μαχόμενους εκπαιδευτικούς και την επαναστατική νεολαία που διαδηλώνουν.
Είναι σαφές, ότι το κριτήριο της καπιταλιστικής Κυβέρνησης δεν είναι η υγεία της νεολαίας και των εργαζομένων, ούτε η αποκατάσταση της λειτουργίας των σχολείων και πανεπιστημίων. Εκείνο που τους απασχολεί, είναι η χωρίς επικίνδυνες αναταράξεις ψήφιση του αντιδραστικού νομοσχεδίου τους, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μάη, όταν ακόμα δεν θα έχει λειτουργήσει η πλειοψηφία των τάξεων Γυμνασίου-Λυκείου που κυρίως αφορά αυτό το νομοσχέδιο και όταν η εργατική τάξη θα είναι στην αρχή του τούνελ της μάχης για την επιβίωση την «επόμενη μέρα» της καραντίνας. Το νομοσχέδιο που εισάγει νέα ταξικά εμπόδια και φραγμούς και παρεμβαίνει στο πιο ευαίσθητο κομμάτι της εκπαίδευσης, το διδακτικό μοντέλο, το περιεχόμενο και τις κοινωνικές σχέσεις που το διαμεσολαβούν, βγαίνει από μια «διαβούλευση» φιάσκο και κατατίθεται για ψήφιση στις 6 Μαΐου.
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που στοχεύει στη διάλυση κάθε εκπαιδευτικού προγράμματος αλλά και κοινωνικού δεσμού της «εκπαιδευτικής κοινότητας», με την απαξίωση της ήδη κατακερματισμένης επιστημονικής γνώσης και της υποβαθμισμένης καλλιτεχνικής ευαισθητοποίησης, δίνοντας έμφαση στις «δεξιότητες» και τον ατομικισμό, για μια διδασκαλία της «εκ περιτροπής πληροφορίας». Και όλα αυτά διαμέσου της αξιολόγησης, δηλαδή της θεσμικής θωράκισης του παρωχημένου, αντιδραστικού και χρεοκοπημένου αστικού μεταπολιτευτικού συστήματος διοίκησης της δημόσιας εκπαίδευσης, για την απάλειψη κάθε ερείσματος ταξικής πολιτικής διεκδίκησης των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Εδώ να επισημάνουμε ότι τα ιδιωτικά σχολεία και τα φροντιστήρια, που είναι ο άλλος “πυλώνας” της εκπαίδευσης του εγχώριου καπιταλισμού, θα ακολουθήσουν το πρόγραμμα «επιστροφής», χωρίς βέβαια να ξεκαθαρίζεται το “πώς” κάτι τέτοιο θα γίνει: Η εκμετάλλευση των εργαζόμενων εκπαιδευτικών και η καταπίεση από τους ιδιοκτήτες, θα ενταθούν και θα βαθύνουν, προκαλώντας και οξύνοντας την ήδη τεταμένη κατάσταση, με δεκάδες χιλιάδες προσωπικό να έχει μείνει απλήρωτο και να οδηγείται στην εργασία για μισό μισθό τον Μάη στην δευτεροβάθμια, ενώ το υπόλοιπο προσωπικό της πρωτοβάθμιας θα παραμείνει απλήρωτο για έναν ακόμα μήνα και πιθανώς μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Η αναγκαιότητα αλλά και η δυναμική που διαμορφώνεται μπροστά μας, μπορεί να συμπυκνωθεί με την φράση: Όλοι ενάντια στην κλίκα του Κούλη, το κράτος του κεφαλαίου και τον αναποδογυρισμένο του κόσμο. Η ανατροπή τους είναι το επιτακτικό καθήκον της εργατικής τάξης και της επαναστατικής πρωτοπορίας της και απαιτεί τον μεθοδολογικό επανεξοπλισμό τους, με την θεωρία και πράξη της διαρκούς επανάστασης.
Όλοι στην διαδήλωση ενάντια στο νομοσχέδιο Κεράμεως,
Πέμπτη 30 Απριλίου, 12 μ.μ. Σύνταγμα.
* O Ερνέστος Αγγελής είναι αδιόριστος εκπαιδευτικός, μέλος του ΕΕΚ-Τροτσκιστές
πηγή φωτογραφίας https://www.facebook.com/Covid19Solidarity/ “Μένουμε Ενεργοί – υγεία, συλλογικότητα, αλληλεγγύη”
