«Είναι σα να γυρίζουμε στα περασμένα», «αυτό το έχουμε ξαναζήσει», είναι μόνον λίγα από τα σχόλια που μπορεί κανείς να ακούσει στους δρόμους του Μπουένος Άιρες, λίγο μετά το διάγγελμα του (δεξιού) προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι, ότιπροσφεύγει στο ΔΝΤ για τη διάσωση της οικονομίας της Αργεντινής.
Από το 1957 όταν η Αργεντινή συνήψε το πρώτο δάνειό της με το Ταμείο, ο λαός της Αργεντινής όπως και ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής, γνωρίζει εκ πείρας τα δεινά που αυτό συνεπάγεται.
Το 2001, με την πολιτική του ΔΝΤ η χώρα χρεοκόπησε, ακολούθησε εξέγερση, το «Αργεντινάσο», κυβερνήσεις ανατράπηκαν… Το 2006 ο κεντροαριστερός πρόεδρος Νέστορ Κίρτσνερ που διέσωσε τον καπιταλισμό από τις απειλές των εξεγερμένων, πέτυχε τη μείωση του ελλείμματος χάρις στις εξαγωγές πρώτων υλών. Καθώς ήταν η χρυσή εποχή των brics κατόρθωσε και να διαγράψει ένα μέρος του χρέους, ύψους 9,8 δισεκ. δολαρίων προς το Ταμείο ακριβοπληρώνοντας πολλαπλάσια. Οι σημαίες της οικονομικής ανεξαρτησίας της Αργεντινής κυμάτιζαν στους αιθέρες και οι πολίτες επιβράβευσαν τον Κίρτσνερ με τις ψήφους τους.
Αλλά ο ‘κιρτσνερισμός’ δεν μπορούσε να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Στην πραγματικότητα χρησιμοποίησε τα αποθέματα των ασφαλιστικών ταμείων για τη χρηματοδότηση της οικονομίας συν την κοπή χρήματος…
Ο δεξιός Μάκρι ήλθε στην εξουσία το 2015 με ένα νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα υποσχόμενος ότι θα ξεπεράσει την κρίση. Και αφούσε μία διετία δανείσθηκε πάνω από 50 δισεκ. δολάρια από τις διεθνείς αγορές, τώρα προσφεύγει στο ΔΝΤ…
