Bιομηχανικοί χώροι – σφαγεία
Aκρωτηριασμός εργάτη στα «Σωληνουργεία Θίσβης»
Ένας ακόμη εργάτης στο βωμο του κέρδους και της εγκληματικής έλλειψης μέτρων ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
Το Σάββατο 30-9-2017 εργαζόμενος που απασχολείτο από εργολάβο στην εταιρεία «Σωληνουργεία Θίσβης», καταπλακώθηκε από σωλήνα βάρους 1500 κιλών. O σωλήνας κύλισε από την θέση που τον είχαν τοποθετήσει μαζί με άλλους, χωρίς προφανώς να έχει ασφαλισθεί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον σοβαρότατο τραυματισμό του εργαζομένου, τον ακρωτηριασμό του ποδιού του, ενώ κινδυνεύει ακόμα και η ζωή του.
Η συγκεκριμένη βιομηχανική δραστηριότητα παρουσιάζει πλήθος εργατικών ατυχημάτων και μάλιστα πολλά εξ αυτών έχουν θανατηφόρα κατάληξη. Η βιομηχανία αυτή είναι ιδιοκτησίας του κ. Στασινόπουλου, ενός επιφανούς στελέχους των «Eλλήνων Bιομηχάνων», ένας από αυτούς που θα «σώσουν» την χώρα «φέρνοντας την ανάπτυξη». Στους εργασιακούς χώρους του επιφανούς αυτού εργοδότη, απαγορεύεται δια «ροπάλου» κάθε συνδικαλιστική δραστηριότητα. Στον βιομηχανικό αυτό χώρο, όποιος θέλει να εργαστεί μπαίνει υπακούοντας χωρίς δεύτερη κουβέντα στις εντολές της διεύθυνσης του εργοδότη. «Εδώ ή θα ακούς και θα εκτελείς ό,τι σου λένε, ή αλλοιώς σπίτι σου». «Σε πήρα για εργάτη. Αν ήθελα κάποιον να μου πει πώς θα γίνει η δουλειά θα έπαιρνα άλλον».
Οι μνημονικοί νόμοι που εφαρμόστηκαν στην χώρα μας για να σώσουν τον «άσωτο» ελληνικό καπιταλισμό μετατρέπουν με πολύ γρήγορους ρυθμούς σε χώρους – σφαγεία τους βιομηχανικούς χώρους της χώρας.
Η προώθηση της επισφαλούς ελαστικής απασχόλησης από τις κυβερνήσεις που ψήφησαν τα μνημόνια, έχουν εξαχρειώσει και επεκτείνει την παλιά γνώριμη ως εργολαβική εργασία (εργασία κάτω από ιδιαίτερα ανασφαλείς όρους), σε όλους τους βιομηχανικούς χώρους. Στα εργοστάσια οι σημερινοί εργολάβοι δεν προσφέρουν μια ορισμένου χρόνου έκτακτη εργασία (που είναι υποστηρικτική της όλης δραστηριότητας αλλά όχι σε μόνιμη βάση). Οι εργολάβοι υποχρεώνονται να μετατραπούν σε «εμπόρους εργατικής δύναμης» (βλέπε δουλέμποροι), ή να «πάνε (και αυτοί) σπίτια τους».
Αυτοί που επιβάλουν το ποιος θα δουλέψει που, πώς και κάτω από ποιους όρους, είναι οι απευθείας εκπρόσωποι της εργοδοσίας που εκτελούν τις εντολές και τους στόχους της εταιρίας με μοναδικές νόρμες το κέρδος των ιδιοκτητών – μετόχων.
Κάτω από τις συνθήκες που περιγράφονται λοιπόν πάρα πάνω και μάλιστα σε 12ωρη και όχι 8ωρη βάση, εργάζονται οι εργάτες στο «Στασινόπουλο», τον παράγοντα της «ανάπτυξης» που μας πλασάρει σήμερα η κυβέρνηση Σύριζα- Ανελ, κατά αντιγραφή της ανάπτυξης που ερχόταν με τον Σαμαρά και των πριν από αυτόν κυβερνόντων. Γενικότερα είναι η ζωή που οργανώνουν για τους εργάτες όλοι οι επίδοξοι σωτήρες του καπιταλισμού είτε έχουν διεθνές πρόσημο είτε έχουν εθνικό («ψωνίστε ελληνικά»).
Καμία αυταπάτη δεν μπορούμε να έχουμε σαν εργάτες γι’ αυτού του είδους τους «σωτήρες». Κάθε ελπίδα, πως ίσως μας «σώσουν», αυτοί που διαγκωνίζονται για το ποιος θα «σώσει» τον ελληνικό καπιταλισμό, μόνο σαν τροχοπέδη στα συμφέροντα της τάξης μας, μπορεί να λειτουργήσει. Είναι η ώρα να δημιουργήσουμε με εργατική πρωτοβουλία τους όρους που όχι απλά θα ερευνήσει το εργατικό ατύχημα, αλλά που θα διεκδικήσει όρους για την ασφάλεια στην εργασία και την ζωή.
Τα μόνα αποδεκτά όρια στην ασφάλεια, την απόλαυση της ζωής και τον ελεύθερο χρόνο, είναι τα όρια που καθορίζουν την οργάνωση της ζωής, με βάση τις δυνατότητες που δίνουν οι επιστημονικές κατακτήσεις της ανθρωπότητας στην εποχή που ζούμε.
Π.Σ.
