Χαιρετίζουμε το ΕΕΚ της Ελλάδας στην 40ή επέτειο από την ίδρυσή του και την παραμονή του 19ου Συνεδρίου του.
Η διεθνής σκηνή χαρακτηρίζεται από την βίαιη αναζωπύρωση πολεμικών τάσεων σε όλο τον κόσμο. Η τελευταία μεγάλη κρίση του καπιταλισμού, η οποία ξεκίνησε το 2008/2009, όχι μόνο δεν κατάφερε να λυθεί, αλλά έχει εμβαθύνει τον εμπορικό πόλεμο μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων. Ο αναμφισβήτητος ηγεμονικός ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών έχει απειληθεί από την εξαιρετική αύξηση και ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων στην Κίνα, αμφισβητώντας την Αμερική για την θέση τής κορυφαίας οικονομίας στον κόσμο.
Η αδύνατη επίλυση της εμπορικής κρίσης έχει οδηγήσει στο πολεμικό σκηνικό που ζούμε σήμερα. Παρατηρούμε την αντανάκλαση αυτής της κρίσης – η οποία δεν μπορεί να επιλυθεί με διπλωματικά ή διοικητικά μέσα – στις επιθέσεις κυρίως εναντίον των χωρών που αποτελούσαν την ΕΣΣΔ και εναντίον της ίδιας της Κίνας. Στην πρώτη περίπτωση, η Ουκρανία χρησιμοποιήθηκε από το ΝΑΤΟ σαν κρέας για τα κανόνια για να εφαρμόσει τη στρατηγική του να υποτάξει και να βαλκανοποιήσει τη Ρωσία, αρπάζοντας τους βασικούς ορυκτούς πόρους της (τα λεγόμενα στοιχεία σπάνιων γαιών) και τον φυσικό πλούτο, μεταξύ των οποίων το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο παίζουν εξέχοντα ρόλο. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ιμπεριαλισμός τοποθετεί επίσης την Κίνα ως την κύρια απειλή για την ίδια του την ύπαρξη.
Αυτή η ακόρεστη επιδίωξη έχει επηρεάσει την ίδια την Ευρώπη, υποτάσσοντάς την στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και φέρνοντάς την σε ένα σημείο καμπής στην ιστορία της. Η οικονομική περικύκλωση, συμπεριλαμβανομένων των κυρώσεων και της απαγόρευσης που επέβαλε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στο εμπόριο με τη Ρωσία, επιτέθηκε στα ίδια τα θεμέλια της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, η αύξηση του κόστους ζωής, το κλείσιμο εργοστασίων και η αναζωπύρωση της επίθεσης στις συνθήκες διαβίωσης των μαζών που έχουν δείξει την ετοιμότητά τους στην άμεση δράση για να αντιμετωπίσουν αυτές τις επιθέσεις, όπως το έχουμε παρατηρήσει στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αγγλία κ.λπ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό το σκηνικό ανοίγει έναν εκπληκτικό ορίζοντα παρέμβασης για τους επαναστάτες και ευρείες προοπτικές για την πολιτικοποίηση των πολιτικά ορφανών μαζών, που έχουν βαρεθεί τους συμβιβασμούς της προδοτικής ηγεσίας τους και αναζητούν μαζική άμεση δράση ως τη μόνη δυνατότητα παρέμβασης σε αυτήν την κρίση. Η ευρύτατη καταδίκη της σιωνιστικής γενοκτονίας στην Παλαιστίνη έχει γίνει σημείο στήριξης και θεμελιώδες εφαλτήριο για την κατανόηση των τρεχόντων καθηκόντων, καταδεικνύοντας την απαραίτητη χρήση των ιστορικών μεθόδων του προλεταριάτου για την ήττα της αστικής επίθεσης.
Σε αυτόν τον πολιτικό απορφανισμό των μαζών από ηγεσία, παίζουν σημαντικό ρόλο οι καταστροφές που διαπράττονται από τα κομμουνιστικά κόμματα ολόκληρου του κόσμου και η πλήρης κατάρρευσή τους. Έχοντας διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία, ο σταλινικός προσανατολισμός έχει αποκαλυφθεί ως πολιτική μιας αντεπαναστατικής γραφειοκρατίας. Ωστόσο, αυτός ο εκφυλισμός δεν μπορούσε να κεφαλαιοποιηθεί αρχικά από την Αριστερή Αντιπολίτευση, και ακόμη λιγότερο από την Τέταρτη Διεθνή μετά τη δολοφονία του Λέον Τρότσκι. Αυτή η αδυναμία πηγάζει από την απομάκρυνσή τους από τον Λενινισμό, αναζητώντας συντομεύσεις στο επίπονο έργο της δόμησής τους σαν ένα Κόμμα – Πρόγραμμα, δηλαδή της οργάνωσής τους σε κόμμα μπολσεβίκικου τύπου.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τον βλαβερό ρόλο που διαδραματίζει όχι μόνο ο σταλινισμός, αλλά και οι υποτιθέμενοι διάδοχοι του τροτσκισμού σε όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Το Κόμμα μας, το βολιβιανό POR, το οποίο έχει φτάσει στην 90ή επέτειό του, βίωσε από πρώτο χέρι την ολέθρια επιρροή του ψευδο-τροτσκισμού από την αρχή του. Γεννημένο ως τμήμα της Αριστερής Αντιπολίτευσης τον Ιούνιο του 1935, έπρεπε να αγωνιστεί ενάντια στον συνθηκολόγο παμπλισμό των δεκαετιών του 1940 και του 1950 που προωθούσε την πολιτική του εισοδισμού και της υποταγής στον αστικό εθνικισμό. Έχει αντιμετωπίσει πολιτικά την παρέκκλιση των απομονωμένων από τις μάζες αντάρτικων των δεκαετιών του 1960 και του 1970. Και έχει αγωνιστεί ενάντια στην αστικοδημοκρατική κοινοβουλευτική πορεία της δεκαετίας του 1980, η οποία έχει καταστρέψει σχεδόν όλες τις αυτοαποκαλούμενες τροτσκιστικές οργανώσεις από τότε.
Μέσα στη θέρμη αυτών των επίμονων και ακλόνητων προγραμματικών αγώνων του βολιβιανού POR, γεννήθηκαν και τα υπόλοιπα τμήματα της Επιτροπής Συνδέσμου για την Ανασυγκρότηση της Τέταρτης Διεθνούς (CERCI), αντιπαλεύοντας την διαλυτική πορεία που ακολουθούσαν πολλές τροτσκιστικές οργανώσεις στις αντίστοιχες χώρες μας. Το αργεντίνικο POR γεννήθηκε αγωνιζόμενο ενάντια στην αναθεώρηση του προγράμματος του από το ΡΟ (Εργατικό Κόμμα), κι ενα΄νται στην απόρριψη ουσιαστικά της ιστορίας της Politica Obrera (Εργατική Πολιτική), την προσαρμογή του στην αστική δημοκρατία και την πλήρη αφομοίωσή του στις θέσεις του Μορένο για το κόμμα, το πρόγραμμα και τη στρατηγική. Το CERCI, επιδιώκοντας να ξεπεράσει τους περιορισμούς των προκατόχων του, και όχι χωρίς πολλές δυσκολίες, οικοδομήθηκε υπομονετικά μέσω της συζήτησης για την στρατηγική και με τον πολιτικό αγώνα να κατανοήσει την πραγματικότητα και να τη μεταφράσει σε πρόγραμμα. Η γέννησή του συνέπεσε με θεμελιώδη γεγονότα όπως η πτώση του Τείχους του Βερολίνου και η διάλυση της ΕΣΣΔ. Είδαμε πώς αυτά τα γεγονότα αποπροσανατόλισαν περαιτέρω αυτά τα κόμματα, που ενδιαφέρονταν περισσότερο για την τεχνητή ανάπτυξη και τα εκλογικά αποτελέσματα παρά για την πολιτική επεξεργασία. Η απουσία αυτών των πυλώνων τα οδήγησε να κυνηγούν ψεύτικα όνειρα, ανακαλύπτοντας επαναστάσεις παντού και υποστηρίζοντας τις πιο ποικίλες και καταστροφικές εμπειρίες.
Έτσι ήταν τα πράγματα , όταν στις αρχικές ανταλλαγές και προσεγγίσεις μεταξύ μας, κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Συνάντησης Λέον Τρότσκι τον Νοέμβριο του 2024 στο Μπουένος Άιρες καταφέραμε να βρούμε ένα σημείο εκκίνησης για την ανάπτυξη μελλοντικών συζητήσεων μαζί σας. Με ευχάριστη έκπληξη διαπιστώσαμε πολλαπλές πολιτικές συμφωνίες με το κόμμα σας, το EEK, το οποίο γιορτάζει την 40ή επέτειό του. Διατηρώντας πάντα την αναγκαία αμοιβαία προσοχή, δεν είναι μικρό γεγονός ότι βρίσκουμε κοινά σημεία στην παρούσα κατάσταση εν μέσω τόσου αποπροσανατολισμού και μυωπίας. Αυτά αναμφίβολα αποτελούν μια ισχυρή και σταθερή βάση από την οποία είναι απαραίτητο να εμβαθύνουμε την αμοιβαία κατανόηση.
Αξίζει να θυμόμαστε ότι οι περίοδοι πολέμου έχουν την ιδιαιτερότητα να δοκιμάζουν την κομματική πολιτική, διευκρινίζοντας το ταξικό περιεχόμενο των κομμάτων με ταχύτερο ρυθμό από τις περιόδους σχετικής ηρεμίας. Επομένως, δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτή τη στιγμή της ιστορίας τα κόμματά μας έχουν την ευκαιρία να μελετήσουν σοβαρά το υλικό και να ανοίξουν μια αδελφική συζήτηση.
Ελπίζουμε, λοιπόν, ότι στο 19ο Συνέδριό τους, στο πλαίσιο της 40ής επετείου τους, θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τις αναντικατάστατες θεωρητικές επεξεργασίες και να συζητήσουμε τη δυνατότητα συνέχισης αυτών των καρποφόρων αρχικών συναντήσεων, με σκοπό την πρόοδο στο επίπονο και ιστορικό έργο της οργάνωσης του Παγκόσμιου Κόμματος της Σοσιαλιστικής Επανάστασης, δηλαδή στην ανασυγκρότηση της Τέταρτης Διεθνούς.
Αδελφικά,
Η Κεντρική Επιτροπή του POR Αργεντινής – Τμήμα της Επιτροπής Συνδέσμου για την Ανασυγκρότηση της Τέταρτης Διεθνούς
Νοέμβριος 2025