Εμείς, τα επαναστατικά κόμματα και οργανώσεις που βασίζόμαστε στο πρόγραμμα της Συντονιστικής Επιτροπής για την Επανίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς (CRFI), αυτή τη Διεθνή Ημέρα των Εργαζομένων Γυναικών στις 8 Μαρτίου 2019, χαιρετίζουμε όλες τις γυναίκες του κόσμου που δέχονται χτυπήματα από τις διακρίσεις την καταπίεση , την εκμετάλλευση, που αντιστέκονται κι επαναστατούν ενάντια στην ανδροκρατία και τη βαρβαρότητα που προκαλεί ο παγκόσμιος καπιταλισμός! Χωρίς τη γυναικεία χειραφέτηση δεν υπάρχει καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση, παγκόσμιος σοσιαλισμός!
Η πάνω από μια δεκαετία, άλυτη ακόμα κι οξυνόμενη κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος έχει ήδη προκαλέσει πρωτοφανείς κοινωνικές καταστροφές και δεινά που πλήττουν ιδιαίτερα τις γυναίκες. Παράλληλα, προκάλεσε την άνοδο και διεθνοποίηση ενός τεράστιου, μαζικού, χειραφετητικού γυναικείου κινήματος, το οποίο αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή της εξέγερσης όλων των καταπιεζόμενων σε ολόκληρο τον πλανήτη, από τη Βόρεια και τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ευρώπη, τον αραβο-μουσουλμανικό κόσμο, την Ασία και την Αφρική.
Όλες οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων γυναικών απαιτούν τη σύγκρουση με τις βασικές τάσεις του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού που ωθούν στον πόλεμο, την κοινωνική καταστροφή των συνθηκών διαβίωσης, την καταστολή. Έτσι, συνδέονται αξεδιάλυτα με τις απαιτήσεις των τεράστιων λαϊκών μαζών για ψωμί και ελευθερία, για το δικαίωμα σε μια πραγματικά ανθρώπινη ζωή με αξιοπρέπεια, ενάντια στις βάρβαρες πολιτικές των αρχουσών τάξεων, των πολιτικάντηδων και των καπιταλιστικών κυβερνήσεών τους.
Στις ΗΠΑ του Τραμπ, το γυναικείο κίνημα μπήκε στην πρώτη γραμμή της πάλης όχι μόνο κατά του μισογυνισμού του υπεραντιδραστικού προέδρου αλλά και της συνολική επιθετικής πολιτικής του, συμπεριλαμβανομένου του σχεδίου του να χτιστεί το περιβόητο «Τείχος» στα σύνορα με το Μεξικό. Τα πρώτα θύματα του ρατσιστικού αυτού σχεδίου είναι γυναίκες, χωρίζοντας τις μητέρες από τα παιδιά τους και καταστρέφοντας όλους τους ανθρώπινους δεσμούς. Το τείχος του Τραμπ είναι μια πράξη πολέμου κατά των Λατινοαμερικανών μεταναστών, των θυμάτων του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, αλλά ταυτόχρονα και μια πράξη πολέμου ενάντια στις ελευθερίες του ίδιου του αμερικανικού λαού, όπως αποδεικνύεται από το «Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης» που διέταξε ο Αμερικανός Πρόδερος..
Στη Βραζιλία, ήταν το μαζικό γυναικείο κίνημα Ele Nao, που κινητοποιήθηκε γενναία εναντία στο φασίστα Μπολσονάρο. Στην Αργεντινή, οι τεράστιες, μαχητικές κινητοποιήσεις των γυναικών για το δικαίωμα στην έκτρωση αλληλεπιδρούν και βαθαίνουν την κρίση του καθεστώτος Μάκρι. Παρόμοιες προσπάθειες για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων έγινανα όχι μόνο και σε άλλες λατινοαμερικανικές χώρες αλλά και στην Ευρώπη, οδηγώντας σε νίκη στο δημοψήφισμα στην Ιρλανδία και σε κινητοποιήσεις στην Πολωνία κατά της ακροδεξιάς κληρικαλιστικής κυβέρνησης. Τεράστιες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις εναντίον του συστήματος των καστών και διακρίσεων ξεκίνησαν στην άλλη άκρη του κόσμου, στην Ινδία.
Λόγω ακριβώς της ιδιαιτερότητας των γυναικών απαιτήσεων, αυτές αποκτούν συγκεκριμένη στρατηγική βαρύτητα στον αγώνα για καθολική κοινωνική χειραφέτηση. Οι γυναίκες αποτελούν στόχο της βίας των κοινωνικών συνθηκών που κυριαρχούν σε όλες τις σφαίρες: στις έμφυλες σχέσεις, στην οικογένεια, την εκπαίδευση, τις εργασιακές σχέσεις, σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής.
Καθώς ο παρακμασμένος ανδροκρατικός καπιταλισμός βυθίζεται στην παγκόσμια κρίση, η βαναυσότητα κατά των γυναικών παίρνει όλο και πιο εξελιγμένες και πιο τερατώδεις μορφές: κλιμάκωση της βίας κατά των γυναικών και γυναικοκτονίες, εγχώρια δουλεία, οικογενειακή καταπίεση, σεξουαλική κακοποίηση μέσα και έξω από την οικογένεια, βάρβαρες επιθέσεις κατά των μεταναστριών, προσφύγων από πολέμους και λιμό, τράφικινγκ, αυξανόμενη ανισότητα στις εργασιακές σχέσεις, αύξηση της επισφαλούς εργασίας των γυναικών, υπερεκμετάλλευση και σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, παρέμβαση και έλεγχος της εκπαίδευσης, της νομικής, κοινωνικής και προσωπικής ζωής από την Εκκλησία, τα μουσουλμανικά ή άλλα θρησκευτικά ιδρύματα, σκοταδισμός στην εκπαίδευση (συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος των τμημάτων σπουδών φύλου και γυναικείων σπουδών ,όπως έγινε από τον Όρμπαν και σχεδιάζεται από τον Μπολσονάρο) κλπ.
Η χειραφέτηση των γυναικών απαιτεί μια παγκόσμια επανάσταση. Στη λαϊκή εξέγερση των «Κίτρινων Γιλέκων» στη Γαλλία, όπου υπάρχει τεράστια συμμετοχή γυναικών, μια ακτιβίστρια παραθέτοντας το Μιραμπώ είπε: «Όταν οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, η επανάσταση δεν είναι πολύ μακριά».
Η χειραφέτηση των εργαζομένων είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Αλλά οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να απελευθερωθούν χωρίς να δράσουν ως καθολική τάξη που παλεύει όχι μόνο για τις άμεσες απαιτήσεις των εργαζομένων αλλά και για την απελευθέρωση των γυναικών και όλων των καταπιεσμένων από κάθε μορφή κυριαρχίας και εκμετάλλευσης, «για να ανατρέψουν όλες τις συνθήκες στις οποίες το ανθρώπινο ον είναι μια εξευτελισμένη, σκλαβωμένη, εγκαταλειμμένη, περιφρονημένη ύπαρξη» (Μαρξ).
Μόνο οι εργαζόμενοι που παλεύουν χέρι-χέρι με τις γυναίκες για χάρη των γυναικών μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν ταξική συνείδηση. Το γυναικείο κίνημα με τις δικές του απαιτήσεις πρέπει να ταχθεί στον αγώνα του εργατικού κινήματος, κάτω από τη σημαία μιας επαναστατικής Διεθνούς για μια προλεταριακή επανάσταση για να μεταμορφώσει τον κόσμο και να αλλάξει την ανθρώπινη ζωή.
Για τη διεθνή ενότητα δράσης του γυναικείου κινήματος!
Σταματήστε τη γυναικοκτονία! Τιμωρία κάθε πράξης βίας κατά των γυναικών! Οργανώστε την αυτοάμυνα των γυναικών!
Για το δικαίωμα μιας νόμιμης, ασφαλούς και ελεύθερης έκτρωσης!
Για τον διαχωρισμό του κράτους από την Εκκλησία και τα θρησκευτικά ιδρύματα και για τη δήμευση της περιουσίας τους κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων για χρήση σε κοινωνικές ανάγκες! Κοσμική, δωρεάν, σοσιαλιστική εκπαίδευση!
Για την απομάκρυνση των μουσουλμανικών θρησκευτικών θεσμών από την πολιτική ζωή, από το γενικό νομικό σύστημα, από την εκπαίδευση και από την ανάμειξη στη ζωή των γυναικών, με βάση έναν προλεταριακό κοσμικό χαρακτήρα, εξηγώντας στους εργάτες ότι οι θρησκευτικές και σχισματικές διαιρέσεις βάζουν τους εργάτες να αντιμάχονται μεταξύ τους κι εξυπηρετούν τους σκοπούς του κοινού ταξικού μας εχθρού, των καπιταλιστών!
Κοινωνικοποίηση της οικιακής εργασίας! Πλήρης ισότητα των φύλων στις εργασιακές σχέσεις! Καμία διάκριση ανάλογα με το φύλο, τη φυλή, την εθνικότητα, τη θρησκεία, το σεξουαλικό προσανατολισμό!
Χτίστε την επαναστατική Διεθνή για τις γυναίκες και την καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση, τον παγκόσμιο σοσιαλισμό!
Διεθνής Συνδιάσκεψη της Κωνσταντινούπολης -Μάρτιος 2019
E.E.K. Ελλάδα
D.I.P. Τουρκία
M.T.L. Φιλανδία
R.O.R. Γαλλία
P.O. Αργεντινή
P.T. Ουρουγουάη
