Ξεπέρασε τους δύο μήνες η απεργία πείνας στις φυλακές της Ελλάδας
του Θόδωρου Κουτσουμπού
Τη Δευτέρα 12/12 συνεχίζεται η δίκη των 11 αγωνιστών από την Τουρκία που πρωτοδίκως έχουν καταδικαστεί από τα ελληνικά δικαστήρια στην εξοντωτική ποινή κάθειρξης 30 χρόνων ο καθένας και η καθεμία. Η απεργία πείνας που έχουν κηρύξει συνεχίζεται από τις 7 Οκτωβρίου, ξεπερνώντας τους δύο μήνες, έχοντας αφήσει βαριά αποτυπώματα σε κάποιους από αυτούς. Αναφέρεται ότι ένας εκ των απεργών πείνας έχει χάσει περί τα 20 κιλά βάρους και η πίεσή του έχει πέσει στο 4. Παρότι πίνουν υγρά, ζάχαρι, αλάτι και λεμόνι, υπάρχει κίνδυνος, εφόσον η δίκη διαρκέσει, να υποστούν μη αναστρέψιμες βλάβες, ακόμη και το μοιραίο.
Έντεκα άνθρωποι, κομμουνιστές στην ιδεολογία, που διέφυγαν από την Τουρκία για να γλυτώσουν από τα βασανιστήρια και τις φυλακές, δικάστηκαν και φυλακίστηκαν στην Ελλάδα για τρομοκρατική δράση κατά της… Τουρκίας. Για την ελληνική αντιτρομοκρατική υπηρεσία, και για την ΕΥΠ πίσω της, οι αγωνιστές που δίνουν πολιτική και ιδεολογική μάχη δημόσια, με έντυπα και προκηρύξεις στην Ελλάδα, διαταράσσουν τις διπλωματικές σχέσεις της χώρας, άρα εξ ορισμού πρέπει να κριθούν ένοχοι. Στην πραγματικότητα, πέρα και ανεξάρτητα από την ένταση ή μη των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τις εκατέρωθεν εθνικιστικές κορόνες και απειλές (“θα έλθουμε ξαφνικά μια νύχτα…”), οι μυστικές υπηρεσίες, όχι μόνες τους, αλλά υπό την στενή καθοδήγηση της αμερικανικής CIA διαμορφώνουν τη δική τους “ατζέντα” σχέσεων. Και τα ελληνικά “αστέρια” του Διεθνούς τομέα της Αντιτρομοκρατικής, και οι ιθύνοντες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δίνουν τα κεφάλια των αγωνιστών από την Τουρκία “πεσκέσι” στο δύστροπο “Σουλτάνο” τής απέναντι πλευράς, νομίζοντας ότι έτσι κάνουν διπλωματία…
Η δίκη των 11 αγωνιστών σε δεύτερο βαθμό (Εφετείο) άρχισε επί της ουσίας την 1 Δεκεμβρίου και θα συνεχιστεί με υποβολή ερωτήσεων εκ μέρους των συνηγόρων υπεράσπισης στον μοναδικό μάρτυρα κατηγορίας, αξιωματικό της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας (Β’ Τμήμα Διεθνούς Τρομοκρατίας) κ. Φ. Λαμπρόπουλο. Με βάση την κατάθεσή του η Υπηρεσία δεν είχε γνώση της έκνομης δράσης της συγκεκριμένης ομάδας. Τηλεφώνημα “αγνώστου” από αριθμό με απόκρυψη, έδωσε πληροφορίες για την ύπαρξη τρομοκρατικής ομάδας και την κατοχή οπλισμού. Η “τρομοκρατική ομάδα” ήταν η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατούμενους απο την Τουρκία και το Κουρδιστάν, μια συλλογικότητα που δρά νόμιμα στη χώρα μας, συμμετέχει στο μαζικό κίνημα δημόσια και τα περισσότερα μέλη της είναι αναγνωρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες και έχουν πάρει άσυλο. Ας σημειωθεί ότι η περίοδος κατά την οποία ήλθαν οι εν λόγω “πληροφορίες” δεν είναι άσχετες με τις διπλωματικές κινήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη να διαμορφώσει την ατζέντα των σχέσεων με το καθεστώς Ερντογάν της Τουρκίας. Στις 17 Μαρτίου 2020, λοιπόν, ομάδα της Αντιτρομοκρατικής, με επικεφαλής τον μάρτυρα, επιλήφθηκε του θέματος, από έναν αριθμό αυτοκινήτου έφθασε στα ίχνη ενός εκ των κατηγορουμένων, του Σινάν Οκτάι, πολιτικού πρόσφυγα στην Ελλάδα από το 1995(!), και την επομένη τον έθεσε υπό παρακολούθηση. Τον παρακολούθησε επί μία (1) ημέρα, την 18η Μαρτίου 2021 και τον είδε να μεταφέρει με το ΙΧ του μπάζα και να τα απορρίπτει σε κάδους μακριά από το σπίτι όπου αρκετοί από τους κατηγορούμενους διέμεναν, στα Σεπόλια. Μετά τον παρακολούθησαν και τον είδαν να πηγαίνει προς τους Θρακομακεδόνες, όπου τον έχασαν (“γιατί ήταν εκπαιδευμένος στην αντιπαρακολούθηση”), υπέθεσαν όμως ότι πήγε στο βουνό. Αργότερα, τον εντόπισαν ξανά και μάλιστα ο εν λόγω αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής, φευγαλέα, κάτω από το φως μια λάμπας του δρόμου, διαπίστωσε ότι το σακίδιο το οποίο είχε στην πλάτη του ήταν πιο βαρύ απ’ ό,τι όταν είχε ξεκινήσει. Συμπέρανε, επομένως, ότι είχε όπλα. Το άλλο πρωί, 6:45, πραγματοποιήθηκε έφοδος στο σπίτι της Αυλώνος, στα Σεπόλια, όπου βρήκαν τον σάκο με τα όπλα σε ειδικά διαμορφωμένη κρύπτη, σε τούνελ κάτω από το έδαφος (ένα αντιαρματικό, ένα RPG, ένα πιστόλι)…
Ο εκ των κατηγορουμένων Σινάν Οκτάι πράγματι στο δικαστήριο ανέλαβε την ευθύνη για την κατοχή των όπλων, που όπως είπε του τα έδωσε να τα φυλάξει για λίγες μέρες Κούρδος γνωστός του. Ήταν βέβαιος ότι ο οπλισμός ποτέ δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα ή κατά της Ελλάδας. Έχοντας βαθύ αίσθημα αλληλεγγύης προς τους αγωνιστές που μάχονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό, όπως είπε, στην Τουρκία και τον Κουρδιστάν, ενάντια στις στρατιωτικές επιθέσεις του Τουρκικού στρατού, θεώρησε ότι πρέπει να βοηθήσει. Γιατί ο αγώνας για την ελευθερία από τον ιμπεριαλισμό και το φασισμό είναι δίκαιος και δεν είναι έγκλημα. Ο ίδιος ανέλαβε την ευθύνη για την πράξη της κατοχής των όπλων, ζήτησε συγγνώμη από τους συντρόφους του συγκατηγορούμενους και από τον ελληνικό λαό με τον οποίο συμβιώνει για πάνω από 25 χρόνια και την Ελλάδα την οποία αγαπά. Τόνισε ότι οι υπόλοιποι συγκατηγορούμενοι δεν έχουν ευθύνη, ούτε γνώριζαν την ύπαρξη των όπλων και δεν πρέπει να υποστούν την ποινή που τους έχει επιβληθεί.
Ο αστυνομικός της Ελληνικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, μιλώντας σαν να είναι μέλος της αντίστοιχης Τουρκικής υπηρεσίας, στην κατάθεσή του και στις ερωτήσεις συνηγόρων υπεράσπισης δήλωσε ότι και οι 11, συλλήβδην, είναι τρομοκράτες. Πού βάσισε την πεποίθησή του ο εν λόγω αστυνομικός; Όχι σε πράξεις που διέπραξαν οι κατηγορούμενοι στην Ελλάδα. Ο ίδιος δήλωσε ότι στην Ελλάδα δεν μετείχαν σε κάποια ή κάποιες τρομοκρατικές ενέργειες, εξ άλλου, δεν υπάρχει στη δικογραφία καμμία κατηγορία για οποιαδήποτε πράξη στην Ελλάδα. Όμως, θεωρεί ότι είναι τρομοκράτες, γιατί μέλη της οργάνωσης DHKP-C που από το 2012 έχει χαρακτηριστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση (και πιο πριν από τις ΗΠΑ) ως τρομοκρατική. Αν και οι ίδιοι αρνούνται ότι είναι μέλη του DHKP-C, ο μάρτυρας και το πρωτόδικο ελληνικό δικαστήριο-τρομοδικείο, τους καταδίκασε, με αυτήν την κατηγορία σε 550 χρόνια φυλακή που κατά συγχώνευση μειώθηκαν σε 333, από 30 χρόνια στον καθένα, συν 3 σε δύο εκ των κατηγορουμένων. Πέραν του αναπόδεικτου ισχυρισμού ότι είναι μέλη του DHKP-C, που βεβαίως, κατ’ εμάς, ακόμη και αν αληθεύει, δεν στοιχειοθετεί έγκλημα, γιατί στην Ελλάδα από την ανατροπή της στρατιωτικο-αστυνομικής χούντας το 1974, δεν δικάζονται οι ιδέες αλλά έκνομες πράξεις, η δεύτερη επιβαρυντική κατηγορία είναι ότι το σακίδιο με τα όπλα ήταν κρυμένο σε τούνελ – τούνελ 7 μέτρων κατά τον μάρτυρα αστυνομικό που όμως δεν το έχει δει, 57 κατά την πρόεδρο του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, όπως περιγράφεται στη δικογραφία. Το τούνελ προφανώς είναι ένα στοιχείο που εξάπτει τη φαντασία για την ύπαρξη μιας τρομερής τρομοκρατικής οργάνωσης, αν και θάπρεπε ο μάρτυρας να απαντήσει πώς μπορούσαν να μεταφερθούν τα χώματα περισσότερων από 80 – 100 κυβικών σε σακούλες με το IX όταν θα χρειάζονταν περί τα 8 με 10 φορτηγά αυτοκίνητα…
Επιπλέον, ο αστυνομικός της Αντιτρομοκρατικής, δήλωσε στο δικαστήριο ότι γνωρίζει τους κατηγορούμενους, γιατί και το 2017 τους είχε συλλάβει. Το στοιχείο αυτό πράγματι είναι σωστό, αν και ο αστυνομικός της Αντιτρομοκρατικής κ. Λαμπρόπουλος είπε τη μισή αλήθεια. Πράγματι, οι περισσότεροι εκ των τωρινών καταδικασμένων σε πρώτο βαθμό είχαν συλληφθεί το 2017, όταν ο τότε πρωθυπουργός Τσίπρας επιχειρούσε να διαμορφώσει ένα mondus vivendi με τον Ερντογάν και τον είχε καλέσει στην Ελλάδα. Την παραμονή της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα, ως ενα είδος δώρου στον “Σουλτάνο”, η ελληνική “διπλωματία” με την συνδρομή της ΕΥΠ και της Αντιτρομοκρατικής, ανακάλυψαν στα πρόσωπα των κατηγορουμένων και της Επιτροπής Αλληλεγγύης συνωμοσία για επίθεση και δολοφονία(;) του Ερντογάν. Oκτώ άνθρωποι φυλακίστηκαν, έμειναν πάνω από ένα χρόνο φυλακή, για να αθωωθούν πανηγυρικά στο δικαστήριο. Προφανώς, ο αστυνομικός Ιαβέρης θεωρεί ότι αφού συνελήφθησαν είναι και ένοχοι, γι’ αυτό εξακολουθεί να τους θεωρεί τρομοκράτες. Τρομοκράτες επειδή δημοσίως εξάγγειλαν τη διοργάνωση διαδήλωσης διαμαρτυρίας για τις διώξεις, τα βασανιστήρια και την καταπίεση που υφίστανται ο Τουρκικός λαός, ο Κουρδικός λαός και οι λαοί της Τουρκίας από το καταπιεστικό κράτος και το καθεστώς Ερντογάν. Αλλά η δημόσια διαδήλωση και διαμαρτυρία δεν είναι παράνομη στην Ελλάδα και αυτό εκτιμήθηκε από το δικαστήριο, κάτι που δεν ίσχυσε στο δεύτερο δικαστήριο επί Μητσοτάκη.
Συνέντευξη τύπου συνηγόρων υπεράσπισης
Την Τετάρτη 7 Δεκέμβρη, οι συνήγοροι υπεράσπισης των 11 δικαζόμενων αγωνιστών έδωσαν συνέντευξη τύπου όπου εξήγησαν την υπόθεση. Η συνήγορος Αλέκα Ζορμπαλά επικέντρωσε στις προσωπικότητες των δικαζόμενων αγωνιστών, στις διώξεις, βασανιστήρια και φυλακίσεις που έχουν υποστεί στην Τουρκία. Η Κωνσταντίνα Κ. εκ μέρους της Επιτροπής Αλληλεγγύης έδωσε πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας των απεργών πείνας που εκείνη την ημέρα διανύανε την 62 ημέρα απεργίας πείνας. Είπε ότι η απεργία πείνας γίνεται με βασικά αιτήματα τη δίκαιη δίκη, την μη εκδίκαση με τον ν. 187Α, καθώς πρόκειται για πολιτικούς κρατούμενους, την απόδοση των χρημάτων που κατασχέθηκαν, την ανακοίνωση των ονομάτων των ανδρών της Ειδικής Ομάδας Μεταγωγών που βιαιοπράγησαν εναντίον τους στην προηγούμενη δίκη μέσα στο δικαστήριο.
Μίλησαν επίσης ο Δημήτρης Σαραφιανός, μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ, ο Πατρίκιος Πατρικουνάκος, η Ιωάννα Κούρτοβικ και ο Θανάσης Καμπαγιάννης, μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ (η συνήγορος Βούλα Γιαννακοπούλου δεν μπορούσε να παρίσταται λόγων ανειλημμένων υποχρεώσεων). Όλοι τους σημείωσαν το απαράδεκτο της εκδίκασης με βάση την αρχή της συλλογικής ευθύνης (μια αρχή που χρησιμοποίησαν κατ’ εξοχήν οι ναζί κατακτητές στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες διαπράττοντας μυριάδες εγκλήματα σε βάρος αθώων ανθρώπων). Επίσης σημείωσαν ότι στη δίκη σε πρώτο βαθμό εξόφθαλμα παραβιάστηκε η αρχή της αναλογικότητας με την επιβολή βαρύτατων ποινών χωρίς επαρκή στοιχεία. Ο Θ. Καμπαγιάννης επέστησε την προσοχή και σε ένα άλλο ζήτημα: στη δικογραφία έχει προστεθεί ένα απόσπασμα που δεν είχε γραφτεί από τον γραμματέα της έδρας τού πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, με χειρόγραφες υποσημειώσεις (που ενσωματώθηκαν στα πρακτικά) ότι οι κατηγορούμενοι (συγκεκριμένα οι δύο γυναίκες αντιστάθηκαν κατά την έφοδο των ΕΚΑΜ, ενώ οι άνδρες έριχναν αντικείμενα και αντιστάθηκαν (τα αντικείμενα που φέρεται να έριχναν δεν ήταν εναντίον των ανδρών της αστυνομίας, αλλά… στικάκια που τα έριξαν κάτω και τα… πάτησαν!). Με βάση τα παραποιημένα πρακτικά κάποιοι εκ των κατηγορουμένων καταδικάστηκαν. Αυτός είναι και ο λόγος που η υπεράσπιση ζήτησε να γίνεται ηχοληψία, όπως προβλέπει άλλωστε ο νέος νόμος, αίτημα που το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό. Όμως, η πρόεδρος του Εφετείου αναγνώρισε το γεγονός και δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψει να επαναληφθεί κάτι τέτοιο!
Προσεχείς δικάσιμοι, Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου, 9 π.μ. στο δικαστήριο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού και Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου.
