του Θόδωρου Κουτσουμπού
Την Τετάρτη (13/10/2021) το πρωί, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Κακουργημάτων της οδού Δέγλερη, δικάζονται δύο μέλη του Ρουβίκωνα, οι Νίκος Ματαράγκας και Γιώργος Καλαϊτζίδης, κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία ο πρώτος και για ηθική αυτουργία ο δεύτερος. Το βαρύτατο κατηγορητήριο, εφόσον γίνει δεκτό από το δικαστήριο, επιφέρει ποινή ισόβιας κάθειρξης και για τους δύο.
Αλλά το κατηγορητήριο και η όλη υπόθεση είναι μια καταφανής σκευωρία, ένα κατασκεύασμα υπηρεσιών της αστυνομίας, υπό τις εντολές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μια συνόψιση της υπόθεσης και των εφιαλτικών μεθοδεύσεων της κατηγορούσας αρχής δόθηκε την Δευτέρα 11/10 σε συνέντευξη τύπου στον κινηματογράφο Τριανόν. Στη συνέντευξη μίλησαν οι : Νίκος Γιαννόπουλος εκ μέρους της Επιτροπής Αλληλεγγύης, οι δικηγόροι Άννυ Παπαρούσου και Κώστας Παπαδάκης, ο κατηγορούμενος Γιώργος Καλαϊτζίδης και εκ μέρους της συλλογικότητας του Ρουβίκωνα ο Σπύρος Δαπέργολας.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης εξήγησαν την υπόθεση. Έχουμε να κάνουμε μια μία σκευωρία των διωκτικών αρχών. Μια υπόθεση ανθρωποκτονίας που έγινε τον Ιούλιο του 2016, με θύμα έναν έμπορο ναρκωτικών και μαφιόζο, γνωστό με το όνομα Χαμπίμπι, ύστερα από 4 χρόνια, τον Ιανουάριο του 2020 οδηγείται στον ανακριτή, με κατηγορούμενος τους Καλαϊτζίδη και Ματαράγκα. Ο ανακριτής και ο εισαγγελέας δεν απαγγέλλουν κατηγορία και δεν προφυλακίζουν τους δύο. Αλλά το δικαστικό συμβούλιο αποφασίζει να δικαστούν οι δύο αγωνιστές με κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος.
Όταν έγινε η δολοφονία, 7 Ιουλίου 2016, η αστυνομία ελάχιστα ασχολήθηκε με το θέμα. Δεν πήρε καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων, αλλά αργότερα όλο το κατηγορητήριο βασίστηκε σε «μαρτυρίες» 9 συλληφθέντων του περιβάλλοντος Χαμπίμπι, που συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν για κατοχή, εμπορία κ.λπ. ναρκωτικών. Αργότερα, το «κύκλωμα Χαμπίμπι» γίνεται βασικός μοχλός του κατηγορητηρίου κατά των δύο μελών του Ρουβίκωνα. Τι κι αν αυτόπτες μάρτυρες εργάτες από παρακείμενο οίκημα καταθέτουν ότι ο εκτελεστής του Χαμπίμπι διέφυγε με μοτοσικλέτα προς μια κατεύθυνση και οι μάρτυρες κατηγορίας δηλώνουν σε αντίθετη κατεύθυνση. Τι και αν μία εξαρτημένη αναφέρει ότι ένας φίλος της τής διηγήθηκε ότι τον φόνο τον διέπραξε ο Ματαράγκας, ενώ ο φίλος της διαψεύδει ότι ανέφερε οτιδήποτε για τον κατηγορούμενο Ματαράγκα. Από το 2016 ήταν σαφές ότι δεν υπήρχε καμία βασιμότητα στην κατηγορία ότι μέλη του Ρουβίκωνα, οι δύο κατηγορούμενοι εν προκειμένω, διέπραξαν τον φόνο. Η δράση τους, μαζί με πλήθος άλλες συλλογικότητες, ήταν ανοικτά πολιτική, ενάντια στην μετατροπή της πλατείας Εξαρχείων σε πιάτσα ναρκωτικών. Δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί δίωξη για ανθρωποκτονία εναντίον τους, γι’ αυτό ο φάκελος της υπόθεσης έμεινε σε κάποιο συρτάρι του τμήματος ανθρωποκτονιών…
Αλλά στο μεταξύ, όπως εξήγησε ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, μεσολάβησε κυβερνητική αλλαγή με την εκλογή του Μητσοτάκη τον Ιούλιο του 2019. Με κάθε ευκαιρία, και όταν ήταν αντιπολίτευση και μετά, στην κυβέρνηση, ο Μητσοτάκης και κυβερνητική παρέα του διακήρυσσαν ότι θα καταργήσουν το «άβατο των Εξαρχείων» – επιβάλλοντας τον «νόμο». Επιβάλλοντας τον «νόμο» απέναντι στις κοινωνικές και πολιτικές συλλογικότητες που πάλευαν (και παλεύουν) για να μην είναι πιάτσα ναρκωτικών η περιοχή, για να μπορούν να κυκλοφορούν χωρίς φόβο γυναίκες και άνδρες και να μη φοβούνται επιθέσεις από τις μαφίες…
Υπό τη διεύθυνση του Χρυσοχοΐδη, οι διωκτικές αρχές που έκαναν «πλάτες» στις ναρκομαφίες που μετέτρεπαν την πλατεία σε ακριβοπληρωμένη ναρκοαγορά, όπου η θέση έφτανε στο ένα(1) εκατομμύριο ευρώ, οργάνωσαν τη δίωξη κατά του Ρουβίκωνα. Ο ενοχλητικός (με τις δράσεις του) Ρουβίκωνας ήταν ένας στόχος προς παραδειγματισμό. Στην καλύτερη –για τις διωκτικές αρχές και την κυβέρνηση- περίπτωση μπορεί να κλείσουν μέσα, και με ισόβια, δύο μέλη του. Στη χειρότερη είναι μια μορφή ομηρίας και τρομοκρατίας, σε περίπτωση που το δικαστήριο τους απαλλάξει.
Ο Σπύρος Δαπέργολας έκανε μια αναδρομή στην ιστορία των αγώνων στα χρόνια 2013-16 ενάντια στις οργανωμένες μαφίες. Η Όλγα Λαφαζάνη είπε ότι η υπόθεση της δίωξης των δύο μελών του Ρουβίκωνα αποδεικνύει πόσο άδικη είναι η δικαιοσύνη και εκδικητικές οι διωκτικές αρχές, ενώ ο Θανάσης Αλεξάνδρου (κάτοικος της περιοχής από το 1984) τόνισε τον θετικό ρόλο του Κ-Βοξ και του Ρουβίκωνα στο κίνημα κατά του εμπορίου ναρκωτικών και του κοινωνικού κανιβαλισμού στα Εξάρχεια.
Το ΕΕΚ με ανακοίνωσή του τονίζει: «Η εξόντωση των δύο αγωνιστών είναι μέρος της κρατικής επιχείρησης καταστολής, ενός “χαμηλής έντασης εμφύλιου” που διεξάγεται από αστυνομικές υπηρεσίες και κυβερνήσεις κατά των κατοίκων και των συλλογικοτήτων των Εξαρχείων εδώ και χρόνια και πήρε τη μορφή επιχειρήσεων “σκούπας” και εισβολών σε κτήρια φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, γελοίων φωτογραφήσεων στις 6 το πρωί από τον… νυν υπουργό φασίστα Πλεύρη και φθάνει μέχρι τα σχέδια φυσικής καταστροφής της πλατείας με την κατασκευή σταθμού μετρό, παρότι σε κοντινές αποστάσεις, στην Πανεπιστημίου και την Ομόνοια, υπάρχουν δύο σταθμοί.
Η χονδροειδής κατασκευή κατηγορητηρίων δολοφονίας δεν στοχεύει μόνο στην εξόντωση/εξουδετέρωση δύο αγωνιστών και στην πολιτική ομηρία της συλλογικότητας στην οποία μετέχουν. Παραπέρα, συνιστά απειλή κατά όλων των πολιτικών συλλογικοτήτων και οργανώσεων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αν οι αστυνομικοί μηχανισμοί μπορούν να κατασκευάζουν τόσο ωμές κατηγορίες και τέτοια κατηγορητήρια να εισάγονται στα δικαστήρια, κανένας δεν πρέπει να αισθάνεται πολιτικά ασφαλής. Τα όποια δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα κατακτήθηκαν με την ανατροπή της δικτατορίας απειλούνται. Αυτό το κατηγορητήριο κρατικής τρομοκρατίας πρέπει να καταπέσει με την ενιαία, μαζική δράση όλων των μαχόμενων δυνάμεων του πολιτικού και κοινωνικού ανταγωνιστικού κινήματος και του κινήματος ταξικής αλληλεγγύης.
Κάτω η κρατική σκευωρία!
Κάτω τα χέρια από τους Γιώργο Καλαϊτζίδη και Νίκο Ματαράγκα. Το κατηγορητήριο να τεθεί στο αρχείο!».
Την Τετάρτη 13 Οκτώβρη, ημέρα έναρξης της δίκης, στις 9 το πρωΐ, η Επιτροπή Αλληλεγγύης καλεί σε συγκέντρωση στο Εφετείο (είσοδος από Δέγλερη).