Και τώρα, τι;
Τη Δευτέρα 17 Ιούλη πραγματοποιούνται οι εκλογές στο Σύλλογο Εργαζομένων Διοικητικών Υπαλλήλων ΙΚΑ Ν. Μαγνησίας. Τρία χρόνια πριν, η πρωτοεμφανιζόμενη Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΕΑΚ) είχε πετύχει να καταλάβει τις τρεις από από τις επτά έδρες στο Δοικητικό Συμβούλιο και να εκλέξει από έναν αντιπρόσωπο στην Ομοσπονδία (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ) και στο Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ.
Όπως και πριν τρία χρόνια, στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση του σωματείου μας, εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας παραβρέθηκαν για να ρίξουν το βάρος τους υπέρ της πλειοψηφούσας παράταξης του ΔΣ, της Δημοκρατικής Συνεργασίας (ΔΗΜ.ΣΥΝ.) που δεν απέχει καθόλου από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη (δηλ. το ΠΑΣΟΚ). Όπως φάνηκε τόσο από την εκλογοαπολογιστική συνέλευση, όσο και από την κατάθεση των ψηφοδελτίων, η συγκεκριμένη παράταξη υποχρεώθηκε να ανασύρει ιστορικό της στέλεχος για να κερδίσει την επικείμενη μάχη των εκλογών, αν και επί τρία χρόνια ισχυριζόταν ότι δεν έλκεται πλέον από πολιτικές που έφεραν το σωματείο μας στην άβυσσο.
Το διακύβευμα όμως των εκλογών δεν είναι οι καρέκλες αλλά οι ίδιες οι προοπτικές πάνω στις οποίες οι εργαζόμενοι πρέπει να επιλέξουν. Ακριβώς γι αυτό το λόγο, η συζήτηση αυτή, με πλήρη ευθύνη της πλειοψηφίας του ΔΣ και του προεδρείου της εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης εξοβελίστηκε στο πυρ το εξώτερο, θέτοντας την έγκριση του διοικητικού απολογισμού του απερχόμενου ΔΣ ως τρίτο θέμα, μετά την έγκριση του οικονομικού απολογισμού και την εκλογή της εφορευτικής επιτροπής!
Τι δεν συζητήθηκε; Το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δεν υπάρχει πια αλλά ένα νέο υπερταμείο των φτωχών, ο ΕΦΚΑ. Το νέο οργανόγραμμα που θα θέσει εκτός ταμείου τουλάχιστον τους μισούς υπαλλήλους παρά το διοικητικό κομφούζιο που έχει δημιουργηθεί. Η νέα αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Η εφαρμογή της κινητικότητας. Ο ΕΦΚΑ ως μηχανισμός διαρκών περικοπών συντάξεων και παροχών. Οι ανεπαρκείς μισθοί μας, η αύξηση του χρόνου εργασίας. Η εξαφάνιση του εφάπαξ. Η νέα φοροληστεία με τα 140 προαπαιτούμενα που θα μειώσει περαιτέρω το διαθέσιμο εισόδημα όλων, οι κατασχέσεις κατοικιών, το ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών που θα έχουν τεράστιες επιπτώσεις στη ζωή όλων (ΔΕΗ, νερό κλπ). Ο δρόμος που επιλέχτηκε από την πλειοψηφία του ΔΣ αν ήταν ορθός ή όχι (ο διοικητικός απολογισμός τελικά δεν ψηφίστηκε!). Αν υπήρχαν εναλλακτικά σχέδια δράσης. Τι πρέπει να κάνουμε στο άμεσο μέλλον;
Η πλειοψηφία του ΔΣ του συλλόγου μας σε πλήρη ευθυγράμμιση με την πολιτική της Ομοσπονδίας (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ), έχει αρνηθεί να χαράξει ένα διαφορετικό δρόμο, να καταθέσει προτάσεις, να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους και να υιοθετήσει μια πολιτική άρνησης στο κοινωνικό έγκλημα. Υιοθετώντας την πολιτική της εξαίρεσης του κλάδου μας από τα μνημόνια, τις 24ωρες άσφαιρες απεργιακές τουφεκιές που ενέτειναν την απογοήτευση, με επιμονή στην εσωστρέφεια και τα προβλήματα του καταστήματος μας, χωρίς γενικές συνελεύσεις παρά μόνο την παραμονή απεργιών, με μικροεξυπηρετήσεις και πολιτική των διαδρόμων, ο σύλλογός μας δεν κατάφερε να ξεφύγει από την πεπατημένη, δικαιώνοντας τους υποστηρικτές των μνημονίων, “έγινε ότι ήταν δυνατόν” ή πιο σωστά ότι “δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση” όπως εύσχημα διατυπώθηκε στον διοικητικό απολογισμό που τελικά δεν ψηφίστηκε εξαιτίας των μεθοδεύσεων στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση.
Η επιτακτική ανάγκη για μια συνειδητή εναλλακτική προοπτική παλεύτηκε από την ΕΑΚ αν και η πλειοψηφία της Δημ.Συν. στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση του σωματείου σχεδόν μας κατηγόρησε για όλα τα δεινά της κατάστασης των εργαζομένων στο ΙΚΑ. Ο θυμός τους οφείλεται στο ότι η ΕΑΚ αρνήθηκε να συρθεί στις επιλογές τους και να υποχωρήσει από τις θέσεις που διακήρυξε πριν τρία χρόνια στις εκλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι το ψηφοδέλτιο της Δημ.Συν. δεν χρειάστηκε ποτέ να παρουσιάσει ένα πλαίσιο δεσμεύσεων προς τους εργαζόμενους κατά την εκλογική του κάθοδο καθώς όλος τους ο αγώνας τους ήταν όπως λέχθηκε “η αποκατάσταση της ηρεμίας στο κατάστημα” που συνοδευόταν πάντα από τις αναγκαίες μετακινήσεις ή τη διατήρηση προσωπικού σε θέσεις απαραίτητες για την διασφάλιση του πολιτικού ελέγχου.
Όλη αυτή η πορεία μας έχει φέρει στο χείλος του γκρεμού.
Τι μπορούμε να κάνουμε.
Η πείρα έχει δείξει ότι χωρίς το αναγκαίο μέτωπο αγώνα με όλους του κλάδους (δημόσιου και ιδιωτικού, άνεργους κλπ), δεν μπορεί να δοθεί καμιά λύση σύμφωνα με το εργατικό ταξικό συμφέρον στην εποχή της παγκόσμιας κρίσης και της χρεκοπίας της χώρας. Το συμφέρον της πλειοψηφίας του λαού είναι ό,τι δεν έκαναν οι χτεσινοί μνημονιακοί και σημερινοί έμποροι της ελπίδας, δηλ. να προταχθούν ως κεντρικά ζητήματα η μονομερής και πλήρης διαγραφή ολόκληρου του χρέους, η εθνικοποίηση όλων των τραπεζών, χωρίς καμιά αποζημίωση στο κεφάλαιο, κάτω από εργατικό έλεγχο για να διασφαλιστούν μισθοί, συντάξεις, αποθεματικά ταμείων και οι αποταμιεύσεις των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, η εθνικοποίηση όλων των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, χωρίς καμιά αποζημίωση στο κεφάλαιο, κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων. Μόνο έτσι μπορούμε να συζητήσουμε για κοινωνική ασφάλιση, δουλειά, μισθούς, υγεία, συντάξεις, παροχές προς όλους.
Τα αιτήματα του λαού για μόνιμη σταθερή δουλειά, στέγη, τροφή, ρεύμα και νερό για όλους, μπορούν να γίνουν πράξη μόνο από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα όργανα πάλης τους, με την αναγκαία σύνδεση των οικονομικών και πολιτικών αιτημάτων . Κάθε άλλη εναπόθεση ελπίδων σε νέους σωτήρες σημαίνει κάτω από τις εξαιρετικά δραματικές συνθήκες είτε μια νέα εξαπάτηση, είτε τη συμφιλίωση με τη κοινωνική καταστροφή, τη λογική του “μικρότερου κακού” που κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται χειρότερη από τη προηγούμενη.
Το πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε τη γραμμή του συλλόγου μας, το τρόπο λήψης των αποφάσεων, το ίδιο το περιεχόμενο της συζήτησης και να ενεργοποιήσουμε όλες τις ικανότητες των μελών μας στον κοινό αγώνα κατά της καπιταλιστικής χρεοκοπίας, της φτωχοποίησης όλων μας. Οφείλουμε να αλλάξουμε σελίδα στο σύλλογό μας ώστε:
- Να λειτουργήσει ο σύλλογός μας δημοκρατικά, με διαφάνεια κι εμπιστοσύνη για να σηκώσουμε το βάρος των νέων εξελίξεων στο νέο υπερταμείο που υποσκάπτει τη κοινωνική ασφάλιση και θα επιβάλλει τη μείωση του προσωπικού.
- Να υπάρχει πλήρης, έγκαιρη και τακτική ενημέρωση για όλες τις τρέχουσες εξελίξεις που αφορούν το κλάδο μας αλλά κι ολόκληρο το εργατικό κίνημα σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο. Αποτελεί παγίδα το να διαχωρίζει κανείς στη θεματολογία της συζήτησης του συλλόγου τα οικονομικά από τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που αποτελούν στην πραγματικότητα μια ενότητα που χωρίς την πάλη για όλα τα ζητήματα σε συνθήκες κρίσης δεν επιλύεται κανένα.
- Να λαμβάνεται η σύμφωνη γνώμη των μελών του συλλόγου μας για κρίσιμες αποφάσεις μέσα από τακτικές γενικές συνελεύσεις και να στηρίξουμε χωρίς ανταλλάγματα κάθε συνάδελφο/ισα χωρίς διακρίσεις.
- Να ακουστεί δυνατά η φωνή και οι απόψεις μας στην ΠΟΣΕ-ΙΚΑ που ακολουθεί κατά πόδας την συμβιβασμένη ΑΔΕΔΥ, έχει υποταχτεί στα μνημόνια και μέχρι σήμερα, παρά τις επί μέρους διαμαρτυρίες της, δεν έχει παρουσιάσει κανένα σοβαρό σχέδιο δράσης.
- Να ενώσουμε σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όλα τα αγωνιζόμενα τμήματα του εργατικού κινήματος και να σταθούμε αλληλέγγυοι σε αγώνες που είναι φωτεινά παραδείγματα για όλους μας και που είναι αγώνες όλων μας.
- · Να αντιπαρατεθούμε με όρους νίκης στη κυβέρνηση, τη τρόικα, τους “θεσμούς” του κεφαλαίου και κάθε επίδοξου διαχειριστή του συστήματος της κοινωνικής καταστροφής για να καταργηθούν όλα τα μνημονιακά νομοσχέδια (πεινολόγιο, απολύσεις, διαθεσιμότητες αξιολογήσεις, κινητικότητα κλπ) που καταστρέφουν το δημόσιο τομέα, γιγαντώνουν την ανεργία και την απελπισία με το κίνδυνο επαναφοράς μαύρων και σκοτεινών εποχών του πολέμου για το εργατικό κίνημα, το λαό μας και τους λαούς της Μεσογείου.
Γιάννης Χατζηγιάννης
εργαζόμενος ΕΦΚΑ Μισθωτών Μαγνησίας
