Στις 11 Μαρτίου έγιναν οι εκλογές στον Σύλλογο Εργαζόμενων ΤΕΕ. Οι εκλογές αυτές γίνονται στην συγκυρία των απολύσεων στο δημόσιο. Η βαθειά κοινωνική και οικονομική κρίση, όμως, πυροδοτεί και τις αντιθέσεις μέσα στους κόλπους της αριστεράς κάνοντάς τες οξύτερες.
Σε αυτές τις εκλογές το σχήμα της «Αριστερής Πρωτοβουλίας Εργαζόμενων στο ΤΕΕ» κατέβηκε διασπασμένο, καθώς οι σοβαρές πολιτικές διαφορές που υπήρχαν για μεγάλο διάστημα, έφτασαν σε αδιέξοδο μετά την συνεργασία μελών του με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό στο ΤΕΕ, στην εκδικητική πρόταση μομφής ενάντια σε άλλο μέλος της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» στο Δ.Σ. Στη συνέχεια η κάθοδος στις εκλογές αυτών των συντρόφων που συναίνεσαν με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, απέδειξαν πως οι διαφορές που εμφανίζονταν για μεγάλο διάστημα με ένα τυχαίο τρόπο είχαν πολιτικό βάθος.
Το πολιτικό βάθος όμως αυτών των διαφορών δεν ήταν εύκολο να αναδειχθεί, καθώς οι σύντροφοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ που προχώρησαν σε αυτές τις επιλογές, οικειοποιήθηκαν τον τίτλο του σχήματος και τοποθέτησαν το όλο θέμα στη βάση δήθεν προσωπικών διενέξεων, οι οποίες κατέληγαν σε διασπαστικές συμπεριφορές. Τα πολιτικά ζητήματα που συνδέονταν με τις αρχές της αριστεράς στο συνδικαλιστικό κίνημα, αγνοούνταν επίτηδες και έδιναν την θέση τους σε μια απολιτική προπαγάνδα «ενότητας για την ενότητα» της αριστεράς.
Το άλλο σχήμα που προέρχονταν από αυτήν την διάσπαση της ενιαίας «Αριστερής Πρωτοβουλίας» κατέβηκε με τον τίτλο «Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ» και συσπειρώθηκε γύρω από τα ζητήματα της αγωνιστικής συνέπειας στα τρέχοντα θέματα των εργαζόμενων στο ΤΕΕ, της αναγκαιότητας της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας και της άμεσης πάλης των εργαζόμενων για την ανατροπή της κυβέρνησης. Με όλες τις δυσκολίες που δημιουργούσε ο συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και οι πιέσεις από την μεριά του μηχανισμού της διοίκησης του ΤΕΕ να μην στηριχθεί, κατάφερε να ανοίξει στους εργαζόμενους την συζήτηση για τις διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις που εκφράζονταν από τις παρατάξεις και την σημασία τους. Η εκλογή ενός μέλους της «Αγωνιστικής Ενότητας Εργαζόμενων ΤΕΕ» στο Δ.Σ., έδειξε την θετική ανταπόκριση που βρίσκουν οι πολιτικές θέσεις και η αγωνιστική συνέπεια στους εργαζόμενους.
Η εκλογική επιτυχία των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού (διατήρησαν τις 4 έδρες τους) δεν είναι άσχετη με την ανοχή και την κάλυψη που έδειξαν οι υπόλοιπες αριστερές παρατάξεις στις αντιδημοκρατικές και αντεργατικές πρακτικές, δημιουργώντας σύγχυση στους εργαζόμενους.
Αβραμίδης Κώστας
