Μεγέθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων
Κατά 11 εκατομμύρια τουλάχιστον αναμένεται να αυξηθεί ο αριθμός των ανέργων παγκοσμίως, μέσα στα 4 επόμενα χρόνια. Ταυτόχρονα οι κοινωνικές ανισότητες θα επιδεινωθούν.
Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILΟ) μέχρι το 2019 πάνω από 219 εκατομμύρια άνθρωποι ενδέχεται να βρίσκονται χωρίς δουλειά. Από την έναρξη της παγκόσμιας κρίσης, το 2008, χάθηκαν 61 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, ενώ η κατάσταση επιδεινώνεται.
Σύμφωνα με εκπρόσωπο της ILO η κατάσταση στον τομέα της απασχόλησης «βελτιώθηκε» σε ΗΠΑ, Ιαπωνία, Βρετανία – όπου οι ελαστικές σχέσεις εργασίες λαμβάνουν εφιαλτικές διαστάσεις. Στην Ευρώπη, όμως, σημειώνεται δραματική αύξηση της ανεργίας.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας δεν βλέπει σημαντική μείωση της ανεργίας στη Γαλλία μέχρι το 2017, οπότε το ποσοστό της πρόκειται να περάσει ελαφρώς κάτω από το 10% (9,9%), στο επίπεδο του 2015. Στη Γερμανία, η ανεργία μπορεί μάλιστα να αυξηθεί και να φθάσει το 5% (έναντι 4,7% φέτος). Στην πραγματικότητα, το σενάριο αυτό βασίζεται στην ελπίδα ότι η ύφεση στην παγκόσμια οικονομία θα αρχίσει με αργούς ρυθμούς να ξεπερνιέται…
Στην έκθεση επισημαίνεται πως οι προοπτικές της απασχόλησης επιδεινώθηκαν πολύ στον Αραβικό κόσμο και σε ορισμένες περιοχές της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, κυρίως εξαιτίας της μεγάλης πτώσης των τιμών του πετρελαίου και του αερίου.
Οι εργαζόμενοι ηλικίας 15 ως 24 ετών, πλήττονται ιδιαίτερα, με το παγκόσμιο ποσοστό ανεργίας γι’ αυτή την ηλικιακή ομάδα να φθάνει σχεδόν το 13%. H προοπτική είναι ότι θα συνεχίσουν να πλήττονται εντονότερα τα επόμενα χρόνια, αλλά με άνισο τρόπο.
Ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες η ανεργία των νέων αναμένεται να μειωθεί μέχρι το 2019 αναμένεται να γνωρίσει σημαντική αύξηση στη Μέση Ανατολή και στη νοτιοανατολική Ασία.
Ανισότητες
Και ενώ η ανεργία καλπάζει, οι εισοδηματικές ανισότητες μεγεθύνονται. Το 10% των πλουσιότερων ανθρώπων κατέχουν το 30% ως 40% των συνολικών εισοδημάτων ενώ το 10% των φτωχότερων θα πρέπει να αρκεστεί στο 2% ως 7%. Σύμφωνα με την (φιλανθρωπική) οργάνωση Oxfam το 50% του παγκόσμιου πλούτου βρίσκεται στα χέρια μιας ασήμαντης μειοψηφίας του 1%. Μέσα στις συνθήκες της κρίσης, αυτό το πλουσιότερο 1% σε λίγο θα κατέχει περισσότερο πλούτο απ’ ό,τι το υπόλοιπο 99% του πληθυσμού.
Mια τεράστια συγκέντρωση του πλούτου συντελείται, ακριβώς μέσα στις συνθήκες της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Σύμφωνα με τη μελέτη της Oxfam, το μερίδιο της περιουσίας που κατέχει το πλουσιότερο 1% παγκοσμίως διαμορφώθηκε στο 44% το 2009, στο 48% το 2014 και θα ξεπεράσει το 50% το 2016.
Το 2014, τα μέλη της παγκόσμιας ελίτ κατείχαν κατά μέσο όρο 2,7 εκατομμύρια δολάρια ανά ενήλικα. Το υπόλοιπο του ενός πέμπτου (20%) των πλουσιοτέρων κατέχει το 46% της παγκόσμιας περιουσίας, τη στιγμή που το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν μοιράζεται παρά το 5,5% που απομένει σύμφωνα με την Oxfam. Πέρυσι η Oxfam είχε παρουσιάσει στο Νταβός έκθεση που έδειχνε ότι οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι στον πλανήτη κατέχουν τον ίδιο πλούτο με αυτόν που κατέχουν οι 3,5 δισεκατομμύρια των φτωχότερων ανθρώπων του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο πλούτος των 80 πλουσιότερων ανθρώπων διπλασιάστηκε το διάστημα 2009-2014. Πάνω από το 1/3 των 1.645 δισεκατομμυριούχων που περιλαμβάνονται στη λίστα του Forbes κληρονόμησαν ένα μέρος ή όλο τον πλούτο τους, ενώ το 20% έχουν συμφέροντα στον χρηματοοικονομικό τομέα. Aυτή η φούχτα των υπερπλούσιων απολαμβάνει, συγχρόνως, ένα προνομιακό καθεστώς της υποφορολόγησης.
Eίναι φανερό ότι τα πλούτη που συγκεντρώνονται στον ένα πόλο είναι αντιστρόφως ανάλογα με τη φτώχεια και τη δυστυχία που σωρρεύεται στον άλλο πόλο. «Tα πλούτη τους το αίμα μας», το αίμα των λαών και εργατών όλου του κόσμου.
Φυσικά, ο φόβος των πλουσίων είναι ότι οι «από κάτω» θα εξεγερθούν. Όπως προειδοποιεί η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, η κοινωνική αστάθεια είναι ιδιαίτερα οξυμένη στις χώρες και τις περιφέρειες όπου η ανεργία των νέων είναι υψηλή ή αυξάνεται με ταχύτητα. Υπογραμμίζει δε πως ο αριθμός των κοινωνικών ταραχών είναι σήμερα «10% πιο αυξημένος απ’ ό,τι πριν από την κρίση» του 2008.
