|
Ο αρχιερέας τους σεμνά
παραδέχτηκε τις αυταπάτες τους
Η εντολή δόθηκε
Οι αερομαχίες με το ανέφικτο
να σταματήσουν πάραυτα
Η ουτοπία τους τώρα ενσαρκώθηκε
πατάει γερά
στην αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα
είναι αναγνωρίσιμη, σαφής και προβλέψιμη
Οι κεραυνοί
ακούγονται κάπου μακριά, ξεθυμασμένοι
Τζάμια χοντρά, αλεξικέραυνα παντού
προστασία πλήρης, η καταιγίδα ξεψυχάει
Η ουτοπία τους πλέον είναι πειθήνια
δεν αμφισβητεί το κατεστημένο
Βέβαια ακόμη πιστεύει στο καινούργιο
και το διεκδικεί χαμηλόφωνα
ευγενικά χωρίς εντάσεις και χοντροκοπιές,
δημοκρατικά, ειρηνικά και πολιτισμένα
Η ουτοπία τους τώρα ζει
στην ομορφιά της τέχνης
στην αβρότητα και την ευγλωττία
σοφών εμπειρογνωμόνων
Κάθε βράδυ γοητεύει τ’ αυτιά των φτωχών
μοιράζοντας υποσχέσεις
και χαϊδεύοντας τα όνειρά τους
Η ουτοπία τους έπαψε πλέον να μυρίζει
τον ιδρώτα του άξεστου εργάτη,
να μιλάει βραχνά κι ασύντακτα,
να κάνει ορθογραφικά λάθη,
να είναι αλμυρή σαν τον ιδρώτα του αγρότη
Η ουτοπία τους έπαψε πια
να είναι επαναστατική,
υποκλίνεται στους καλούς τρόπους
κάθε ευσεβέστατου εκμεταλλευτή
Η ουτοπία τους είναι τώρα
ένας απλός εκσυγχρονισμός
|
