“Πάρτε πίσω το αντεργατικό έκτρωμα”

Δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους

του Θόδωρου Κουτσουμπού

Με γενική απεργία σε όλη τη χώρα και δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στην Αθήνα, και χιλιάδες σε όλη τη χώρα, οι εργαζόμενοι έδωσαν μια ισχυρή απάντηση στο προς ψήφιση αντεργατικό νομοσχέδιο – έκτρωμα που έχει εισάγει προς ψήφιση στη Βουλή ο υπουργός της ακροδεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη, Χατζηδάκης ή και Χατζηθάφτης εξαιτίας του ν/σχ. που θάβει τα εργατικά δικαιώματα.

Η κατάργηση του 8ωρου, οι απλήρωτες υπερωρίες, η παραπέρα ελαστικοποίηση της εργασίας, η επέκταση της εργασίας τις Κυριακές, η καθιέρωση ατομικών συμβάσεων αντί της συλλογικής διαπραγμάτευσης με την εργοδοσία, καθώς και οι διαδικασίες κρατικού ελέγχου των συνδικάτων και των ψηφοφοριών με την ηλεκτρονική ψηφοφορία, αλλά και η κατάργηση δικαιωμάτων των εργαζομένων όπως η επαναπρόσληψη ύστερα από δικαστική απόφαση σε περίπτωση άδικης και εκδικητικής απόλυσης, η κατάργηση των μηχανισμών ελέγχου, επιχειρούν να υποβιβάσουν την εργατική τάξη από συλλογική κοινωνική δύναμη, την κυριότερη παραγωγική δύναμη, σε άθυρμα ατομικοτήτων ανίσχυρων μπροστά στη δύναμη της ασύδοτης εργοδοσίας. Το μήνυμα της γενικής απεργίας της 10 Ιουνίου, που πρέπει να κλιμακωθεί με νέα απεργία στις 16 του Ιουνίου, και βεβαίως την ημέρα που θα ψηφίζεται ο αντιδραστικός νόμος, στις 17, και με γενική απεργία διαρκείας, πρέπει να είναι το επόμενο βήμα. Γιατί οι 24ωρες απεργιακές τουφεκιές, σαν αυτές που την περασμένη δεκαετία «έριχνε» η γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ δεν μπορούν να οδηγήσουν σε νίκη αλλά στην ήττα και το θάψιμο των εργατικών δικαιωμάτων.

Την Πέμπτη 10 Ιουνίου τα πάντα νέκρωσαν ή (στη χειρότερη περίπτωση) υπολειτούργησαν:

Τα λιμάνια νέκρωσαν και δεν κινήθηκε ούτε ένα πλοίο παρά την δικαστική απόφαση που έκρινε “παράνομη και καταχρηστική” την απεργία των ναυτεργατικών σωματείων. Ούτε ένα πλοίο δεν δοκίμασε να αποπλεύσει και οι εταιρίες και τα ταξιδιωτικά γραφεία δεν εξέδωσαν ούτε ένα εισιτήριο. Από τα χαράματα στους καταπέλτες είχαν σταθεί απεργοί για παν ενδεχόμενο…

Οι συγκοινωνίες της Αθήνας νέκρωσαν καθώς Μετρό, Ηλεκτρικός και Τρόλεϋ έμειναν ακινητοποιημένα στα μηχανοστάσια. Μόνο τα λεωφορεία της ΕΘΕΛ κινήθηκαν από τις 9 π.μ. έως τις 9 μ.μ. κάνοντας στάση εργασίας. Είναι αλήθεια ότι η στάση εργασίας υποβοήθησε λίγο την κάθοδο διαδηλωτών στο κέντρο της Αθήνας, ωστόσο η στάση της διοίκησης του σωματείου προκάλεσε ισχυρές αντιδράσεις των εργαζομένων με αποτέλεσμα εκατοντάδες οδηγοί να δηλώσουν άδεια για να μην πάνε στη δουλειά.

Σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας οι υπηρεσίες υπολειτούργησαν. Στην Αθήνα, στο Public, σε τράπεζες από το πρωί λειτούργησαν απεργιακές περιφρουρήσεις της απεργίας. Το ίδιο και σε άλλες πόλεις.

Οι απεργιακές συγκεντρώσεις υπήρξαν μαζικές και μαχητικές.

Στην Αθήνα έγιναν τρεις συγκεντρώσεις. Σωματεία και ομοσπονδίες της επιρροής του ΠΑΜΕ συγκεντρώθηκαν στα Προπύλαια. Μετά τις ομιλίες, μέσω της Πανεπιστημίου πορεύτηκαν στη Βουλή. Ήταν η μεγαλύτερη από τις τρεις διαδηλώσεις και από τις μαζικότερες που έχει κάνει το ΠΑΜΕ εδώ και αρκετά χρόνια. Οκτώ έως 10.000 διαδηλωτές απαίτησαν την απόσυρση του νομοσχέδιου – εκτρώματος. «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», ήταν ένα από τα συνθήματα που φωνάζονταν σε αυτό όπως και σε όλα τα άλλα εργατικά μπλοκ.

πηγή: 902.gr

Στην πλατεία Κλαυθμώνος ήταν η συγκέντρωση των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ από τις πιο μαζικές για αυτού του είδους γραφειοκρατικού – υποταγμένου συνδικαλισμού, με 6.000 – 8.000 συμμετέχοντες. Ήταν εκεί και ο εξαφανισμένος εδώ και χρόνια «Πρόεδρος» της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος, ομιλητές κυρίως από τους χώρους της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ με ολίγον ΣΥΡΙΖΑ, με ακατάσχετα λογύδρια, ακόμη και για τον «αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου» και ένα πανό απέναντι από την εξέδρα των ομιλητών, «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό»… Όλοι οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης, Τσίπρας, Γεννηματά, Βαρουφάκης δήλωσαν παρόντες. Βεβαίως υπήρχαν και πολλά εργατικά και δημοσιοϋπαλληλικά σωματεία, δάσκαλοι, καλλιτέχνες, και ομοσπονδίες, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΔΟΕ κ.λπ. Παρόντες ήταν οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα Καβάλας που έχουν έλθει στην Αθήνα από την Τετάρτη 9/6 και κατασκηνώσει έξω από το υπουργείο Εργασίας παλεύοντας ενάντια στις απολύσεις και την είσοδο εργολαβικών εταιριών στο εργοστάσιο. Οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν κάνει παν-κινητοποίηση είχαν μαζική παρουσία, εκεί βεβαίως ήταν το ΣΕΚ, γνωστός «κολαούζος» του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, η ΟΚΔΕ εμφανιζόμενη ως Αντεπίθεση των Εργαζομένων, και πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ η ΛΑΕ με μια μικρή αντιπροσωπεία ακολουθούμενη από κάποια απόσταση από μαζικό φοιτητικό μπλοκ επιρροής των ΑΡΑΣ-ΑΡΑΝ, το R-Project, Κόκκινο Νήμα, ΔΕΑ, Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, το Μ-Λ ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25 κ.ά.

Στα Χαυτεία, δεκάδες πρωτοβάθμιων μαχητικών σωματείων, που διαχωρίζονται από τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, και αριστερών εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων, της αντιεξουσίας και της αναρχίας, είχαν συγκροτήσει ένα ισχυρότατο μπλοκ με πάνω από 5.000 διαδηλωτές. Εκεί ήταν το σωματείο των εργατών σε δίκυκλα, το γνωστό ΣΒΕΟΔ με μαζικό μπλοκ, το σωματείο Σερβιτόρων – Μαγείρων, το σωματείο Βιβλίου-Χάρτου, εργαζόμενοι στα Public, στο Πλαίσιο, ο Σύλλογος εργαζομένων στο ΤΕΕ, τεχνικοί, εργαζόμενοι σε σύγχρονες τεχνολογίες, η συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών, μια ομάδα υποστήριξης στο ταξίδι των Ζαπατίστας στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Μαζικά ήταν τα μπλοκ εκπαιδευτικών, κυρίως δασκάλων, των φοιτητών, οι καθαρίστριες που απαιτούν μονιμοποίηση. Οι αριστερές και αναρχικές οργανώσεις, το ΕΕΚ, ΝΑΡ/νΚΑ/Ανταρσύα, ΚΚΕ(μ-λ), ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Ροσινάντε, ο Ρουβίκωνας, η Αναρχική Πολιτική Οργάνωση Αθήνας, Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγ. Αναργύρων-Καματερού, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, ήταν εκεί με τα πανό και συνθήματά τους. Είναι σαφές, ότι παρά τις διαφορετικότητες ένα ισχυρό, μάχιμο και μαχητικό δυναμικό διαφορετικοτήτων συγκροτείται όπως έδειξε και η τωρινή γενική απεργία και η «Πρωτομαγιάτικη» απεργία της 6ης Μάη. Ένα δυναμικό που μάχεται ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος, που δεν υποτάσσεται και μάχεται ενάντια στην τροχοπέδη του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού μέσα στο εργατικό κίνημα. Είναι κατά βάση το ίδιο δυναμικό που έδωσε και τις μεγάλες μάχες κατά της αστυνομικής καταστολής τους πρώτους μήνες του 2021, με κορύφωση τις μεγάλες διαδηλώσεις για τα δικαιώματα του φυλακισμένου απεργού πείνας Δημ. Κουφοντίνα και για να μην υπάρξει νεκρός απεργός πείνας.

Οι χιλιάδες άνθρωποι στην Αθήνα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και σε άλλες πόλεις της χώρας, από την Ήπειρο, τη Μακεδονία έως τη Σπάρτη και την Κρήτη δείχνουν ότι υπάρχουν όλα τα ανθρώπινα δυναμικά για να πολεμηθεί, να αποκρουστεί και να καταρρεύσει τον αντεργατικό νομοσχέδιο. Η επιτυχία της γενικής απεργίας της Πέμπτης 10 Ιουνίου και οι μαζικότατες απεργιακές συγκεντρώσεις θέτουν νέα καθήκοντα, απαιτώντας την κλιμάκωση του αγώνα. Μέχρι να αποσυρθεί το αντεργατικό έκτρωμα – ή να ανατραπεί η κυβέρνηση που το νομοθετεί, των Μητσοτάκη-Χατζηδάκη.

Η απεργία που πολλά σωματεία του ΠΑΜΕ ζητούν, για την Τετάρτη 16 Ιουνίου πρέπει να υποστηριχθεί. Συγχρόνως, από τα ταξικά ανεξάρτητα σωματεία πρέπει να προβληθεί και να παλευτεί η κλιμάκωση της απεργίας σε 48ωρη, στις 15 και 16 Ιουνίου ημέρα που θα ψηφίζεται το αντεργατικό νομοσχέδιο. Μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας πρέπει να παλευτεί μέσα στα συνδικάτα, τις εργατικές και κοινωνικές συλλογικότητες – για να βάλουμε τέλος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη-Χατζηδάκη, του εσμού της συμμαχίας νεοφιλελεύθερων και φασιστοειδών τύπου Βορίδη, Γεωργιάδη και Πλεύρη και του διαβόητου υπουργού της καταστολής Χρυσοχοΐδη.

Λιβαδειά (ανταπόκριση)

Το Ε.Κ. Λιβαδειάς με απόφαση του ΔΣ, πραγματοποίησε την απεργιακή του συγκέντρωση στη Λιβαδειά, σε συνδιοργάνωση με το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, στην οποία συμμετείχαν όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις. Ακολούθησε πορεία από την κεντρική πλατεία ως το Ζάππειο, που περίμενε λεωφορείο για να μεταφέρει 30 αγωνιστές στην πύλη της ΛΑΡΚΟ, στη Λάρυμνα.

Τόσο στην Λιβαδειά όσο και στην ΛΑΡΚΟ η απεργιακή κινητοποίηση είχε επικριτικό τόνο για την γενικότερη στάση της ΓΣΕΕ, ρίχνοντας την ευθύνη στους εργοδοτικούς συνδικαλιστές που έχουν την ευθύνη στη διοίκησή της. Η κινητοποίηση στην ΛΑΡΚΟ, έγινε από το κλαδικό σωματείο του Μετάλλου στην Φθιώτιδας, που ανήκει στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ-Φθιώτιδας. Το σωματείο του εργοστασίου, είχε καλέσει για κινητοποίηση στην Αθήνα.

Στον χαιρετισμό που έκανε στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ, εκ μέρους του ΕΚΛ, ο αντιπρόεδρός του Σωτήρης Παπαδημητρίου, τόνισε την ιστορικότητα του χώρου και του ρόλου του στην μεταδικτατορική εποχή για την ανεξαρτητοποίηση των εργατικών αγώνων από την διορισμένη ηγεσία Καρακίτσου. Παρακαταθήκες αγώνων που πρέπει να μας παραδειγματίσουν στις σημερινές ιστορικές στιγμές του αγώνα που δίνει η τάξη μας. Ως πότε θα ανεχόμαστε μια ηγεσία να μας οδηγεί από ήττα σε ήττα με τον τρόπο που καθοδηγεί τους αγώνες μας. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου η υπέρβασή της και η οργάνωση των εργατικών αγώνων από τους ίδιους τους εργαζόμενους για να υπάρξει προοπτική νίκης στην υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων ενάντια στην εργασιακή βαρβαρότητα που εισηγείται το νομοθετικό έκτρωμα Χατζιδάκη και να ανοίξει ο δρόμος και να γυρνά το γρανάζι χωρίς αφεντικά.  

(ανταπόκριση Μαρία Δρίτσα)

Μαζική ήταν η πορεία που έγινε στη Σπάρτη στις 10 Ιούνη ενάντια στο νομοσχέδιο έκτρωμα του Χατζηδάκη, με παλμό και αγωνιστική διάθεση!

Στην 24ωρη απεργία συμμετείχαν το Εργατικό Κέντρο Σπάρτης, η ΕΛΜΕ Λακωνίας, ο Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος Σπάρτης, ο Σύλλογος εργαζομένων νοσοκομείου Μολάων, ο Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων, το σωματείο της ΠΟΕ-ΟΤΑ, το σωματείο Συνταξιούχων.

“χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”

“εργατιά, αγροτιά μια φωνή και μια γροθιά”

“αγρότη πολέμα δεν θα σου μείνει στρέμμα”,

ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν στην πορεία!

Οι αγρότες με μικρή συμμετοχή δηλώσαμε την αλληλεγγύη μας και την συμπαράστασή μας χτίζοντας την ενότητα με τους εργαζόμενους.

Η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με την πανδημία οδηγεί σε ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση τους εργαζόμενους, τους αγρότες και τους μικρούς επιχειρηματίες. Τα λίγα ψίχουλα που έδωσαν ως αποζημίωση για την πανδημία θα τα πάρουν πίσω με νέες αυξήσεις σε φόρους  και μειώσεις αγροτικών επιδοτήσεων από την Ε.Ε.

ΠΕΝΕΝ

Απεργία Ναυτεργατών – Δεμένα τα καράβια στα λιμάνια

Με ανακοίνωσή του την Πέμπτη 10 Ιουνίου, το μαχητικό σωματείο της ΠΕΝΕΝ, που απήργησε για τον ίδιο λόγο και στις 3 Ιουνίου, αναφέρει:

Με επιτυχία εξελίσσεται η 24ωρη απεργία των Ναυτεργατών σε όλα τα βασικά λιμάνια της χώρας μας.

Σημειώνουμε ότι χθες ο ΣΕΕΝ προσέφυγε κατά της απεργίας των 12 Ναυτεργατικών Σωματείων στο Πρωτοδικείο Πειραιά (τμήμα ασφαλιστικών μέτρων) και η απόφαση που αυτό έβγαλε (όπως και σε αυτή της ΠΕΝΕΝ) ήταν να κηρύξει την απεργία παράνομη!

Επιβεβαιώνεται η βασιμότητα των καταγγελιών της ΠΕΝΕΝ ότι πριν ακόμη την ψήφιση του αντεργατικού – αντισυνδικαλιστικού νομοσχεδίου η κυβέρνηση εγκαινιάζει προκαταβολικά τα νέα αντιδραστικά μέτρα που έχει στα σκαριά της και οι δικαστικές αποφάσεις περί παράνομης απεργίας διαδέχονται η μία την άλλη….

Μετά την δικαστική εξέλιξη η ΓΣΕΕ όπως όφειλε κάλυψε νομικά και συνδικαλιστικά την απεργία των Ναυτεργατικών Σωματείων και έως και τώρα δεν υπάρχει καμιά άλλη παρέμβαση από πλευράς των εφοπλιστών του ΣΕΕΝ.

Στο μεταξύ οι ναυτιλιακές εταιρίες όπως είχαμε γνωστοποιήσει από χθες είχαν όλες προχωρήσει στην ακύρωση ή την τροποποίηση των δρομολογίων τους με αποτέλεσμα να μην κατέβουν στα λιμάνια καθόλου επιβάτες και οχήματα.

Κυβέρνηση – εφοπλιστές που οργάνωσαν την ενορχηστρωμένη επίθεση υπονόμευσης της απεργίας της ΠΕΝΕΝ με μοχλό πίεσης την κάθοδο χιλιάδων επιβατών στον Πειραιά (με την συμβολή μεγάλου μέρους ΜΜΕ) σήμερα ανέκρουσαν πρύμναν……

Η ΠΕΝΕΝ από νωρίς το πρωΐ είχε ουσιαστική παρουσία στην περιφρούρηση της απεργίας ενώ κλιμάκιά της όργωσαν καράβι το καράβι κάνοντας συσκέψεις με τα μέλη της αναλύοντας τον αντεργατικό χαρακτήρα των διατάξεων του νομοσχεδίου Χατζηδάκη.

Σε όλα τα καράβια τέθηκε στην συζήτηση η ανάγκη νέας κλιμάκωσης των αγώνων και των απεργιών ως βασική προϋπόθεση ανατροπής των κυβερνητικών σχεδιασμών.

Η καθολική συμμετοχή και η αναμφισβήτητη επιτυχία στον Ναυτεργατικό χώρο αλλά και Πανελλαδικά στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στέλνουν μήνυμα καταδίκης του αντεργατικού κυβερνητικού νομοσχεδίου και παράλληλα οι εργαζόμενοι απαιτούν από τις ηγεσίες των συνδικάτων να δοθεί άμεσα νέα και αναβαθμισμένη απεργιακή απάντηση με κήρυξη 48ωρης Πανελλαδικής – Πανεργατικής απεργίας.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ