της Μ. Παπαχριστούδη
Ποιος αλήθεια θυμάται τον ανθύπατο του ΔΝΤ Μπόμπ Τράα και τις απόψεις του για την ανάγκη να σπάσει η «βρόμικη» αλυσίδα διαπλοκής ανάμεσα στο τρίγωνο τραπεζών, πολιτικών και media; Το 2012 είναι πλέον πολύ μακριά και το παράδειγμα που είχε χρησιμοποιήσει το ΔΝΤ στην απόρρητη έκθεσή του για τα βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε να αποκτηθεί ο ολοκληρωτικός έλεγχος της χώρας, η περίπτωση του Alter και το λουκέτο σε αυτό, έχουν ξεχαστεί. Το Alter είχε αναφερθεί ως παράδειγμα ξαφνικού Θανάτου ΜΜΕ που είναι ζημιογόνο αλλά και αντιμνημονιακό. Το Mega δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία…
Έχουν μεσολαβήσει δυο ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών και, κυρίως, το «θαύμα» που έτυχε στο ευρωπαϊκό και αμερικάνικο κεφάλαιο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία αφενός ζητά και δημοσιοποιεί στη Βουλή τα στοιχεία για τα 970 εκατ. ευρώ δανείων στους τηλεοπτικούς σταθμούς και αφετέρου δίνει το πράσινο φως για να σωθούν τα υπερχρεωμένα τηλεοπτικά κανάλια. Αν και εφόσον οι μέτοχοι και ιδιοκτήτες του υποκλιθούν στο σύστημα Τσίπρα, ενταχθούν και γίνουν συνομιλητές για τους όρους στο νέο σύστημα διαπλοκής που θα διαμορφωθεί. Η πιθανή εξεταστική επιτροπή που λέγεται πως θα ερευνήσει τα θαλασσοδάνεια σε πολιτικά κόμματα και τηλεοπτικά κανάλια, υπό αυτό το πρίσμα, θα γίνει απλώς η πόρτα που θα σφραγίσει την περίοδο μετά το 1994 της εκσυγχρονιστικής διαπλοκής στη χώρα.
Σε αυτό το πλαίσιο οφείλουμε να εντάξουμε και την περίπτωση του Mega. Το κανάλι που «κλείνει» εδώ και πέντε μήνες, ο σταθμός τον οποίο έχουν ξεφτελίσει ολοκληρωτικά οι μέτοχοί του, τα μεγαλύτερα συγκροτήματα του τόπου, οι εθνικοί προμηθευτές και εκδότες, Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας και Ψυχάρης.
Όπως ήδη γνωρίζουμε το Mega δεν κλείνει. Ακόμη. Γιατί οι μέτοχοί του αποδέχθηκαν να πληρώσουν έναν ολόκληρο μισθό στους απλήρωτους εδώ και τρεις μήνες εργαζόμενους του σταθμού τους. Αποδέχθηκαν τις παρακλήσεις των τραπεζών οι οποίες είχαν έλθει ήδη σε συμφωνία με τον Θεοχάρη Φιλιππόπουλο ο οποίος προσέφερε τη λύση. Και στους μετόχους και στις τράπεζες. Να «σωθεί» το Mega, δηλαδή να γίνει ανακεφαλαιοποίηση των ζημιών και των δανείων για να δανειοδοτηθεί ξανά. Απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι να δοθούν από παλιούς και νέους μετόχους, 22 με 25 εκατ. ευρώ. Ούτε σε αυτό δεν κατάφερναν να συμφωνήσουν οι διαπλεκόμενοι εκδότες και καναλάρχες. Γιατί ο καθένας οχυρωνόταν πίσω από τα δικά του πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Και σε αυτό το παιχνίδι διαπλοκής, μερίδιο είχε και το Μαξίμου με τους όρους του. Να βγει εκτός ο Σταύρος Ψυχάρης.
Τι θα συμβεί σε περίπτωση που η εύθραυστη πολιτικό-mediaκή συμφωνία τιναχτεί για οιονδήποτε λόγο στον αέρα; Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα πληρώσουν οι ιδιοκτήτες του Mega. Οι τρεις συστημικές τράπεζες ωστόσο και τα στελέχη τους θα εγγράψουν τις ζημιές του, ενώ είναι πιθανόν να ξεσπάσει ένα ανεξέλεγκτο τσουνάμι με τις επίσης ζημιογόνες και υπερχρεωμένες εταιρείες των μετόχων. Και δεν είναι λίγες. ΔΟΛ του Ψυχάρη, Πήγασος του Μπόμπολα, Ίριδα και των δυο, Πρακτορεία διανομής τύπου και άλλες πολλές.
Συμφέρον για όλες τις πλευρές της «βρόμικης» -για να θυμηθούμε πάλι το ΔΝΤ-τριγωνική διαπλοκής είναι να λυθεί αναίμακτα το ζήτημα του Mega. Να περάσει σε άλλα χέρια ιδιοκτητών, να εφαρμοστεί το μέγα μνημόνιο περικοπών, απολύσεων και συρρικνώσεων και να σωθούν οι τράπεζες και οι ιδιοκτήτες του.
Όπως είναι φανερό και στη μια και στην άλλη περίπτωση το μόνο θύμα θα είναι οι εργαζόμενοι του…