ΓΣEE KAI ΠAME
Πώς θα πάμε στην ανασυγκρότηση ενός ανεξάρτητου, ταξικού εργατικού κινήματος;
Mε τη δυναμική δράση συνδικαλιστών του ΠAME αυτή τη φορά στη Pόδο, το 37ο συνέδριο της ΓΣEE δεν πραγματοποιήθηκε. H εισβολή των συνδικαλιστών του ΠAME σε πολυτελές ξενοδοχείο τα χαράματα της 4/4/2019 συνάντησε την αντίδραση των «φουσκωτών» της ΔAKE που είχε αναλάβει την περιφρούρηση του συνεδρίου – μετά την αποτυχία του Παναγόπουλου στην Kαλαμάτα.
Mετά το θόρυβο στα κανάλια, τις καταγγελίες των Παναγόπουλου, Κουτσιούκη, ενάντια στην «βίαιη εισβολή και κατάληψη» του συνεδριακού χώρου στην Ρόδο, όπου ακόμη και οι ναζί βγήκαν από τις τρύπες τους για να κάνουν καταγγελίες, το πρόβλημα της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης της εργατικής τάξης παραμένει ή ακριβέστερα γίνεται οξύτερο.
Φαίνεται ότι τώρα ανοίγει μια τρίτη φάση στο σίριαλ του συνεδρίου με διαιτητή την «αστική δικαιοσύνη», που τούτη την φορά καλείται να ορίσει προσωρινή διοίκηση στην ΓΣΕΕ η οποία θα οργανώσει το 37ο συνέδριο της ομοσπονδίας.
Η «αστική δικαιοσύνη» λοιπόν που έχει εξοπλιστεί από την κυβέρνηση ΣYΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την αντιαπεργιακή νομοθεσία για να διαφυλάξει την αστική νομιμότητα της χώρας και των υποχρεώσεών της (στους τοκογλύφους δανειστές), αναλαμβάνει διαιτητής στον αγώνα του Παναγόπουλου και της παρέας του να διατηρήσουν στα χέρια τους την ΓΣΕΕ σαν το εργαλείο έλεγχου και καταστολής των εργατικών αγώνων. Ένα εργαλείο που κάτω από των έλεγχο των συγκεκριμένων γραφειοκρατιών, απέδειξε πολλαπλά την χρησιμότητά του στην εργοδοσία και το κράτος (ειδικά την περίοδο 2011-12 αποδυναμώνοντας την απεργιακή δράση, με σκόρπιες 24ωρες ντουφεκιές και απογοητεύοντας τους εργάτες). Η σημασία του ελέγχου της ΓΣΕΕ από το κράτος και τ’ αφεντικά, στη νέα φάση αγώνων, που εγκυμονούν οι νέες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που αναδύονται λόγω της άλυτης και βαθαίνουσας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης του καπιταλισμού, από δυνάμεις φίλα προσκείμενες στους εργοδότες, φέρνει στο πλευρό του Παναγόπουλου και του Κουτσιούκη, εντεταλμένους αντιπροσώπους της εργοδοσίας, από σωματεία που δημιουργήθηκαν με την προτροπή εργοδοτικών μηχανισμών. Γι’ αυτό και παρά την απογοήτευση που έχει σπείρει στους εργάτες, η ηγεσία της παλιάς ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, επιβιώνει.
Η ηγεσία του ΠΑΜΕ έχει εισπράξει τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευση των εργατών για την στάση που κρατάει στους αγώνες. Στο όνομα της «ταξικής καθαρότητας» απομονώνει το ΠΑΜΕ από τους υπόλοιπους εργάτες στις γενικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Κρατάει τους αγώνες στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας μεταθέτοντας την δικαίωση στο αόριστο μέλλον. Με αποτέλεσμα να σημειώνει σημαντική συρρίκνωση δυνάμεων.
Αντί για μια ανεξάρτητη από την εργοδοτική ΓΣEE ταξική δράση, συμμετείχε στην απεργία για την «κοινωνική συμμαχία» της ΓΣΕΕ με τους εργοδότες στις 30/6/18 και εναντιώνεται στην προοπτική μιας ανεξάρτητης από την ΓΣΕΕ ταξική δράση. Τώρα προσπαθεί καθοδηγώντας εκκωφαντικούς «ταξικούς» τακτικισμούς να κρύψει την «γύμνια» της. Έναν ρόλο που τον έπαιξε πολλές φορές το τελευταίο διάστημα σε σωματεία, εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες, επιβάλλοντας σαν διαιτητή την «αστική δικαιοσύνη». Αυτού του είδους η δράση όμως έχει κοντά ποδάρια· αφού κατακαθίσει ο κουρνιαχτός μένει το αποτέλεσμα της δράσης που μιλά από μόνο του.
Αν δούμε ιστορικά τις περιόδους που το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα σήκωσε κεφάλι, το κατάφερε κόντρα και ενάντια στην επίσημη ΓΣΕΕ. Οργάνωσε τους αγώνες με την δημιουργία νέων ανεξάρτητων κέντρων συντονισμού από την επίσημη κρατικοδίαιτη εργοδοτική γραφειοκρατία. Με απεργιακούς αγώνες που συγκέντρωσαν την αποδοχή και την συμπαράσταση της τάξης και της ελληνικής κοινωνίας, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις να γκρεμίσουν τις διορισμένες τότε ηγεσίες. Δεν προηγήθηκε ο έλεγχος των επίσημων συνδικαλιστικών οργάνων για να γίνουν οι εργατικοί αγώνες που έγραψαν την ιστορία του Ελληνικού εργατικού κινήματος.
Σε κάθε περίπτωση δεν είναι τα αστικά δικαστήρια που θα λύσουν το εργατικό-συνδικαλιστικό ζήτημα αλλά η ανεξάρτητη από κράτος και αφεντικά δράση των εργατών και των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων με συνελεύσεις και δημιουργία ανεξάρτητων κέντρων αγώνα εργατών.
Σωτήρης Παπαδημητρίου
Αντιπρόεδρος Εργατικού Kέντρου Λιβαδειάς
