14η Μαρξιστική Διεθνιστική Κατασκήνωση του ΕΕΚ και της ΟΕΝ
H κατάσταση στη Φινλανδία
Οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στη Φινλανδία ανέδειξαν την ίδια κατάσταση που επικρατεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Με ποσοστό μόνο 17,7% «νικητής» αναδείχθηκε το κόμμα των σοσιαλδημοκρατών, κάτι που σημαίνει χρεοκοπία των φιλελεύθερων, των συντηρητικών αλλά και των ίδιων των σοσιαλδημοκρατών. Σαν αποτέλεσμα έχουμε μια κυβέρνηση ηττημένων. Τέσσερα χρόνια αντιδραστικής δεξιάς κυβέρνησης φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετά για να δώσουν μια θριαμβευτική νίκη στην Αριστερή Ένωση, που είδε μια μικρή μόνο άνοδο στο ποσοστό της. Το κόμμα που θεωρείται σαν νικητής, είναι το πρωτοφασιστικό κόμμα των Αληθινών Φινλανδών, το οποίο ήρθε δεύτερο με διαφορά μόνο 0,2% από τους σοσιαλδημοκράτες.
Η νέα κυβένηση συνεχίζει τις ιδιωτικοποιήσεις πουλώντας κρατική περιουσία, παρ’ όλο που θα μπορούσε να δανειστεί με αρνητικό επιτόκιο. Την ίδια πολιτική ξεπουλήματος είχε ασκήσει και η προηγούμενη κυβέρνηση. Το κράτος δίνει στις επιχειρήσεις ενίσχυση τριών δισεκατομυρίων ευρώ κάθε χρόνο, τα οποία πάνε στη βιομηχανία εξαγωγών και στις μεγάλες εταιρίες. Παρά τη σκληρή κριτική των σοσιαλδημοκρατών και της Αριστερής Ένωσης ως αντιπολίτευσης στην προηγούμενη κυβέρνηση, τώρα ως κυβερνώντα κόμματα δε φαίνεται να έχουν τη θέληση να θίξουν καθόλου το θέμα αυτό.
Με τη συμμετοχή των σοσιαλδημοκρατών και της Αριστερής Ένωσης, η νέα κυβέρνηση θεωρείται «αριστερή», αλλά με τη συμβολή των Κεντρώων, των Πρασίνων και του σουηδικού λαϊκού κόμματος. Αυτή η κυβέρνηση με το συνασπισμό των προαναφερθέντων κομμάτων υποσχέθηκε να καταργήσει τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα της προηγούμενης. Και αυτό θα μπορούσε να είναι πιστευτό αν στον τωρινό κυβερνητικό συνασπισμό δε συμμετείχε και το κόμμα των Κεντρώων που προηγούμενα τα είχε θεσπίσει και εφαρμόσει. Το πιο ειρωνικό απ’ όλα είναι ότι στις καίριες θέσεις, στα υπουργεία οικονομικών και συντονισμού, έχουν τοποθετηθεί βουλευτές του κόμματος του Κέντρου.
Η κατάργηση της συμφωνίας για την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας», που εμπεριέχει επιμήκυνση των μη αμειβομένων ωρών εργασίας, περικοπές του επιδόματος αδείας στο δημόσιο τομέα κ.λπ., είναι οδυνηρά αργή. Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε απαλλάξει τις επιχειρήσεις από εισφορές στην υγεία, την ασφάλιση και τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων. Αυτό όμως στηρίχτηκε σε ψευδείς υπολογισμούς σχετικά με τα οικονομικά αποτελέσματα που θα αναμένονταν από τη συμφωνία περί ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας.
Η απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να δαπανήσει 10 δις ευρώ για την αγορά νέων καταδιωκτικών αεροπλάνων ισχύει και για τη νέα κυβέρνηση. Τα σκάφη αυτά είναι σχεδιασμένα για επιθετικό πόλεμο. Η Φινλανδία έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το ΝΑΤΟ, δηλαδή δεν είναι μέλος της συμμαχίας εξ αιτίας της ισχυρής αντίδρασης που εκφράζεται από το 80% του πληθυσμού της χώρας.
Η φινλανδική αστική τάξη έχει ωστόσο υπογράψει τη λεγόμενη «συμφωνία χώρας – οικοδεπότη». Σύμφωνα με αυτή, το ΝΑΤΟ μπορεί να αυτοπροσκαλείται στη χώρα όποτε το κρίνει αναγκαίο. Συνήθως αυτό συμβαίνει μερικές φορές το χρόνο, οπότε λαμβάνουν χώρα στρατιωτικές ασκήσεις ξηράς, αέρος και θαλάσσης. Η τελευταία άσκηση κάλυπτε όλη τη Σκανδιναβία και περιελάμβανε δυνάμεις από τη Φινλανδία, Σουηδία και Νορβηγία καθώς φυσικά και από το ΝΑΤΟ. Το κέντρο διοίκησης των αεροπορικών επιχειρήσεων βρισκόταν στο Ρόβανιεμι της Φινλανδίας. Η Φινλανδία έχει αναλάβει επίσης την ευθύνη της αεράμυνας στον Φιννικό κόλπο και την υπεράσπιση των χωρών της Βαλτικής. Όλα αυτά δείχνουν το σοβαρότατο ενδεχόμενο προετοιμασίας για μια επίθεση ενάντια στη Ρωσία.
Οι δυνάμεις της ακροδεξιάς προετοιμάζονται και σε άλλους τομείς εκτός από τον εκλογικό. Το καλοκαίρι αυτό οργανώθηκαν κατασκηνώσεις στις οποίες γινόταν εξάσκηση στη σκοποβολή. Ως στόχοι χρησιμοποιήθηκαν φωτογραφίες αριστερών πολιτικών. Στις δραστηριότητες αυτές συμμετείχαν νόμιμες αλλά και παράνομες οργανώσεις της ακροδεξιάς, καθώς επίσης και οι λεγόμενοι «Αληθινοί φινλανδοί», οι οποίοι συμμετέχουν και στο κοινοβούλιο ως αξιωματική αντιπολίτευση αυτή τη φορά. Οι φασίστες λοιπόν προετοιμάζονται σοβαρά για πραγματικές μάχες στους δρόμους.
Το μαζικό κίνημα φούντωσε κατά τη διάρκεια της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης με πολλούς επιτυχημένους αγώνες. Εκτός από τις διαδηλώσεις, μετά από πάρα πολλά χρόνια κηρύχτηκε και μια γενική απεργία. Τώρα πια οι προσδοκίες των μαζών είναι μεγάλες, αλλά ταυτόχρονα δίνουν μια περίοδο χάριτος στη νέα κυβέρνηση προκειμένου να δείξει τις πραγματικές της προθέσεις.
Σε σχέση με τα «κινήματα του ενός αιτήματος» αυτά μπορούν και πρέπει να εξελιχθούν σε κινήματα όπου θα προστίθενται νέα ζητήματα σοβαρού πολιτικού υποβάθρου. Όπως είναι γνωστό σήμερα, κάτι που ξεκινάει σαν κίνημα του ενός αιτήματος, σύντομα καταλήγει να γίνεται αγώνας μακράς λίστας αιτημάτων. Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων που ξεκίνησε σαν διαμαρτυρία ενάντια στο νόμο του Μακρόν για την αύξηση του φόρου καυσίμων, δεν απέχει πολύ από τον ακτιβισμό της Γκρέτα Τούνμπεργκ (Greta Thunberg) σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Όσο κι αν αυτά τα δύο θέματα φαίνεται να είναι σε αντίθεση μεταξύ τους σχετικά με το περιβάλλον, στην πραγματικότητα συμβαδίζουν έχοντας σαν κοινή αιτία την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος κι ο στόχος τους μπορεί να επιτευχθεί με την ανατροπή τoυ.
Ως Μαρξιστική Εργατική Ένωση (MTL) η οργάνωσή μας συμμετέχει στα «κινήματα του ενός αιτήματος» και σε διαδηλώσεις, όπως επίσης οργανώνει συζητήσεις, προβολές και εισηγήσεις που στόχο τους έχουν την οικοδόμηση του επαναστατικού φορέα που θα συμβάλλει στην αλλαγή της κοινωνίας για τον παγκόσμιο ελευθεριακό κομμουνισμό.
