HΠA
Oι Λιμενεργάτες σε δράση ενάντια στον Tραμπ
του ΠΗΤΕΡ ΚΟΟΥΛ
Την ημέρα της ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ, πολλοί Αμερικανοί αντέδρασαν. Κάποιοι εκμεταλλεύθηκαν τα social media για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, ενώ άλλοι διαδήλωσαν. Ίσως όμως η πιο δραστική και σημαντική ενέργεια έγινε από τους λιμενεργάτες στο Όκλαντ της Καλιφόρνια: Σταμάτησαν να εργάζονται. Η απεργία τους κατέδειξε τη δύναμη που μπορούν να έχουν οι απλοί άνθρωποι, όταν οργανώνονται στην εργασία τους.
Οι φορτοεκφορτωτές φορτηγών πλοίων επέλεξαν να μην εμφανιστούν στην εταιρία μίσθωσής τους. Ως αποτέλεσμα, «Ο Διεθνής Σταθμός Κοντέινερ του Όκλαντ, η μεγαλύτερη προβλήτα φορτοεκφόρτωσης της Βόρειας Καλιφόρνιας, έκλεισε την Παρασκευή» [20 Iανουαρίου], σύμφωνα με τη Journal of Commerce. Ανέφερε επίσης, ότι και όλοι οι υπόλοιποι τερματικοί σταθμοί κοντέινερ του Όκλαντ είχαν ουσιαστικά κλείσει.
Είναι σημαντικό να πούμε, ότι αυτοί οι εργάτες δε βρέθηκαν πρώτη φορά μαζί για να διαδηλώσουν κατά του Τραμπ. Ανήκουν στη Διεθνή Ένωση Φορτοεκφορτωτών και Αποθηκάριων (ILWU), ένα από τα ισχυρότερα και πιο μαχητικά συνδικάτα που έχουν απομείνει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ILWU που ιδρύθηκε το 1930, εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στον εφοδιασμό σε ολόκληρη τη Δυτική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών, από την Αλάσκα μέχρι τη Χαβάη, τη Βρετανική Κολούμπια και τον Παναμά. Για περίπου 80 χρόνια, το Σωματείο έχει αγωνιστεί για ίσα δικαιώματα, δημοκρατία, οικονομική ισότητα και μια τεράστια γκάμα από άλλα αιτήματα κοινωνικής δικαιοσύνης. Η Τοπική 10 της ILWU, η οποία εκπροσωπεί τους εργαζόμενους σε ολόκληρη τη Bay Area του Σαν Φρανσίσκο (Σαν Φρανσίσκο – Σαν Χοσέ – Όκλαντ), υπήρξε συχνά στην πρώτη γραμμή αυτών των αγώνων.
Στην ιστορία της, η ILWU έχει αρνηθεί να φορτώσει σκραπ για την Ιαπωνία, όταν εισέβαλε στην Κίνα το 1930. Είχε καταδικάσει το ρατσιστικό καθεστώς του Απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, και τα μέλη της Τοπικής 10 αρνήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις να ξεφορτώσουν φορτία της Νότιας Αφρικής, ακόμη και σε πείσμα των ομοσπονδιακών ασφαλιστικών μέτρων και της πίεσης του εργοδότη. Επίσης, αρνήθηκαν, το 1978, να φορτώσουν στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ για τον Αουγκούστο Πινοσέτ, τον Χιλιανό πραξικοπηματία κατά του δημοκρατικά εκλεγμένου σοσιαλιστή πρόεδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε. Την Πρωτομαγιά του 2008, η ILWU έκλεισε τα λιμάνια της Ακτής του Ειρηνικού για να διαμαρτυρηθεί για τους πολέμους των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Οι ακτιβιστές παίρνουν την ηγεσία
Ένα βασικό στοιχείο της δύναμης της ILWU είναι η διαχείριση του συστήματος ενοικίασης εργαζομένων. Στον απόηχο της θρυλικής μεγάλης απεργίας του 1934, που σύντομα είχε μετατραπεί σε γενική απεργία για το Σαν Φρανσίσκο, το Σωματείο κέρδισε ουσιαστικά τον έλεγχο πάνω στην ενοικίαση εργαζομένων. Γρήγορα, οι εργάτες εφάρμοσαν το σύστημα «ο μικρός πρώτα», το οποίο καθιέρωσε ότι οι εργαζόμενοι με τις λιγότερες ώρες εργασίας βγαίνουν πρώτοι για δουλειά. Τέτοιος σοσιαλισμός στην πράξη δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη από ένα συνδικάτο, στου οποίου τα ιδρυτικά μέλη συμπεριλαμβάνονται Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές και Γουόμπλις, το όνομα για τα μέλη της ίσως πιο ριζοσπαστικής Ένωσης της Αμερικής, των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου. Η ILWU κληρονόμησε επίσης το σύνθημα των Γουόμπλις : «Tο χτύπημα σε έναν, είναι χτύπημα σε όλους!»
Σήμερα, αν και πολλοί εργάτες εργάζονται πλέον στις εταιρίες με συμβάσεις αορίστου χρόνου, πολλοί εξακολουθούν να είναι ενοικιαζόμενοι μέσω γραφείων προσλήψεων. Σε αυτή την περίπτωση, το σύστημα χρησιμοποιείται προς όφελος των εργατών, επειδή το Σωματείο αποφασίζει πότε πρέπει να παρουσιαστούν για δουλειά, δημιουργώντας τη δυνατότητα στους εργάτες να συντονιστούν για να μην εμφανιστούν. Το αποτέλεσμα, όπως φάνηκε την Παρασκευή [20/1], ήταν να κλείσει το λιμάνι του Όκλαντ.
Προφανώς, πολλοί εργάτες αλλού δεν λειτουργούν στο πλαίσιο παρόμοιου συνδικαλιστικού ελέγχου. Θα μπορούσαν εντούτοις να οργανώσουν κάτι παρόμοιο, χωρίς στην πραγματικότητα να καλέσουν μια απεργία.
Στο τέλος του 2014, οι αστυνομικοί της Νέας Υόρκης συντόνισαν μια «εικονική στάση εργασίας» με το παρατσούκλι «Γαλάζια Γρίπη». Και πέρυσι, οι δάσκαλοι των δημόσιων σχολείων του Ντητρόιτ – εξοργισμένοι από τις άθλιες συνθήκες από τις οποίες υποφέρουν μαθητές και δάσκαλοι εξαιτίας της έλλειψης κρατικής χρηματοδότησης- διοργάνωσαν μια αποτελεσματική «ομαδική ασθένεια». Με άλλα λόγια, οι εργάτες δεν χρειάστηκαν επίσημη απεργία, ή ακόμα και να ανήκουν σε ένα σωματείο, για να σχεδιάσουν το κλείσιμο του χώρου εργασίας τους.
Είναι σημαντικό να ειπωθεί, ότι η δράση της Παρασκευής δεν ήταν οργανωμένη ή εγκεκριμένη από την ηγεσία της ILWU. Από την ίδρυσή της, η ILWU έχει σταθεί στο αριστερό άκρο του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ, αλλά ακόμη κι αυτό το σωματείο έχει γίνει πιο συντηρητικό στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Στην εποχή μας, τα απλά μέλη αγωνιστές της Τοπικής 10, συχνά αναλάβουν ηγετικό ρόλο και δράση.
«Υπάρχει δύναμη»
Όπως και τα περισσότερα σωματεία και εργάτες, η ILWU αντιτίθεται σ’ ένα μεγάλο μέρος της αντεργατικής ατζέντας του Τραμπ, η οποία προάγει τη νομοθεσία του «δικαιώματος στην εργασία» (ακριβέστερα : του δικαιώματος στην εργασία για λιγότερους), καταδικάζοντας τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα, επιδιώκοντας να ιδιωτικοποιήσει τα δημόσια σχολεία και να αντιστρέψει τις ενέργειες της κυβέρνησης Ομπάμα για πληρωμή υπερωριών, μείωση της κλοπής μισθού, ασφάλεια στους εργασιακούς χώρους. Ο προτεινόμενος υπουργός Εργασίας του Τραμπ, κατά πρώτον, έχει κάνει τις αντεργατικές του θέσεις σαφείς.
(Ωστόσο, η αντίθεση του Τραμπ στο Σύμφωνο Συνεργασίας των Δύο Πλευρών του Ειρηνικού είναι καλοδεχούμενη.)
Ούτε έχουν ξεχάσει οι φορτοεκφορτωτές της Bay Area την προσβολή του Τραμπ στο Όκλαντ. Ο νέος πρόεδρος είπε κάποτε: «Υπάρχουν μέρη στην Αμερική, που συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο επικίνδυνων στον κόσμο. Πηγαίνετε σε μέρη όπως το Όκλαντ. Ή το Φέργκιουσον. Τα νούμερα της εγκληματικότητας είναι χειρότερα. Σοβαρά.»
Για να αντισταθούν στην ατζέντα Τραμπ, οι φορτοεκφορτωτές του Όκλαντ έκλεισαν το χώρο εργασίας τους και μας θύμισαν τις δυνατότητες του οργανωμένου εργατικού κινήματος. Όπως διακηρύσσει το παλιό πασίγνωστο τραγούδι που γράφτηκε απ’ τον Joe Hill και τραγουδήθηκε απ’ τον Utah Phillips, «Υπάρχει δύναμη, υπάρχει δύναμη στο δεσμό των εργαζόμενων ανθρώπων, όταν στεκόμαστε χέρι-χέρι. Είναι μια δύναμη, μια δύναμη που πρέπει να κυβερνήσει όλη τη γη.»
Mετάφραση Γιαν. Σιμ.
