Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ!
Έντεκα μέρες κράτησε η απεργία της ΠΟΕ ΟΤΑ ενάντια στις απολύσεις των συμβασιούχων. Στη διάρκεια των 11 ημερών συσσωρεύτηκαν πολλά σκουπίδια. Τα πιο επικίνδυνα δεν ήταν αυτά στους ξεχειλισμένους κάδους στους δρόμους των πόλεων. Τα πιο επικίνδυνα, δυσώδη και δηλητηριώδη είναι αυτά που αναδύονταν από τα ΜΜΕ, κραυγαλέα από τα ιδιωτικά, με πιο σοφιστικέ επιχειρηματολογία από τα δημόσια. Και από την κυβερνητική προπαγάνδα που ήθελε τάχα τους συμβασιούχους να παίζουν το παιχνίδι της ΝΔ για την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. (Τις ίδιες μέρες η δυσοσμία από το Noor 1 δεν ενοχλούσε κανέναν από τους αλληλοϋβριζόμενους υπουργούς της κυβέρνησης, βουλευτές της ΝΔ και το μαϊντανό της ναζιστικής οργάνωσης).
Οι ίδιοι οι απεργοί έδωσαν ηχηρά την απάντησή τους: «Τσίπρα – Μητσοτάκη ακούστε το καλά – οι συμβασιούχοι θα μείνουν στη δουλειά».
Ένας μεγάλος αγώνας για το δικαίωμα στη δουλειά, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την εργασιακή ομηρία ξεκίνησε. Στην παρούσα φάση, και λόγω της ανεπάρκειας της συνδικαλιστικής ηγεσίας, η απεργία σταμάτησε. Ο αγώνας όμως δεν τέλειωσε. Το ζήτημα των απολύσεων είναι μπροστά. Και αφορά όχι μόνο τους 6.100 συμβασιούχους των δήμων, αλλά 150.000 συμβασιούχους όλου του δημοσίου.
Ενώ μέχρι τώρα η κυβέρνηση αδιαφορούσε για τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έκριναν αντισυνταγματικές τις περικοπές των συντάξεων και των μισθών του Δημοσίου, τώρα θέλει να τις εφαρμόσει για τις απολύσεις των συμβασιούχων. Προφανώς, κατά την κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόζονται μόνο εκείνες οι αποφάσεις που συμβαδίζουν με το Μνημόνιο και όχι αυτές που δεν συμβαδίζουν.
Σε κάθε περίπτωση οι αγώνες είναι μπροστά. Και πρέπει να δοθούν με όρους ταξικής πάλης για τη νίκη και μέχρι τη νίκη. Μια επαναστατική ηγεσία στο συνδικαλιστικό και πολιτικό κίνημα της εργατικής τάξης πρέπει να διαμορφωθεί που δε θα λυγίζει και δεν θα παίζει πολιτικά παιχνίδια με την τοπική και κεντρική εξουσία.
