Ο στρατιωτικός ηγέτης της Μπουρκίνα Φάσο Τραορέ, αξιωματικός του στρατού που ανέλαβε την εξουσία τον Σεπτέμβρη του 2022 και έχει γίνει γνωστός για την εκδίωξη του γαλλικού ιμπεριαλισμού από την αφρικανική αυτή χώρα, γίνεται καθημερινά όλο και πιο διάσημος με αποκορύφωση τον εορτασμό της Ημέρας της νίκης στη Μόσχα, στην Κόκκινη πλατεία, φορώντας την κορδέλα του Αγίου Γεωργίου.
Έχει επιβιώσει από 18 απόπειρες δολοφονίας, η πιο πρόσφατη μόλις πριν λίγες μέρες, όταν προσφέρθηκαν από το ΝΑΤΟ 5 εκατομμύρια ευρώ σε άνθρωπο της ασφάλειάς του για να τον σκοτώσει την ώρα που προσευχόταν και να διαφύγει στο εξωτερικό.
Από τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησής του στη χώρα, ο Τραορέ αποκάλυψε την αντιαποικιακή του στάση και το 2023, έσπασε τη στρατιωτική συμφωνία που είχε η Μπουρκίνα Φάσο με τη Γαλλία, αποφάσισε να εκδιώξει τα γαλλικά στρατεύματα και να κλείσει τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης, κατηγορώντας τους για νεοαποικιοκρατία.
Μόλις σε αυτά τα δυόμισι χρόνια της διακυβέρνησής του, το ΑΕΠ της Μπουρκίνα Φάσο αυξήθηκε από περίπου 18,8 δισεκατομμύρια δολάρια σε 22,1 δισ. δολάρια. Απέρριψε τα δάνεια από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, λέγοντας: «Η Αφρική δεν χρειάζεται την Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, την Ευρώπη ή τις Ηνωμένες Πολιτείες για να ευημερήσει». Μάλιστα υιοθέτησε την οικονομική πολιτική που είχε ασκήσει και ο Καντάφι, προωθώντας τον συνολικό πληθυσμό της χώρας να επενδύσει ένα μικρό ποσό στην εθνική παραγωγή ώστε η μεταβολή του εθνικού εισοδήματος να επηρεάζει τον προσωπικό μισθό των πολιτών.
Μια ολόκληρη χώρα όπως η Μπουρκίνα Φάσο, που είναι κορυφαία στην εξόρυξη χρυσού, δεν μπορούσε τόσα χρόνια να έχει ούτε καν ένα εργοστάσιο επεξεργασίας ντομάτας, ενώ παράγει ντομάτες. Και τόσα χρόνια η επεξεργασία ντομάτας γινόταν στο εξωτερικό με επιβαρυμένο κόστος!
Μείωσε τους μισθούς των υπουργών και των βουλευτών κατά 30% και αύξησε τους μισθούς των κυβερνητικών υπαλλήλων κατά 50%. Υπό την ηγεσία του, σταμάτησε η εξαγωγή ακατέργαστου χρυσού από τη Μπουρκίνα Φάσο στην Ευρώπη. Πρώτα σταμάτησε τις γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη χώρα, στη συνέχεια απαγόρευσε τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης λόγω της διασπαστικής δουλειάς και της διαστρεβλωμένης εικόνας που μετέδιδαν και στη συνέχεια απέλασε τα γαλλικά στρατεύματα από εκεί. Για πρώτη φορά στην ιστορία η Μπουργκίνα Φάσο δημιουργεί τη δική της βιομηχανία, ενέργεια και μέσα ενημέρωσης ανεξάρτητα από ξένες υπερδυνάμεις. Επίσης δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην εκπαίδευση, τον πολιτισμό και την ενίσχυση της συνειδητοποίησης ότι η Αφρική δεν είναι ζητιάνος, αλλά η πλουσιότερη ήπειρος που πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο του πλούτου της.
Η αμφισβήτηση της ιμπεριαλιστικής ισχύος στην Αφρική δεν επηρεάζει μόνο την Μπουρκίνα Φάσο και την Γαλλία του Μακρόν που πολιτικά έχει χάσει την γη κάτω από τα πόδια της. Η αμφισβήτηση αυτή έρχεται σε έναν κλονισμένο πλανήτη που το ΝΑΤΟ προσπαθεί δια πυρός και ροπάλου να υπερασπιστεί (και να αναπτύξει) την τάξη πραγμάτων που επέβαλε ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός το 1990 με την διάλυση του ανατολικού μπλοκ. Η ύπαρξη όμως του Τραορέ είναι από μόνη της επαναστατική και πυροδοτεί συνεχώς διαδηλώσεις και κινήματα για την αντι-ιμπεριαλιστική απελευθέρωση της Αφρικής. Από την πρώτη μέρα του καθεστώτος Τραορέ στην εξουσία, σφυρηλατήθηκε το ρεύμα της αντι-ιμπεριαλιστικής ενοποίησης της Αφρικής απέναντι στην ιμπεριαλιστική Ευρώπη και Αμερική. Αυτό πυροδοτεί η συμφωνία των χωρών του Σαχέλ και ας κρατάει ξεδιάντροπα το σύνολο της αριστεράς (εγχώριας και διεθνούς) αδιαφορία για την αποαποικιοποίηση της Αφρικής στην πράξη.
Το κύριο ζήτημα που έφερε την στρατιωτική ανατροπή τού προηγούμενου καθεστώτος του Νταμιμπά, ήταν η αδυναμία του να καταπολεμήσει τους Τζιχαντιστές. Ο Τραορέ διεξάγει σκληρό αγώνα για την καταπολέμηση των τρομοκρατών-τζιχαντιστών, που «έσπειραν» οι Δυτικοί στην επικράτεια του Σαχέλ, των Τζιχαντιστικών οργανώσεων της Μπόκο Χαράμ (Boko Haram), παρακλάδια της Αλ Κάιντα (Al-Qaeda) και του Ισλαμικού Κράτους (Islamic State) που υποστηρίζονται ανοιχτά ή κρυφά από τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους αποικιοκράτες.
Η πάλη για την ενοποίηση της Αφρικής σε αυτά τα πλαίσια δεν έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία. Ο Τόμας Σανκάρα μίλησε και πάλεψε για τον Παν-Αφρικανισμό και παρόμοιο όραμα είχε κι ο Καντάφι. Ο δηλωμένος στόχος της συνομοσπονδίας του Σαχέλ είναι να συγκεντρώσει πόρους για την κατασκευή υποδομών ενέργειας και επικοινωνιών, να δημιουργήσει μια κοινή αγορά, να εφαρμόσει μια νομισματική ένωση με ένα νέο ενιαίο προτεινόμενο νόμισμα, να επιτρέψει την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, να επιτρέψει την εκβιομηχάνιση και να επενδύσει στη γεωργία, τα ορυχεία και τον ενεργειακό τομέα, με τελικό στόχο την ομοσπονδοποίηση σε ένα ενιαίο κυρίαρχο κράτος. Επίσης στο πρόγραμμά της είναι η υποβάθμιση του καθεστώτος της γαλλικής γλώσσας και η μετονομασία των ονομάτων των αποικιακών οδών.
Ένα σημαντικό κομμάτι της αριστεράς δηλώνει χυδαία ότι πρόκειται για άλλο ένα μέρος στον πλανήτη που διαπράττονται συγκρούσεις των «δυο ιμπεριαλιστικών πόλων» (ΝΑΤΟ – Ρωσίας). Παρόμοια λένε και για τους ηρωικούς Χούθι που έχουν αναπτύξει την παλαιστινιακή αντίσταση από την Ιερουσαλήμ ως τον Κόλπο του Άντεν και την Αραβική Θάλασσα. Έτσι όπως δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ότι και με την μεγαλύτερη γενοκτονία στην σύγχρονη ιστορία ως όπλο, το σιωνιστικό κράτος «Ισραήλ» δεν έχει καταφέρει να νικήσει τους Παλαιστίνιους καθώς μάχονται με όπλα που δεν παράγουν προφανώς οι ίδιοι, αλλά προέρχονται από το Ιράν και την Ρωσία και μεταφέρονται (όσο γίνεται πλέον) μέσα και από την Συρία που η Αλ-Κάιντα και το «Ισραήλ» με τον IDF κάνει πλέον κουμάντο και προφανώς με τις πυραυλικές επιθέσεις των Χούθι – ενός ένοπλου εξεγερμένου λαού που κύριο του σύνθημα είναι «Λευτεριά στην Παλαιστίνη! – Κάντε μας έναν 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν σας φοβόμαστε!».
Τρεις μήνες μετά την πτώση του Άσαντ στη Συρία οι Παλαιστίνιοι μένουν χωρίς τρόφιμα και φάρμακα. Το PΚΚ αφοπλίζεται ακολουθώντας πιστά τις εντολές των ΗΠΑ. Τα γεγονότα δικαιώνουν άλλη μια φορά τη θέση ότι ο αντι-ιμπεριαλισμος είναι αναγκαίος σήμερα τόσο σαν κίνημα όσο και σαν ιδεολογία. Το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα και διεθνώς αμήχανα κρατάει σιωπή για την αποδεδειγμένα λάθος και αμήχανη στάση του για το θέμα, στην οποία υποστήριζε ότι η Ροζάβα θα φέρει τον αναρχικό κομμουνισμό του μέλλοντος.
Βγάζοντας μαθήματα από αυτές τις εξελίξεις πρέπει να αναπτυχθεί το αντι-ιμπεριαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα, στα πλαίσια του ενιαίου μετώπου για την συντριβή του Νατοϊκού άξονα από την Ουκρανία και την Παλαιστίνη ως την Αφρική και όλον τον πλανήτη.
Fanis P.