Η δολοφονία της Μαριέλε Φράνκο
Η Μαριέλε Φράνκο δολοφονήθηκε εν ψυχρώ την Τετάρτη 14 Μάρτη στο κέντρο του Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Ήταν αριστερή, φεμινίστρια, μαύρη, λεσβία, εκλεγμένη σε δημόσιο αξίωμα και γυναίκα. Η δολοφονία έγινε την ώρα που επέστρεφε από συγκέντρωση διαμαρτυρίας μαύρων γυναικών.
Εκτελέστηκε με 4 σφαίρες στο κεφάλι κι έπειτα από καταδίωξη. Όπως έγινε γνωστό, οι σφαίρες ανήκαν στην αστυνομία. Το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας της Βραζιλίας υποστηρίζει πως ήταν κλεμμένες. Είναι οξύμωρο ότι η αστυνομία έχει τώρα αναλάβει να εξιχνιάσει τα αίτια της δολοφονίας και να εντοπίσει τους δράστες.
Η Μαριέλε Φράνκο ήταν εξαιρετικά λαοφιλής. Είχε δραστηριοποιηθεί στο γυναικείο κίνημα υπέρ των εκτρώσεων και υπέρ των δικαιωμάτων lgbtqia+ ατόμων. Κυρίως πάλευε ενάντια στην αστυνομική βία και τρομοκρατία. Τον τελευταίο μήνα, με αφορμή τον πόλεμο συμμοριών, ο πρόεδρος της Βραζιλίας Τεμέρ, έχει δώσει αυξημένες εξουσίες στον στρατό, ο οποίος έχει στρατοπεδεύσει σε γειτονιές του Ρίο ντε Τζανέιρο. Ελάχιστες ημέρες πριν τη δολοφονία της, η Μαριέλε Φράνκο είχε ηγηθεί μιας επιτροπής για να ελεγχθεί η δράση του στρατού, πράγμα που είχε προκαλέσει τη δυσαρέσκεια του επικεφαλής του στρατού.
Τη δολοφονία της ακολούθησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μνήμης και αγώνα σε πλήθος βραζιλιάνικων πόλεων. Οι συγκεντρώσεις δεν μπορούν να μην στρέφονται ενάντια στους ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας της: το πολιτικό και οικονομικό σύστημα που έχει μετατρέψει έναν πλούσιο και όμορφο τόπο σε ένα φρικαλέο πεδίο φτώχειας, ναρκωτικών, δολοφονιών.
Θα μπορούσε να ήταν ένας άντρας, δολοφονημένος στη θέση της; Φυσικά. Όμως δεν ήταν. Στη Λατινική Αμερική δολοφονούνται κάθε τόσο γυναίκες για τη δράση τους, πολλές από αυτές είναι τρανς γυναίκες.
Μετά την πρωτοφανή γυναικεία απεργία στην Ισπανία, οι γυναίκες εκπέμπουμε SOS και βρισκόμαστε -σαν τις συντρόφισσες της Λυσιστράτης- ταμπουρωμενες σε μιαν Ακρόπολη κι εμείς. Οι γέροι (στα μυαλά κι όχι στα χρόνια) προσπαθούν να μας πνίξουν με καπνούς για να κατέβουμε από το λόφο, να μας επαναφέρουν στην τάξη. Όταν κατέβουμε από το λόφο -που ανεβήκαμε για να ακουστεί η φωνή μας-, θα είναι για να πνίξουμε την ίδια την πατριαρχία και μαζί το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Αναστασία Δ.
