του Θόδωρου Κουτσουμπού
Πρόσωπα φωτεινά, χαμογελαστά. Αλλά και μαχητικά και πεισμωμένα. Οι σπουδαστές των Καλλιτεχνικών Σχολών και οι καλλιτέχνες ξανά στους δρόμους, σε μια ακόμη μαζική διαδήλωση το μεσημέρι της Πέμπτης 23 Φεβρουαρίου. Εδώ και δύο μήνες δίνουν τον τόνο στους κοινωνικούς και -αναπόφευκτα- πολιτικούς αγώνες, φέρνοντας ένα νέο, φρέσκο και εξεγερτικό αέρα με “Δέκα, εκατό, χιλιάδες καταλήψεις – Ενάντια σε ένα κόσμο οργανωμένης σήψης”, όπως χαρακτηριστικά λέει ένα από τα συνθήματά τους. Ενάντια στον κόσμο της σήψης και παρακμής όπου οι Λιγνάδηδες κυριαρχούν· όπου οι αστυνομικοί των ΜΑΤ προβιβάζονται ως “πτυχιούχοι” για να υποβιβαστούν απαξιωτικά οι απόφοιτοι των καλλιτεχνικών σχολών σε επίπεδο Λυκείου· όπου η αντιδραστική κυβέρνηση –αμάλγαμα νεοφιλελεύθερων και φασιστών- δίνει στα ξένα κολλέγια και πανεπιστήμια το δικαίωμα να δίνουν πτυχία καλλιτεχνικών σχολών ανώτατης εκπαίδευσης, και λαθροχειρικά επιχειρεί να περάσει την κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος…
“Δεν θα περάσει. Παραιτηθείτε”. “Για κάθε Λιγνάδη ένα βαθύ πηγάδι κι ένα βαθύ χαντάκι για κάθε Μητσοτάκη”. “Κάτω τα χέρια από τον πολιτισμό”, “Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει – βάλτε στην Επίδαυρο να παίξει η Μενδώνη”, “Οι μπάτσοι πτυχιούχοι κι εμείς ερασιτέχνες, να πιάσουμε τα γκλοπς, ν’ αφήσουμε τις τέχνες”, “Διώξτε τώρα τη Μενδώνη”, “Τόσο βουτηγμένοι στη διαπλοκή, νομίζουν πως ξεχάσαμε τον παιδοβιαστή”, ήταν μερικά από τα συνθήματά τους.
Στη διαδήλωση συμμετείχαν η ΠΟΘΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος – Ακροάματος), ο Σύλλογος Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) και άλλα καλλιτεχνικά σωματεία, δυστυχώς δι’ (ελαχίστων) αντιπροσώπων. Μαζικό ήταν το φοιτητικό μπλοκ που “έκλεινε” τη διαδήλωση με φοιτητές από συλλογους που πρόσκεινται στα ΕΑΑΚ. Το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ και η φοιτητική τους παράταξη δεν συμμετείχαν.
Αντίστοιχη διαδήλωση έγινε και στη Θεσσαλονίκη.
Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών: Απαίτηση η κλιμάκωση του αγώνα
Με νέα ανακοίνωσή της η Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών, η μαχητική παράταξη νέων κατά βάση καλλιτεχνών, που παλεύουν για τη στήριξη των καταλήψεων των Σχολών (Τσίλλερ, ΡΕΞ κ.λπ.), αποκαλύπτει μια εν πολλοίς άγνωστη πτυχή του αγώνα που διεξάγεται στο εσωτερικό του κινήματος, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη από το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Το κίνημα που πρέπει να σταθεί έμπρακτα αλληλέγγυο στον αγώνα των καλλιτεχνών και των σπουδαστών. Και να μην υποστείλει τους αγώνες ενάντια στη θανατοπολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με το επιχείρημα ότι “τώρα πάμε σε εκλογές”. Η ανακοίνωση της Συνέλευσης Αγωνιζόμενων Ηθοποιών της 23 προς 24/2/2023 αναφέρει:
«Στις 21/2 είχαμε άλλη μία μαζική Γενική Συνέλευση του ΣΕΗ, την τρίτη στη σειρά μέσα σε μια μακρά περίοδο κινητοποιήσεων, απεργιών και καταλήψεων. Θέλουμε να χαιρετίσουμε όσα άτομα στήριξαν το πλαίσιο που προτείναμε μαζί με την Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών σε συντονισμό με τα αιτήματα των καταλήψεων των σπουδαστών και των εργαζόμενων. Το πλαίσιό μας έλαβε 157 ψήφους. Το πλαίσιο της διοίκησης (ΑΕΝΑΗ – Από κοινού) 180 και το πλαίσιο της ΔΕΗ 53. [ΑΕΝΑΗ – Από κοινού, είναι οι κυριαρχούσες παρατάξεις στο ΔΣ του ΣΕΗ, ΔΕΗ η παράταξη του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ – σημ. Νέας Προοπτικής].
Παρόλες τις αντιφάσεις, τις διαφωνίες και τις διαφορετικές οπτικές για το πώς φανταζόμαστε το μέλλον μας μέσα στους αγώνες, κοινή συνισταμένη των τοποθετήσεων στη ΓΣ ήταν η καταδίκη της [Κοινής Υπουργικής Απόφασης] ΚΥΑ. Δεν μας κατοχυρώνει τίποτα, αντίθετα μας εμπαίζει.
Για το λόγο αυτό αναδεικνύεται ακόμα πιο έντονα η ανάγκη για κλιμάκωση του αγώνα μας. Καμία άλλη αναμονή. Το αίτημα για απεργία εδώ και τώρα με προοπτική διάρκειας εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας προκύπτει ακριβώς επειδή δεν μπορούμε να φανταστούμε ένα μέλλον χωρίς τα επαγγελματικά και τα ακαδημαϊκά δικαιώματά μας, χωρίς την αναγνώριση της ίδιας της εργασίας μας.
Από την άλλη πλευρά, δυστυχώς για τη διοίκηση του σωματείου δεν υπάρχει η ίδια αναγκαιότητα. Δυστυχώς, φαίνεται πως ωθούν τον κλάδο σε αποκλιμάκωση του αγώνα. Το πλαίσιο (ΑΕΝΑΗ – Από Κοινού) κάλεσε την Γ[ενική] Σ[συνέλευση] να εξουσιοδοτήσει τη διοίκηση ώστε να αποφασίσουν εκείνοι για το πώς θα προχωρήσουμε σε συντονισμό με τα άλλα καλλιτεχνικά σωματεία. Η πραγματικότητα τούς υπερβαίνει όταν το ΣΕΧΩΧΟ και το Κάτω από τη Σκηνή έχουν ήδη πάρει αποφάσεις για 48ωρη απεργία, περιμένοντας το ΣΕΗ για να ορίσουν κοινή ημερομηνία για την απεργία. Αναρωτιόμαστε τι εμπόδισε τη διοίκηση του ΣΕΗ να προτείνει αντίστοιχα 48ωρη και να ορίσει τις ημερομηνίες. Αδυνατούμε να καταλάβουμε πώς αυτή η αναμονή συνεισφέρει στην ενίσχυση του αγώνα μας. Πώς η άρνηση να μπει νέα ΓΣ (με το πρόσχημα ότι κουράζει τον κλάδο) θα μαζικοποιήσει τις δράσεις μας.
Πριν την γενική συνέλευση, η εργοδοτική ένωση ΠΕΘ (Πανελλήνια Ένωση Θεάτρου) κάλεσε το σωματείο να μην απεργήσει γιατί αυτό δεν τους συμφέρει. Στο άρθρο αυτό αποτυπώνεται ολόκληρο το σκεπτικό των παραγωγών (βλ. link στο πρώτο σχόλιο). Ένα ένα τα επιχειρήματά τους ακούστηκαν απ’ όλες τις τοποθετήσεις της διοίκησης. Από το “με ανοιχτά τα θέατρα ενώνουμε την κοινωνία με τον αγώνα μας” μέχρι “πώς η απεργία δεν γίνεται απέναντι στο κράτος αλλά προς τους παραγωγούς”. Για ακόμα μια φορά η διοίκηση είναι πιο κοντά στους παραγωγούς και όχι στα πιο ταξικά κομμάτια των εργαζομένων.
Για ακόμα μια φορά ακούσαμε ακρότητες περί απεργών εκ του ασφαλούς, βαθειά καθεστωτικές τοποθετήσεις περί ανουσιότητας της απεργίας κ.λπ.
Ως Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών βλέπουμε πια ένα πολύ διακριτό δυναμικό τμήμα του κλάδου μας που αποτυπώνεται στις κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις και τις συλλογικές διαδικασίες. Αυτός ο κόσμος είναι που θα στηρίξει τις απεργίες και θα δώσει άλλη πνοή στον αγώνα μας. Δεν κάμπτεται, παρόλες τις δυσκολίες που ενέχει αυτός ο αγώνας διαρκείας. Αντίθετα μέρα με τη μέρα ενισχύεται και δυναμώνει.
Θεωρούμε πως τα πράγματα είναι οριακά. Δεν είναι η ώρα για καμία επανάπαυση, καμία αναμονή για το παιχνίδι των εκλογών. Η χρονική στιγμή επιτάσσει απεργίες και αγώνες με συνέχεια.
- Να μπει τώρα φρένο στην παραγωγή γιατί αύριο δεν θα υπάρχει το επάγγελμά μας.
- Γιατί εάν υπακούμε στις “συμβουλές” των εργοδοτών, αύριο θα έχουμε στην καλύτερη περίπτωση συμβάσεις εργασίας πολύ μακριά από τις ανάγκες μας, και εργασία πολύ μακριά από την Τέχνη που ονειρευόμαστε.
- Στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι σε όλους τους σπουδαστές/ριες και όλες τις εργαζόμενους/ες στις καταλήψεις. Με τους καθηγητές/τριες που παραιτήθηκαν. Με όλα τα μαχόμενα κομμάτια της κοινωνίας.
- Καλούμε όλες και όλους να στηρίξουν έμπρακτα τις καταλήψεις των θεάτρων σε όλη τη χώρα. »
Το προηγούμενο ενημερωτικό κείμενο της Συνέλευσης Αγωνιζομένων Ηθοποιών για τη ΓΣ του ΣΕΗ της Δευτέρας 13/2 ανέφερε:
«Η Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών χαιρετίζει όλα τα άτομα που στην Γ.Σ. του ΣΕΗ στήριξαν το κοινό πλαίσιο με την Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών για απεργία διαρκείας. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας με 169 ψήφους υπέρ του πλαισίου μας έναντι 345 της διοίκησης και 68 της παράταξης της ΔΕΗ υποδηλώνει ότι υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι του κλάδου το οποίο έχει ξεπεράσει τον φόβο, αρνείται να συμβιβαστεί και συνεχώς αυξάνεται.
Σε μια συνέλευση που οι ταξικές αντιθέσεις κρύφτηκαν πίσω από ένα προσωπείο ενότητας και ρητορικής αγωνιστικότητας, εμείς συνεχίζουμε να επιλέγουμε συνειδητά τον δρόμο του αγώνα διαρκείας.
Μακριά από μικροπολιτικά παιχνίδια εντυπωσιασμού με τηλεοπτικούς όρους, εμείς δηλώνουμε ξεκάθαρα πως:
– Η απεργία διαρκείας είναι το υπέρτατο και αναγκαίο μέσο πίεσης ώστε αυτήν την στιγμή να αλλάξουμε κάθε δεδομένο. Τώρα είναι η στιγμή να διακόψουμε κάθε θεατρική παραγωγή, κάθε γύρισμα, κάθε πρόβα, όλη την ροή της εργασιακής μας καθημερινότητας μας. Να συζητήσουμε, να οραματιστούμε, να βρεθούμε.
– Η χθεσινή εικόνα της Γενικής Συνέλευσης του κλάδου, απείχε πολύ από μια εικόνα ενότητας και συνδιαλλαγής. Τα γιουχαρίσματα, οι τραμπουκισμοί, οι επί προσωπικού επιθέσεις σε άτομα που τοποθετούνται και το κλίμα αρένας, αποτελούν χυδαίες και στοχευμένες τακτικές υπονόμευσης της διαδικασίας.
– Αρνηθήκαμε να πάρουμε άλλη μια φορά μέρος στη φαιδρότητα του να ψηφιστεί το πλαίσιό μας χωριστά από το σχέδιο δράσης που προτείναμε.
– Οι καλλιτέχνες δεν είναι ένα ενιαίο σύνολο, υπάρχουν αντίθετα συμφέροντα και πολιτικές θέσεις. Ενάντια σε μια ενότητα για τα μάτια του κόσμου, εμείς ενωνόμαστε με τα πιο ταξικά κομμάτια του καλλιτεχνικού χώρου, με αυτές και αυτούς που αναγνωρίζουν πως ο αγώνας που έχει ξεκινήσει αφορά την ίδια τους την ζωή. Με αυτούς που αντιλαμβάνονται πως το παρόν τους συνδέεται διαλεκτικά με το μέλλον τους.
– Ενάντια στην καθεστωτική και κατάπτυστη αντίληψη πως οι απεργοί και οι καταληψίες είναι παρίες και άνεργοι/ες εμείς δηλώνουμε πως είναι η μόνη ελπίδα. Η εργασία δεν είναι προνόμιο αλλά δικαίωμα. Αυτοί που το χρησιμοποιούν ως προνόμιο εναντίον των ανέργων συναδέλφων μας θα μας βρουν απέναντι τους.
– Στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι σε όλους τους σπουδαστές/ριες και όλες τις εργαζόμενους/ες στις καταλήψεις. Με τους καθηγητές/τριες που παραιτήθηκαν. Με όλα τα μαχόμενα κομμάτια της κοινωνίας.
Καλούμε όλες και όλους να στηρίξουν ΕΜΠΡΑΚΤΑ τις καταλήψεις των κατειλημμένων θεάτρων σε όλη την χώρα.»
