Καμία ανακωχή με τα σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου!
Βρισκόμαστεπρος έναν Δεκέμβριο όπου η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αναγκαστεί να αναβάλει την εφαρμογή του περιβόητου νόμου για την διαγραφή φοιτητών από τον Σεπτέμβρη στο Νοέμβρη και τώρα πλέον στα τέλη του Δεκέμβρη. Είναι οι δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος που τους ανάγκασαν να αναβάλουν την εφαρμογή ή η συνολικά ασταθής και άβολη θέση στο χείλος του γκρεμού που βρίσκεται η κυβέρνηση;
Η πιο λαομίσητη κυβέρνηση που έχει κυβερνήσει ποτέ την χώρα, η κυβέρνηση των ατέρμονων σκανδάλων και της μαφίας, βρίσκεται μετά το ξέσπασμα της 28 Φεβρουαρίου σε όλες τις πόλεις της χώρας και μετά από όλη την καταστροφή που έχει φέρει, σε μία ανεπανάληπτη εσωτερική και συνολική κρίση διακυβέρνησης και μαζί με την κυβέρνηση ολόκληρος ο μηχανισμός αστικής εξουσίας, δηλαδή το Ελληνικό κράτος. Εδώ και μήνες η κεντρική ατζέντα τους τόσο στα πανεπιστήμια, όσο στους χώρους εργασίας όσο και παντού είναι η «ασφάλεια». Ασφάλεια ενάντια στην βία, ασφάλεια ενάντια σε εγκλήματα και στοιχιζόμενη με το μότο των κύριων ευρωπαϊκών χωρών μιλάνε και για εξασφάλιση της «εθνικής ασφάλειας» ενάντια στον εξωτερικό εχθρό. Η έκφραση αυτή του ελληνικού καπιταλισμού έχει ξεδιπλωθεί με τα όλα τα σκάνδαλα –οικονομικά και πολιτικά- και ενώ ένα σημαντικό κομμάτι της αστικής τάξης πλέον στρέφεται και ενάντια στον ίδιο τον Μητσοτάκη (π.χ. Μαρινάκης) δεν υπάρχει μια ορατή, οργανωμένη και ομαλή εναλλακτική για το κεφάλαιο για να αντιμετωπίσει αυτήν την κρίση.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο όμως τι γίνεται μέσα στα Πανεπιστήμια; Η κατάσταση μέσα στα πανεπιστήμια είναι αντιπροσωπευτική τις περισσότερες φορές με το τι γίνεται μέσα στο εσωτερικό των οργανώσεων της αριστεράς. Έχουμε την εκλογική ηγεμονία της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια και την συμβατική στάση της σε όλα τα σχέδια της κυβέρνησης και του ελληνικού κράτους χωρίς καν πλέον να κρύβεται. Συγκεκριμένα για το ζήτημα των διαγραφών κάλεσε «συντονισμό των φοιτητικών συλλόγων» στις 6 Δεκεμβρίου! Αντιπαραθετικά με την ημέρα μνήμης της ταξικής εξέγερσης των Δεκεμβριανών του 2008 που είχαν λυσσαλέα σταθεί απέναντί της λέγοντας ότι είναι μεθοδευμένη από τη CIA μέσω πρακτόρων κουκουλοφόρων που τους βοηθούν οι οργανώσεις της άκρας αριστεράς και της αναρχίας ! Μάλιστα οι δυνάμεις του ΚΚΕ, για το ζήτημα των διαγραφών ζητούν να μην διαγραφούν μόνο όσοι σκοπεύουν να τελειώσουν τις σπουδές τους, ζητούν εμβόλιμες εξεταστικές ώστε να ολοκληρώνουν τις σπουδές τους μετά τα ν + 2 έτη, αποδέχονται την κυβερνητική ορολογία σε «ενεργούς και ανενεργούς» φοιτητές και τέλος πετάνε το μπαλάκι στους διοικητικούς υπαλλήλους να μην εφαρμόσουν αυτοί μόνοι τους, τις διαγραφές, ενώ διώκονται με πειθαρχικά, δεν έχουν συσπειρωμένη δύναμη στα σωματεία τους και πρόσφατα είχε πειθαρχικά διωχθεί ο αγωνιστής Αντωνίου για την παρέμβαση στους server της τηλε-εξεταστικής. Να σημειωθεί επίσης ότι οι δυνάμεις τους ψήφισαν αποχή από την συμμετοχή των διοικητικών στην απεργία για τις διαγραφές φοιτητών.
Από την άλλη πλευρά η αιώνια φυσιογνωμία του μεταλλαγμένου ευρωσταλινισμού της ΑΡΑΣ κάνει περιοδεία σε όλες τις αστικές φυλλάδες για το δολοφονικό πογκρόμ στο τριήμερο του Πολυτεχνείου και ενορχηστρωμένη με τα γεγονότα η πρυτανεία του ΕΜΠ βγάζει ανακοίνωση για την «ασφάλεια» του εορτασμού και την αλλαγή της μορφής της από του χρόνου. Η ΑΡΑΣ σε καμία περίπτωση δεν μεταμορφώθηκε ξαφνικά σε έναν όχλο χυδαίων τραμπούκων, αντίθετα αλλεπάλληλα στο παρελθόν είχαν επιτεθεί σε οργανώσεις του κινήματος της αριστεράς και είχαν δημιουργήσει βεντέτα με αναρχικές ομάδες. Έχουν διατηρήσει την ρεφορμιστική τους θέση ως «ο ΣΥΡΙΖΑ του ΟΧΙ» και έχουν απόλυτη ευθυγράμμιση με την εθνική ενότητα, την Ε.Ε. και άλλα. Παρόλα αυτά οι δυνάμεις του «αντικαπιταλιστικού κεντρισμού» πάντα τους αντιμετώπιζαν ως έναν πιθανό σύμμαχο, είτε μέσω της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είτε των ΕΝΑΝΤΙΑ και των ΕΑΑΚ, κατορθώνοντας πλέον η ΑΡΑΣ να φέρει μόνη της, το όνομα ΕΑΑΚ λοιδορώντας κάθε επαναστατική μνήμη και παράδοση που είχε αυτός ο φοιτητικός σχηματισμός της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Πέραν αυτού, νομιμοποίησαν την παρουσία του ΜΕΡΑ25 και της Νέας Αριστεράς σε εκδηλώσεις και πορείες. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έχουν επηρεάσει το σύνολο της αριστεράς με ανακοινώσεις – καταγγελίες, αποχωρήσεις κ.ά. Πάντοτε υπήρχαν υποψίες ότι οι πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται την σύνδεση του πανεπιστημίου με το αστικό κράτος, στη πραγματικότητα την στηρίζουν.
Έφτασε όμως ο καιρός που η ιστορία τιμωρεί συνολικά το προλεταριακό κίνημα για την ανοχή (και την συνεχή συγκάλυψη) τέτοιων μορφωμάτων, που άλλη μια φορά μια έρευνα αποκαλύπτει την διασύνδεση στελεχών τους με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και αυτήν την φορά με εταιρίες που οικονομικά συνδέονται με τον δημόσιο τομέα και τους κερδοσκόπους της ιδιωτικοποίησης της παιδείας και του εξευγενισμού του πανεπιστημίου. Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά είναι ανίκανη να κάνει ενιαία, δημόσια και θαρραλέα τέτοια αποτίμηση, καθώς επίσης είναι ανίκανη να κάνει και οποιαδήποτε άλλη αποτίμηση με το σύνολό της πολλές φορές να μπλέκεται μεταξύ της σοσιαλδημοκρατίας και του σταλινισμού κάτω από τον μανδύα ενός στείρου κινηματισμού και πεσιμισμού.
Η ΑΡΑΝ με την ΑΡΑΣ ήταν μάλιστα μια περίοδο σιαμαία με την διαφορά μεταξύ τους ότι μεν είναι πιο επιτελικοί και οι δε τραμπούκοι. Φυσιογνωμίες που προέρχονται από την ΛΑΕ που σήμερα προσπαθούν να ξεχάσουν το παρελθόν τους αποτελούν πρόσωπα που σύμπραξαν μέσα σε αυτόν τον ιδεολογικό βούρκο και χρησιμοποιήθηκαν από διάφορους φορείς γιατί ταίριαζε με την πολιτική τους ατζέντα. Το ΣΕΚ είναι άλλο ένα παράδειγμα πολιτικού βούρκου στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά που συνεργάζεται με τον κατ’ επάγγελμα Πακιστανό Τζαβέντ Ασλάμ ο οποίος υπερασπίζεται βιαστές 12χρονων κοριτσιών ενώ οι πολιτικοί του φίλοι ( βλέπε ΝΑΡ, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος κ.ά) οι οποίοι σφυρίζουν αδιάφορα ενώ κατά τα άλλα βγάζουν αδιάκοπα ανακοινώσεις για τον φεμινισμό τους. Μάλιστα υπάρχουν και δυνάμεις που αλλεπάλληλα συνεργάστηκαν σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο με τους τραμπούκους που το 2010 μια οργανωμένη ομάδα της ΑΡΑΣ επιτέθηκε απρόκλητα και με εξαιρετικά βίαιο τρόπο σε φοιτητές της ΑΡΑΝ στην Πάτρα για μια έδρα στο ΔΣ της σχολής .
Αποκορύφωμα αποτελεί το γεγονός ότι για χρόνια στην πρωινή πορεία της 6ης Δεκεμβρίου με απόφαση της ΑΡΑΣ κάθε χρόνο γίνονται δύο διαφορετικές πορείες με την μια να είναι από φοιτητικούς συλλόγους ολόκληρου του κινήματος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που με επιθυμία της ΑΡΑΣ κρατάνε υγειονομική ζώνη από το μπροστινό μέρος της πορείας που απαρτίζεται από αναρχικές συλλογικότητας. Έτσι έγινε και στην περσινή πορεία.
Όλα τα προηγούμενα είναι ο λόγος που το ΚΚΕ δεν έχει πρόβλημα να πηγαίνει όλο και πιο δεξιά στα πανεπιστήμια, γιατί δεν αγχώνεται πού θα πάει ο κόσμος του καθώς εμφανίζεται πλέον ως η πιο αριστερή και οργανωμένη δύναμη μέσα σε αυτό περιβάλλον. Έτσι δεν είχε και συνέπειες εντός των γραμμών τους, όταν για το ζήτημα των Τεμπών να θέσουν το ζήτημα εθνικοποίησης των σιδηροδρόμων από τις ιδιωτικές, ξένες εταιρίες θεωρώντας ότι «είναι αποπροσανατολιστικό σύνθημα» και στην πραγματικότητα η συνολική διεθνής και εγχώρια κρίσης του καπιταλισμού τους χρειάζεται να πάνε πίσω το εργατικό κίνημα.
Αυτήν την στιγμή, οι καπιταλιστές του ελληνικού κράτους τρίβουν τα χέρια τους με την κατάσταση στα Πανεπιστήμια και την αριστερά. Σχολές όπως η ΑΣΟΕΕ και η Νομική Αθηνών αποστειρώνονται, απαγορεύεται η δημόσια αφισοκόλληση σε τοίχους και ένας στρατός υπαλλήλων ρουφιάνων απειλούν συνεχώς συνδικαλιστές για πειθαρχικές διώξεις.
Η μη ιστορική ανασκόπηση του θεμελιώδους ζητήματος του κομμουνισμού «Σταλινισμός ή Τροτσκισμός» παγιδεύει τις οργανώσεις – διασπάσεις του ΚΚΕ σε κεντρισμό με το να κρατάνε ίσες αποστάσεις μεταξύ της ταξικής συμφιλίωσης και της προλεταριακής ανεξαρτησίας και με να διατηρούν συγχυσμένες και πλαδαρές αναλύσεις για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την φύση της, όπως και για την φύση της ιμπεριαλιστικής εποχής που ζούμε και τώρα.
Χωρίς να πέφτουμε σε πεσιμισμούς και άλλες αγκυλώσεις, η ιστορία του κινήματος και οι φλεγόμενες μάζες, μάς καλούν να αποκτήσουμε κεντρικό ρόλο στην αρένα της ταξικής πάλης στα πανεπιστήμια.
Καμία σκέψη για πειθαρχικές διώξεις και διαγραφές!
Καμία ιδιωτικοποίηση της παιδείας!
Να γίνουμε ο εσωτερικός κόκκινος εχθρός μέσα στα πανεπιστήμια – για την ανατροπή κυβέρνησης και κεφαλαίου!
Φάνης Π.