Το φοιτητικό κίνημα στην πρώτη γραμμή ενάντια στο νέο εργασιακό, την υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
- Η νεολαία και η εργατική τάξη βρίσκονται μπροστά σε μια μάχη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις δηλώσεις υποταγής στον εκπρόσωπο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, υποτάχθηκε ξανά στις απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών. Την ίδια στιγμή που μετέτρεψε την Αθήνα σε ένα απροσπέλαστο φρούριο, παρέκαμψε κάθε “κόκκινη γραμμή“ της στις διαπραγματεύσεις για το νέο εργασιακό και το κλείσιμο της 2ης αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος.
Η απεργία της 8ης Δεκέμβρη και η επέτειος της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο της επίθεσης της εργατικής τάξης και της νεολαίας ενάντια στην κυβέρνηση. Το εργατικό και φοιτητικό κίνημα πρέπει να παλέψει για την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τώρα, από τα κάτω και τα αριστερά. Το πέρασμα της πάλης από τα χέρια των γραφειοκρατικών δυνάμεων σε ανεξάρτητα κέντρα αγώνα της ίδιας της νεολαίας και της εργατικής τάξης αποτελεί όρο για την επιτυχημένη κινητοποίηση των δυνάμεων της νεολαίας τόσο το τριήμερο 6-8/12 όσο και στις επόμενες μάχες. Οι δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς και η ΕΑΑΚ μέσα στα πανεπιστήμια πρέπει να μπουν μπροστάρηδες σε αυτήν τη μάχη.
Η κυβέρνηση χτυπάει τους εργαζομένους στο βωμό της ολοκλήρωσης της 2ης αξιολόγησης με μόνο αντάλλαγμα μια πιθανή συζήτηση για το κούρεμα του δημόσιου χρέους. Τίποτα άλλο πέρα από πιθανότητες και υποσχέσεις δεν μπορεί να εγγυηθεί η κυβέρνηση για τους εργαζόμενους και τη νεολαία που στενάζουν από τα δεινά της κρίσης και των αδιέξοδων μέτρων λιτότητας που έχουν επιβληθεί τα τελευταία 7 χρόνια.
Κανένα πιθανό κούρεμα του δημόσιου χρέους δεν θα δώσει ανάσα στο λαό και τη νεολαία. Δίπλα στο μη βιώσιμο δημόσιο χρέος στέκεται σήμερα ένα αντίστοιχα μη βιώσιμο ιδιωτικό χρέος, που διογκώθηκε στα χρόνια της κρίσης. Ρύθμιση του χρέους σημαίνει νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, την ίδια στιγμή που ήδη έχει τεθεί στο τραπέζι η πιθανότητα ενός νέου μνημονίου μετά το 2018.
Σε μια ρημαγμένη οικονομία από τα διαρκή μέτρα λιτότητας και κοινωνικά κατεστραμμένη από την κρίση, η κυβέρνηση διαπραγματεύεται ξανά το εισόδημα των εργαζομένων, των ανέργων και των οικογενειών. Το νέο εργασιακό δεν έρχεται απλά να μειώσει ξανά τον μισθό και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η νέα σκληρή επίθεση έρχεται ταυτόχρονα με την εφαρμογή των μέτρων του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, αλλά βασικότερα καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ, καταρρέει.
Ο χρόνος της κυβέρνησης τελειώνει καθώς στερεύει από πολιτικά εργαλεία διαχείρισης, ενώ η διαρκής αναμονή και αναβλητικότητά της, η αντιδεξιά ρητορεία της, και η επίκληση της ανάπτυξης που “έρχεται” αδυνατούν να πείσουν ακόμα και όσους την στήριξαν τον Σεπτέμβρη του 2015, ως το μικρότερο κακό απέναντι στην ρεβανσιστική δεξιά του Μητσοτάκη. Όσο η κυβέρνηση παραμένει στη θέση της και μιλάει στο όνομα της αριστεράς, ανοίγεται ο δρόμος στη Νέα Δημοκρατία του Άδωνη και του Μητσοτάκη.
Η νεολαία βρίσκεται μπροστά σε μια σύγκρουση. Το νέο εργασιακό χτυπά κυρίαρχα τη νέα γενιά. Τα δύο κυρίαρχα μέτρα του νέου νομοσχεδίου αφορούν την θέσπιση του “υποκατώτατου” μισθού για τα πρώτα δύο χρόνια εργασίας των νέων εργαζομένων και την απελευθέρωση των απολύσεων με την αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων για τις μεγάλες επιχειρήσεις από το 5% στο 10%. Οι “κόκκινες γραμμές” και τα αντισταθμιστικά μέτρα της κυβέρνησης ανατράπηκαν από τους θεσμούς. Η μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα εργασίας, που αποτελεί μέτρο του πρώτου μνημονίου, είναι ξεκάθαρη κοροϊδία απέναντι στους ανέργους και τους ελαστικά και μαύρα εργαζόμενους.
Το νέο εργασιακό πέρα από βαθιά αντεργατικό και αντιλαϊκό δεν αποτελεί λύση στο βασικό πρόβλημα της ανεργίας, που αποτελεί το βασικότερο αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η νέα γενιά. Αντίθετα μετατρέπει σε νόμο όλες τις αλλαγές που έχουν επέλθει στον τομέα της εργασίας (ελαστική και εκ περιτροπής εργασία κ.τ.λ.). Όλα αυτά ενώ η ανεργία βρίσκεται εδώ και χρόνια σε δυσθεώρητα ύψη, σχεδόν στο 1/4 του συνόλου του εργατικού δυναμικού, κι ενώ σχεδόν ένας στους 2 νέους είναι άνεργος, και εκατοντάδες πτυχιούχοι παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης. Και το 30% των εργαζομένων δουλεύει ελαστικά με μισθό στα 403 ευρώ μικτά.
Η επίθεση της κυβέρνησης δεν μπορεί να ειδωθεί έξω από την ευρύτερη πολιτική κρίση σε διεθνές επίπεδο. Η Ελλάδα αποτελεί το σημείο συνάντησης του χάους και του πολέμου στη Μέση Ανατολή, των καραβανιών των προσφύγων-θυμάτων του ιμπεριαλισμού και της τραγωδίας που βιώνουν οι ντόπιοι εργαζόμενοι, θύματα της φτώχειας και της κρίσης.
Η εκλογή Trump, προκαλεί ένα νέο κύμα πολιτικής αστάθειας, ενώ γίνεται ξεκάθαρη πια η στροφή της αστικής τάξης προς τον εθνικισμό. Ωστόσο δεν βρισκόμαστε στη δεκαετία του 30’, η σημερινή στροφή στον εθνικισμό δεν προμηνύει μονάχα μια νέα βαρβαρότητα αλλά και ένα νέο αδιέξοδο σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο από μεριάς του συστήματος. Ο νεοεκλεγείς Trump παρά τις υποσχέσεις του δε μπορεί να δώσει δουλειά στους ανέργους και να αποκαταστήσει το βιοτικό επίπεδο της αμερικανικής εργατικής τάξης.
Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ, φέρνει την εργατική τάξη και την πρωτοπορία της αντιμέτωπους με το ερώτημα: “Μετά το ΣΥΡΙΖΑ τι;”. Η χρεοκοπία του ρεφορμισμού έκανε ξεκάθαρο πως δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης, στα πλαίσια αυτού του συστήματος. Κάθε προσπάθεια επανάληψης της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, με πιο ριζοσπαστικό ή αντιΕΕ λόγο, είναι αδιέξοδη.
Ο αγώνας της εργατικής τάξης και της νεολαίας ενάντια στη νέα επίθεση που δέχονται, δεν μπορεί να είναι νικηφόρος χωρίς τη σύνδεση όλων των άμεσων ζητημάτων με την πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας από την ίδια την εργατική τάξη και τον προλεταριακό διεθνισμό. Η ανακούφιση των στοιχειωδέστερων αναγκών της εργατικής τάξης δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα χωρίς τη ρήξη με το ίδιο το σύστημα που παράγει την κρίση, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Η πάλη για στέγαση, για τροφή, για παιδεία, για δουλειά και υγεία μπορούν και πρέπει να γίνουν αφετηρία για την ανατροπή της κυβέρνησης και του συστήματος.
Όλους αυτούς τους μήνες η εργατική τάξη και η νεολαία έχουν συσσωρρεύσει πολύτιμη εμπειρία. Έχουν δοθεί αρκετοί αγώνες τους τελευταίους μήνες, σαφώς μη αντίστοιχοι με την επίθεση της κυβέρνησης, η επιτυχημένη κινητοποίηση των ΦΣ με αποκορύφωμα το τριημέρο 15-17/11, οι εργατικοί αγώνες του τελευταίου διαστήματος, το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες είναι μερικοί από αυτούς. Είναι καθήκον των δυνάμεων της νεολαίας και της ΕΑΑΚ το τριήμερο 6-8/12 να γίνει το σημείο συνάντησης όχι μόνο των αγώνων που έχουν δοθεί, αλλά και της απαίτησης για πολιτικές λύσεις που θα ξεπερνούν το αίσθημα προδοσίας από την κυβέρνηση και θα προωθούν την πολιτική ανεξαρτησία του κινήματος της νεολαίας και της εργατικής τάξης.
Οι μαζικές διαδηλώσεις στη φετινή επέτειο του Πολυτεχνείου και το σπάσιμο της κόκκινης ζώνης της αστυνομοκρατίας στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στην επίσκεψη Ομπάμα είναι ένδειξη ενός νέου γύρου ταξικής αναμέτρησης. Δεν προσκυνάμε τετελεσμένα γεγονότα! Δεν θα περάσουν τα μέτρα τους! Όχι άλλα Μνημόνια! Οι δυνάμεις της νεολαίας και η ΕΑΑΚ μπροστά μπορούν και πρέπει να είναι στους δρόμους από τις 6 Δεκέμβρη μέχρι την Γενική Απεργία στις 8! Για να οργανώσουμε τη μάχη την οποία η γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ υπονομεύει με τις απεργίες-τουφεκιές και τα διασπαστικά καλέσματα!
Χρειαζόμαστε ένα ενιαίο ταξικό μέτωπο της εργατικής τάξης, ανεξάρτητο από το κράτος, τους καπιταλιστές και τους γραφειοκράτες. Μια Ανοιχτή Πανελλαδική Συνέλευση της εργατικής τάξης, των συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεών της για να συζητήσουμε συλλογικά και να επεξεργαστούμε ένα κοινό εναλλακτικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση ενάντια στα προγράμματα λιτότητας και υποταγής στη μνημονιακή βαρβαρότητα μαζί και ένα κοινό, τολμηρό σχέδιο πανελλαδικής δράσης, άμεσο και σε βάθος χρόνου, πάνω στα καυτά ταξικά-κοινωνικά ζητήματα.
- Για την επαναστατική αριστερά μέσα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ
Τα ΑΕΙ-ΤΕΙ καταρρέουν κάτω από το βάρος της υποχρηματοδότησης. Τα ιδρύματα αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, ενώ η εικόνα διάλυσης εντείνεται μέρα με την μέρα. Τα αποτελέσματα του “Εθνικού Διαλόγου” για την παιδεία έθεσαν το ζήτημα της αυτοχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, ενώ την ίδια στιγμή μεγάλο ποσοστό μεταπτυχιακών έχουν υψηλά δίδακτρα. Στην πραγματικότητα τα πανεπιστήμια οδηγούνται στην υλική κατάρρευση, κάτω από το βάρος της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού, της κατεστραμμένης οικονομίας και της καλπάζουσας ανεργίας στη νεολαία (μεγαλύτερη στους πτυχιούχους από ό,τι στους απόφοιτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης).
Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα όραμα για την εκπαίδευση, ενώ οι όποιες μεταρρυθμίσεις είχε προτείνει, απορρίφθηκαν ή αποσύρθηκαν εν μία νυκτί. Δε χωρά αμφιβολία πως τα νέα μέτρα που αυτή τη στιγμή συζητούν οι θεσμοί για το 2019-2020, με επιπλέον περικοπές δημοσίων δαπανών, θα οδηγήσουν σε ένα άρρητο λουκέτο τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Ο μόνος στόχος της κυβέρνησης είναι προσαρμογή ολόκληρου του εκπαιδευτικού συστήματος στη χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού στη διάλυση, τα λουκέτα και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων μέσα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Σε αυτά τα πλαίσια διάλυσης, έχει χρεοκοπήσει πολιτικά ο δημοκρατικός φοιτητικός συνδικαλισμός όπως δημιουργήθηκε ιστορικά στη μεταπολίτευση. Στις σημερινές συνθήκες ο στείρος διεκδικητισμός, δηλαδή ο διαχωρισμός των διεκδικήσεων του φοιτητικού κινήματος από τη πολιτική διέξοδο πραγμάτωσης, είναι καταδικασμένος σε ήττα. Η επιτυχία των διεκδικήσεων του φοιτητικού κινήματος απαιτεί τον πολιτικό προσανατολισμό του στην ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την ανατροπή του συστήματος. Η κινητοποίηση της σπουδάζουσας νεολαίας και των φοιτητικών συλλόγων, σε αυτήν την κατεύθυνση είναι επιτακτική στη μάχη στην οποία βρισκόμαστε. Η επαναστατική αριστερά μέσα στα πανεπιστήμια οφείλει να μετατρέψει την σπουδάζουσα νεολαία που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή στις πρόσφατες κινητοποιήσεις, σε μια δύναμη μάχης.
Είναι αδύνατη η υπεράσπιση του δικαιώματος στη μόρφωση, χωρίς την πάλη του φοιτητικού κινήματος, μαζί με την εργατική τάξη, για την κατάκτηση της εξουσίας, και έτσι την αναδιοργάνωση συνολικά της παιδείας σε νέες σοσιαλιστικές βάσεις.
Οι μάχες που βρίσκονται μπροστά μας είναι κρίσιμες. Η επέτειος της εξέγερσης του Δεκέμβρη και η πανεργατική απεργία πρέπει να βρεί το φοιτητικό κίνημα σε θέσεις μάχης. Με καταλειμμένες σχολές και συντονισμό με το εργατικό κίνημα, για την ανατροπή της κυβέρνησης από τα κάτω και τα αριστερά.
2/12/2016
Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας
