Ο σύντροφος Errol είναι μετανάστης, αναρχικός και έχει γαλλική υπηκοότητα. Είχε την ατυχία να συλληφθεί στις 6 Δεκεμβρίου στην Αθήνα κατά το πογκρόμ συλλήψεων που έκανε η αστυνομία υπό τις διαταγές του Χρυσοχοΐδη και της κυβέρνησης Μητσοτάκη για να εμποδίσει τις εκδηλώσεις μνήμης για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο και την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008.
Για δύο εβδομάδες ο Εrrol κρατήθηκε σε απομόνωση στην Αμυγδαλέζα. Το πρωί του Σαββάτου 19/12/2020 απήχθη από ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας μεταφέρθηκε στο αεροδρόμιο και με χειροπέδες σε πόδια και χέρια μεταφέρθηκε με επιβατική πτήση στη Γαλλία. Καμμιά κατηγορία δεν υπήρχε εις βάρος του που να δικαιολογεί τέτοια μεταχείριση. Επιπλέον δεν του δόθηκε καμία νομική δυνατότητα να υπερασπίσει τον εαυτό του. Ένα κράτος τρόμου αντιμετωπίζει με έκτακτες διαδικασίες οποιονδήποτε δεν ταιριάζει με τα αποδεκτά πρότυπα της κυβέρνησης – κορωνίδας μιας αστικής δημοκρατίας σε έσχατο βαθμό κατάπτωσης. Προφανώς, βέβαια, θα υπήρχε συνεννόηση με τις γαλλικές αρχές διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να «μπουζουριάσουν» έναν άνθρωπο και να τον μεταγάγουν στο Παρίσι. Το πρόβλημα επομένως ξεπερνά την Ελλάδα και αγκαλιάζει την «γηραιά» σε σήψη Ευρώπη.
Ας δούμε την ιστορία των συμβάντων.
Ο σύντροφος Errol απήχθη από την ελληνική αστυνομία το Σάββατο 19/12/20, νωρίς το πρωί από το κελί της απομόνωσής του στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας. Τον έβαλαν σε μεταγωγικό φορώντας του χειροπέδες, λέγοντάς του ψέματα πως θα τον πήγαιναν στο νοσοκομείο να κάνει τεστ κόβιντ, προκειμένου να λήξει η κράτησή του σε απομόνωση.
Αντ’ αυτού τον πήγαν απευθείας στο αεροδρόμιο όπου τον συνόδεψε ειδική ομάδα καταστολής με αυτόματα και καλυμμένα πλήρως πρόσωπα και χαρακτηριστικά, οι οποίοι με τη βία τον έβαλαν στο αεροπλάνο δένοντάς τον επιπροσθέτως με χειροπέδες και στα πόδια. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης ήταν δεμένος χειροπόδαρα και δεν σταμάτησε να φωνάζει και να αντιστέκεται.
Τόσο ο δικηγόρος όσο και κανένας συγγενής του δεν είχε ενημερωθεί για την “έκτακτη απέλαση”-απαγωγή.
Ομάδα μπάτσων με πολιτικά τον συνόδεψαν σε επιβατική πτήση της Aegean και τον παρέδωσαν στη γαλλική αστυνομία στο αεροδρόμιο του Παρισιού. Εκείνοι τον ανέκριναν ενώ ο σύντροφος παρέμεινε σιωπηλός καθώς και του είπαν πως δεν έχουν ξαναδεί παρόμοια διαδικασία -χωρίς ενημέρωση σε δικηγόρους και συγγενείς- ακόμη και για υποθέσεις τρομοκρατίας.
Ο σύντροφος προέβαλε αντίσταση σε όλη τη διάρκεια της απαγωγής του καταδεικνύοντας την κρατική βία.
Ο Errol είχε συλληφθεί από τις δυνάμεις καταστολής στις 6 Δεκέμβρη 2020 κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων μνήμης για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο που δολοφονήθηκε από την αστυνομία το 2008.
Παρακάτω δημοσιεύουμε ένα γράμμα που έστειλε από την Αμυγδαλέζα πριν από λίγες μέρες
“Τι είναι ελευθερία; Τι είναι σκλαβιά; Η ελευθερία του ανθρώπου συνίσταται στην εξέγερσή του ενάντια σε όλους τους νόμους; Ναι, αν είναι ποινικοί και πολιτικοί νόμοι που τους έχουν επιβάλει άνθρωποι πάνω σε άνδρες και γυναίκες είτε με το δίκαιο της δύναμης, με τη βία, είτε υποκριτικά στο όνομα μιας θρησκείας ή οποιουδήποτε μεταφυσικού δόγματος, είτε, τέλος, λόγω αυτής της ψευτοδημοκρατίας που ονομάζεται καθολική ψηφοφορία.”
Μιχαήλ Μπακούνιν
Έχουν ήδη περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες κατά τις οποίες βρίσκομαι όμηρος του κράτους έπειτα από μία απόφαση που εξέδωσε η κρατική ασφάλεια και ζητά την απέλασή μου και την απαγόρευση εισόδου μου στο ελληνικό έδαφος. Σε αυτό το χαρακτηρισμένο ως “απόρρητο” έγγραφο, η παραπάνω απόφαση αιτιολογείται ως απαραίτητη για λόγους “εθνικής και πολιτικής ασφάλειας”, χωρίς παραπάνω λεπτομέρειες. Είμαι, επίσημα, πολιτικός κρατούμενος.
Θεωρώ, βέβαια, ότι όλοι οι κρατούμενοι είναι πολιτικοί στο βαθμό που το νομικό σύστημα της υπάρχουσας κοινωνικής πραγματικότητας έχει οικοδομηθεί από πανίσχυρους θεσμούς, με μόνο στόχο να διασφαλίζει την κρατική δύναμη και κυριαρχία και έτσι να δικαιολογεί την καταστολή και την εκμετάλλευση.
Ωστόσο, στη δική μου περίπτωση το κράτος δε ντράπηκε να μου στερήσει την ελευθερία χωρίς καν να με κατηγορεί για κάποιο έγκλημα και χωρίς να ντύσει την υπόθεση με κανένα νομικό πλαίσιο. Το μόνο που χρησιμοποίησε ήταν ένα “κατ’ εξαίρεση” μέτρο, το οποίο έχει γίνει πολύ συνηθισμένο και καθημερινό τον τελευταίο καιρό και έχει αποτελέσει την υπογραφή της τυραννίας.
Θα ήθελα, επίσης, να μοιραστώ τις συνθήκες κράτησης τόσο τις δικές μου όσο και των συγκρατουμένων μου:
– Από τη σύλληψή μου και έπειτα κρατούμαι σε καθεστώς απόλυτης απομόνωσης (μου έχει απαγορευθεί η επαφή με τους υπόλοιπους κρατουμένους) ενώ είμαι ο μοναδικός που βρίσκομαι μόνος στο κελί μου.
– Όλοι οι κρατούμενοι βρισκόμαστε έγκλειστοι όλο το εικοσιτετράωρο στα κελιά μας χωρίς την παραμικρή έξοδο και χωρίς καμία πρόσβαση στον προαύλιο χώρο. Περνάμε ολόκληρες μέρες χωρίς καν να δούμε τον ουρανό.
– Κρατούμαστε εν μέσω χειμώνα μέσα σε παγωμένα κελιά με σπασμένα τζάμια και χωρίς στρώμα.
– Οι επισκέψεις έχουν απαγορευτεί για υγειονομικούς λόγους, μία απαγόρευση που προσωπικά θεωρώ βάναυση, όταν πρόκειται για κόσμο που αναμένει να απελαθεί. Μας έχουν στερήσει την πρόσβαση σε κινητά τηλέφωνα κόβοντας περισσότερο την επαφή μας με τον έξω κόσμο.
– Το φαγητό είναι αισχρό και ανεπαρκές. Έχει συμβεί να μας αφήσουν για ένα εικοσιτετράωρο χωρίς καθόλου φαγητό και έπειτα να μας δώσουν ένα απλό κρουασάν, ενώ μας απαγορεύουν να αγοράσουμε το οτιδήποτε από έξω. Οι κρατούμενοι εδώ υποφέρουν από την πείνα και ζητούν φαγητό.
Οι παραπάνω συνθήκες που για τους υπόλοιπους φυλακισμένους παρουσιάζονται ως μέτρα καραντίνας λόγω της πανδημίας, μοιάζουν να είναι για μένα το μόνιμο καθεστώς κράτησής μου. Δεν παραπονιέμαι. Είμαι αναρχικός και έχω από καιρό ανακηρύξει τον εαυτό μου εχθρό του κράτους και της κοινωνίας, όσον αφορά τον τρόπο που αυτή είναι οργανωμένη σήμερα. Πώς να μην είναι κανείς όταν ζει σε μία χώρα διοικούμενη από ένα κράτος που, ανάμεσα σε άλλα, κυνηγάει και φυλακίζει υπό τέτοιες συνθήκες ανθρώπους που έφτασαν εδώ με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής ή που το έσκασαν από εμπόλεμες ζώνες. Στοχοποιεί ανθρώπους που ήρθαν με στόχο να καταφέρουν να στηρίξουν οικονομικά τις οικογένειές τους ή τους φίλους τους στέλνοντάς τους χρήματα σε χώρες φτωχές, συχνά λεηλατημένες ή βομβαρδισμένες για τα συμφέροντα ισχυρότερων χωρών.
Προχθές, κρατούμενοι που μεταφέρθηκαν αυτές τις μέρες εδώ από την Πέτρου Ράλλη με ενημέρωσαν ότι πριν από τρεις ημέρες, στις 13/12 και κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης, μία από τις δύο πτέρυγες του δεύτερου ορόφου της Πέτρου Ράλλη καταστράφηκε από τις φλόγες και κατέστη αδύνατη η χρήση της. Μπράβο τους.
Εμμένω στη θέση μου να αντισταθώ σε κάθε απόπειρα απέλασης και να συνεχίσω να αγωνίζομαι εδώ, παρέα με τους/τις αναρχικούς/ές συντρόφους/ισσες μου. Εκτιμώ ότι η φωτιά της εξέγερσης παρακινούμενη από την επιθυμία για ελευθερία αλλά και σε συνδυασμό με την ατομική εξέγερση είναι απαραίτητες για να χτυπηθεί το απολυταρχικό αυτό καθεστώς.
Η βία απαντιέται με βία.
ΕΡΡΟΛ
Αμυγδαλέζα
16/12/2020
