Επιτέλους τέλος, για το σήριαλ του κυβερνητικού ανασχηματισμού και τις πιθανές αλλαγές στα κρίσιμα υπουργεία. Μετά την ήττα της ΝΔ στις πρόσφατες Ευρωεκλογές, «έπαιζε» καθημερινά στις οθόνες μας και στις στήλες των εφημερίδων, φέρνοντας παράλληλα… «άρωμα» από εθνικές εκλογές στην ατμόσφαιρα.
Βέβαια, «αίσιο» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί το τέλος του σήριαλ, παρά μόνο δυσοίωνο και δύσοσμο, αντανάκλαση της βαθιάς κυβερνητικής σήψης και παρακμής. Μιας κυβέρνησης που ενώ είναι «ειδικού σκοπού», προορισμένη να επιβάλει κοινωνικό όλεθρο στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα (απολύσεις, ασφαλιστικό, νέα μνημονιακά μέτρα και διαχείριση χρέους κ.ο.κ.) και μάλιστα σε ένα κατά πολύ δυσμενέστερο ευρωπαϊκό περιβάλλον από εκείνο του 2012 όταν και ανέλαβε, δεν έχει ούτε το πολιτικό προσωπικό, ούτε τα πολιτικά ερείσματα μέσα στην κοινωνία για να ανταπεξέλθει. Είναι ένας ανασχηματισμός κρίσης, που αντί να αναζωογονεί, ενισχύει την κυβερνητική αστάθεια, εμπλουτίζοντάς την με πρόσωπα-ρετάλια της πολιτικής σκηνής, παλιάτσους των τηλεοπτικών πάνελ, μαϊντανούς και ανίκανους να αρθρώσουν μια πρόταση. Η κρίση της αστικής δημοκρατίας αντανακλάται ξεκάθαρα στην έλλειψη πολιτικού προσωπικού από πλευράς αστικής τάξης, όταν αναγκάζεται να χρησιμοποιεί «προϊόντα Γ’ διαλογής» για να βγάλουν πέρα τις πιο «επικίνδυνες» αποστολές της.
Ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ και ανακατατάξεις σε κρίσιμα υπουργεία
Η κρίση της κυβέρνησης, και του πολιτικού συστήματος συνολικά, είναι τέτοιου μεγέθους, που αναγκάζει τον Σαμαρά να στραφεί προς το απομεινάρι ΠΑΣΟΚ του 8%, ενισχύοντας τον ρόλο του μέσα στην κυβέρνηση, με 13 κυβερνητικές θέσεις.
Τα νέα πρόσωπα στη κυβέρνηση, από πλευράς ΠΑΣΟΚ, δίπλα στους Χρυσοχοΐδη, Μανιάτη, Γεννηματά, Γρηγοράκο, Χριστοφιλοπούλου, Κεγκέρογλου, Κούρκουλα, είναι οι Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος (Υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας), Πάρις Κουκουλόπουλος (Αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής ανάπτυξης και Τροφίμων), Άντζελα Γκερέκου (Υφυπουργός Πολιτισμού) και ο ανανήψας Ανδρέας Λοβέρδος, ως Υπουργός Παιδείας. Ο τελευταίος, αν και από την πρώτη στιγμή ενδύθηκε τον μανδύα του… φιλεργατικού -«συγκρουόμενος» με τον Μητσοτάκη για τον αριθμό των πανεπιστημιακών διοικητικών υπαλλήλων που θα απολυθούν- είναι δεδομένο, με βάση τα πεπραγμένα του ως Υπουργός Υγείας (διαπόμπευση οροθετικών, επιθέσεις στο 18Άνω κλπ.), πως επιλέχθηκε για να αποτελειώσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην πολύπαθη παιδεία.
Αντίστοιχου σκοπού, είναι και η «αλλαγή φρουράς» που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Υγείας. Από τον γραφικό φασίστα Άδωνι Γεωργιάδη, πήγαμε στον «σοβαρό» φασίστα Μάκη Βορίδη, επίσης για να δώσει τα τελειωτικά χτυπήματα στο Σύστημα Υγείας, και μαζί στην υγεία του λαού, δίνοντας την βορά στην διάλυση, στα λουκέτα νοσοκομείων, στις απολύσεις εργαζομένων, και στην εξυπηρέτηση των ιδιωτικών ιατρικών επιχειρήσεων. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, αφού «αδειάστηκ»ε από τον ίδιο πρωθυπουργό που γλοιωδώς εξυμνούσε, φεύγει στιγματισμένος από το Υπουργείο Υγείας, και μετά από αρκετή… κλάψα, διορίζεται ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Κυβερνητικός εκπρόσωπος, αντί του Σίμου Κεδίκογλου, η Σοφία Βούλτεψη, «αστέρας» των τηλεοπτικών παραθύρων και των πρωινών πάνελ, κόρη του αείμνηστου «αριστεροδεξιού βασιλοκομμουνιστή» Γιάννη Βούλτεψη. Ο έτερος πανελίστας, Αργύρης Ντινόπουλος, υπουργοποιήθηκε και αυτός στο Εσωτερικών.
To alter-ego του Γιάννη Στουρνάρα
Το κρισιμότερο Υπουργείο, για το οποίο καταναλώθηκε ο περισσότερος τηλεοπτικός χρόνος, είναι αυτό των Οικονομικών, για το ποιος θα συνεχίσει το «θεάρεστο» έργο του Γιάννη Στουρνάρα, που στάλθηκε να διοικήσει την Τράπεζα της Ελλάδος. Και το όνομα αυτού, Γκίκας Χαρδούβελης, όνομα ικανό να καθησυχάσει τους Ευρωπαίους εταίρους της κυβέρνησης. Άνθρωπος του Σημίτη, της ΕΚΤ, δεξί χέρι του Παπαδήμου και σχεδιαστής του PSI, φρόντισε κατά την τελετή της παράδοσης του Υπουργείου, να μας διαβεβαιώσει πως θα συνεχίσει στην ίδια «φιλοσοφία» που χάραξε ο Στουρνάρας, προκαλώντας τις άμεσες δηλώσεις ικανοποίησης του Σόιμπλε σε συνέντευξη του. Άλλωστε, το φθινόπωρο πλησιάζει, μαζί με το νέο μνημόνιο, κι ένας αξιόπιστος «συνομιλητής» είναι ό,τι πρέπει.
Ο απερχόμενος Υπουργός, φρόντισε, χωρίς αιδώ, να μας πληροφορήσει πως στις δύσκολες ώρες που ιδροκοπούσε στο Υπουργείο, αποφασίζοντας για το πόσα ψίχουλα θα απομείνουν στο τραπέζι της λαϊκής οικογένειας, εκείνος ξεγελούσε την πείνα του με… «σούσι». Είναι φανερό πως η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, μαζί με την σοβαρότητα τους, έχουν χάσει και κάθε αίσθηση ντροπής και μέτρου.
Μια άξια λόγου αλλαγή σε Υπουργείο, είναι αυτή στο Δημόσιας Τάξης. Από τον «στιβαρό» και «άτεγκτο» Δένδια –που μεταφέρθηκε στο Ανάπτυξης με υφυπουργό τον Γιακουμάτο- πήγαμε στο μεγάλο outsider, στον Βασίλη Κικίλια, προκαλώντας έκπληξη ακόμα και μέσα στην ίδια την κυβέρνηση. Ο Κικίλιας, από μια κακή μετριότητα στην μπασκετική του καριέρα, μεταμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια σε Βασιλάκη, το παιδί για τα θελήματα της δεξιάς πολυκατοικίας, που όλοι τον θυμούνται όταν θέλουν να στείλουν κάποιον για τσιγάρα, αλλά που κάνουν το σταυρό τους για το τι μαργαριτάρια θα πετάξει κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του. Και όμως, αυτός ο Βασιλάκης, που η ανοησία του είναι μεγαλύτερη κι από το μπόι του, διορίστηκε πολιτικός προϊστάμενος των σωμάτων ασφαλείας. Απλά μια λάθος επιλογή; Το μόνο σίγουρο είναι πως βάζοντας ένα ανδρείκελο στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, το κράτος ξεγυμνώνεται από την κυβερνητική του επίστρωση, ο έλεγχος της καταστολής παραδίδεται εξολοκλήρου στα χέρια των μεγαλόμπατσων της ΓΑΔΑ, στα ανεξέλεγκτα κέντρα και παράκεντρα του μηχανισμού της καταπίεσης και στους φασίστες. Το νέο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, έδωσε άμεσα δείγματα γραφής, σπάζοντας στο ξύλο τις ηρωικές καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών.
Η ανασχηματισμένη κυβέρνηση προκαλεί ίσως το γέλιο, αλλά από την άλλη απαιτεί και την αμέριστη προσοχή του κινήματος και των εργαζομένων. Μπορεί να αποτελείται από ρετάλια, αλλά τα ρετάλια είναι αποφασισμένα πάση θυσία να οξύνουν τον κοινωνικό πόλεμο, να μας θάψουν κάτω από τα ερείπια του καπιταλισμού. Η πιο πλατιά, αποφασιστική, και μέχρι τέλους μάχη, με Γενική Απεργία Διαρκείας και Εξέγερση, είναι απαραίτητη για να ανατρέψουμε τον κυβερνητικό θίασο.
Κ. Απ.
