Με ανακοίνωσή τους, ο πρόεδρος και ο γενικός γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, Π. Πολίτης και Α. Κορετζέλος, εκ μέρους του Δ.Σ. του σωματείου, καλούν την Πέμπτη 21/7/22, στις 20:00, στη Λάρυμνα, σωματεία, φορείς, εργαζόμενους και κατοίκους σε ανοικτή σύσκεψη συντονισμού του αγώνα για να μην κλείσει η ΛΑΡΚΟ, να παραμείνει ανοικτή, χωρίς απολύσεις, με εργασία για όλους, χωρίς εξώσεις από τους οικισμούς, χωρίς παραπέρα μείωση αποδοχών. Στην ανακοίνωση/κάλεσμα αγώνα οι συνδικαλιστές καλούν σε ξεσηκωμό στην περιοχή για να μην περάσει το κλείσιμο και οι απολύσεις, για να αποτραπεί ο μαρασμός της περιοχής. “Αυτό το έγκλημα δεν θα περάσει”, λένε οι συνδικαλιστές. “Το πλήγμα στην περιοχή μας θα είναι ανεπανόρθωτο και για αυτό την μάχη θα την δώσουμε όλοι μαζί, σαν μια γροθιά. Καλούμε τους εργαζόμενους και τον λαό της περιοχής μας σε συσπείρωση και ξεσηκωμό. Εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, εργαζόμενοι στις εργολαβίες, μικροεργολάβοι έργου και αυτοκινητιστές, εργαζόμενοι στις αμμοβολές, μαγαζιά και καταστήματα, να δώσουμε απάντηση ενότητας και αποφασιστικότητας.”
Ο σύντροφος Σωτήρης Παπαδημητρίου, γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς, με κείμενό του καλεί σε μια πανεθνική κινητοποίηση των εργαζόμενων της χώρας και της ΛΑΡΚΟ:
Οι κοινότητες των εργαζόμενων στη ΛΑΡΚΟ σήμερα, παρά τον εκφυλισμό και την διάσπαση που για χρόνια έσπερναν οι υπόγειες συναλλαγές κυβερνήσεων, συνδικαλιστών και τοπικών πολιτευτών, εκμαυλίζοντας και χειραγωγώντας μερίδα εργατών, είναι υποχρεωμένες, για να μην απολυθούν, να αντιδράσουν πατώντας πάνω στα ιστορικά βήματα των παλαιότερων και καλύτερων συλλογικών αγωνιστικών παρακαταθηκών της τάξης μας. Όπως τότε που οι πρόγονοί τους για να εξασφαλίσουν καλύτερες συνθήκες πληρωμής και εργασίας από τον Μποδοσάκη, αναγκάστηκαν να παίξουν έναν ρόλο που τους ανέβασε στην ηγεσία του κινήματος που συνέτριψε τον νόμο 330 του Λάσκαρη, με τον οποίο ο υπουργός της Δεξιάς ήθελε να «καταργήσει» την πάλη των τάξεων και τον συνδικαλισμό. Έτσι και σήμερα, η ανάγκη να υπερασπίσουμε την ΛΑΡΚΟ και την εργασία, αναγκάζει τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ να συντονιστούν με όλο το εργατικό κίνημα που στην προσπάθεια να υπερασπίσει την ζωή του από τις συνέπειες της ακρίβειας έρχεται αντιμέτωπο με την κυβέρνηση και τον νέο νόμο Χατζηδάκη που διώκει και την διαμαρτυρία.
Από άκρο σε άκρο στην χώρα σήμερα, είναι εκατοντάδες οι περιπτώσεις που απεργίες κρίνονται καταχρηστικά παράνομες και καταστέλλονται, συνδικαλιστές διώκονται με εξοντωτικά πρόστιμα και απολύονται με βάσει τις επαίσχυντες διατάξεις του εκτρώματος Χατζηδάκη. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η ανάγκη για απάντηση συνολική και συντονισμένη του εργατικού κινήματος, παρά τα εμπόδια που υψώνονται από εκπροσώπους του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, γίνεται εμφανώς κατανοητή και είναι το ζητούμενο για όλους τους εργάτες. Έτσι μπορεί να γίνει εφικτή μια πανεθνική κινητοποίηση των εργαζόμενων της χώρας και της ΛΑΡΚΟ, με στόχο την ανατροπή της πολιτικής των απολύσεων και της ακρίβειας.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση ο αγώνας των εργατών της ΛΑΡΚΟ με την συμπαράσταση των κατοίκων και των αγροτών της περιοχής, μπορεί να γίνει η βάση ενός πρώτου εργατικού μετώπου. Ενός μετώπου διαρκείας που θα συσπειρώσει της δυνάμεις του μαχόμενου εργατικού κινήματος για την υπεράσπιση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, και του δικαιώματος στην εργασία όλων των εργατών της χώρας.
Με μια τέτοια κινητοποίηση των εργατών μπορεί να ανατραπεί και ο νόμος Χατζηδάκη και η κυβέρνηση που τον νομοθέτησε για να εμποδίσει τους εργάτες να κινητοποιηθούν για να προστατέψουν το εισόδημα τους από την ακρίβεια και την ανεργία.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ:
Μια πλατιά πρωτοβουλία συντονισμού και οργάνωσης της πάλης ενάντια στις απολύσεις στην ΛΑΡΚΟ, για το δικαίωμα στην εργασία για όλους, καθώς και την πάλη, ενάντια στην ακρίβεια και την εξαθλίωση των εργατικών νοικοκυριών της τοπικής κοινωνίας της ΛΑΡΚΟ και όλης της χώρας, που μαστίζονται από την πληθωριστική ακρίβεια και τους μαυραγορίτες της ενεργειακής αγοράς.
Ένας αγώνας ενάντια σε όλους αυτούς που θησαυρίζουν μέσα στο μολυσματικό περιβάλλον που οι κυβερνητικές επιλογές δημιουργούν. Επιλογές που ενώ ξεκινούν από πράσινα ενεργειακά παραμύθια “για το καλό της ζωής στον πλανήτη”, φτάνουν στην πολεμική εμπλοκή της χώρας σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό μακελειό, ενάντια στην Ρωσία.
Είναι εφικτό σήμερα να προχωρήσει η υλοποίηση μιας σειράς δράσεων και κινητοποιήσεων, όπως η πλατιά σύσκεψη συνδικάτων, συλλόγων και φορέων, με σκοπό τον συντονισμό ενός αγώνα που στο κέντρο του θα έχει τις ανάγκες των ανθρώπων της εργασίας και της προκοπής και όχι τις ανάγκες αυτών που ονειρεύονται την «ελευθερία» της μαύρης αγοράς και του πολέμου.
Παπαδημητρίου Σωτήρης
Γραμματέας ΕΚΛ
