Με αφορμή τη συνέντευξη τύπου της διοίκησης του ΣΕΗ για το live streaming, η Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών, μαχητική παράταξη που εκπροσωπείται στο Δ.Σ. του Σωματείου των Ηθοποιών, αναφέρει:

Ως Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών θεωρούμε ότι το φαινόμενο του live streaming χρειάζεται να το δούμε υπό το πρίσμα του ανθρωπολογικού μοντέλου που προτάσσει η καπιταλιστική κρίση, ακραίο σημείο της οποίας είναι η πανδημία του covid-19. Το τρίπτυχο τηλε-εκπαίδευση, τηλε-εργασία, τηλε-ψυχαγωγία διαμορφώνει αυτό που κωδικοποιημένα θα αποκαλούσαμε “ψηφιακό ανθρωπο”, ένα άτομο, δηλαδή, χωρίς κοινωνικούς δεσμούς, χωρίς ζωντανό δημόσιο χώρο όπου μπορεί να κοινωνικοποιηθεί, να πολιτικοποιηθεί, να εκφραστεί, να χειραφετηθεί, ένα φοβισμένο άτομο, για το οποίο ο χώρος-και-χρόνος εκτός σπιτιού είναι άκρως επικίνδυνος.

Θεωρούμε επίσης, ότι το live streaming επί της ουσίας, καταργεί την ίδια τη φύση της θεατρικής τέχνης και της τέχνης του ηθοποιού, από την άποψη ότι καταργεί τη δυνατότητα δημιουργίας ζωντανής επαφής και βιώματος μεταξύ ηθοποιού και θεατή, που ιστορικά αποτελεί την ελάχιστη προϋπόθεση του θεάτρου.

Κατά συνέπεια, λοιπόν, το live streaming υποσκάπτει και τη διαπαιδαγωγική και την ψυχαγωγική λειτουργία της τέχνης μας, γι’ αυτό και το θεωρούμε ως απόλυτα αρνητικό φαινόμενο από καλλιτεχνικής και πολιτικής άποψης.

Στο βαθμό που σήμερα λειτουργεί ως εναλλακτική στη δυστοπία των κλειστών θεάτρων και στην ανυπαρξία κυβερνητικής μέριμνας για το ζήτημα, η διεκδίκηση και κατοχύρωση των εργασιακών και συγγενικών δικαιωμάτων των συναδέλφων που εργάζονται με τον τρόπο αυτό, είναι ζωτικής σημασίας.

Η καθυστέρηση υπογραφής ΣΣΕ από μεριάς της διοίκησης του Εθνικού Θεάτρου σκοπό έχει να καθυστερήσει τη συνέχιση των διεκδικήσεων τόσο σε ό,τι αφορά το live streaming, όσο και την ίδια τη ΣΣΕ στο ελεύθερο θέατρο.

Την ίδια στιγμή, ο τρόπος με τον οποίο η διοίκηση του ΣΕΗ αντιλαμβάνεται την κατεπείγουσα για τον κλάδο ανάγκη των κινητοποιήσεων είναι οι ατέρμονες συζητήσεις… και πάλι συζητήσεις… Η στάση αυτή μας έχει οδηγήσει στη σημερινή καταάσταση: Κοντεύει Φεβρουάριος και δεν υπάρχει υπογεγραμμένη σύμβαση στο Εθνικό Θέατρο εδώ και περίπου ένα χρόνο, και βέβαια, φαντάζει “όνειρο θερινής νυκτός” η δυνατότητα να ανοίξει το ζήτημα της σύμβασης στο ελεύθερο θέατρο.

Τελικά, παρά τα ευχολόγια και τα μεγάλα λόγια, δεν “θέλουμε όλοι τα ίδια”. Κατά τη γνώμη μας, μετά τις άκαρπες συζητήσεις, απαιτούνται πιο δραστικές κινήσεις, που θα κινητοποιήσουν μαζικά τον κλάδο και θα πιέσουν ουσιαστικά τη διοίκηση του Εθνικού Θεάτρου και το Υπποα!

Η φαντασία στην εξουσία ως την κατάργηση κάθε εξουσίας!!

Συνέλευση αγωνιζομένων ηθοποιών