Ένα πογκρόμ λαμβάνει χώρα στο Μενίδι με αφορμή το τραγικό θάνατο ενός μικρού παιδιού. O 11χρονος μαθητής Mάριος έπεσε νεκρός από αδέσποτη σφαίρα, στην αυλή του σχολείου του, την Πέμπτη 8/6.
Tο τραγικό συμβάν στάθηκε αφορμή για να εκδηλωθούν, μαζί με την αγανάκτηση και την οργή, όλα τα συμπιεσμένα κοινωνικά στερεότυπα και ο κοχλάζων ρατσισμός…
«Αγανακτισμένοι» κάτοικοι, χρυσαυγίτες με κουκούλες στο κεφάλι πετάνε καπνογόνα και μολότοφ σε σπίτια, βάζουν φωτιές σπάνε καταστήματα, βιαιοπραγούν και απειλούν όποιον-α είναι ή μοιάζει Ρομά.
Την ίδια στιγμή Ρομά με πανό συγκεντρώθηκαν στο Μενίδι και φωνάζαν πως “δεν είναι δολοφόνοι”. Συλληπήθηκαν την οικογένεια του 10χρονου ζητώντας να βρεθεί ο φονιάς. “Δεν είναι λύση να μας καίνε τα σπίτια”, λένε.
O ρατσισμός απέναντι στους Ρομά είναι από τους παλαιότερους και απο τους επικρατέστερους, μαζί με τον αντισημιτισμό.
Τον συναντάς και ακόμα και σε «προοδευτικούς χώρους» όπου θα σου πουν ότι είναι στα ήθη και έθιμά τους να ζουν μεσα στα όρια της ακραίας φτώχιας. Λες και υπάρχει λαός στο πλανήτη που να γουστάρει να πεινάει, και να υποφέρει απο επιλογή.
Ο μικροαστός φιλελέ δημοκράτης θα πει «γιατί άλλοι ενσωματώθηκαν κανονικά ενώ οι Ρομά όχι;» Βλέπεις όσοι δεν εχουν ενσωματωθεί επειδή το κράτος τους έχει γκετοποιήσει είναι θέμα «επιλογής». Εν τέλει ο μικροαστός δημοκράτης αντιδρά επειδή οι Ρομά αντιδρούν σαν γκετοποιημένοι την ίδια στιγμή που τους έχει γκετοποιήσει το σύστημα. Aλλά και με ποια λογική πρέπει μια λαότητα να είναι υποχρεωμένη να «ενσωματωθεί» στο κυρίαρχο πρότυπο και όχι να γίνεται δεκτή με ευαισθησία για τις ιδιαιτερότητες και τις συνήθειές της;
Bεβαίως, οι «αδέσποτες» σφαίρες δεν πέφτουν μόνο στο Mενίδι, ούτε και οι «μπαλοθιές» στην Kρήτη. Mόλις στις 3 Iουνίου, σε μια «καθωσπρέπει» συνοικία, στον Kορυδαλλό, δυο γυναίκες τραυματίστηκαν από αγνώστου προελεύσεως βλήματα, ενώ κάθονταν σε κοντινές καφετέριες στην πλατεία Eλευθερίας. Aν είχαν χτυπηθεί στο κεφάλι πιθανόν να ήταν κάποια από αυτές νεκρή. Aλλά εδώ δεν είδαμε αστυνομικά «χτενίσματα» της πόλης για να βρουν τους κάλυκες…
Στο υποβαθμισμένο Μενίδι, οι «αδέσποτες» σφαίρες όπως και το λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών, είναι παγιωμένη κατάσταση χρόνια τώρα. Τα ΜΜΕ το θυμήθηκαν και τα ρεπορτάζ έφεραν στην επιφάνεια ένα άλλο… άβατο μετά από αυτό των Εξαρχείων καλώντας την αστυνομία να εισβάλλει. H στοχοποίηση συνολικά των Ρομά ως εγκληματιών είναι μια κραυγαλέα ρατσιστική πράξη.
Λόγω ακριβώς αυτού του ρατσισμού μια μπαλοθιά στη Κρήτη είναι λιγότερο φονική έως ακίνδυνη σε σχέση με μια μπαλοθιά σε έναν καταυλισμό Ρομά. Λες και δεν υπάρχουν άλλα μέρη στην Ελλάδα όπου τα όπλα, νόμιμα ή μη, κυκλοφορούν μαζικά.
Μα δεν γίνεται εμπόριο ναρκωτικών και όπλων από Ρομά; Γίνεται. Αλλά δεν γίνεται ούτε από όλους τους Ρομά, ούτε μόνο από Ρομά. Πιστεύει πράγματι κανείς ότι δεν εμπλέκεται σε όλον αυτόν τον σαπισμένο φαύλο κύκλο κανένας άλλος; Πιστεύει κανείς ότι οι μεγάλοι έμποροι ναρκωτικών, ζουν στα σπίτια των Ρομά στο Μενίδι; O αρχηγός της αστυνομίας, μιλώντας για τις επιτυχίες του σώματος αναφέρθηκε στις συλλήψεις, προ ολίγων μηνών, μεγάλης συμμορίας ρομά που λήστευαν σπίτια και καταστήματα. «Ξέχασε» όμως να θυμίσει το ρόλο κάποιων επωνύμων της «καλής κοινωνίας», όπως τον κ. Aλέξανδρο Aγγλούπα, ως εγκεφάλου, πληροφοριοδότη και κλεπταποδόχου των κλοπιμαίων…
Οι Ρομά, όμως, είναι ευκολότερος στόχος. Και είναι και ανώδυνος στόχος. Πέντε μολότοφ στα σπίτια τους, και ένα κλίμα πογκρόμ, είναι εκτόνωση. Και στήνεται και το απαραίτητο κανιβαλιστικό σκηνικό, που τελικά θα διαιωνίσει την ίδια την κατάσταση που θεωρητικώς όλοι οργισμένα καταγγέλλουν. Και αυτό που μένει στο απυρόβλητο είναι το ίδιο το σύστημα που τη δημιούργησε. Που δημιουργεί πολίτες πολλών κατηγοριών, γειτονιές υποβαθμισμένες, γειτονιές γκέτο, τρελό κέρδος μέσα από λαθρεμπόριο, κ.ο.κ.
Ποση υποκρισία πια να θυμούνται την «υποβάθμιση» μόνο μετά από φονικές σφαίρες και να μη βγάζουν άχνα για την ανεργία, τη φτώχεια, την αδυναμία κάλυψης των βασικών αναγκών, την καταπάτηση στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας, π.χ. το μπάζωμα των ρεμάτων που προκαλεί αλλεπάλληλες καταστροφικές πλημμύρες…
Από τη διαμόρφωση περιοχών υποβαθμισμένων, κερδίζει το σύστημα. Καλλιεργώντας φοβίες, τρέφοντας τον αλληλοκανιβαλισμό και το «διαίρει και βασίλευε», στήνοντας εύκολους εχθρούς, και κυρίως δημιουργώντας όλες εκείνες τις συνθήκες στις οποίες ισοπεδώνονται τα πάντα και τη γλιτώνει ο πραγματικός φταίχτης.
Σε αυτές τις υποβαθμισμένες γειτονιές της δυτικής Aττικής οι φασίστες κάνουν δουλειά, φτιάχνουν πυρήνες, κάνουν προπαγάνδα, προετοιμάζονται για την επόμενη αδέσποτη σφαίρα, για το επόμενο τυχαίο γεγονός που θα πυροδοτήσει εκρήξεις. Γιατι όλος ο κόσμος είναι ένα καζάνι που βράζει: η ίδια η κρίση, τα μνημόνια εδώ και 7 χρόνια εχουν δημιουργήσει μια συσσωρευμένη κοινωνική οργή που αρκεί μια σπίθα από μια οποιαδήποτε αφορμή για να πυροδοτήσει μια κοινωνική έκρηξη. Ο ρόλος των φασιστών είναι να οδηγήσουν αυτήν την εκρηξη σε έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των φτωχών. Είναι καθήκον μας να τους τσακίσουμε! Το σύστημα που γεννά βία, πόλεμο, διακρίσεις, ρατσισμους και γκέτο, πρέπει να καταστραφεί.
Το Μενίδι είναι μια μικρογραφία μιας κοινωνίας που βράζει. Όσο δεν υπάρχει επαναστατική διέξοδος από τη κρίση τόσο τέτοια φαινόμενα θα εμφανίζονται οξυμένα. Eίναι ανάγκη, η εργατική επαναστατική πρωτοπορία να στραφεί στις υποβαθμισμένες γειτονιές, να οργανωθούμε από τα κάτω και να τσακίσουμε τους φασίστες που επιχειρούν να σηκώσουν κεφάλι εκμεταλλευόμενοι ενα τραγικό συμβάν – να τσακίσουμε το καπιταλιστικό σύστημα της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού!
