Θέατρο
«ΤO TAΞIΔI»
Μια παράσταση για το προσφυγικό με πρωταγωνιστές ανήλικους πρόσφυγες και επαγγελματίες ηθοποιούς
Βράδυ Παρασκευής 4 Μαΐου και ο δρόμος μας έβγαλε στο Εθνικό Θέατρο στη σκηνή του Ρεξ. Η παράσταση που θα βλέπαμε με τίτλο «Το ταξίδι» σε σκηνοθεσία της πολυτάλαντης Σοφίας Βγενοπούλου γνωρίζαμε από πριν πως θα ήταν καμωμένη από «χειροποίητο» υλικό.
Πρωταγωνιστές ανήλικοι πρόσφυγες που με όρεξη και θάρρος αποφάσισαν να μοιραστούν απλόχερα τις ιστορίες του, το επώδυνο ταξίδι που έκαναν μέχρι να φτάσουν στην Ελλάδα, τους ανθρώπους που άφησαν πίσω, τα όνειρά και τις προσδοκίες τους. Έχοντας γράψει πολλά χιλιόμετρα θέασης πολλών παραστάσεων οι προσδοκίες μας δεν ήταν και τόσο υψηλές. Πήγαμε για την «προσπάθεια» και την επιβράβευση, σκεφτήκαμε. Για να διαψευστούμε από τα πρώτα κιόλας λεπτά.
Τα φώτα σβήνουν και από την πρώτη κιόλας ματιά εντύπωση μας κάνει το υπέροχο σκηνικό της Ελένης Μανωλοπούλου. Ένας υπερμεγέθης χάρτης στο δάπεδο από άμμο που στη συνέχεια διαλύεται όπως τα σύνορα που αλλάζουν όταν οι άνθρωποι εξαναγκάζονται να φύγουν. Οι νεαροί πρόσφυγες βγαίνουν, τοποθετούν καρέκλες πάνω στο χάρτη και κάθονται σιωπηλοί. Ένας σηκώνεται με μια βαλίτσα στο χέρι, μετακινείται πάνω στο χάρτη δίχως να μιλά.
«Με λένε Μπασάρ», θα πει κάποιος άλλος, «και δεν θα ξαναδώ ποτέ τον πατέρα μου». Και το ταξίδι αυτής της μοναδικής εμπειρίας αρχίζει. Αλήθεια πόση ανάγκη για μοίρασμα έχουν αυτά τα παιδιά; αναρωτηθήκαμε πολλές φορές.
Στο τέλος ο χάρτης χάνεται, ποδοπατιέται και εξαφανίζεται. Άλλωστε τι σημασία έχει για τους μικρούς ταξιδευτές σε ποιο μέρος βρίσκονται, μακριά από το σπίτι τους όλα ίδια φαντάζουν.
Μια παράσταση υψηλής αισθητικής που έβαλε ψηλά τον πήχη και το πέτυχε. Ευφυές το σκηνικό της Ελένης Μανωλοπούλου, εξαιρετική η ζωντανή μουσική που ερχόταν να τονίσει δραματικές στιγμές, δίχως να καπελώσει την δράση. Εξαιρετική και η συμμετοχή των ηθοποιών που με αριστοτεχνικό τρόπο βοήθησαν την αφήγηση διακριτικά. Άλλωστε, πρωταγωνιστές ήταν τα παιδιά και οι ιστορίες τους.
Ξεχωρίζουμε μερικές σκηνές όπως η συγκινητική κάθοδος στον Άδη της μικρής κοπέλας που πνίγεται στα νερά του Αιγαίου, η αγωνιώδης διάβαση του χιονισμένου μονοπατιού όπου όλοι βοηθάνε τους άλλους κλπ. Δεν λείπουν και στιγμές αστείες που σπάνε την θλίψη όπως η σκηνή του λεωφορείου που πέφτει σε λακούβες και το κυνηγητό του λύκου που φεύγει με την ουρά στα σκέλια.
Το πάντρεμα ανάμεσα σε πρόσφυγες έφηβους, συνομήλικα ελληνάκια της σχολής μαθητείας του Εθνικού Θεάτρου και λίγους επαγγελματίες ηθοποιούς γίνεται με τέτοιον τρόπο ώστε να παντρεύεται αρμονικά η βιωματική εμπειρία της προσφυγιάς, ο νεανικός αυθορμητισμός των μαθητών και η έμπειρη πινελιά των παλαιότερων ηθοποιών. Τίμια προσπάθεια που δεν χωρίζει και δεν γκετοποιεί αλλά φιλοδοξεί να ενώσει.
Οι μικροί έφηβοι ηθοποιοί είναι αριστουργηματικά σκηνοθετημένοι από την Σοφία Βγενοπούλου που ξέρει καλά όχι μόνο τα μυστικά του θεάτρου αλλά και της παιδικής και εφηβικής ψυχοσύνθεσης. Η ίδια εξάλλου εκτός από σκηνοθέτρια είναι και παιδοψυχολόγος. Και μέσα σε 9 μήνες δημιουργεί ηθοποιούς από το πουθενά!
Η παράσταση ήταν το αποτέλεσμα του εντατικού θεατρικού εργαστηρίου με τίτλο «Θέατρο στα Ελληνικά» που ξεκίνησε υπό την αιγίδα της εφηβικής σκηνής του Εθνικού Θεάτρου τον Ιούλιο του 2017, με σκοπό, όπως οι ίδιοι οι συντελεστές λένε, να εγκαθιδρύσουν «το θέατρο που μεταμορφώνει τις ζωές!»
Συνεχίζοντας την παρουσίαση του εγχειρήματος τους διαβάζουμε: «Ταξιδέψαμε μαζί κάποιους μήνες τώρα στις ιστορίες, στις μνήμες, στους εφιάλτες, στα παραμύθια του καθένα. Ανακαλύψαμε πώς με την μαστοριά του, το θέατρο ξορκίζει τον φόβο. Η τέχνη δεν είναι πάντα όμορφη, όπως όμορφη δεν είναι πάντα και η αλήθεια. Αναζητήσαμε την ομορφιά του θεάτρου όχι στο περιεχόμενο, αλλά στα εργαλεία του. Για να απελευθερώσουμε αυτή την δύναμη της αισθητικής εμπειρίας, που σε αιχμαλωτίζει τόσο αδιαπραγμάτευτα ώστε καθαρίζει το μυαλό από προκαταλήψεις, και σε καθιστά ικανό να αντέξεις: την απώλεια, την αδυναμία, την μοναξιά, την ντροπή, και τον ίδιο τον θάνατο. Αυτός ήταν ο στόχος μας… να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον με τις ιστορίες που κουβαλούσε ο καθένας, να κοιταχτούμε πραγματικά, να αγγιχτούμε πραγματικά και να μοιραστούμε πραγματικά.»
Στην παράσταση παίζουν οι:
Abdualhadi Adnan, Abdulaziz Bashar, Akhami Danial, Al Naief Mazdi, Al Shemeri Abed Allah, Ebrahimzadah Behnam, Habibi Amir, Bezyar Helia, Hosseini Ali, Ismail Ayaz, Mahour Nazanin, Naef Mohamad, Namoura Alaaeldin Meisoun, Shojaei Tuba, Tahqeeq Ali, Zaheer Abbas, Αμπατζής Βαγγέλης, Αναστασόπουλος Νικόλας, Γεωργίου Ξένια, Γκότση Μαλαματένια, Διαμαντοπούλου Τζούλια, Εξαρχέας Παναγιώτης, Θεοδωροπούλου Ευγενία, Κωτσόπουλος Αλέξης, Μάνου Άρτεμις, Μαρσίδου Έλενα, Παναγόπουλος Γιάννης, Στασινός Ιάσονας, Τάτση Κατερίνα, Φωκάς Μιχάλης
Μουσικοί επί σκηνής υπεύθυνοι για τις εξαιρετικές ατμόσφαιρες που δημιουργούν στο έργο οι: Νίκος Καρύδης και Αλέξης Κωτσόπουλος.
Η είσοδος στην παράσταση είναι ελεύθερη, με δελτία εισόδου. Η διανομή τους ξεκινά στις 18:00, τις ημέρες των παραστάσεων, από τα ταμεία του θεάτρου REX, Πανεπιστημίου 48.
Τελευταίες παραστάσεις (εκτός να δοθεί παράταση) Σάββατο 12 και Κυριακή 13 Μαΐου στις 9 μμ.
