Το DIP για τα 40χρονα του ΕΕΚ
Στην πετυχημένη εκδήλωση στην επέτειο των 40 χρόνων από την ίδρυση του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (ΕΣΗΕΑ, Παρασκευή 21 Νοεμβρίου), αδελφές οργανώσεις από διάφορα μήκη και πλάτη του κόσμου έστειλαν χαιρετιστήρια μηνύματα. Όπως έχουμε σημειώσει σε ένα σύντομο φωτο-ρεπορτάζ στη neaprooptiki.gr, ζωντανούς χαιρετισμούς έδωσαν σύντροφοι από την μαχόμενη, αντιστεκόμενη και σφαγιαζόμενη από τον σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό Παλαιστίνη και σύντροφος από την επαναστατική Μπουρκίνα Φάσσο.
Αρχίζουμε τη δημοσίευση των μηνυμάτων από τον χαιρετισμό των συντρόφων του DIP (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα – Τουρκία), από την άλλη πλευρά του Αιγαίου:
Το DIP στο EEK
Αγαπητοί σύντροφοι του EEK
Ως Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα στην Τουρκία, δηλαδή, ως αδελφοί και αδελφές σας, ως σύντροφοί σας στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, γιορτάζουμε ολόψυχα την ιστορική επέτειο που είναι η 40ή επέτειος του EEK. Είμαστε περήφανοι για το γεγονός ότι, για ένα σημαντικό μέρος αυτών των σημαντικών σαράντα ετών, δώσαμε μαζί πολλούς δίκαιους αγώνες ενάντια στον καπιταλισμό, την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία και την επανεμφανιζόμενη απειλή του φασισμού. Στην πραγματικότητα, από αυτά τα 40 χρόνια, το DIP βρίσκεται στο πλευρό του EEK για 26 ολόκληρα χρόνια. Ήταν η πρώτη φορά το 1999 που μια αντιπροσωπεία του DIP έφτασε στην Αθήνα για μια συνάντηση που είχε σκοπό να θέσει τις βάσεις για την επανίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς. Αυτή η πρωτοβουλία αποδείχθηκε άκαρπη, αλλά το EEK και το DIP συνέχισαν από τότε να αγωνίζονται μαζί για να σχηματίσουν το σοσιαλιστικό κόμμα της παγκόσμιας επανάστασης. Αυτή η αδελφότητα υπήρξε ένα από τα πιο ευτυχή γεγονότα για τον μαρξιστικό κομμουνισμό κατά το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, το οποίο έχουμε σχεδόν ολοκληρώσει.
Στην ιστορία του, το EEK στάθηκε ως ένα αξιόπιστο προπύργιο σε αυτόν τον ένδοξο αγώνα. Αποδείχθηκε ως ένα αξιοσημείωτο σύμβολο γενναίας και μαχητικής πάλης όταν η τρομοκρατία του ΝΑΤΟ στόχευε τις αδελφές βαλκανικές χώρες. Η ηγεσία και οι αγωνιστές του αφιερώθηκαν στον αγώνα κατά της υποδούλωσης των εργαζομένων της Ελλάδας από την λεγόμενη Τρόικα, ακόμη και πριν από το δημοψήφισμα του 2015. Η συνεχής παρουσία του ως επαναστατική δύναμη προκάλεσε την οργή των αιμοδιψών φασιστών –που από μόνο του το γεγονός αποτελεί πηγή υπερηφάνειας για κάθε κομμουνιστή άξιο του ονόματός του- συμπεριλαμβανομένης μιας διάσημης δικαστικής υπόθεσης εναντίον του συντρόφου Σάββα Μιχαήλ-Μάτσα.
Σύμφωνα με την περήφανη αντιιμπεριαλιστική του παράδοση, το EEK αποδείχθηκε αληθινός φίλος της Παλαιστίνης, διεξάγοντας έναν αδυσώπητο αγώνα ενάντια στον σιωνιστικό τρόμο, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης γενοκτονίας. Οι μαζικές κινητοποιήσεις μετά την τραγωδία των Τεμπών αποδείχθηκαν άλλη μια ευκαιρία όπου το EEK έδειξε τον εαυτό του ως τον σημαιοφόρο των υποθέσεων των εργαζομένων της Ελλάδας. Αν μια εντυπωσιακή σειρά αγώνων χαρακτηρίζει τις πρώτες τέσσερις δεκαετίες της ιστορίας του EEK, οι επόμενες, είμαστε σχεδόν βέβαιοι, θα σημαδευτούν από μνημειώδεις νίκες για την υπόθεση της παγκόσμιας επανάστασης.
Είναι ενδιαφέρον να αναλογιστούμε, με την ευκαιρία της 40ής επετείου του κόμματός σας, πόσο παραπλανητικές μπορούν να είναι οι εμφανίσεις. Πριν από 40 χρόνια, υπήρχαν πολλά κόμματα που φημίζονταν για τις ισχυρές δομές τους και το βάρος τους στην πολιτική όχι μόνο της χώρας τους, αλλά και σε όλες τις ηπείρους ή ακόμα και σε ολόκληρη τη γη. Τέτοιο ήταν για παράδειγμα το Κομμουνιστικό Κόμμα της ΕΣΣΔ, αυτή η εντυπωσιακή δομή που κυβερνούσε το εργατικό κράτος που είχαν δημιουργήσει μαζί ο μεγάλος Λένιν και ο Τρότσκι, αλλά που ροκανιζόταν και ανατρέπονταν θανάσιμα από τη γραφειοκρατία που εξαπλωνόταν σαν καρκίνος από το κράτος στο κόμμα και μετέτρεπε το κόμμα τού Λένιν σε κόμμα αυτάρεσκων και υποκριτών γραφειοκρατών. Σήμερα, αυτό το «κολοσσιαίο κόμμα δεν υπάρχει πια». Ομοίως, το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το κόμμα του Αντόνιο Γκράμσι, του τραγικά ηρωικού αιχμαλώτου του φασισμού του Μουσολίνι, ένα κόμμα που αργότερα μετατράπηκε από τους επιστάτες των θελημάτων του Στάλιν στην Ιταλία και την Ευρώπη γενικότερα σε έναν εθνικοκομμουνιστικό μεταρρυθμιστικό γραφειοκρατικό μηχανισμό που κατέρρευσε μαζί με το ευρωπαϊκό σύστημα γραφειοκρατικοποιημένων εργατικών κρατών σε μια ανώνυμη οντότητα («la cosa» όπως την αποκαλούσαν οι Ιταλοί, «το πράγμα») και κατέληξε να υιοθετήσει το όνομα του Αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος. Η μοίρα τέτοιων κομμάτων δεν μπορεί παρά να θυμίζει το ποίημα «Οζυμανδίας» του Σέλεϊ, αυτού του επαναστάτη διανοούμενου της εποχής του:
Και πάνω στο κρηπίδι αυτές οι λέξεις αχνοφαίνονται:
“Οζυμανδίας τ’ όνομά μου, ο Βασιλεύς των Βασιλέων,
κοιτάξτε τα έργα μου. Ισχυροί, κι απελπιστείτε!”
Άλλο τίποτα δεν μένει. Γύρω από τη φθορά
των κολοσσιαίων ερειπίων, απέραντη, γυμνή,
μόνη η έρημος, κι επίπεδη, απλώνεται μακριά».
Σε αντίθεση με εκείνα τα κάποτε ισχυρά κόμματα και τους συγγενείς τους, το ΕΕΚ, φαινομενικά συνεσταλμένο αλλά με μια εξαιρετικά σημαντική αποστολή, εξακολουθεί να στέκεται όρθιο και να εκτελεί το έργο του υπομονετικά και αδάμαστα προς την κατεύθυνση όχι μόνο της ελληνικής, όχι μόνο της ευρωπαϊκής, αλλά και της παγκόσμιας επανάστασης.
Ζήτω το ΕΕΚ!
Ζήτω η αδελφότητα των λαών μας σε όλο το Αιγαίο!
Ζήτω η Παγκόσμια Σοσιαλιστική Επανάσταση!
DIP (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα)
Νοέμβριος 2025
