του Edward C. Corrigan[i]
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι βάρβαροι βομβαρδισμοί της Γάζας από το Ισραηλινό σιωνιστικό κράτος έχουν ξεσηκώσει τις μαζικές διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις των λαών όλου του κόσμου. Στις καταγγελίες και καταδίκη των δολοφονικών γενοκτονικών μεθόδων του Ισραήλ, συχνά, στην πρωτοπορία βρίσκονται αντισιωνιστές Εβραίοι, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους Εβραίους της Νέας Υόρκης όπου βρίσκεται ο μεγαλύτερος Εβραϊκός πληθυσμός εκτός Ισραήλ. Η προπαγάνδα του Ισραηλινού κράτους και διαφόρων παρατρεχάμενων ομάδων του, ιδίως στη Γερμανία αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης ισχυρίζεται ότι όσοι κατηγορούν το κράτος του Ισραήλ είναι… αντισημίτες. Η ταύτιση του Εβραϊκού λαού με τον σιωνισμό είναι μια απεχθής προπαγάνδα που προσβάλλει το άνθος των Εβραίων μαχητών και διανοουμένων και τους αντισιωνιστές προλετάριους όλου του 20ού αιώνα, που έχουν αφήσει το στίγμα τους στο εργατικό κίνημα, στην ανθρώπινη σκέψη και πολιτισμό.
Το κείμενο που παραθέτουμε, του Edward C. Corrigan, Ο Αϊνστάιν για την Παλαιστίνη και τον Σιωνισμό, είναι μια απάντηση στις συκοφαντίες των σιωνιστών για αντισημιτισμό των αλληλέγγυων στο δράμα του Παλαιστινιακού λαού.
Δεν μπορείς να πολεμάς τον αντισημιτισμό και το φασισμό που η κρίση του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού ξαναφέρνει στην επιφάνεια στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και στην Ελλάδα, αν δεν υπερασπίζεσαι τον μαρτυρικό Παλαιστινιακό λαό. Δεν μπορείς να πολεμάς τον αντισημιτισμό και να συντάσσεσαι με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και της ΕΕ. Και ο σιωνισμός είναι μέρος και μαντρόσκυλο των ιμπεριαλιστών στη Μέση Ανατολή και ύστερα από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και την καταπίεση και εξανδραποδισμό του λαού της Παλαιστίνης, έχει εξελιχθεί σε ένα αντιδραστικό κίνημα. Η παρούσα κυβέρνηση του Ισραήλ δεν έχει μόνο επικεφαλής της τον διεφθαρμένο δεξιό Νετανιάχου, έχει επίσης στις γραμμές της κόμματα ανοικτά ρατσιστικά και φασιστικά. Και όχι τυχαία, στην υπεράσπιση αυτής της κυβέρνησης και του κράτους του Ισραήλ προστρέχουν οι πλέον εξωνημένοι φασίστες και φασιστοειδείς, οι κυνηγοί των μεταναστών όλου του κόσμου, από την Λεπέν στη Γαλλία, μέχρι τους Βορίδη, παλαιό αρχηγό της Νεολαίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου, Πλεύρη και Άδωνι Γεωργιάδη.
Το κείμενο για τις απόψεις του Άλμπερτ Αϊνστάιν πρωτοδημοσιεύτηκε στην Ελλάδα στην έντυπη Νέα Προοπτική, φ. 472, Φεβρουάριος του 2010 και αναδημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική neaprooptiki.gr τον Ιούλιο του 2020 στο https://www.neaprooptiki.gr/o-ainstain-gia-tin-palaistini-kai-ton-s/
Θ.Κ.
Ο Αϊνστάιν για την Παλαιστίνη και τον Σιωνισμό
του Edward C. Corrigan[i]
Υπάρχουν πολλές αντιφατικές θέσεις σχετικά με τις πολιτικές απόψεις του Αϊνστάιν ιδιαίτερα όσον αφορά το Παλαιστινιακό ζήτημα και τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους.
Πολλοί σιωνιστές υποστηρίζουν ότι ο Αϊνστάιν ήταν ένας από αυτούς. Παρ’ όλα αυτά ο Αϊνστάιν ήταν ειρηνιστής, διεθνιστής και απεχθανόταν τον εθνικισμό.
Το πρόσφατο βιβλίο του Fred Jerome: «Ο Αϊνστάιν για το Ισραήλ και τον Σιωνισμό: Οι προκλητικές ιδέες του για τη Μέση Ανατολή» (New York: St. Martin’s Press, 2009), έφερε πάλι στο προσκήνιο τις πολιτικές ιδέες του Αϊνστάιν σχετικά με τη Μέση Ανατολή.
Η απόδειξη για τις θέσεις του Αϊνστάιν στο Παλαιστινιακό ζήτημα και τον Σιωνισμό αποτυπώνονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσω των δικών του λέξεων και ενεργειών σε σχέση με το θέμα. Παραδείγματος χάριν ο Αϊνστάιν έκανε μια παρουσίαση στην Άγγλο- Αμερικάνικη Επιτροπή Έρευνας, η οποία εξέταζε το Παλαιστινιακό ζήτημα τον Γενάρη του 1946, επιχειρηματολογώντας ενάντια στη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους[ii].
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την κατάθεση του Αϊνστάιν ενώπιον του δικαστή Hutcheson, του αμερικανού πρόεδρου της Επιτροπής:
«Δικαστής Hutcheson: Έχει ειπωθεί στην επιτροπή μας από τους σιωνιστές ότι η παθιασμένη καρδιά κάθε Εβραίου δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ έως ότου δημιουργηθεί ένα εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη. Διατείνονται, υποθέτω, ότι πρέπει να έχουν πλειοψηφία έναντι των Αράβων. Μας έχει ειπωθεί από τους Άραβες αντιπροσώπους ότι οι ίδιοι οι Άραβες δεν πρόκειται να επιτρέψουν έναν τέτοιον όρο, δεν θα επιτρέψουν οι ίδιοι τη μετατροπή τους από πλειοψηφία σε μειοψηφία.
Δρ. Αϊνστάιν: Ναι.
Δικαστής Hutcheson: Έχω ρωτήσει διάφορα πρόσωπα εάν είναι θεμελιώδες δικαίωμα ή προνόμιο των Εβραίων να πάνε στην Παλαιστίνη, όπως επίσης κατά πόσο είναι θεμελιώδες για τον γνήσιο σιωνισμό ο καθορισμός μιας συμφωνίας έτσι ώστε οι Εβραίοι να έχουν ένα εβραϊκό κράτος και την εβραϊκή πλειοψηφία αδιαφορώντας για την αραβική άποψη. Υποστηρίζετε αυτή την άποψη ή πιστεύετε ότι το θέμα μπορεί να αντιμετωπιστεί σε οποιαδήποτε άλλη βάση;
Δρ Αϊνστάιν: Ναι, απολύτως. Η ιδέα ενός κράτους δεν είναι σύμφωνη με την καρδιά μου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι απαραίτητη. Συνδέεται με πολλές δυσκολίες και στενομυαλιά. Πιστεύω ότι είναι κακή.
Δικαστής Hutcheson: Δεν θεωρείτε ότι είναι θρησκευτικό θέμα και θέμα ηθικής, και δεν εννοώ μόνο το συγκεκριμένο σιωνιστικό κίνημα ούτε μόνο την ιδέα της επιμονής για την δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους, αυτό δεν είναι αναχρονιστικό;
Δρ Αϊνστάιν: Κατά τη γνώμη μου, ναι. Είμαι ενάντια του…[iii] »
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έγραψε σε μια επιστολή προς τους Αμερικανούς Φίλους των Μαχητών για την Ελευθερία του Ισραήλ αμέσως μετά από τη σφαγή του Deir Yassin το 1948 και αναφέρθηκε στο Irgun, καθοδηγούμενο από το Μεναχέμ Μπέγκιν αργότερα πρωθυπουργό του Ισραήλ, και στο Stern Gang, στο οποίο ήταν μέλος ο Yitzhak Shamir επίσης μελλοντικός πρωθυπουργός του Ισραήλ, ως τρομοκρατικές οργανώσεις και αρνήθηκε να υποστηρίξει αυτούς τους «παραπλανητικούς και εγκληματίες»[iv]. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, η Sidney Hook, η Hannah Arendt και είκοσι πέντε άλλοι προεξέχοντες Εβραίοι, σε μια επιστολή τους στους New York Times (4 Δεκεμβρίου 1948), καταδίκασαν τον Μεναχέμ Μπέγκιν και το κόμμα του Yitzhak Shamir, Λικούντ, ως «φασίστες» οι οποίοι υιοθετούν «μια μίξη του υπέρ-εθνικισμού, του θρησκευτικού μυστικισμού και της φυλετικής ανωτερότητας»[v].
Το 1950 o Αϊνστάιν δημοσίευσε την ακόλουθη δήλωση για το θέμα του σιωνισμού. Η ομιλία αυτή δόθηκε αρχικά στην Εθνική Εργατική Επιτροπή για την Παλαιστίνη, στη Νέα Υόρκη, στις 17 Απριλίου 1938 αλλά αναδημοσιεύτηκε από τον Αϊνστάιν μετά από τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.
«Θα προτιμούσα να δω μια λογική συμφωνία με τους Άραβες στη βάση της κοινής ύπαρξης και της ειρηνικής ζωής από τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους. Εκτός από τις πρακτικές εκτιμήσεις, η συνειδητοποίησή μου ως προς την ουσιώδη φύση του ιουδαϊσμού αντιστέκεται στην ιδέα ενός εβραϊκού κράτους με σύνορα, με στρατό, και με μέτρα προσωρινής ισχύος ανεξάρτητα πόσο μετριοπαθή είναι αυτά. Φοβάμαι την εσωτερική φθορά που θα υποστεί ο ιουδαϊσμός – ειδικά από την ανάπτυξη ενός στενού εθνικισμού μέσα στις τάξεις μας, ενάντια στον οποίο έχει ήδη χρειασθεί να παλέψουμε και χωρίς ένα εβραϊκό κράτος»[vi].»
Ο Αϊνστάιν απέρριψε επίσης την προεδρία του κράτους του Ισραήλ[vii]. Στο [βιβλίο] «Άλμπερτ Αϊνστάιν: Μια βιογραφία» (Viking, 1997), ο Albrecht Folsing μοιράζεται την ακόλουθη αποκάλυψη όσον αφορά την πρόταση που έγινε στον Αϊνστάιν να γίνει ο δεύτερος πρόεδρος του Ισραηλινού κράτους: «Ενώ ο Μπέν Γκουριόν ανέμενε την απόφαση του Αϊνστάιν, ρώτησε τον βοηθό του και μελλοντικό Πρόεδρο Γιτζάκ Ναβόν πίνοντας καφέ: «Πείτε μου τι θα γίνει εάν πει το ναι! Έπρεπε να του προσφέρω τη θέση δεν ήταν δυνατόν να μην το κάνω. Αλλά εάν δεχθεί θα μπούμε σε φασαρίες»[viii]. Ο Αϊνστάιν, μετά την άρνηση της προεδρίας του Ισραήλ, έγραψε στην προγονή του, Μάργκοτ, λέγοντάς της: «εάν επρόκειτο να γίνω Πρόεδρος, κάποτε θα έπρεπε να πω στον ισραηλινό λαό, πράγματα που δεν θα ήθελαν να ακούσουν»[ix].
Ο Αϊνστάιν συμμετείχε στο 16ο Σιωνιστικό Συνέδριο το 1929. Η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση (WZΟ) ανέφερε και περιέγραψε τον Αϊνστάιν σε ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε το 1997. Είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό και η WZO όφειλε να ξέρει ποιος ήταν και ποιος δεν ήταν σιωνιστής.
Το 16ο Σιωνιστικό Συνέδριο (1929) αποφάσισε την ίδρυση της Εβραϊκής Επιτροπής για το Ισραήλ, το οποίο θα ήταν ένα κοινό σώμα της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης (WZΟ) και εκείνων που ήταν γνωστοί ως «μη σιωνιστές», πιστεύοντας ότι όλοι οι Εβραίοι επιθυμούσαν να συμμετέχουν στην οικοδόμηση του Εθνικού Οίκου. Στο κλείσιμο του συνεδρίου συστάθηκε και το Συμβούλιο της Εβραϊκής Επιτροπής. Από τα 224 μέλη, 112 ήταν σιωνιστές (μέλη του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Οργανισμού) συμπεριλαμβανομένων των: καθ. Chaim Weizmann που εκλέχτηκε Πρόεδρος της Εβραϊκής Αντιπροσωπείας, Nahum Sokolow, Menahem Ussishkin, Shemaryahu Levin, Ντέιβιντ Μπεν Γκουριόν, Rabbi Uziel, και 112 ήταν μη σιωνιστές, συμπεριλαμβανομένων των: Louis Marshall, Shalom Asch, Άλμπερτ Αϊνστάιν, Leon Blum, και μελών της οικογένειας Rothschild[x].
Ο David Horowitz αναφέρει: «Η αντίθεση του Αϊνστάιν στο Ισραήλ ήταν ευρέως γνωστή και πολλές φορές είχε αναφερθεί κατά τη διάρκεια της ζωής του. Στην πραγματικότητα, ο μύθος της υποστήριξης του Αϊνστάιν στο Ισραήλ γεννήθηκε μια ημέρα μετά τον θάνατό του, στον επικήδειο των New York Times, οι οποίοι ξεδιάντροπα έγραψαν ότι πρωτοστάτησε στην σύσταση του Εβραϊκού κράτους. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με δεκαετίες αναφορών στο «Paper of Record». Ο Jerome παρουσιάζει μερικά παραδείγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός άρθρου του 1930 με τίτλο «Ο Αϊνστάιν επιτίθεται στην Βρετανική Σιωνιστική Πολιτική», ενός άλλου άρθρου του 1938 που ανέφερε ότι ο Αϊνστάιν ότι ήταν ενάντια στο κράτος της Παλαιστίνης όπως επίσης και ένα άρθρο του 1946 στο οποίο αναγράφεται «Ο Αϊνστάιν ενάντια στο Εβραϊκό κράτος»[xi].
Είναι σαφές ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δεν υποστήριξε τον πολιτικό σιωνισμό και αντιτάχθηκε σε ένα εβραϊκό κράτος με εθνική ή φυλετική βάση. Οι πολιτικές ιδέες του ήταν εντυπωσιακά συνεπείς και υποστήριξε τα καθολικά ανθρώπινα δικαιώματα. Αντιτάχθηκε στον πόλεμο και στον σοβινιστικό εθνικισμό. Σήμερα ο Αϊνστάιν χαίρει σεβασμού ως πολιτικό και επιστημονικό είδωλο. Εντούτοις, πολλοί ξεχνούν δυστυχώς τις σοφές θέσεις του για το Παλαιστινιακό ζήτημα και την σύγκρουσή του με τον πολιτικό σιωνισμό.
[i] Ο Edward C. Corrigan είναι δικηγόρος πιστοποιημένος ως ειδικός στα θέματα της ιθαγένειας, του μεταναστευτικού δικαίου και της προστασίας των μεταναστών και προσφύγων από τη Law Society of Upper Canada in London, Ontario, Canada. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα για τα ζητήματα της Μέσης Ανατολής καθώς και για το Μεταναστευτικό Δίκαιο και την ιθαγένεια. corriganlaw@edcorrigan.ca
[ii] Ο Αϊνστάιν σχετικά με το Ισραήλ αποκαλύπτει την θεμελιώδη ιστορία της συζήτησης σχετικά με τον Σιωνισμό και το εβραϊκό κράτος, του Adam Horowitz, Mondoweiss, May 28, 2009.
[iii] Στο ίδιο
[iv] http://www.ifamericansknew.org/history/ter-einstein.html
[v] Το γράμμα των New York Times αναπαράχθηκε στο «Απόκληροι Προφήτες: Ο Αιώνας των Διαφωνιών, Εβραϊκά Γραπτά για τον Σιωνισμό και το Ισραήλ» του Adam Shatz, (New York: Nation Books, 2004), σ. 65-67
[vi] Άλμπερτ Αϊνστάιν, «Από τα τελευταία μου Χρόνια» (New York: Philosophical Library, 1950), σ. 263. Αυτή η ομιλία αναπαράχθηκε στο: «Απόκληροι Προφήτες: Ο Αιώνας των Διαφωνιών, Εβραϊκά Γραπτά για τον Σιωνισμό και το Ισραήλ», του Adam Shatz, (New York: Nation Books, 2004),σ. 63-64. Για την συζήτηση, την οποία ο Alfred Lilienthal αποκαλεί την απαγωγή του Αϊνστάιν από του Σιωνιστές, βλ Alfred Lilienthal, Η Σιωνιστική Διασύνδεση II, (New Brunswick, New Jersey: North American, 1982), σ. 340-343. Επίσης στο «Ο Αϊνστάιν σχετικά με το Ισραήλ και τον Σιωνισμό: Οι προκλητικές ιδέες του για τη Μέση Ανατολή», του Fred Jerome, (New York: St. Martin’s Press, 2009).
[vii] Βλ. Evan Wilson, Αποφάσεις για την Παλαιστίνη, (Stanford, California: Hoover Institution Press, 1979), σ. 27. Ο Wilson εργάστηκε στο Γραφείο Παλαιστινιακών υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ την εποχή της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ.
[viii] Albrecht Folsing, Άλμπερτ Αϊνστάιν: Μια Βιογραφία, (Viking, 1997), σ. 735. Εγκωμιάζοντας τον Αϊνστάιν, Σιωνισμός και Ισραήλ: Τοποθετώντας τα Αρχεία Ορθά, του Dr. Mohammad Omar Farooq, July 2006,
http://www.globalwebpost.com/farooqm/writings/other/einstein.htm
[ix] Ο Farooq παραθέτοντας Fred Jerome και Rodger Taylor, Ο Αϊνστάιν σχετικά με το Έθνος και τον Ρατσισμό, (Rutgers University Press, 2005), σ. 111
[x] «Η Χρονιά του Σιωνισμού, από το Γενικό Σιωνιστικό Συμβούλιο, Παγκόσμιος Σιωνιστικός Οργανισμός: Οι Εθνικοί Θεσμοί, Μορφή και Λειτουργία», 1997, σ. 47. Αναφέρονται και στο: Παραθέματα σχετικά με τους “Μη Σιωνιστές”, του Dr. Mohammad Omar Farooq
[xi] ό.π. και βλ. Οι υποστηρικτές του Ισραήλ δεν είναι πρόθυμοι να αναμετρηθούν με την αλλαγή γνώμης του Αϊνστάιν σχετικά με τον Σιωνισμό, Adam Horowitz, Mondoweiss, 29 Ιουλίου, 2009. Βλ. επίσης: Kim Petersen, “Ένας Μύθος Ξεσκεπάστηκε: Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δεν ήταν Σιωνιστής, στην Dissident Voice, 1 Μάη, 2003.
[Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη Νέα Προοπτική, φ. 472]
