Έχει ειπωθεί ότι το πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανυψώνει την ωμή αστική προπαγάνδα σε κανόνα στις ιμπεριαλιστο-καπιταλιστικές δυτικές «δημοκρατίες». Ιδιαίτερα σε θέματα πολέμου και ειρήνης, τα κυβερνητικά ψέματα θεωρούνται… αντικειμενική είδηση. Τα ενοχλητικά γεγονότα λογοκρίνονται ή δεν ακούγονται, δεν υπάρχουν, οι αναγκαίοι κακοί δαίμονες δημιουργούνται. Το ψέμα είναι πλέον το μήνυμα. Πρόκειται για μια κατάσταση που την έχουμε βιώσει τουλάχιστον τα 30 τελευταία έτη. Μετά το τέλος της… ιστορίας.

Έτσι ακούμε σε τοπικά και διεθνή Μ.Μ.Ε.: Η Ρωσία είναι χειρότερη από το διάολο. Ο Πούτιν είναι κακός, “ένας ναζί σαν τον Χίτλερ” κ.ά. Οι πηγές αυτών των ειδήσεων περιλαμβάνουν πρώην προπαγανδιστές της CIA, που τώρα εκπροσωπούν το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και θεωρούνται αληθινές αφού “προέρχονται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ”.

Η πιο τραγελαφική «αντικειμενική είδηση» ήταν αυτή που προήλθε από τη Βρετανίδα υπουργό Εξωτερικών Λιζ Τρας, η οποία μπέρδεψε επιπόλαια τις χώρες της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας.  Δήλωσε στον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών ότι η Βρετανία δεν θα αποδεχόταν ποτέ τη ρωσική κυριαρχία επί του Ροστόφ και του Βορονέζ – μέχρι που της επισημάνθηκε ότι τα μέρη αυτά δεν ανήκουν στην Ουκρανία αλλά στη… Ρωσία.

Ο ουκρανικός στρατός με ΝΑΤΟΪκούς

Όλη αυτή τη φαρσοκωμωδία, θα μπορούσαμε να την απολαύσουμε ως σάτιρα των Μόντι Πάιθον ή ως επεισόδιο των Simpsons αν δεν υπήρχε η σκόπιμη κατάχρηση των γεγονότων και της ιστορικής κατανόησης.

Φυσικά κανένας από όλους αυτούς τους κυρίους δεν ασχολήθηκε με τα γεγονότα στην ανατολική περιοχή της Ουκρανίας, το Ντονμπάς. Μετά το πραξικόπημα του 2014 στην Ουκρανία -που ενορχηστρώθηκε από το “έμπιστο άτομο” του Ομπάμα στο Κίεβο, τη Νούλαντ- το πραξικοπηματικό καθεστώς, το οποίο ήταν και είναι γεμάτο νεοναζί, ξεκίνησε μια εκστρατεία τρόμου εναντίον του ρωσόφωνου Ντονμπάς, που αποτελεί το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ουκρανίας. Υπό την εποπτεία του διευθυντή της CIA Τζον Μπρέναν στο Κίεβο, “ειδικές μονάδες ασφαλείας” συντόνισαν απίστευτες επιθέσεις εναντίον των κατοίκων του Ντονμπάς που αντιτάχθηκαν στο πραξικόπημα. Βίντεο και αναφορές αυτοπτών μαρτύρων δείχνουν λεωφορεία φασιστών τραμπούκων να καίνε τα κεντρικά γραφεία των συνδικάτων στην πόλη της Οδησσού, σκοτώνοντας απάνθρωπα 48 ανθρώπους που ήταν παγιδευμένοι μέσα. Ο Ομπάμα συνεχάρη το “δεόντως εκλεγμένο” πραξικοπηματικό καθεστώς για την “αξιοσημείωτη αυτοσυγκράτησή του”.

Στα αμερικανικά και τα δυτικά αστικά μέσα ενημέρωσης η θηριωδία στην Οδησσό υποβαθμίστηκε ως “σκοτεινή” “τραγωδία” κατά την οποία “εθνικιστές” (νεοναζί) επιτέθηκαν σε “αυτονομιστές” (ανθρώπους που συνέλεγαν υπογραφές για δημοψήφισμα για μια ομοσπονδιακή Ουκρανία). Η Wall Street Journal του Μέρντοχ καταδίκασε τα θύματα: “Η φονική πυρκαγιά στην Ουκρανία πιθανότατα προκλήθηκε από αντάρτες, λέει η κυβέρνηση”. Ο καθηγητής Στήβεν Κόεν, που αναγνωρίζεται ως η κορυφαία αυθεντία της Αμερικής για τη Ρωσία, έγραψε τότε: “Το πογκρόμ που έμοιαζε με κάψιμο μέχρι θανάτου εθνοτικών Ρώσων και άλλων στην Οδησσό ξύπνησε ξανά μνήμες από τα ναζιστικά αποσπάσματα εξόντωσης στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. [Σήμερα] οι κεραυνοβόλες επιθέσεις εναντίον ομοφυλόφιλων, Εβραίων, ηλικιωμένων Ρώσων και άλλων “ακάθαρτων” πολιτών είναι ευρέως διαδεδομένες σε όλη την Ουκρανία που κυβερνάται από το Κίεβο, μαζί με πορείες με πυρσούς που θυμίζουν εκείνες που τελικά φούντωσαν τη Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και του 1930…»

Ουκρανοί Φασίστες με το Χίτλερ

“Η αστυνομία και οι επίσημες νομικές αρχές δεν κάνουν σχεδόν τίποτα για να αποτρέψουν αυτές τις νεοφασιστικές πράξεις ή να τις διώξουν. Αντιθέτως, το Κίεβο τις ενθαρρύνει επίσημα, αποκαθιστώντας συστηματικά και ακόμη και μνημονεύοντας τους Ουκρανούς συνεργάτες των ναζιστικών γερμανικών πογκρόμ εξόντωσης, μετονομάζοντας δρόμους προς τιμήν τους, χτίζοντας μνημεία γι’ αυτούς, ξαναγράφοντας την ιστορία για να τους δοξάσει και πολλά άλλα”.

Σήμερα, τα αστικά Μ.Μ.Ε. σπάνια μιλούν για τη νεοναζιστική Ουκρανία. Το ότι οι Βρετανοί εκπαιδεύουν την ουκρανική Εθνοφρουρά, η οποία περιλαμβάνει νεοναζί, δεν αποτελεί είδηση. Αξίζει να θυμηθούμε επίσης ότι στις 16 Δεκεμβρίου 2021, τα Ηνωμένα Έθνη κατέθεσαν ψήφισμα το οποίο μιλούσε για “την καταπολέμηση της εξύμνησης του ναζισμού, του νεοναζισμού και άλλων πρακτικών που συμβάλλουν στην τροφοδότηση των σύγχρονων μορφών ρατσισμού”. Τα μόνα κράτη που το καταψήφισαν ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η… Ουκρανία. Δεν είναι τυχαίο. Ήταν στις πεδιάδες της “παραμεθόριας περιοχής” της Ουκρανίας που οι μεραρχίες του Χίτλερ σάρωσαν από τα δυτικά το 1941, ενισχυμένες από ναζιστές λάτρεις και συνεργάτες τους στην Ουκρανία. Το αποτέλεσμα ήταν περισσότεροι από 20 εκατομμύρια Ρώσοι νεκροί. Επίσης, οι ρωσόφωνοι Ουκρανοί, υπό οικονομικό αποκλεισμό από το Κίεβο εδώ και οκτώ χρόνια, αγωνίζονται να επιβιώσουν. Προφανώς όμως και αυτό το γεγονός δεν αποτελούσε είδηση για τα αστικά Μ.Μ.Ε.

Το 2015, με γερμανική και γαλλική διαμεσολάβηση, οι πρόεδροι της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας συναντήθηκαν στο Μινσκ και υπέγραψαν προσωρινή ειρηνευτική συμφωνία. Η Ουκρανία συμφώνησε να προσφέρει αυτονομία στο Ντονμπάς, που σήμερα είναι οι αυτοανακηρυχθείσες δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. Από τον πρώην Ψυχρό Πόλεμο, το ΝΑΤΟ έχει ουσιαστικά προελάσει στα πιο ευαίσθητα σύνορα της Ρωσίας, έχοντας πρώτα επιδείξει την αιματηρή επιθετικότητά του στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη και αθετώντας τις επίσημες υποσχέσεις του για αποχώρηση.  Έχοντας σύρει τους Ευρωπαίους “εταίρους” σε πολέμους. Όσοι έχουν σώας τας φρένας νομίζω μπορούν να αντιληφθούν πια σήμερα το μεγάλο ανομολόγητο γεγονός, ότι το ίδιο το ΝΑΤΟ είναι η πραγματική απειλή για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια.

Αρ. Μα.