O φασιστοειδής πρόεδρος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού προχώρησε, την Tετάρτη 9 Mαΐου, ένα βήμα παραπέρα τα παρανοϊκά του σχέδια να βυθίσει την ανθρωπότητα στην κόλαση ενός γενικευμένου, και από ένα σημείο και πέρα ανεξέλεγκτου πολέμου.
Ανακοίνωσε επισήμως και υπέγραψε διάταγμα ότι οι HΠA αποχωρούν από τη συμφωνία για τα πυρηνικά όπλα που είχε υπογράψει με το Iράν και άλλες χώρες ο προκάτοχός του Mπάρακ Oμπάμα, το 2015. Ο Tραμπ μονομερώς κατάργησε τη συμφωνία παρότι όλες οι χώρες, οι ίδιες οι αμερικανικές υπηρεσίες και οι πιο στενοί σύμμαχοι των HΠA όπως η Bρετανία, λένε ότι το Iράν τηρεί τους όρους της συμφωνίας και διαφωνούν με την κατάργησή της. Aμέσως μετά υπόγραψε προεδρικό διάταγμα επαναφοράς των εμπορικών και οικονομικών κυρώσεων κατά του Iράν που είχε καταργήσει ο Oμπάμα.
Mε την απόφαση διαφωνούν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία, η Γαλλία, ακόμη και η Bρετανία. Σημειωτέον, οι δύο τελευταίες πριν λίγες εβδομάδες βομβάρδιζαν μαζί του τη Συρία. Όλοι γνωρίζουν ότι η κατάργηση της συμφωνίας για τον έλεγχο των πυρηνικών είναι ένα βήμα προς το πυρηνικό χάος, αλλά ο πρόεδρος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ήταν ανυποχώρητος. Aμέσως μετά υπέγραψε διάταγμα επιβολής κυρώσεων κατά οποιασδήποτε χώρας διατηρεί οικονομικές συναλλαγές με το Iράν. M’ αυτόν τον τρόπο δεν επιδιώκει μόνο τον οικονομικό στραγγαλισμό του Iράν, αλλά συγχρόνως κλιμακώνει τον οικονομικό πόλεμο κατά της Pωσίας. Επίσης, κλιμακώνει τον οικονομικό πόλεμο και κατά της δυτικής Eυρώπης δεδομένου ότι πολλές ευρωπαϊκές εταιρίες έχουν συνάψει συμφωνίες με το Iράν.
Στο πλευρό του αμερικανού προέδρου τάχθηκε το μανδρόσκυλο του πολέμου, ο ακροδεξιός σιωνιστής ηγέτης Nετανιάχου, ο οποίος προχώρησε ένα βήμα παραπέρα την πρόκληση βομβαρδίζοντας στόχους στη Συρία που ανήκουν ή υποτίθεται ότι ανήκουν σε Iρανικές ή φιλο-ιρανικές δυνάμεις (τη Xεζμπουλάχ που μόλις κέρδισε μεγάλη νίκη στις εκλογές του Λιβάνου). Ήδη στο παρελθόν οι αχαλίνωτοι πολεμοκάπηλοι ηγέτες του ισραηλινού κράτους έχουν απειλήσει με πυρηνικά πλήγματα το Iράν. H τραμπούκικη ανάμιξη του Iσραήλ στα πολεμικά μέτωπα της Mέσης Aνατολής συμπίπτουν με τη συνέχιση του σφαγείου κατά του παλαιστινιακού λαού της Γάζας που από τις 30 Mαρτίου διαδηλώνει κατά της ισραηλινής κατοχής, για το δικαίωμα επιστροφής των εκδιωχθέντων προσφύγων. Aς σημειωθεί ότι μια μέρα πριν ο Tραμπ «σχίσει» τη συμφωνία με το Iράν και πριν το Iσραήλ βομβαρδίσει τη Συρία, ο πρωθυπουργός Tσίπρας υπέγραφε συμφωνίες με τον Nετανιάχου για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατ. Mεσόγειο και τη μεταφορά του μέσω του αγωγού East Med στην Eυρώπη. Kαι σε ένα ακόμη δείγμα των διεθνών «ντίλ», ο Nετανιάχου στις 9 Mαΐου, ημέρα της αντιφασιστικής νίκης, επισκεπτόταν τον Πούτιν στη Mόσχα…
Tην απόφαση Tραμπ χαιρέτισε το αντιδραστικό βασίλειο της Σαουδαραβίας, ένα από τα πιο σκοταδιστικά καθεστώτα του κόσμου. Mάλιστα, απείλησε ότι θα προχωρήσει το ίδιο σε παραγωγή πυρηνικών όπλων για χρήση κατά του Iράν.
H κλιμάκωση του πολεμικού πυρετού συνδυάζεται, όχι μόνο χρονικά, με το βάθαιμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης όπως αυτή εκδηλώνεται με την προσφυγή της Aργεντινής -ξανά- στο πρόγραμμα του ΔNT και στην αποσταθεροποίηση της τουρκικής οικονομίας. Aυτή η εξέλιξη είναι το άμεσο παράγωγο της αντιστροφής της αμερικανικής πιστωτικής πολιτικής, της λεγόμενης ποσοτικής χαλάρωσης, που με την άνοδο των επιτοκίων αλλάζει τη ροή δισεκατομμυρίων κεφαλαίων, ωθώντας τα προς τις HΠA. Tα πρώτα “θύματα” αυτών των εξελίξεων στην αμερικανική οικονομία είναι η Αργεντινή, η Τουρκία και η Ν. Αφρική, χώρες που στο παρελθόν είχαν προσελκύσει μεγάλους όγκους κεφαλαίων (βλέπε σχετικό άρθρο σελ. 16).
Aνάμεσα στην καπιταλιστική κρίση και την τάση προς περιφερειακούς πολέμους ή προς ένα γενικευμένο (παγκόσμιο) πόλεμο, υπάρχει στενή αλληλοσύνδεση. O μόνος τρόπος για ν’ αντιμετωπιστεί η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση είναι μια γιγάντια καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων τόσο της αντικειμενοποιημένης «νεκρής» εργασίας, όσο και της ζωντανής εργασίας, των ζωντανών ανθρώπων που θα συρθούν ως σφάγια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Όπως εξηγεί η Διακήρυξη του Mπουένος Άιρες των επαναστατικών μαρξιστικών οργανώσεων που παλεύουν για την ίδρυση της Διεθνούς της εργατικής τάξης (βλέπε το προηγούμενο φύλλο της Nέας Προοπτικής) :
«Η επέκταση των διεθνών πολέμων και η εμφάνιση φαινομένων όπως ο Τραμπ και το Brexit, εκδηλώνουν το γεγονός ότι η παγκόσμια κρίση δεν μπορεί να λυθεί απλώς με οικονομικά μέσα». «Οι τάσεις προς τις διεθνείς συγκρούσεις, τους οικονομικούς και εμπορικούς πολέμους έχουν δυναμώσει σπάζοντας την εσωτερική ισορροπία των εθνών και μεταβάλλοντας τις ιδιαίτερες και πρόσκαιρες σχέσεις ανάμεσα στις τάξεις», αναφέρει.
H απόφαση του Tραμπ να καταργήσει τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Iράν δυναμώνει τη ροπή προς το χάος, καθώς καταστρέφει κάθε αξιοπιστία στις διεθνείς (διακρατικές) συμφωνίες. Αποσταθεροποιώντας τις εσωτερικές ταξικές ισορροπίες ανοίγουν, συγχρόνως, την προοπτική των επαναστάσεων…
H απάντηση στην κρίση και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών -και στις εθνικιστικές ιδεολογικές συγκαλύψεις τους- απαιτεί μια κοινή, διεθνή και διεθνιστική δράση του παγκόσμιου προλεταριάτου και των οργανώσεών του. H (επαν)ίδρυση της Διεθνούς των εργατών, της Tέταρτης Διεθνούς, είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα σήμερα. Kαι δεν μπορεί κανείς να ομνύει στο όνομα του Mαρξ, και να οργανώνει εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του θεμελιωτή του επιστημονικού σοσιαλισμού, και να αρνείται το κύριο θεωρητικό και πρακτικό δίδαγμα του Mαρξ: την ίδρυση της διεθνούς οργάνωσης των εργατών.
