Αυξανόμενη δυναμική αποκτούν οι πρώτες κινητοποιήσεις ενάντια στις δρομολογημένες από την Κυβέρνηση συγχωνεύσεις και καταργήσεις 281 σχολείων σε όλη τη χώρα. Η ανακοίνωση της απόφασης για τα δημοτικά σχολεία και τα νηπιαγωγεία στις 26 Μάη και η επικείμενη απόφαση για τα γυμνάσια και τα λύκεια, εν τω μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων, έχει πυροδοτήσει ένα ντόμινο καταλήψεων δημοτικών σχολείων και κατά τόπους συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις.
Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων επιτείνουν την ήδη εκρηκτική και αδιέξοδη κατάσταση στην διαλυόμενη δημόσια εκπαίδευση. Το νέο σαρωτικό κύμα λουκέτων στα σχολεία είναι το τρίτο κατά σειρά μετά το 2011-12 και έπεται συνέχεια. Η εκπαίδευση, όπως και η Υγεία, θεωρούνται από την κυβέρνηση των μνημονίων, δεδομένοι στόχοι στην όλη καταστροφή των κοινωνικών κατακτήσεων του λαού. Ήδη στον κρατικό προϋπολογισμό του 2014 προβλέπονται τουλάχιστον 1676 συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων στην επικράτεια.
Για κάθε δύο ή τρία σχολεία που συγχωνεύονται σε ένα, η νέα σχολική μονάδα που προκύπτει δεν είναι σχολείο. Τάξεις των 25, 30 και παραπάνω μαθητών, σε σχολεία με έλλειψη εκπαιδευτικών και πλήθος άλλων προβλημάτων, διαμορφώνουν συνθήκες αβίωτες όχι μόνο για τη μαθητεία αλλά και τη ζωή των εργαζόμενων και της νεολαίας. Είναι σαφές ότι το προαποφασισμένο λουκέτο όλων αυτών των σχολείων επιδεινώνει τις συνθήκες κοινωνικού κανιβαλισμού εντός και εκτός σχολείων, σπρώχνει ένα ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας έξω από την δημόσια και οποιαδήποτε μορφής εκπαίδευση και ανοίγει το δρόμο στην «αποβολή» των «πλεοναζόντων» μαθητών σύμφωνα με το ανθρωποφαγικό πρόγραμμα ταξικού πολέμου και τη φασίζουσα πολιτική της άρχουσας τάξης σε συνθήκες άλυτης και οξυνόμενης καπιταλιστικής χρεοκοπίας.
Η πραξικοπηματική, γραφειοκρατική επιβολή των συγχωνεύσεων και των καταργήσεων των σχολείων, με επίκεντρο τις εργατικές γειτονιές της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, δημιουργεί μια νέα, επικίνδυνη για την παραπαίουσα κυβέρνηση εστία αναταραχής. Οι συγχωνεύσεις των σχολείων έρχονται να συνδυαστούν με την εφαρμογή των άλλων αντιεκπαιδευτικών μέτρων, της περιβόητης «αξιολόγησης», ανοίγοντας στην συγκλονιζόμενη από τις κοινωνικές συγκρούσεις δημόσια εκπαίδευση ακόμα μεγαλύτερες πληγές. Μία από τις πιο καταστροφικές συνέπειες των προωθούμενων συγχωνεύσεων είναι οι νέες απολύσεις των «υπεράριθμων» εκπαιδευτικών μετά την κατάργηση των οργανικών τους θέσεων.
Τα νέα μέτρα είναι μια πρόκληση που δεν πρέπει να περάσει. Η μόνη απάντηση στα πραξικοπηματικά λουκέτα των σχολείων είναι η μετατροπή τους σε κέντρα κοινού αγώνα των εργαζόμενων και της νεολαίας, για την ανατροπή της Κυβέρνησης και την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, της μόνης δύναμης που μπορεί να δημιουργήσει μια ελευθεριακή και απελευθερωτική Δημόσια Δωρεάν Παιδεία Υψηλού Επιπέδου για όλους.
Ερνέστος Α.
