της Κατερίνας Μάτσα
Κυκλοφόρησε, πριν ένα χρόνο, ένα συγκλονιστικό βιβλίο για τα πειράματα της CIA σε ανθρώπους με στόχο τον έλεγχο της σκέψης και της συμπεριφοράς καθώς και τη μεταβολή της προσωπικότητας. («Poisoner in Chief Sidney Gottlieb and the CIA. Search for mind control” by Stephen Kinzer, Henry Holt, Nov. 2020).
Αποκαλύφθηκε, λοιπόν, ότι τις πρώτες δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο η CIA, αλλά και η προκάτοχός της OSS (Office of Strategic Services) είχε οργανώσει ειδικά προγράμματα ελέγχου του μυαλού (mind control), χρησιμοποιώντας σαν πειραματόζωα φυλακισμένους και πρόσφυγες, χωρίς τη συγκατάθεσή τους και συχνά χωρίς καν την ενημέρωσή τους για τον χαρακτήρα και τους στόχους των πειραμάτων.
Φυσικά, όλα σχεδόν τα αρχεία καταστράφηκαν με διαταγή του διευθυντή της CIA Xέλμς. Τα ελάχιστα, που είδαν το φως της δημοσιότητας, μετά το σκάνδαλο του Watergate, μόνο αποτροπιασμό μπορούν να προκαλέσουν. Ειδικά το πρόγραμμα MK-Ultra, με επικεφαλής τον διαβόητο Gottlieb.
Τα πειράματα διεξάγονταν από σκληρούς βασανιστές, σαδιστές επιστήμονες και γιατρούς Ναζί. Συνολικά στρατολογήθηκαν σε αυτό τον τομέα πάνω από 700 άτομα επιστήμονες. Λέγεται ότι κάποιοι από αυτούς δεν γνώριζαν ότι δούλευαν για τη CIA.
Ως πειραματόζωα χρησιμοποιούνταν «αναλώσιμα» άτομα από τον υπόκοσμο της Ν. Υόρκης και του Σαν Φραντσίσκο, άνθρωποι που δεν θα τους αναζητούσε κανείς. Χορηγούσαν ψυχοδραστικές ουσίες, κοκαΐνη, ηρωίνη, χασίς, αμφεταμίνες, κ.α. Τους κρατούσαν έγκλειστους σε απομονωμένους, μυστικούς χώρους, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στο Τόκυο, τη Σεούλ, το Μόναχο, όπου κανείς δεν μπορούσε να τους βρει. Τους έκαναν ηλεκτροσόκ, νευροχειρουργικές επεμβάσεις, ύπνωση. Αναζητούσαν τον ορό της αλήθειας, την εξάλειψη μνημονικών ιχνών, τρόπους να προκαλούν μαζικό τρόμο. Μετά το τέλος των πειραμάτων δολοφονούσαν τα πειραματόζωα και έκαιγαν τα νεκρά σώματα.
Οι ναζί γιατροί που πήραν μέρος σε αυτές τις δολοφονικές επιχειρήσεις είχαν μεγάλη εμπειρία από ανάλογα πειράματα σε χιτλερικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Walter Schreiber, γενικός χειρουργός στο στρατό των Ναζί, είχε επικεντρώσει τις έρευνές του στην καταβύθιση κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε παγωμένο νερό, για τον έλεγχο της ανθρώπινης αντοχής. Επίσης, σε τραυματισμένους έκανε ενέσεις ψυχεδελικών ουσιών και άφηνε ανοιχτά τα τραύματά τους για να παρατηρεί την πρόοδο της γάγγραινας. Αυτός ο σαδιστής δολοφόνος δεν έμεινε για πολύ καιρό στην Αμερική. Ανακατεύτηκε σε κάποιο σκάνδαλο και το έσκασε για την Αργεντινή. Αντικαταστάθηκε από άλλον εγκληματία πολέμου, τον Kurt Blome, ναζί διευθυντή της έρευνας για τον βιολογικό πόλεμο, με εμπειρία από πειράματα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Στα πειράματα με τις ψυχοδραστικές ουσίες ο Gottlieb είχε προτίμηση στο LSD, που την πατέντα του την είχε ο φαρμακευτικός κολοσσός Sandoz. Όμως οι ποσότητες που απαιτούσαν τα πειράματα ήταν μεγάλες και έτσι ανέλαβε την παραγωγή και η εταιρεία Eli Lilly, για να καλυφθούν οι ανάγκες. Είναι πάντα πρόθυμες οι φαρμακευτικές να συνεργασθούν και να εξυπηρετήσουν τους εγκληματίες, αρκεί αυτό να αφήνει το κέρδος, που προσδοκούν.
Ο Gottlieb ανέπτυξε σχέσεις με πανεπιστημιακά ινστιτούτα, νοσοκομεία ψυχικών παθήσεων, φιλανθρωπικά ιδρύματα. Φοιτητές, ψυχικά πάσχοντες, αφροαμερικανοί φτωχοί και «αναλώσιμοι» έγιναν αντικείμενο πειραματισμών, με τη χορήγηση LSD, ηλεκτροσόκ, ψυχολογικών βασανιστηρίων. Αναφέρονται ακόμα και αυτοκτονίες φοιτητών.
Όμως τα πειράματα δεν κατέληξαν πουθενά. Αποδείχτηκε ότι είναι αδύνατο να δημιουργήσεις καινούργια προσωπικότητα, στη θέση της παλιάς, που έχεις συνθλίψει, είναι αδύνατον να βάλεις καινούργια μνημονικά ίχνη στη θέση αυτών, που έχεις σβήσει, το LSD δεν ήταν τόσο αποδοτικό στην πλύση εγκεφάλου.
Το μόνο που κατάφεραν όλα αυτά τα πειράματα ήταν να σπείρουν τον όλεθρο σε αμέτρητες ανθρώπινες υπάρξεις, «αναλώσιμες» για το καπιταλιστικό σύστημα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του.
Έκαναν καθαρό, επίσης, ότι για τους ιμπεριαλιστές οι Ναζί ήταν πάντα χρήσιμοι για τη βρώμικη δουλειά…
