Γράφει ο Χοακίν Αντούνεθ
Οι Κυβερνήσεις και ο παγκόσμιος Τύπος έχουν ταχθεί χωρίς ίχνος “ρωγμών” υπέρ της επανόδου στην πλήρη κανονικότητα. Αυτή την επιστροφή στην “κανονικότητα” θα δικαιολογούσαν τα προχωρημένα ποσοστά εμβολιασμού που έχουν επιτευχθεί σε αρκετές χώρες του κόσμου. Ακόμη και η Αργεντινή θα επιθυμούσε να ενταχθεί στον κατάλογο αυτό. Εντούτοις, οι εμβολιασμοί δεν έχουν θωρακίσει καμία κοινωνία από την εξάπλωση της μόλυνσης, πόσο μάλλον δεν έχουν καταφέρει να πλησιάσουν στην εξουδετέρωση του ιού. Το Ευρωπαϊκό παράδειγμα -όπου το καλοκαίρι έχει ξεκινήσει- είναι κατατοπιστικό, δεδομένου ότι η Γηραιά Ήπειρος σαρώνεται από το πέμπτο κύμα που έχει ανησυχήσει το σύνολο των κυβερνήσεων.
Παραδείγματος χάριν, η Μάλτα, αποκαλούμενη ως “η πιο εμβολιασμένη χώρα παγκοσμίως”, με πλήρως εμβολιασμένο το 79,3% του πληθυσμού της, είναι ένα νησί μεταξύ της Βόρειας Αφρικής και της Ιταλίας και διαθέτει ένα πληθυσμό μικρότερο του μισού εκατομμυρίου κατοίκων, στο οποίο οι περιορισμοί είναι πρακτικά ανύπαρκτοι. Ωστόσο οι αρχές αυστηροποίησαν τους ελέγχους και τους περιορισμούς ενόψει της προέλασης της παραλλαγής Δέλτα, σε συνδυασμό με την είσοδο τουριστών από τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες. Η αύξηση του αριθμού των μολύνσεων υπήρξε εκθετική: Μέχρι την έναρξη του Ευρωπαϊκού καλοκαιριού -Ιούλιος- το σύνολο των κρουσμάτων δεν ξεπερνούσε το διψήφιο νούμερο, ενώ τη Δευτέρα της 12ης Ιουλίου αυξήθηκαν κατακόρυφα στα 634 (La Nación, 14/7).
Ωστόσο, δεν είναι μόνον η Μάλτα που άρχισε να λαμβάνει περιορισμούς, όταν έμοιαζε ότι είχε ξεπεραστεί το “τραύμα” της πανδημίας. Και στην Ισπανία, αντιμετωπίζοντας την επέλαση του “πέμπτου κύματος”, τα μέτρα έχουν αρχίσει να αυστηροποιούνται σε αρκετές κοινότητες. Τα κρούσματα έχουν εκτιναχθεί σε ποσοστό 80% μέσα στο τελευταίο 15ήμερο, το οποίο έχει ανεβάσει τον εθνικό μέσο όρο στο καθιερωμένο όριο των 368 κρουσμάτων ανά 100.000 κατοίκους, προκειμένου να ληφθούν αυστηροί περιορισμοί. Στη Βαλένθια επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας σε 32 δήμους και περιορισμός των μετακινήσεων σε ολόκληρη την κοινότητα, ενώ οι Κανάριες Νήσοι, η Καταλονία και η Αστούριας έχουν αποφασίσει το κλείσιμο της νυχτερινής ζωής, τον περιορισμό των κοινωνικών συναθροίσεων και την πρόωρη λήξη του ωραρίου για τις μη απαραίτητες δραστηριότητες. Από την άλλη πλευρά, η Μαδρίτη, που έχει γίνει πλέον το νέο προπύργιο της δεξιάς, έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να λάβει οποιαδήποτε μέτρα.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, το κυριότερο πρόβλημα στην Ισπανία εστιάζεται στους νέους κάτω των 30 ετών. Στην ηλικιακή αυτή ομάδα, ο μέσος αριθμός των λοιμώξεων υπερβαίνει κατά διπλάσιο ποσοστό τον εθνικό μέσο όρο – 800 ανά 100.000 κατοίκους, με μέγιστο αριθμό 2.000 ανά 100.000 κατοίκους στη περίπτωση της Καταλονίας. Παρότι ο ρυθμός εμβολιασμού παραμένει σταθερός και το 46% των κατοίκων έχει πλήρως εμβολιαστεί, οι μικρότεροι σε ηλικία εργάτες δεν έχουν καμιά προστασία. Στην Καταλονία παρατηρείται το μεγαλύτερο ποσοστό και η κοινότητα είναι πλήρως επιβαρυμένη, σε βαθμό που οι υγειονομικές αρχές να δηλώνουν ότι δεν διαθέτουν αρκετά τεστ προκειμένου να εξετάσουν τις ασυμπτωματικές περιπτώσεις.
Στην Αγγλία επίσης επικρατεί μια κρίσιμη κατάσταση λόγω της επέλασης της παραλλαγής Delta, παρόλο που το 50% του πληθυσμού έχει πλήρως εμβολιαστεί. Κατά συνέπεια, τα σχέδια του Μπόρις Τζόνσον για την έναρξη μιας νέας φάσης “προσωπικής ευθύνης” από τις 19 Ιουλίου έχουν αρχίσει να προκαλούν φόβο σε ευάλωτους ασθενείς – σε 4 εκατομμύρια ανθρώπους. Οι νέες μολύνσεις κινούνται μεταξύ 34.000 και 37.000 κρουσμάτων επί εβδομάδες, εκ των οποίων το 99% συνδέονται με τη παραλλαγή Delta, που έχει εκτοπίσει την παραλλαγή Kent, που προηγουμένως κυριαρχούσε στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Άλλες χώρες οι οποίες θεωρούνται ως “πρότυπα” από την άποψη της διαχείρισης των εμβολίων είναι ευάλωτες.
Όσον αφορά την περίπτωση του Ισραήλ, με δεδομένη την άνοδο των κρουσμάτων και των εισαγωγών σε νοσοκομεία, εκ των οποίων το ήμισυ αφορά άτομα πλήρως εμβολιασμένα, έχει ξεκινήσει να χορηγείται και τρίτη δόση λόγω του φόβου για μείωση της δραστικότητας του εμβολίου έξι μήνες από την πρώτη του χορήγηση, πράγμα που συνιστά ουσιαστική παγκόσμια προειδοποίηση.
Στη Λατινική Αμερική, στη Χιλή, που θεωρήθηκε ως το παράδειγμα ενός επιθετικού προγράμματος εμβολιασμού και όπου το 70% σχεδόν του πληθυσμού είναι πλήρως εμβολιασμένο, αφότου καταγράφηκε κατά τη διάρκεια του πρώτου δεκαπενθήμερου του Ιουλίου αισθητή μείωση των κρουσμάτων (40%), τώρα απειλείται από την έλευση της παραλλαγής Delta. Ειδικοί δεν είναι βέβαιοι ότι το κύριο εμβόλιό τους, το Sinovac, έχει αποτελεσματικότητα ως προς την αδρανοποίηση του νέου στελέχους και μελετούν επίσης το ενδεχόμενο χορήγησης και τρίτης δόσης τους προσεχείς μήνες. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση Πινιέρα δεν σκοπεύει να επιβάλει περιορισμούς, ενώ ακόμη και στις περιοχές στις οποίες ισχύουν οι περιορισμοί στην κυκλοφορία του ιού δεν διενεργούνται έλεγχοι.
Η χαλάρωση των υγειονομικών μέτρων με βάση την πρόοδο του εμβολιασμού αποδείχθηκε πολύ επικίνδυνη. Από πολιτικής άποψης, ωστόσο, οι κυβερνήσεις τη χρησιμοποίησαν προκειμένου να προτάξουν την πλήρη επαναφορά της “κανονικότητας” της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης και για να αποσύρουν οποιαδήποτε αρωγή προς τον πληθυσμό. Τα νέα στελέχη, όπως τώρα συμβαίνει στην περίπτωση της παραλλαγής Delta, έθεσαν εν αμφιβόλω την έως τώρα δραστικότητα του συνόλου των υπαρχόντων -εγκεκριμένων για έκτακτες καταστάσεις- εμβολίων. Αυτό ενδέχεται να επιτείνει τις αντιπαραθέσεις μεταξύ των Κρατών που συνδέονται με τα καπιταλιστικά λόμπι της Μεγάλης Φαρμακοβιομηχανίας. Στην Ευρώπη ήδη εφαρμόζεται στην πράξη ένα πραγματικό εμβολιαστικό “απαρτχάιντ”, καθώς δεν είναι δυνατή πλέον οποιαδήποτε είσοδος σε κάποια εκ των 27 χωρών της ΕΕ ή του Ηνωμένου Βασιλείου εάν έχει γίνει εμβολιασμός με εμβόλιο προερχόμενο από την Κίνα ή το Ρωσικό Sputnik V, ούτε καν με το Covishield, την παραλλαγή του AstraZenecca που παρασκευάζεται στην Ινδία – ανάλογους περιορισμούς επιβάλλουν και οι ΗΠΑ. Αυτή η απόφαση δεν έχει επιστημονική βάση, παρά μόνο εμπορική.
Παρά τις κρατικές πρωτοβουλίες να τεθεί μία ορισμένη χρονική προθεσμία για τη λήξη της πανδημίας, η τελευταία είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Οι Φερνάντες στην Αργεντινή επιδιώκουν να προστεθούν στις χώρες που επανήλθαν στην κανονικότητα, παρόλο το γεγονός πως η “κανονικότητα” στη Λατινική Αμερική διαμορφώνεται μέσα στο πλαίσιο των λαϊκών εξεγέρσεων.
15/07/2021