Εδώ και τώρα να σχίσουμε τα Μνημόνια!
Τα τελευταία 24ωρα κυβέρνηση και δανειστές εμφανίζονται να διασταυρώνουν τα ξίφη τους πάνω από έγγραφα επιζητούμενης «συμφωνίας» που είτε στην εκδοχή των δανειστών είτε στην εκδοχή της κυβέρνησης διατηρούν ανέπαφο τον μνημονιακό τους χαρακτήρα.
Ο εφιάλτης των τελευταίων πέντε ετών, από τον Μάιο του 2010, αναβιώνει μέσα από τις γραμμές και τις προβλέψεις των διαφορετικών κειμένων που προτείνουν οι διαπραγματευτές είτε στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο είτε στην Αθήνα.
Περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, περιορισμός ή και ανάκληση επαναπροσλήψεων απολυμένων, δραματικοί περιορισμοί στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων οργανισμών, περικοπές συντάξεων και σταδιακή ακύρωση του ΕΚΑΣ, ατόφια η αποπληρωμή του χρέους, είναι τα βασικά στοιχεία που «κοσμούν» τα διαπραγματευτικά κείμενα που πηγαινοέρχονται ανάμεσα σε Βρυξέλλες και Αθήνα με ελάχιστες διαφορές από το περιβόητο email Χαρδούβελη (που για τον Σαμαρά δεν υπήρχε όταν ήταν πρωθυπουργός, αλλά τώρα… είναι καλύτερο!).
Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που περιλαμβάνουν οι προβλέψεις για το ασφαλιστικό: νέες περικοπές σε συντάξεις, κατάργηση του ΕΚΑΣ, περικοπές σε προνοιακά και οικογενειακά επιδόματα, αύξηση εισφορών στους συνταξιούχους για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αύξηση των ειδικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τον Ιούλιο του 2015, εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στον προσδιορισμό συντάξεων κύριων και επικουρικών ή επιπλέον μέτρα με ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, με τα επικουρικά να μην χρηματοδοτούνται σε καμία περίπτωση από το κράτος και κατάργηση των κοινωνικών πόρων…
Την ίδια στιγμή και οι δύο πλευρές σηκώνουν τους τόνους σε κάθε γύρο τής διαπραγμάτευσης εντείνοντας την επικοινωνιακή διαχείριση μιας σύγκρουσης η οποία όμως στο τέλος κάθε νέας επαφής μεταξύ των διαπραγματευτών, ιδιαίτερα μετά την ανάληψη άμεσου ρόλου σ’ αυτές από τον ίδιο τον Τσίπρα, καταλήγει σε ένα ακόμα βήμα προσέγγισης μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών και απομάκρυνσης από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης και τις προσδοκίες αυτών που τη ανέδειξαν στις 25 Ιανουαρίου.
Οι διαδικασίες που πραγματικά βρίσκονται σε εξέλιξη υπό την διαρκή «εποπτεία» της Ουάσιγκτον προβλέπουν νέα βήματα προσέγγισης μέχρι και την Δευτέρα 8/6 με απώτερο στόχο την συγγραφή του βασικού κειμένου συμφωνίας που θα εξετασθεί από το Euroworking Group στα μέσα της επόμενης εβδομάδας και με στόχο να δοθεί το πράσινο φως στο κεντρικό σχέδιο της συμφωνίας στο επόμενο Eurogroup.
Μέρκελ – Γιουνκέρ από την μια πλευρά εμφανίζονται στο ρόλο του «καλού», με τον Σόιμπλε να διατηρεί τον ρόλο του «κακού», σ’ αυτήν την διελκυστίνδα που στόχο έχει να ξαναφορέσει στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία και τους καταπιεσμένους αυτής της χώρας και πάλι τις «χειροπέδες» του μνημονιακού εφιάλτη που αποφάσισαν να πετάξουν στα σκουπίδια τον περασμένο Γενάρη.
Μέσα σ’ αυτόν τον πόλεμο νεύρων η απόφαση της κυβέρνησης να μη πληρωθεί η δόση στο ΔΝΤ εμφανίζεται σαν μια πράξη απειλής «ρήξης» με τους δανειστές.
Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν έπεσε απ’ τον ουρανό ούτε έγινε εν αγνοία των δανειστών όσο κι αν οι δηλώσεις εμφανίζονται να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο.
Ήδη από την περασμένη Τετάρτη ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ντράγκι ανάμεσα στις δηλώσεις του είχε επισημάνει ότι η ΕΚΤ δεν έχει πρόβλημα με μια τέτοια «πρωτοβουλία» καθώς αυτό είναι μια διοικητική -διαχειριστική πράξη που έχει γίνει και στο παρελθόν. Η επισήμανσή του έγινε σε διευκρίνηση ερωτήσεων για το αν η ΕΚΤ θα άλλαζε την στάση της απέναντι στην Ελλάδα όσον αφορά στην χρηματοδότηση των τραπεζών μέσω του ELA, αν η Αθήνα αποφάσιζε να «πακετάρει» όλες τις δόσεις του Ιουνίου σε μία και να μη πληρώσει έτσι την πρώτη δόση των 298 εκατ. ευρώ Παρασκευή 5 Ιουνίου.
Η διαβεβαίωση Ντράγκι έγινε σκόπιμα για να αποφευχθούν νέες αναταραχές στις διεθνείς αγορές -ιδιαίτερα ενόψει της συνόδου του G-7 στο Ελμάου της Βαυαρίας- από μια… παρεξήγηση για το αν η Ελλάδα προχωρά σε «ρήξη» με τους δανειστές της και σε αθέτηση εξυπηρέτησης του χρέους της.
Ανεξάρτητα αν βρεθεί ή όχι κάποιος σάπιος «συμβιβασμός» μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των διεθνών τοκογλύφων, είναι σαφές ότι τα προωθούμενα σχέδια δεν αποτελούν βιώσιμη λύση, ούτε μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα από το φαύλο κύκλο του διαρκούς δανεισμού για την πληρωμή του χρέους, ούτε από την ύφεση που διαλύει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ούτε τους εργάτες και τη νεολαία από τον εφιάλτη της ανεργίας.
Όπως έχει επανειλημένα τονίσει το ΕΕΚ απαιτείται άμεσα η μονομερής στάση πληρωμών προς όλους τους διεθνείς δανειστές, η διαγραφή ολόκληρου του εξωτερικού χρέους κι η αποτίναξη της κηδεμονίας της ΕΕ/ΕΚΤ και ΔΝΤ.
Μόνο μια επαναστατική κυβέρνηση των εργατών μπορεί να κάνει πραγματικότητα τα παραπάνω, ταυτόχρονα με ένα πρόγραμμα λαϊκής σωτηρίας, με εθνικοποιήσεις του τραπεζικού συστήματος και των στρατηγικής σημασίας μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση.
Αναγκαίο ταυτόχρονα είναι ένα κάλεσμα μάχης σε όλους τους λαούς της Ευρώπης για την ανατροπή όλων των αστικών κυβερνήσεων, για εργατικές κυβερνήσεις και μια ενοποίηση της Ευρώπης σε νέες σοσιαλιστικές βάσεις από τον Ατλαντικό μέχρι το Βλαδιβοστόκ.
