“Μην λησμονείτε, σύντροφοι, πως το σκοτάδι της φυλακής δεν μπορεί να κρύψει τον ήλιο της επανάστασης”
100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή: Η επόμενη μέρα στην Τουρκία
Ανοιχτό γράμμα στους κομμουνιστές και τους εργαζόμενους της Τουρκίας
Απόφαση του 4ου συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς
Εισαγωγή
Το παρακάτω κείμενο είναι ένα μανιφέστο που υιοθετήθηκε από το 4ο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς τον Νοέμβριο του 1922. Σε αυτό, η Διεθνής εξαγγέλλει μια καμπάνια διεθνούς αλληλεγγύης προς το νεοσύστατο Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας καταγγέλλοντας τις διώξεις εναντίον του από την Κεμαλική κυβέρνηση κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών και την επαύριον του Ελληνο-Τουρκικού πολέμου που μόλις έχει ολοκληρωθεί με την εκδίωξη των Ελληνικών στρατευμάτων από την Μικρά Ασία και το κύμα προσφυγιάς που ακολούθησε.
Αποτελεί άλλο ένα ιστορικό ντοκουμέντο που αντικρούει τους μύθους του ανιστόρητου Ελληνικού εθνικισμού όταν ισχυρίζεται πως οι Μπολσεβίκοι βρίσκονταν σε διαρκή και αγαστή συνεργασία με το Κεμαλικό καθεστώς, θέλοντας μάλιστα να χρεώσει αποκλειστικά σε αυτήν την συνεργασία, την Μικρασιατική καταστροφή που στην πραγματικότητα οφείλεται στην ιστορικών διαστάσεων πολεμική και διπλωματική ήττα και οριστική χρεοκοπία του τυχοδιωκτικού Ελληνικού μεγαλοϊδεατισμού. Η ιστορική αυτή διαστρέβλωση αποσκοπεί ασφαλώς στην συγκάλυψη των ευθυνών του ίδιου του Μεγαλο-ιδεατικού τυχοδιωκτισμού της Ελληνικής άρχουσας τάξης και των πολιτικών εκπροσώπων της, Βενιζελικών και Βασιλοφρόνων.
Έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερα κείμενα που παρουσιάσαμε στη Νέα Προοπτική για την ακριβή σχέση ανάμεσα στη Σοβιετική Ρωσία και την Κεμαλική Τουρκία. Μια στάση αρχών της Σοβιετικής Ρωσίας, που αναμφίβολα στήριξε με στρατιωτική και οικονομική βοήθεια την αντίσταση της νεαρής Τουρκικής δημοκρατίας ενάντια στον Γάλλο-Βρετανικό και Ιταλικό ιμπεριαλισμό, στον Ελληνικό μεγαλοϊδεατισμό, καθώς επίσης και στα ντόπια ανδρείκελα αυτών, μέσα στις γραμμές των απομειναριών της διαλυμένη Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Αυτή η στάση αρχών, όμως, οριοθετημένη σε σκοπό και μέσα που υπαγορεύτηκε από την άμυνα απέναντι στη παράλληλη δυτική ιμπεριαλιστική εκστρατεία τόσο ενάντια στην Σοβιετική Ρωσία όσο και στην Κεμαλική Τουρκία, δεν εμπόδισε τους Μπολσεβίκους και την Κομμουνιστική Διεθνή να ιδρύσουν και να βοηθήσουν πολιτικά και οργανωτικά στα πρώτα του βήματα, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας, ως το ανεξάρτητο πολιτικό κόμμα της εργατικής τάξης και της αγροτιάς και να στραφούν ανοιχτά ενάντια στις μηχανορραφίες των Κεμαλικών. Μηχανορραφίες που στρέφονταν εναντίον του νεαρού Κομμουνιστικού Κόμματος όπως και εναντίον της ίδιας της Σοβιετικής Ρωσίας, υποθάλποντας με Κεμαλικούς Αξιωματικούς τα αποσχιστικά κινήματα των ισλαμιστών στην Κεντρική Ασία, που στρέφονταν ενάντια στην εξουσία των Σοβιέτ.
Στο εσωτερικό της Τουρκίας, οι Κεμαλικοί θα καταφύγουν στην άγρια καταστολή της πολιτικής πρωτοπορίας του Τουρκικού προλεταριάτου, είτε άμεσα με τις δολοφονίες των σημαντικότερων ηγετών του ΚΚ Τουρκίας, είτε πλαγίως με την προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα κάλπικο και ελεγχόμενο από αυτούς κόμμα που θα φέρει επίσης τον τίτλο «Κομμουνιστικό» προκαλώντας σύγχυση στις γραμμές του νεαρού Τουρκικού προλεταριάτου και της αγροτιάς. Μια προσπάθεια που ξεσκεπάστηκε από την ίδια την Κομμουνιστική Διεθνή και καταγγέλθηκε ως πολιτική πλαστογραφία.
Για μια μικρή περίοδο όμως, και ενώ οι Μπολσεβίκοι ήδη ξεσκέπαζαν αυτή τη σκευωρία του κάλπικου και ψευδεπίγραφου «Κομμουνιστικού» κόμματος, η Κεμαλική Τουρκική κυβέρνηση είχε υποχρεωθεί να επιτρέψει στο αυθεντικό Τουρκικό Κομμουνιστικό Κόμμα να υπάρχει νόμιμα, έστω τυπικά. Τελικά το έβγαλε εκτός νόμου τον Οκτώβριο του 1922. Σε μια συγκυρία δηλαδή, κατά την οποία, έχει ήδη συντρίβει ο Ελληνικός στρατός, και έχει αποσπαστεί αρχικά προφορικά η υπόσχεση των δυτικών Συμμαχικών Κυβερνήσεων πως οι προβλέψεις της Συνθήκης των Σεβρών δεν θα πραγματοποιούνταν. Αυτή η κατάσταση αποτύπωνε την εύθραυστη ισορροπία των πρώτων εβδομάδων μετά την εκδίωξη του Ελληνικού στρατού αλλά ταυτόχρονα και την πολιορκία του απομονωμένου Αγγλο-Γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στην Κωνσταντινούπολη που βρέθηκε σε δεινή θέση περικυκλωμένο από τον προελαύνοντα στρατό της νεοσύστατης Τουρκική δημοκρατίας. Οι Κεμαλικοί από θέση τοπικής στρατιωτικής και πολιτικής ισχύος πλέον, δεν χρειάζονταν άλλο την Σοβιετική διπλωματική βοήθεια. Αντίθετα, σε αυτή την φάση, επιθυμούσαν να υποβαθμίσουν τις σχέσεις τους με την Σοβιετική Εξουσία ενόψει της προσεχούς Συνδιάσκεψης της Λοζάνης με σκοπό να βρουν ένα νέο modus vivendi με την Δύση και να επισημοποιήσουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τη θέση της νέας Τουρκικής Δημοκρατίας μέσα στον δυτικό κόσμο με την υπογραφή μιας νέας συνθήκης ειρήνης.
Η αντιπροσωπεία του αυθεντικού Τουρκικού Κομμουνιστικού Κόμματος που κατάφερε να φτάσει στην Μόσχα για τις εργασίες του 4ου συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς, εκείνες τις μέρες, ενημέρωσε το σώμα για την νέα κατάσταση που αντιμετώπιζε στη χώρα, δίνοντας μια εκτεταμένη και λεπτομερή αναφορά για τις διώξεις που αντιμετώπιζαν οι Τούρκοι κομμουνιστές στην Κεμαλική Τουρκία. Σε μια συζήτηση σχετική με το Ανατολικό Ζήτημα συνολικά κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, ο Ράντεκ ανέφερε πως η Εκτελεστική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς, την οποία εκπροσωπούσε, δεν μετανιώνει ούτε για μια στιγμή για το γεγονός ότι, σε μια προηγούμενη φάση είπε στους Τούρκους κομμουνιστές πως το πρωταρχικό τους καθήκον μετά την δημιουργία του κόμματος ήταν η υποστήριξη του εθνικού απελευθερωτικού κινήματος. Αυτή η τακτική υπαγορεύονταν από την πραγματικότητα της πάρα πολύ μικρής ανάπτυξης του Τουρκικού προλεταριάτου και από τον ξεσηκωμό της αγροτικής λαοθάλασσας που το περιέβαλε, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς κατοχικούς στρατούς. Ακόμη και την στιγμή εκείνη, που κατά τη διάρκεια του 4ου συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς, θα συζητηθεί το θέμα και παρά την ενημέρωση του σώματος για τις διώξεις, η Εκτελεστική Επιτροπή της Διεθνούς (κυρίως μέσω των Ζηνόβιεφ και Ράντεκ) συστήνει στους Τούρκους συντρόφους, να μην τους αποπροσανατολίσει η συγκυρία της στιγμής. Φυσικά τους λένε, πως θα πρέπει να κάνουν ότι είναι αναγκαίο για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και τις οργανώσεις τους, ενάντια στους διώκτες τους με κάθε διαθέσιμο μέσο, νόμιμο ή παράνομο. Αλλά δεν θα πρέπει να ξεχάσουν πως η στιγμή για την αποφασιστική μάχη με την οργάνωση ένοπλου επαναστατικού αγώνα, έχει ακόμη πολύ δρόμο όσο το Κόμμα αριθμεί ακόμη λίγες εκατοντάδες μέλη.
Σε κάθε περίπτωση όμως, τα ΚΚ κλήθηκαν από το 4ο Συνέδριο της Διεθνούς στην διεθνή καμπάνια υποστήριξης των διωκόμενων Τούρκων κομμουνιστών την οποία ψήφισαν ομόφωνα.
(ΠΗΓΗ:https://archive.org/details/resolutionsthese00commiala/page/12/mode/2up σελ 13-14, μετάφραση, επιμέλεια για τη Νέα Προοπτική, Γιώργος Χλωρός)
***
ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Το 4ο συνέδριο της 3ης Διεθνούς, το οποίο συμπίπτει χρονικά και με την πέμπτη επέτειο της μεγάλης προλεταριακής επανάστασης, στέλνει τους θερμότερους χαιρετισμούς του στους εργάτες και στους αγρότες της Τουρκίας για την επιτυχία του ηρωικού τους αγώνα για ανεξαρτησία ενάντια στον δυτικό ιμπεριαλισμό.
Τούρκοι σύντροφοι!
Είσαστε εσείς αυτοί που δώσατε σε όλη την σκλαβωμένη Ανατολή και στις αποικιακές χώρες ένα ζωντανό παράδειγμα επαναστατικού κινήματος ανεξαρτησίας.
Αλλά οι τελευταίες εξελίξεις έχουν αποδείξει πως η εθνικιστική αστική Κυβέρνηση, επιθυμεί να δρέψει για τον εαυτό της τους καρπούς της νίκης, μιας νίκης που έγινε δυνατή εξαιτίας των δικών σας τεράστιων θυσιών. Η εθνικιστική Κυβέρνηση της Άγκυρας ετοιμάζεται να έρθει σε συμφωνία με τους ιμπεριαλιστές με αντάλλαγμα συγκεκριμένες παραχωρήσεις προς την Τουρκική μεγαλομπουρζουαζία.
Τα εγκαίνια αυτής της νέας πολιτικής έγιναν με τη διάλυση του κόμματός μας, την καταστολή όλων των οργανώσεών του, την πραγματοποίηση μαζικών συλλήψεων, την βάρβαρη κακομεταχείριση των συλληφθέντων συντρόφων και, τέλος, το κλείσιμο της Τουρκικής Εργατικής Ένωσης στην Κωνσταντινούπολη. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας, πάντοτε υποστήριζε ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την εθνική αστική Κυβέρνηση στην πάλη της, μαζί με τις εργαζόμενες μάζες. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας απέδειξε με την ετοιμότητά του, και με σκοπό την αντιμετώπιση του κοινού εχθρού, να κάνει προσωρινές θυσίες σχετικά με το πρόγραμμα και τις ιδέες του.
Η αντιμετώπιση της Κυβέρνησης απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την θέλησή της να ξεφορτωθεί τους πλέον ταξικά συνειδητούς εκπροσώπους της εργατικής τάξης και της αγροτιάς, που θα απαιτήσουν την εκπλήρωση των υποσχέσεων για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που δόθηκαν για να αποσπάσουν την υποστήριξή μας, και έτσι να εμφανιστεί εντέλει στην συνδιάσκεψη της Λοζάνης σαν μια αμιγώς αστική Κυβέρνηση. Η αστική κυβέρνηση της Τουρκίας τολμά να διαπράττει εγκλήματα εναντίον σας και εναντίον των εκπροσώπων σας και έτσι να προκαλέσει την μεγαλύτερη αγανάκτηση ανάμεσα στις τάξεις ολόκληρου του παγκόσμιου προλεταριάτου. Ανάμεσα σε αυτό και στο Ρωσικό προλεταριάτο που, στην πιο δύσκολη στιγμή, όταν όλες οι ιμπεριαλιστικές και αστικές τάξεις είχαν ενωθεί για να στραγγαλίσουν τους εργαζόμενους της Τουρκίας, δεν απόφυγε να δώσει κάθε υλική βοήθεια.
Προετοιμάζοντας την συνεννόηση με τον ιμπεριαλισμό, η εθνικιστική Κυβέρνηση επιθυμεί να εξοντώσει τους αληθινούς εκπροσώπους σας και να τους απομονώσει από τους φίλους σας στο εξωτερικό.
Το τέταρτο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, διαμαρτύρεται με έμφαση ενάντια σε αυτή την βάρβαρη πράξη και θεωρεί πως είναι καθήκον του να διακηρύξει την θέλησή του να υποστηρίξει αποκλειστικά και μόνο κάθε κυβέρνηση ή πολιτικό κόμμα που δεν παίζει τον ρόλο του χωροφύλακα του ιμπεριαλισμού, που θα συνεχίσει να παλεύει ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την αντίδραση και που θα εκπληρώσει δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις προς όφελος των Τουρκικών εργαζομένων μαζών.
Συλληφθέντες σύντροφοι!
Η Κομμουνιστική Διεθνής, ως το γενικό επιτελείο και ο υπερασπιστής ολόκληρου του παγκόσμιου προλεταριάτου χαιρετίζει στο πρόσωπό σας, με την μεγαλύτερη θέρμη, την ταξική συνείδηση και την μεγαλύτερη αφοσίωσή σας, ως εκπροσώπων των Τουρκικών εργαζομένων μαζών.
Μην λησμονείτε, σύντροφοι, πως το σκοτάδι της φυλακής δεν μπορεί να κρύψει τον ήλιο της επανάστασης.
Μην λησμονείτε, σύντροφοι, πως την παραμονή της νίκης της επανάστασης, η αδυναμία της άρχουσας τάξης θα εκφραστεί με την μεγαλύτερη βαρβαρότητα. Την στιγμή κατά την οποία ο καπιταλισμός διαλύεται κάτω από το βάρος των δικών του εσωτερικών αντιφάσεων και όταν οι ενδο-ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις φτάνουν στο ψηλότερο σημείο τους, η διεθνής μπουρζουαζία διπλασιάζει τις διώξεις απέναντι στους πρωταγωνιστές και πρωτομάστορες της νέας κομμουνιστικής κοινωνίας.
Αλλά καμιά λευκή τρομοκρατία δεν θα μπορέσει να λυγίσει όσους πιστεύουν στην αναπόφευκτη τελική νίκη. Και στη θέση κάθε συντρόφου που ρίχνεται στην φυλακή ή τουφεκίζεται, εκατοντάδες σύντροφοι έρχονται από τις τάξεις των εκμεταλλευομένων προλεταριακών μαζών για να συνεχίσουν την μάχη της απελευθέρωσης με μεγαλύτερη δύναμη.
Σύντροφοι!
Η Τρίτη Διεθνής, θεωρεί πως το σημαντικότερο καθήκον της είναι να κάνει ό,τι μπορεί, για να σας γλυτώσει από τους δημίους σας.
Ζήτω η παγκόσμια επανάσταση!
Ζήτω οι έμπιστοι κομμουνιστές της Τουρκίας!
Ζήτω η Τρίτη Διεθνής!
Ζήτω η Σοβιετική Ρωσία!
20 Νοεμβρίου 1922