ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Σαν σε κύτταρο ο μελλοντικός οργανισμός;

Την εβδομάδα που πέρασε ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας Αττικής, για το 2015. Υπερψήφισαν οι παρατάξεις Δύναμη Ζωής (ΣΥΡΙΖΑ), Μόνο με έργο (Σγουρός-ΠΑΣΟΚ) και Ανατροπή στην Αττική (Πέτρος Μαντούβαλος) και Ανάσα για την Οικολογία (Αντώνης Γάκης).

Η εκτίμηση του προϋπολογισμού που κατέθεσε η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια έχει προφανή πολιτική σημασία. Είναι η πρώτη παρουσίαση στοιχείων ενός πολιτικού και οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια περιφέρεια με ιδιαίτερο βάρος. Σε μια περιφέρεια τοπικό κράτος, που όλα τα κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, εδώ συμπυκνώνονται με οξύ τρόπο, σε μια περιοχή με έντονες ταξικές αντιθέσεις. Ταυτόχρονα έχει ιδιαίτερη σημασία να δούμε ποια είναι η κριτική που έγινε σε αυτόν τον προϋπολογισμό, και τελικά να θέσουμε τα κριτήρια που πιστεύουμε πως θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Η ίδια η Ρένα Δούρου τον προλόγισε ως ένα προϋπολογισμό «ενδεικτικό του δικού μας προσανατολισμού, της ανάπτυξης δηλαδή με κοινωνικό πρόσημο και περιβαλλοντική εγρήγορση, μέσα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Επιλέξαμε να δράσουμε πολιτικά υπεύθυνα, οικονομικά αξιόπιστα, κοινωνικά ευαίσθητα.»  Ενώ ο Αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών Χρήστος Καραμάνος, υπενθύμισε με νόημα πως «προωθούμε την υλοποίηση της ατζέντας των κινημάτων για το περιβάλλον, με τον Υμηττό, το Άλσος Φιλαδέλφειας σαν πρώτα βήματα».

Στην πραγματικότητα ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε:

Είναι ισοσκελισμένος, χωρίς να εμφανίζει ελλείμματα, πιστός στο Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας, ο οποίος θα ελέγχει και θα αξιολογεί την ορθή εκτέλεση του προϋπολογισμού δήμων και περιφερειών. Τέτοιον προϋπολογισμό είχε διαμορφώσει πέρυσι και η παράταξη Σγουρού, ο οποίος όπως ομολόγησαν στελέχη της Δύναμης Ζωής, είναι κατά 90% όμοιος με αυτόν που παρουσίασαν φέτος. Η διαμόρφωση ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, έχει μεγάλη σημασία, γιατί είναι η πρώτη έμπρακτη αποδοχή, από τη μεριά της νέας ηγεσίας της Περιφέρειας Αττικής, του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2015-2018, που ισχύει για την λεγόμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση από την 1η Σεπτεμβρίου (ο οποίος θέτει ως βασική προϋπόθεση χρηματοδότησης τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς). Είναι αποδοχή του «αυτοδιοικητικού μνημονίου». Άρα συνολικά των μνημονίων.

Με την χρηματοδότηση με 2 εκατ. ευρώ για την ολοκλήρωση του ΧΥΤΑ Γραμματικού, συμμετοχής ιδιωτών, υλοποιεί έναν από τους όρους του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, για τη Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα σε τομείς όπως η διαχείριση απορριμμάτων, ο ηλεκτροφωτισμός, η φύλαξη σχολείων κ.τ.λ. Δηλαδή έχουμε να δούμε πολλά ακόμα.

Γυρίζει την πλάτη στα κινήματα για το χώρο και το περιβάλλον, με τη χρηματοδότηση του σχεδίου Μελισσανίδη για τη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου ο Αντιπεριφερειάρχης Καραμέρος δηλώνει χαρακτηριστικά πως «θα σεβαστούμε τις τοπικές κοινωνίες, δε θα τα χαλάσουμε για δυο-τρία στρέμματα παραπάνω». Ταυτόχρονα δίνονται τα 7 εκατ. ευρώ για να δημιουργηθούν πολυτελείς θέσεις VIP στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όταν ακόμα και το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει γνωμοδοτήσει αρνητικά.

Δηλώνει πως εξαπλασιάζει τις κοινωνικές δαπάνες, κυρίως μέσα από κονδύλια ΕΣΠΑ χωρίς να υπάρχει η αντίστοιχη μνημονιακή νομολογία που να επιτρέπει κάτι τέτοιο. Υποσχέσεις στον αέρα δηλαδή, αν λάβουμε υπόψη μας, πως για όλα τα βασικά ζητήματα, η Δύναμη Ζωής δήλωσε πως τα χρήματα για όλες τις διευκολύνσεις του κεφαλαίου, ήταν δεσμευμένα. Μάλλον η Περιφέρεια ως αρχή έχει συνέχεια…

Η υπόσχεση της νέας ηγεσίας της Περιφέρειας, πως σε τρεις μήνες θα έρθει νέος αναθεωρημένος προϋπολογισμός, συμπίπτει χρονικά, με την επικείμενη όξυνση των εξελίξεων στο πολιτικό σύστημα, με αφορμή την εκλογή προέδρου δημοκρατίας. Και από αυτήν την άποψη παραπέμπει στις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Οι κριτικές των αντιπολιτευόμενων παρατάξεων, προφανώς πλην Σγουρού, που κατηγόρησε τη Δούρου για ψέματα προς τους ψηφοφόρους, εμφανίζοντας το δικό του ορθό προϋπολογισμό, και ιδίως της αριστεράς, εντοπίζουν αρκετές από τις σημαντικές αρνητικές πλευρές του προϋπολογισμού, τον οποίο και καταψήφισαν. Υποδεικνύουν την ταύτιση με τα μεγάλα εργολαβικά συμφέροντα, την συμπόρευση με τα κριτήρια και τις πολιτικές της Ε.Ε. κ.τ.λ. Εξαίρεση εδώ αποτελεί ο συνδυασμός Αττική-Συμμέτοχοι στο αύριο (ΑΝ.ΕΛ.), ο οποίος ψήφισε λευκό στον προϋπολογισμό, «δίνοντας αρκετά περιθώρια κατανόησης ως προς το γεγονός ότι αναλάβατε μόλις τώρα και είχατε λιγοστά και στενά χρονικά περιθώρια για να μας παρουσιάσετε κάτι το εντελώς διαφορετικό». Για άλλη μια φορά, η λεγόμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί φυτώριο κεντρικών κυβερνητικών συνεργασιών.

Γεννιούνται όμως κάποια ερωτήματα που θέλουμε συντροφικά να θέσουμε: Πως μπορεί να ανοίξει μια άλλη προοπτική για την πάλη, όταν η Λαϊκή Συσπείρωση, καλεί για άλλη μια φορά «να βγάλει ο λαός τα συμπεράσματά του από τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας διοίκησης της περιφέρειας, να πάρει ο ίδιος την κατάσταση στα χέρια του, χωρίς να περιμένει τίποτα από παλιούς και νέους σωτήρες», αλλά και χωρίς μια ξεκάθαρη αντιπαραθετική πολιτική γραμμή με σχέδιο και ενιαιομετωπική λογική μάχης, θα συμπληρώναμε; Ή όταν η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), παρόλες τις αρκετές σωστές επισημάνσεις τις οποίες κάνει, δηλώνει προς το τέλος της τοποθέτησής της πως «Περιμέναμε (!) να παρουσιαστεί μια συνολική λογική για το ποια είναι η πολιτική της Περιφέρειας και πώς απαντάει σε βασικές κοινωνικές ανάγκες (φτώχεια, ανεργία, ανάγκες σίτισης, κοινωνικό κράτος, περιβάλλον και ποιότητα ζωής». Η Περιφέρεια Αττικής είναι ένα από τα μεγαλύτερα τοπικά κράτη. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να είναι μετερίζι ανεξάρτητης εργατικής και κοινωνικής πολιτικής, ανεξάρτητα από το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων, με βάση το ποιος ηγείται.

Τέτοιες τοποθετήσεις, είναι φανερό, πως μπορούν εύκολα να μετατρέπονται, ανεξάρτητα από προθέσεις, σε λογικές πίεσης προς την διοίκηση της Περιφέρειας, το ΣΥΡΙΖΑ, συσκοτίζοντας τα ζητήματα στις συνειδήσεις της εργατικής τάξης, των εργαζομένων, και ευρύτερα των εκμεταλλευόμενων στρωμάτων. Είναι μια σαφής έκφραση της αδυναμίας εκτίμησης της συστημικής παρακμής που ζούμε, και η οποία υποτίθεται πως  θα μπορούσε να παλευτεί από την γωνιά της Περιφέρειας Αττικής.

Κανένα πρόγραμμα, καμιά πάλη ενάντια στους «αυτοδιοικητικούς» προϋπολογισμούς ειδικά, στη συνολική πολιτική των τοπικών κρατών γενικότερα, του ίδιου του κράτους κυρίως, δε μπορεί να είναι ολοκληρωμένο αν δεν εμφανίζει ταυτόχρονα την ανάγκη για την ανατροπή της κυβέρνησης, για την προετοιμασία της γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας. Αν δεν καταδεικνύει πως δεν υπάρχει επιστροφή σε λογικές προτάσεων πάνω στο υπάρχον σύστημα, το οποίο με την κρίση και την παρακμή του όχι μόνο απειλεί όλους μας, αλλά σε πολιτικό επίπεδο συντρίβει τις όποιες αυταπάτες διαφορετικής πολιτικής μέσα από αυτούς τους θεσμούς. Αυτού του είδους τα όργανα, για τους επαναστάτες είναι βήματα, έστω και μικρά, για την πιο πλέρια καταγγελία της πολιτικής του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του, για την κατάδειξη της οικονομικής και πολιτικής χρεωκοπίας αυτού του συστήματος, είναι μια ακόμα σκοπιά για κάλεσμα αυτοοργάνωσης της τάξης, για την οργάνωση της δικής της εξουσίας.

Μια τοποθέτηση στο περιφερειακό συμβούλιο ενδεικτικά θα έπρεπε να περιλαμβάνει τα εξής, όπως τα παρουσίασε άλλωστε το Ε.Ε.Κ. και μέσα από την αρθρογραφία του, στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του περασμένου Μαΐου:

Άρνηση εφαρμογής όλων των μνημονιακών νόμων και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Καταψήφιση του Προϋπολογισμού.

Στάση πληρωμών σε δάνεια των δήμων και των περιφερειών προς τοκογλύφους και κεφάλαιο. Κανένα σπίτι να μη χαθεί, κανένας ανεξάρτητα από εθνικότητα να μη χάσει ρεύμα, νερό κ.τ.λ.

Πλατύ κάλεσμα για δημιουργία ελέγχου των τιμών σε δήμους και περιφέρεις, συγκροτημένες από συνδικάτα, συλλογικότητες γειτονιών, πρωτοβουλίες εργαζομένων και ανέργων.

Απαλλοτρίωση εγκαταλελειμμένων κτιρίων για τη στέγαση περιφερειακών κοινωνικών υπηρεσιών.

Εργατικό έλεγχο στις υπηρεσίες της Περιφέρειας, με ενεργοποίηση συνοικιακών συμβουλίων, λαϊκών συνελεύσεων σε κάθε δήμο και περιφέρεια με εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους.

Καμιά απόλυση, διαθεσιμότητα, κινητικότητα στους υπαλλήλους δήμων και Περιφέρειας. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους με αύξηση των αποδοχών.

Νίκος Πελεκούδας