Αντιπολεμικές, διεθνιστικές δράσεις
Αντιπολεμικές, διεθνιστικές εκδηλώσεις πραγματοποίησε τον τελευταίο μήνα η διεθνιστική πρωτοβουλία στην οποία συμμετέχει το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα και η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας μαζί άλλες πολιτικές δυνάμεις (ΟΡ.Μ.Α., ΟKΔE-Σπάρτακος, Ροσινάντε, Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, site elaliberta).
Η πρωτοβουλία που ξεκίνησε με αφορμή τα εθνικιστικά συλλαλητήρια στις αρχές του χρόνου, απευθύνθηκε σε εργαζόμενους και νεολαίους σε γειτονιές της Αθήνας με κεντρικό σύνθημα ο εχθρός βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα, είναι η κυβέρνηση, το κράτος, ο ΣΕΒ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι φασίστες,για την αποτροπή του πολέμου και τη διεθνιστική ενότητα Ελλήνων, Τούρκων, Μακεδόνων εργατών. Όταν ο εσμός των ακροδεξιών, φασιστών, σκοταδιστών παραεκλησιαστικών οργανώσεων και απόστρατων νοσταλγών της χούντας επιχείρησαν να κυριαρχήσουν, η διεθνιστική πρωτοβουλία μαζί με άλλες συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού/αναρχικού και αριστερού χώρου στάθηκε αποφασιστικά στο δρόμο. Εν αντιθέσει με τον κυρίαρχο «αριστερό» λόγο του «μένουμε σπίτι» ή –στην πιο «μαχητική» εκδοχή: «υπερασπιζόμαστε τους χώρους μας». Kαι οι νέες απόπειρες των εθνικο-φασιστών θα μας βρίσκουν μπροστά τους!
Aπό τη σειρά των τοπικών εκδηλώσεων η πρώτη διεξήχθη στις 12 Μαΐου στο πνευματικό κέντρο Πετρούπολης, με εισηγητές από το ΕΕΚ, την ΟΕΝ, την ΟΡΜΑ και την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και ακολούθησε μια πλούσια συζήτηση για το θέμα του πολέμου, τη σημασία του αντιπολεμικού κινήματος καθώς και τη σύνδεση της απειλής ενός πολεμικού μακελειού με τον κοινωνικό πόλεμο και τα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού από τα μνημόνια που ζούμε τώρα.
Ακολούθησε η εκδήλωση στις 18 Μαΐου στο Πειραιά, στην πλατεία Κοραή με εισηγητές την ΟΡΜΑ και την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και τοποθετήσεις από ΕΕΚ, ΟΕΝ και ΑΔΚ. Με τις τοποθετήσεις να βάζουν το ζήτημα του εθνικισμού, του πολέμου και του πραγματικού εχθρού που δεν είναι άλλος παρά η αστική τάξη στην ίδια μας τη χώρα.
Εκδήλωση στη Δάφνη πραγματοποιήθηκε στις 31 Μαΐου στην πλατεία στο μετρό της Δάφνης, με εισηγήσεις από την ΟΡΜΑ και το ΕΕΚ. Και την επόμενη μέρα συνδιοργανώθηκε στου Ζωγράφου, στην πλατεία Γαρδένιας, με ομιλητές από την ΟΡΜΑ, την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, το ΕΕΚ και την ΟΕΝ, όπου δεκάδες παρακολούθησαν την εκδήλωση.
Τις ομιλίες διαπερνούσε η κοινή πεποίθηση ότι ο εχθρός της εργατικής τάξης είναι η “δική μας” αστική τάξη, για τα συμφέροντα της οποίας δεν θα πολεμήσει κανείς και ότι είναι αναγκαία η διεθνιστική ενότητα μεταξύ Ελλήνων, Τούρκων, Μακεδόνων και Κούρδων εργατών.
Τέλος, πραγματοποιήθηκε διεθνιστική συγκέντρωση στα Προπύλαια το Σάββατο 1 Ιουνίου, στην οποία συμμετείχαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της πρωτοβουλίας και την επόμενη μέρα πραγματοποιήθηκε διεθνιστική συνέλευση στο κτίριο Γκίνη του Πολυτεχνείου όπου συζητήσαμε τις μέχρι στιγμής δράσεις μας, τη σημασία της πάλης ενάντια στην αναζωπύρωση του εθνικισμού και της απειλής του πολέμου, με την κουβέντα να παραμένει ανοιχτή.
Για το ΕΕΚ και την ΟΕΝ η πάλη ενάντια στον εθνικισμό και τον πόλεμο, ενάντια σε κραυγές περί εθνικής ενότητας αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία το προσεχές χρονικό διάστημα. Ήδη ο σχηματισμός κυβέρνησης από ακροδεξιούς στην Ιταλία, η πτώση του Ραχόι στην Ισπανία δείχνει μια Ευρώπη σε κρίση, παντελώς αποσταθεροποιημένη που αποτελεί απειλή για την εργατική τάξη της Ευρώπης. Αν μέσα σε αυτά προσθέσουμε την αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και την όξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ των αστικών τάξεων Τουρκίας-Ελλάδας και ότι συνάμα το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει να λύσει δύο εκκρεμότητες, το Μακεδονικό και την «έξοδο από τα μνημόνια» σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, το ζήτημα του προλεταριακού διεθνισμού είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ.
