Sheikh Jarrah: Το Ισραήλ κατεδαφίζει σπίτι Παλαιστινίων

Πώς γίνεται η εθνογραφική αλλοίωση της Ιερουσαλήμ

του Θόδωρου Κουτσουμπού

Όσα συμβαίνουν στη συνοικία Sheikh Jarrah της κατεχόμενης ανατολικής Ιερουσαλήμ είναι αποκαλυπτικά του τρόπου με τον οποίο το Ισραήλ καταλαμβάνει, εκτοπίζει και εκδιώκει τους Παλαιστίνιους Άραβες, αλλοιώνοντας εθνογραφικά την πόλη.

Η Ιερουσαλήμ, γενέτειρα τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, της Εβραϊκής, Χριστιανικής και Μουσουλμανικής, μετατρέπεται μεθοδικά, εδώ και δεκαετίες, σε καθαρά Ισραηλινή – με μια οργανωμένη βίαιη, στρατιωτική-αστυνομική και δικαστική παρέμβαση που παραβιάζει όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Η Ανατολική Ιερουσαλήμ, σύμφωνα με απόφαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) αποτελεί την νόμιμη πρωτεύουσα της αραβικής Παλαιστίνης.

Ας δούμε τι έγινε στη συνοικία Seikh Jarrah της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ, τη συνοικία που εδώ και καιρό βρίσκεται στο επίκεντρο των παλαιστινιακών κοινωνικών διαμαρτυριών – και της ισραηλινής καταστολής.

Ύστερα από συγκρούσεις δύο ημερών, την Τετάρτη 19 Ιανουαρίου, η ισραηλινή αστυνομία κατεδάφισε το σπίτι της αραβικής οικογένειας Salhiye στην συνοικία Sheikh Jarrah της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, χρησιμοποιώντας χειροβομβίδες κρότου-λάμψης εναντίον της οικογένειας και διαδηλωτών που είχαν προστρέξει για βοήθεια. Περισσότεροι από δώδεκα Παλαιστίνιοι συνελήφθησαν – οι περισσότεροι από τους οποίους αφέθηκαν ελεύθεροι με την προϋπόθεση ότι δεν θα επιστρέψουν στο σπίτι, αναφέρει η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz.

Η οικογένεια Salhiye εδώ και χρόνια είχε προσφύγει στα δικαστήρια του Ισραήλ κατά της διαταγής έξωσης από το σπίτι τους, το οποίο οι ισραηλινές δημοτικές αρχές διεκδίκησαν προ πενταετίας για την κατασκευή σχολείου. Ο Δήμος «δικαιώθηκε», ενώ η οικογένεια των Παλαιστινίων κρίθηκε… παράνομη, για την ακρίβεια τής αφαιρέθηκε η ιδιοκτησία και το σπίτι τους κατεδαφίστηκε γιατί δεν μπόρεσαν να προσκομίσουν αποδεικτικά έγγραφα ότι το σπίτι τούς ανήκει. Σε μια χώρα όπου συστηματικά από το 1948 και με μεγαλύτερη ένταση μετά τον πόλεμο του 1967, κάθε αραβικό παλαιστινιακό στοιχείο καταστρέφεται, η εν λόγω οικογένεια δεν μπόρεσε να προσκομίσει έγγραφα ότι το σπίτι τους τούς ανήκει! Αυτό είναι βεβαίως συνηθισμένο στη Μέση Ανατολή, στοιχεία του επίσης υπάρχουν ακόμη και στην Ελλάδα, όπου στις συνθήκες της Οθωμανικής κυριαρχίας δεν υπήρχαν τίτλοι ιδιοκτησίας.

Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς και όλες οι παλαιστινιακές πολιτικές, κοινωνικές και αντιστασιακές οργανώσεις κατήγγειλαν την εκδίωξη της οικογένειας Salhiye και την κατεδάφιση του σπιτιού της ως «έγκλημα πολέμου». Αλλά η λεγόμενη διεθνής κοινότητα εδώ δεν βλέπει την κρατική παρανομία και τρομοκρατία… Και ας μη μιλήσουμε για την ελληνική και ελληνο-κυπριακή μπουρζουαζία που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσουν στενές -ερωτικού τύπου- σχέσεις με το Ισραήλ. Όμως, αν το Ισραήλ νομιμοποιείται να κάνει ό,τι κάνει στην Ιερουσαλήμ και σε άλλες περιοχές της κατεχόμενης Παλαιστίνης, γιατί δεν μπορεί φερ’ ειπείν να κάνει το ίδιο η Τουρκία στην Κερύνεια από την οποία, μάλιστα, έχουν εκδιωχθεί από το 1974 οι Ελληνο-Κύπριοι κάτοικοί της;

Βεδουΐνοι

Την περασμένη επίσης εβδομάδα στην έρημο Νεγκέβ Άραβες Βεδουίνοι νομάδες συγκρούστηκαν με τις ισραηλινές δυνάμεις διαμαρτυρόμενοι για την εκδίωξή τους από τη γη και τα βοσκοτόπια τους. Τρεις ημέρες κράτησαν τα επεισόδια. Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν κατά μήκος αυτοκινητόδρομου 31 κοντά στο χωριό Βεδουίνων Sawe al-Atrash. Οι δυνάμεις καταστολής τους αντιμετώπισαν με  χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, δακρυγόνα και σφαίρες από καουτσούκ. Τουλάχιστον τρεις διαδηλωτές τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο, ενώ 12 συνελήφθησαν. Οι Βεδουίνοι νομάδες της ερήμου Negev (Naqab) υφίστανται συστηματικούς διωγμούς, απελάσεις και εκτοπισμούς από το 1948, όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Οι διωγμοί έχουν ενταθεί λόγω των ισραηλινών σχεδίων δενδροφύτευσης της ερήμου και ίδρυσης νέων οικισμών και πόλεων.