To «Stay in camps» το αγαπημένο μότο του υπουργού μεταναστευτικής πολιτικής έρχεται να αντικαταστήσει το «Μένουμε Σπίτι» και να προστεθεί στη συλλογή με τις χυδαιότερες ατάκες που έχουν ποτέ ακουστεί από κυβερνητικά χείλη. Μαζί με την εξίσου χυδαία ατάκα του Ά. Γεωργιάδη «Τι να τα κάνετε τα λεφτά; Πόσα θα φάτε πια».
Είμαστε σίγουροι πως μέχρι να τελειώσει η συγγραφή του συγκεκριμένου άρθρου θα έρθουν να προστεθούν και άλλες πολλές, εξίσου χυδαίες και προκλητικές.
Τι συμβαίνει όμως με αυτές τις δύο ατάκες, συμβουλές, παροτρύνσεις ή διαταγές -χαρακτηρίστε τες όπως εσείς επιθυμείτε, αυτό άλλωστε είναι αντικείμενο άλλης συζήτησης-και που στην πραγματικότητα απευθύνονται;
Σε ποια περίπτωση αυτές οι ατάκες μπορεί και να ηχήσουν στα αυτιά μας γλυκά, παρηγορητικά, προστατευτικά και πότε αυτές μπορεί γίνουν χυδαίες;
Το «Μένουμε σπίτι» ηχεί γλυκά σε όσους/ες καταρχάς διαθέτουν σπίτι. Με φως, νερό και τηλέφωνο.
Σε όσους/ες δεν έχουν στηθεί ακόμα στην ουρά για να εγγραφούν στο ταμείο ανεργίας.
Σε όσους/ες διαθέτουν την οικονομική άνεση άρα και την πολυτέλεια για «ενδοσκόπηση» ή χαλάρωση, όπως συχνά μας συμβουλεύουν οι τηλεοπτικές περσόνες, της από χρόνια παρηκμασμένης ιδιωτικής τηλεόρασης.
Ηχούν γλυκά, παρηγορητικά και προστατευτικά μόνο σε μια ισχνή μειοψηφία, ακόμα και αν συνοδεύονται από μία δόση «μαλώματος» ή μητρικής /πατρικής υπέρ-προστασίας .
Τι γίνεται όμως όταν δεν ανήκεις στην ισχνή μειοψηφία των προνομιούχων;
Τι γίνεται όταν είσαι άστεγος, άνεργος ή όταν κινδυνεύει το σπίτι σου από την τράπεζα;
Και τι γίνεται όταν είσαι πρόσφυγας;
Τι γίνεται όταν είσαι πρόσφυγας και μένεις στη Μόρια, στη Χίο, στη Σάμο, στη Λέρο ή στη Κω, δίχως τα στοιχειώδη;
Θέλουμε να πιστεύουμε κύριε Μηταράκη πως όταν χάσκατε βλακωδώς μπροστά στις κάμερες, για την προώθηση της καμπάνιας σας, του χυδαιότατου και προκλητικότατου «Stay in camps» γνωρίζατε πως τα μέρη που εγγυάστε για την ασφάλειά τους δε διαθέτουν ούτε νερό.
Γνωρίζετε πως είναι ιδιαίτερα προκλητικό και χυδαίο να παροτρύνεται αυτούς τους ανθρώπους να τηρούν τους κανόνες υγιεινής π.χ. πλύσιμο χεριών, όταν, ενδεικτικά θα αναφέρουμε, η ΒΙΑΛ τα τελευταία τρία 24ωρα δε διαθέτει ούτε νερό;
Σε ποιους απευθύνεστε ακριβώς;
Στους ανθρώπους που κόψατε ακόμα και το πενιχρό μηνιαίο κατά κεφαλή επίδομα των 90 ευρώ; Στους ανθρώπους που στοιβάζονται στα τεράστια ραμπ-χολ, στις σκηνές των 80 και 90 ατόμων που άνθρωπος όμως δε ζει;
Στους ανθρώπους που εγκλωβίζετε στα νησιά και αρνείστε κατηγορηματικά να μεταφέρετε στην ηπειρωτική Ελλάδα νομίζοντας και πάλι βλακωδώς πως έτσι θα μειώσετε τις προσφυγικές ροές;
Σε αυτό το σημείο να πούμε πως θα ήταν «έντιμο» από πλευράς σας να ενημερώσετε τους ψηφοφόρους σας πως τα χρήματα τα οποία κόψατε δεν προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πως πρόκειται για χρήματα της Ύπατης Αρμοστείας. Τα οποία προορίζονταν αποκλειστικά και μόνο για τους πρόσφυγες.
Ενημερώστε τους ψηφοφόρους σας πως η αναπόφευκτη ύφεση και τα οικονομικά μέτρα που θα παρθούν δεν εξαρτώνται από την καταβολή ή μη των επιδομάτων. Το αντίθετο θα λέγαμε κιόλας. Πως αυτά τα χρήματα της Ύπατης Αρμοστείας που καταβάλλονταν στους πρόσφυγες και που τα παρακρατάτε, χωρίς να μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε αλλιώς, θα λείψουν από τις τοπικές οικονομίες στις οποίες οι πρόσφυγες τα ξόδευαν για είδη πρώτης ανάγκης.
Ποιους ακριβώς εμπαίζετε κύριε Μηταράκη;
Παρακολουθούμε -όχι εμβρόντητοι, το αντίθετο- τον απόλυτο εκφασισμό της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που λειτουργεί με τον πιο ρεβανσιστικό τρόπο απέναντι στους εξαθλιωμένους. Μιας κυβέρνησης που δίχως καμία μέριμνα έσπευσε να κλείσει την πλειοψηφία των καταλήψεων στέγης, με αποτέλεσμα να οδηγήσει πολλούς πρόσφυγες στον δρόμο. Ενημερώστε κύριοι της κυβέρνησης πως για τη συμφόρηση των νησιών βασικοί υπεύθυνοι είστε εσείς. Βγείτε και μιλήστε με νούμερα. Νούμερα, τα οποία εμείς γνωρίζουμε.
Πείτε την αλήθεια στο ακροδεξιό κομμάτι των ψηφοφόρων σας πως οι ροές δεν είναι περισσότερες από εκείνες των προηγούμενων τελευταίων ετών. Πως για τις 20.000 ψυχές που στοιβάζονται στη Μόρια και όχι μόνο, βασικοί υπεύθυνοι είστε εσείς. Εξηγήστε στους ψηφοφόρους σας, πως άνθρωποι που παίρνουν άσυλο και για τους οποίους δεν ισχύει πια ο γεωγραφικός περιορισμός, αναγκάζονται να επιστρέψουν στα νησιά, γιατί φτάνοντας στην Αθήνα δεν έχουν που να μείνουν και κοιμούνται στο δρόμο.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά, μιας και ο κατάλογος της χυδαιότητας είναι αστείρευτος. Θα μπορούσαμε να αναλύσουμε και το γεγονός, πως η ιστορία «επαναλαμβάνεται». Πως μπροστά σε ένα πλήθος αντικοινωνικών μέτρων που πρόκειται να πάρετε σπεύσατε να βρείτε τον ιδανικό αποδιοπομπαίο τράγο, τον ιδανικό «εχθρό», τον «ξένο», τον πρόσφυγα. Προκειμένου να στρέψετε το βλέμμα της πλειοψηφίας του κόσμου προς τα εκεί. Όπως πολλές φορές στο παρελθόν έχει γίνει.
Αν ήταν μια φορά εγκληματικός ο εγκλωβισμός τόσων χιλιάδων ψυχών σε άθλιους χώρους στρατωνισμού χωρίς τα στοιχειώδη, πλέον στην εποχή της πανδημίας γίνεται χίλιες φορές εγκληματικός. Καμιά καραντίνα δεν μπορεί να απομονώσει τόσες δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που έτσι και αλλιώς έρχονται καθημερινά σε επαφή με εκατοντάδες εργαζόμενους στις δομές, υγειονομικό προσωπικό, και προσωπικό των υπηρεσιών φύλαξης. Ο ιός δεν κάνει διακρίσεις έθνους, θρησκείας, γλώσσας και εθίμων και κάθε ένας που κολλάει είναι προέκταση του δικού μας σώματος. Αντί όμως του απεγκλωβισμού παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό μια κακοπαιγμένη θεατρική παράσταση ιδιαίτερα σε νησιά όπως η Χίος.
Εκεί πέρα από τις αντεγκλήσεις ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της ίδιας ρατσιστικής πολιτικής και το blame game για το στραπάτσο που αυτή δέχτηκε, είχαμε έναν τραγέλαφο.
Από την μια μεριά ο εκλεγμένος δήμαρχος που είχε ως μότο του το «Καλός Τούρκος, μόνο ο νεκρός Τούρκος» και εκλέχθηκε στο νησί που έχει 85% τουρισμό από την Τουρκία!
Από την άλλη μεριά ο ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου συγκροτήματος ΜΜΕ με καθημερινή ρατσιστική και αντιπροσφυγική ατζέντα.
Και οι δυο συμφώνησαν στα κρυφά να εφαρμόσουν την πολιτική του υπουργείου και να μοιραστεί με τις ευλογίες του δήμου, το κονδύλι για την ενοικίαση χώρου καραντίνας προσφύγων στις εγκαταστάσεις του δεύτερου. Βλέπετε, οι ρατσιστές δεν έχουν πρόβλημα με τους πρόσφυγες όταν τους αποφέρουν φράγκα.
Να κλείσουμε με τούτο : η καλοστημένη, μόνο για το αφελές κοινό σας, επικοινωνιακή πολιτική θα καταρρεύσει μαζί με όλους σας, προκαλώντας εκκωφαντικό κρότο.
Χ.Λ.
