2019 : Η νεολαία μπροστά για να ανοίξει ο δρόμος για την αποφασιστική αναμέτρηση
Μπροστά της και όχι πίσω της έχει η νεολαία τις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αναμετρήσεις της με την αστική τάξη, το σύστημα και το κράτος της.
Το επικείμενο μπαράζ των φετινών εκλογικών αναμετρήσεων (δημοτικές, περιφερειακές, ευρωπαϊκές, εθνικές) δεν είναι παρά το κοινοβουλευτικό μέσο με το οποίο οι καπιταλιστές και τα κόμματά τους, δεξιά, ακροδεξιά και ψευτο-αριστερά, θα επιχειρήσουν να «βγουν λάδι» για όσα διέπραξαν ενάντια στο λαό μετά από οχτώ χρόνια μνημονιακής λεηλασίας. Προπαντός, όμως, μέσα από τις κάλπες θα επιχειρήσουν να πάρουν τις καλύτερες –γι’ αυτούς- δυνατές πολιτικές θέσεις μάχης σε σχέση με εκείνα που έρχονται , τα οποία είναι χειρότερα, για το λαό, σε σχέση με εκείνα που πέρασαν και με εκείνα που ζούμε τώρα.
Τίποτα καλύτερο από το ήδη κακό (δηλαδή τη μαζική ανεργία, την ελαστική δουλεία, τη μετανάστευση κλπ.) και…χειρότερο δεν έχουν να υποσχεθούν, στην πραγματικότητα, τα αστικά κόμματα, σε συνθήκες που έχουν δεσμευθεί στους δανειστές μόνιμη άγρια λιτότητα. Την ίδια ώρα, τα χρέη προς τράπεζες και δημόσιο καταρρίπτουν το ένα μετά το άλλο ρεκόρ, ενώ ο παγκόσμιος καπιταλισμός βυθίζεται σε μία πολύ βαθύτερη κρίση σε σχέση με εκείνη που ξέσπασε το 2008.
Είναι αυτή η νέα βαθύτερη παγκόσμια κρίση που βρίσκει τον ελληνικό καπιταλισμό σε χειρότερη θέση σε σχέση με πριν δέκα χρόνια, όταν τον συμπαρέσυρε στη χρεοκοπία και στα μνημόνια. Έτσι τον απειλεί και πάλι να τον συμπαρασύρει. Και αυτό γιατί αν και προσωρινά έκλεισαν οι τρύπες στον κρατικό προϋπολογισμό της Ελλάδας (λόγω των δραματικών περικοπών στις δαπάνες για μισθούς –συντάξεις και της φορο-μπηξίας), «κοκκίνισαν» τα περισσότερα δάνεια, ενώ εκτοξεύθηκαν οι οφειλές προς την εφορία και τα ταμεία.
Τώρα, όμως, έφτασε η ώρα της πληρωμής των εσωτερικών χρεών, δηλαδή των χρεών του ντόπιου πληθυσμού προς τις ντόπιους κυρίαρχους, τους τραπεζίτες και το κράτος τους, την ίδια ώρα που τα “δημόσια” χρέη παραμένουν στα ύψη …
Αυτό είναι ένα εντελώς νέο πεδίο ταξικής, αλλά και πολιτικής σύγκρουσης του λαού από τη μια μεριά και του αστικού πολιτικού συστήματος από την άλλη.
Καμία ανάκαμψη σαν εκείνη που εμφανίζει πρόσκαιρα και αναιμικά και ο ελληνικός καπιταλισμός δεν μπορεί να αποτρέψει την σύγκρουση αυτή. Την ίδια ώρα η ΕΕ που το 2010 -2018 «στήριζε» τον ελληνικό καπιταλισμό πνίγεται μέσα στην άνοδο των εθνικιστικών κυμάτων και του διεθνούς εμπορικού πολέμου. Εξάλλου, μετά τις αλλεπάλληλες «κωλοτούμπες» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει κανένα αστικό κόμμα που να έχει την πολιτική δύναμη να διαχειριστεί την επερχόμενη εκδήλωση της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού…
Οι επερχόμενες κάλπες μπορούν ίσως να καθυστερήσουν την ανάδειξη του πραγματικού διακυβεύματος, καθώς κανένα αστικό κόμμα δεν θα πει την αλήθεια στο λαό, ενώ δεν θα λείψουν οι υποσχέσεις (πχ επιστροφή αναδρομικών στους συνταξιούχους, κλπ). Θα πουν (και ήδη λένε) μόνο ψέματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 3ου και 4ου Μνημονίου μιλά για… ένα νέο «μνημόνιο» αυτή τη φορά με το λαό για την «επιστροφή στην ομαλότητα», την «ανάκτηση της αξιοπρέπειας της εργασίας» κλπ, ενώ είναι οι ίδιοι που κατήργησαν το υπουργικό βέτο στις ομαδικές απολύσεις, περιόρισαν το δικαίωμα στην απεργία και έβαλαν εμπόδια στην επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.
Η ΝΔ του 2ουΜνημονίου μιλά για «λιγότερους φόρους και εισφορές και περισσότερες επενδύσεις» (δηλ. με νέες περικοπές δαπανών και μεγαλύτερη εργασιακή απορρύθμιση), ενώ, σε συμμαχία με τους «μακεδονομάχους» και κάθε λογής αντιδραστικούς απειλεί με «νόμο και τάξη». Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ του 1ου και 2ου Μνημονίου, είναι απλά ουρά της ΝΔ.
Πέραν από τα διαφορετικά ψέματα που λένε οι παραπάνω, έχουν και κάτι κοινό: δεν λένε κουβέντα για τη νεολαία. Τα περί κατάργησης του υποκατώτατου μισθού των νέων που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αέρας κοπανιστός στη σημερινή εργασιακή ζούγκλα. Την ίδια ώρα, τρέχουν μόνο νέα προγράμματα προσωρινής απασχόλησης στο δημόσιο και στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, οι φοιτητικές εστίες βρίσκονται υπό εξαφάνιση και τα πανεπιστήμια υπολειτουργούν ολοένα και περισσότερο. Η ΝΔ δεν λέει κουβέντα για τη νεολαία, παρά μόνο ποντάρει στο χαρτί του εθνικισμού, όπως φάνηκε από τις πρόσφατες καταλήψεις για τη Μακεδονία, ενώ παράλληλα στοχεύει από τώρα ενάντια στα δημόσια πανεπιστήμια και το φοιτητικό κίνημα.
Η νεολαία δεν πρέπει απλά να περιμένει τις κάλπες για να μαυρίσει τα αστικά κόμματα. Ούτε πρέπει να περιμένει τα αποτελέσματά τους για να δράσει. Πρέπει να δράσει εδώ και τώρα, παλεύοντας όχι μόνο για όσα έχασε από τα μνημόνια, αλλά για ο,τι της ανήκει και της το στερούν: το ίδιο της το μέλλον.
Γι’ αυτό απαιτείται άμεση δράση εδώ και τώρα.
Ενάντια, πρώτα απ’ όλα, στη σημερινή κυβέρνηση της ψευτο-αριστεράς, η οποία με την πολιτική της ανοίγει το δρόμο στη δεξιά και την ακροδεξιά, την οποία –όπως λέει η ίδια- υποτίθεται αντιπαλεύει. Μόνο η σοσιαλιστική επανάσταση μπορεί να συντρίψει τους νέους αντιδραστικούς σχεδιασμούς των καπιταλιστών!
Ενάντια στο αστικό κράτος, το οποίο δεν μπορεί να «προσφέρει» τίποτα άλλο, σε συνθήκες προχωρημένης καπιταλιστικής κρίσης και παρακμής, παρά μόνο εξαθλίωση και καταστολή. Μόνο ένα «κράτος» τύπου κομμούνας στα χέρια των εργατών μπορεί να δώσει ψωμί και ελευθερία στη νεολαία, στο λαό!
Ενάντια στον εθνικισμό, ενάντια στη δεξιά, την ακροδεξιά, τους φασίστες που επιχειρεί να περάσει ο,τι δεν μπορεί να περάσει ο «κοσμοπολιτισμός», πάντα για λογαριασμό του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Μόνη διέξοδος η επαναστατική, διεθνιστική κοινή πάλη των λαών όλου του κόσμου για τη συντριβή του καπιταλισμού, τον παγκόσμιο κομμουνισμό, για την επαναστατική Διεθνή, την επανίδρυση της 4ης Διεθνούς.
